IPPB5/423-952/13-2/IŚ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-952/13-2/IŚ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku "u źródła") od wypłat przekazywanych na rzecz irlandzkiego Kontrahenta w ramach pośredniczenia (na zlecenie Kontrahenta) w poborze od Abonentów należności z tytułu zakupów dokonanych przez nich w Sklepie internetowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy istnieje obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (tzw. podatku "u źródła") od wypłat przekazywanych na rzecz irlandzkiego Kontrahenta w ramach pośredniczenia (na zlecenie Kontrahenta) w poborze od Abonentów należności z tytułu zakupów dokonanych przez nich w Sklepie internetowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka (lub "Wnioskodawca") świadczy usługi telekomunikacyjne, głównie w zakresie telefonii komórkowej oraz usługi dostępu do sieci Internet. Wymienione usługi wykonywane są m.in. na podstawie pisemnych umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, zawieranych przez Spółkę z klientami na czas określony lub na czas nieokreślony (dalej: "Abonenci").

Spółka świadczy również m.in. usługi polegające na pobieraniu i przekazywaniu płatności Abonentów z tytułu nabycia przez nich, za pośrednictwem platformy internetowej (dalej: "Sklep"), oprogramowania, aplikacji, itp. (dalej "Aplikacje) od sprzedawców tych Aplikacji.

W celu świadczenia powyższych usług, Spółka zawarła umowę (dalej: "Umowa") z podmiotem zagranicznym - podatnikiem mającym siedzibę w Irlandii - który w ramach prowadzonej działalności zajmuje się m.in. obsługą płatności dokonywanych w Sklepie (dalej: Kontrahent).

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca udostępnia Abonentom możliwość regulowania za swoim pośrednictwem należności za zakupy w Sklepie (dalej "Usługa"). Innymi słowy, niezależnie od należności z tytułu usług telekomunikacyjnych nabytych od Spółki - należnych Spółce, Wnioskodawca pobiera również od Abonentów równowartość ceny za zakupy dokonane przez nich w Sklepie, którą przekazuje (wpłaca) Kontrahentowi.

Podkreślono, że w niniejszym modelu współpracy, w ramach Usługi, Spółka nie działa jako sprzedawca, czy też licencjodawca Aplikacji, a jedynie na zlecenie Kontrahenta pobiera od Abonentów należności z tytułu zakupów dokonanych przez nich w Sklepie. Co do zasady, Kontrahent powinien te należności przekazać (bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów trzecich) sprzedawcom Aplikacji. W konsekwencji, kwota należności z tytułu zakupu Aplikacji nie zostaje ujęta na fakturze wystawianej przez Spółkę, a jedynie jest wskazana w dokumentacji towarzyszącej fakturze, jako kwota pobierana przez Wnioskodawcę w Imieniu osób trzecich.

Termin wpłat powyższych kwot należnych Kontrahentowi przez Spółkę jest określany indywidualnie dla każdego Abonenta i jest uzależniony od cyklu rozliczeniowego, do którego został przypisany Abonent (kwota należności z tytułu zakupów w Sklepie podlega wpłacie do Spółki w tym samym terminie, co data płatności faktury Abonenta za usługi Wnioskodawcy).

Na mocy Umowy, Wnioskodawca może również zostać zobowiązany do preinstalacji na urządzeniach mobilnych dystrybuowanych w związku ze świadczeniem usług telekomunikacyjnych, aplikacji zapewniającej dostęp do Sklepu. Dodatkowo w ramach opisanego świadczenia Wnioskodawca jest również zobowiązany do wspierania Kontrahenta w zakresie pomocy technicznej związanej z zakupami w Sklepie. Innymi słowy, Spółka może pełnić funkcję tzw. "pierwszego kontaktu", polegającą na przyjmowaniu zgłoszeń o problemach Abonentów związanych z dokonanym zakupem.

Z tytułu świadczeń wykonywanych na rzecz Kontrahenta na podstawie Umowy Spółce przysługuje wynagrodzenie prowizyjne (dalej: "Wynagrodzenie"), uzależnione od wartości zakupów opłaconych zgodnie z zasadami określonymi w Umowie (tekst jedn.: opłaconych za pośrednictwem Spółki). Spółka wystawia faktury na rzecz Kontrahenta, w celu prawidłowego udokumentowania wykonanych świadczeń.

Zgodnie z Umową Spółka jest zobowiązana wpłacić Kontrahentowi kwotę należną z tytułu zakupów dokonanych przez Abonentów w Sklepie (pomniejszoną o Wynagrodzenie Spółki) w określonym terminie (ustalonym w Umowie). W praktyce mogą występować zarówno sytuacje, w których Spółka najpierw pobiera należność od Abonenta a następnie wpłaca ją Kontrahentowi, jak i te, gdzie Spółka najpierw zobowiązana jest wypłacić należność Kontrahentowi, natomiast płatność od Abonenta otrzymuje w terminie późniejszym (czy to ze względu na późniejszy termin płatności, czy też zaleganie Abonenta z płatnością). W takiej sytuacji, zgodnie z przepisami art. 518 § 1 Kodeksu Cywilnego Spółka nabywa spłaconą wierzytelność Kontrahenta (w stosunku do Abonenta) do wysokości dokonanej zapłaty - tzw. subrogacja (przy czym, zapłata następuje za pośrednictwem przelewu lub w formie potrącenia przysługujących Spółce i Kontrahentowi wzajemnych wierzytelności - np. z należnością z tytułu przysługującego Spółce Wynagrodzenia).

Mając na uwadze specyfikę relacji pomiędzy Spółką a Abonentami, na podstawie Umowy jedynie Spółka jest uprawniona do pobierania opłat od Abonentów za zakupy w Sklepie (o ile Abonent wybierze taki sposób uregulowania należności za Aplikacje) i Kontrahent nie ma możliwości bezpośredniego żądania od Abonentów uregulowania płatności wynikających ze sprzedaży Aplikacji, tj. z pominięciem Spółki. W konsekwencji, Spółka jest w pełni odpowiedzialna za pobór płatności od Abonentów, co oznacza, że w sytuacji ewentualnych opóźnień w egzekwowaniu płatności od Abonentów (lub nawet nieskutecznym dochodzeniu wpłat), Wnioskodawca i tak jest zobowiązany do wpłaty należności za Aplikacje Kontrahentowi w przyjętym w Umowie terminie. Spółka nie ma prawa żądania zwrotu wpłaconych Kontrahentowi kwot, w przypadku nieskutecznej windykacji wpłat od Abonentów.

Podsumowując powyższe, Usługa świadczona przez Spółkę na rzecz Kontrahenta polega wyłącznie na pobraniu od Abonentów należności z tytułu nabycia Aplikacji w Sklepie (o ile Abonent wybierze taki sposób płatności) oraz przekazaniu (wpłacaniu) odpowiedniej kwoty Kontrahentowi.

Kontrahent nie posiada zakładu na terytorium Polski w rozumieniu umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest zobowiązana jako płatnik pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych (tzw. podatek u źródła) z tytułu przedstawionych w stanie faktycznym wypłat dokonywanych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta.

Zdaniem Spółki:

Spółka stoi na stanowisku, że z tytułu przedstawionych w stanie faktycznym wypłat dokonywanych przez Spółkę na rzecz kontrahenta, nie jest ona zobowiązana jako płatnik pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (tzw. podatku u źródła).

1. Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "Ustawa o CIT") podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od tych dochodów, które osiągają na terytorium Polski.

W myśl zaś art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT (tekst jedn.: podmioty zagraniczne nieposiadające rezydencji podatkowej w Polsce), przychodów:

* z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

* z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów.

W takim przypadku, zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 (oraz w art. 22 ust. 1), są obowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Jednakże, powyższe regulacje stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 listopada 1995 r. (dalej: "Umowa polsko-irlandzka" lub "Umowa") zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Natomiast, zgodnie z ustępem 7 tego artykułu, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody lub przychody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

2. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż o ile dochody/przychody nie zostaną zakwalifikowane do kategorii dochodów/przychodów uregulowanych odrębnie w dalszej części Umowy, wówczas należy uznać, iż stanowią one "Zyski przedsiębiorstw", które podlegają opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji podatkowej podmiotu je uzyskującego,

Jedną z kategorii przychodów/dochodów szczegółowo uregulowanych w Umowie są tzw. "należności licencyjne". Zgodnie z treścią art. 12 Umowy, należności licencyjne powstałe w jednym państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim państwie mogą być opodatkowane w tym drugim państwie. Jednakże należności licencyjne, mogą być również opodatkowane w tym państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego państwa, lecz podatek wymierzony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

W myśl art. 12 ust. 3 podpunkt a) Umowy polsko-irlandzkiej, określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia i telewizji lub innych sposobów odtwarzania lub przekazywania, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Zgodnie z podejściem powszechnie prezentowanym w praktyce, w przypadku oprogramowania komputerowego o należnościach licencyjnych, można mówić wtedy, gdy umowa między stronami określa zakres korzystania z oprogramowania komputerowego w taki sposób, iż korzystanie przez nabywcę z oprogramowania w zakresie objętym umową, ale bez tej umowy, stanowiłoby naruszenie autorskich praw majątkowych. Dodatkowo, pojęcie "należności licencyjnych" zawarte w umowach u unikaniu podwójnego opodatkowania nie dotyczy wszelkich opłat dokonywanych w związku z umowami, których przedmiotem są prawa na dobrach niematerialnych, lecz wyłącznie opłat z tytułu prawa do użytkowania takich praw (tak np. Minister Finansów w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17 stycznia 2007 r., sygn. DD7/933-223-PD/06/MB7-2792).

3. Jak wynika zatem z przedstawionego stanu faktycznego, w ramach współpracy z Kontrahentem Spółka jest zobowiązana pobrać i wpłacić Kontrahentowi kwotę należną z tytułu zakupów dokonanych przez Abonentów w Sklepie. W związku z powyższym, należy zauważyć, że rola Spółki ogranicza się tylko i wyłącznie do pobierania płatności od Abonentów oraz przekazywania ich do Kontrahenta - tj. Spółka umożliwia Abonentom uregulowanie należności za zakupione od Kontrahenta Aplikacje za swoim pośrednictwem. Tym samym, Spółka jest jedynie pośrednikiem w płatności dotyczącej transakcji zakupu Aplikacji przez Abonentów. Natomiast w ramach Usługi, Spółka nie nabywa żadnych praw do użytkowana jakichkolwiek praw autorskich, a w związku z tym nie dokonuje również zapłaty za użytkowanie lub prawa do użytkowania jakichkolwiek praw - w tym prawa autorskiego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wypłaty dokonywane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta nie są płatnościami z tytułu wynagrodzenia za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego. W konsekwencji, płatności dokonywane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta nie stanowią należności licencyjnych.

Za powyższym stanowiskiem przemawiają w szczególności następujące argumenty:

* Spółka nie nabywa i nie sprzedaje Aplikacji ani jakichkolwiek praw do korzystania z Aplikacji - w szczególności, Spółka nie nabywa i nie sprzedaje licencji ani praw do użytkowania praw autorskich dotyczących Aplikacji;

* Spółka nie jest użytkownikiem Aplikacji, a co za tym idzie Spółka nie jest stroną umowy licencyjnej zawieranej pomiędzy sprzedawcą Aplikacji/Kontrahentem a Abonentem;

* czynność prawna polegająca na sprzedaży Aplikacji oraz ewentualnie udzieleniu licencji do Aplikacji realizowana jest tylko i wyłącznie pomiędzy sprzedawcą Aplikacji/Kontrahentem a Abonentem. Spółka jedynie pośredniczy w przekazaniu płatności w powyższym zakresie;

* Spółce nie będzie przysługiwało prawo do korzystania, kopiowania, powielania, reprodukowania, rozpowszechniania, modyfikowania Aplikacji, czy dokumentacji dotyczącej tej Aplikacji ani jakiekolwiek inne prawa autorskie do Aplikacji. W związku z powyższym, w sytuacji Spółki nie będzie dochodzić do przeniesienia paw autorskich ani do przekazania Spółce praw do użytkowania praw autorskich.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę rolę Spółki we współpracy z Kontrahentem, należy podkreślić, że w przedmiotowej sytuacji Spółka nie nabywa praw do korzystania z Aplikacji ani praw do używania praw autorskich do Aplikacji. W takiej zatem sytuacji, wypłaty dokonywane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta nie są płatnościami z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania prawa autorskiego, tj. nie mają charakteru należności licencyjnych.

W związku z powyższym, wypłaty dokonywane przez Spółkę na rzecz zagranicznego Kontrahenta nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym, gdyż nie są dokonywane w ramach żadnego z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, a w szczególności nie mają charakteru płatności z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych (tekst jedn.: nie stanowią tzw. należności licencyjnych).

4. Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe na rzecz innych podmiotów w stanach faktycznych analogicznych do sytuacji Spółki, przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej z dnia 23 listopada 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-718/11-4/PS;

* interpretacji Indywidualnej z dnia 22 października 2012 r. wydanej Przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-679/12-2/PS;

* interpretacji indywidualnej z dnia 28 kwietnia 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-80/10-4/PS.

Podkreślono, że powyższe interpretacje indywidualne dotyczą stanów faktycznych, w których wnioskodawca pełni rolę dystrybutora oprogramowania komputerowego, tzn. nabywał oprogramowanie od podmiotu zagranicznego, a następnie sprzedawał je do finalnych odbiorców w Polsce. W takim stanie faktycznym organy podatkowe stoją na stanowisku, że wypłaty dokonywane przez ww. wnioskodawcę na rzecz podmiotu zagranicznego nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, jako że nie stanowią wynagrodzenia za prawo do korzystania z praw autorskich (tekst jedn.: należności licencyjnych).

Sytuacja Spółki jest zbliżona do ww. wnioskodawców z tą różnicą, że Spółka nie tylko nie nabywa prawa do korzystania z praw autorskich, ale w ogóle nie nabywa oprogramowania (Aplikacji) w celu dalszej odsprzedaży. Sprzedaż jest dokonywana bezpośrednio pomiędzy sprzedawcami Aplikacji/Kontrahentem a Abonentami. Spółka nie jest w żaden sposób zaangażowana w proces sprzedaży Aplikacji do Abonentów. Rolą Spółki jest jedynie przekazywanie płatności pomiędzy Abonentami a Kontrahentem.

5. Biorąc pod uwagę powyższe Spółka stwierdziła, że wypłaty dokonywane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta nie stanowią wynagrodzenia za prawo do korzystania z praw autorskich (tekst jedn.: należności licencyjnych), a w konsekwencji nie są objęte dyspozycją normy art. 12 Umowy ani art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT. W takiej sytuacji należy uznać, iż przychód Kontrahenta w postaci płatności z tytułu należności od Abonentów za sprzedaż Aplikacji stanowi "Zyski przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 7 Umowy. W konsekwencji, zyski te powinny podlegać opodatkowaniu tylko w państwie siedziby Kontrahenta (czyli w przedmiotowej sprawie - Irlandii), o ile Kontrahent nie posiada zakładu na terytorium Polski.

W związku z powyższym, Spółka nie jest zobowiązana zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy o CIT pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z ww. tytułu.

6. Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że Spółka nie jest zobowiązana jako płatnik pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (tzw. podatku u źródła) z tytułu przedstawionych w stanie faktycznym wypłat dokonywanych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl