IPPB5/423-845/11-2/PS - Składowanie przez francuską spółkę zapasów w magazynie znajdującym się na terytorium Polski i będącym własnością spółki należącej do tej samej grupy, a powstanie w Polsce zakładu.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-845/11-2/PS Składowanie przez francuską spółkę zapasów w magazynie znajdującym się na terytorium Polski i będącym własnością spółki należącej do tej samej grupy, a powstanie w Polsce zakładu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 14 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 i 7 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5, dalej umowa polsko - francuska) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dnu 14 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 i 7 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5, dalej umowa polsko - francuska).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z siedzibą we Francji (dalej "Spółka") należy do Grupy B. Spółka prowadzi działalność polegająca na handlu drewnianymi i metalowymi altanami, wiatami, garażami oraz innymi produktami wyposażenia ogrodu. Materiały pochodzą zarówno od dostawców unijnych, jak i z importu. Działalność Spółki polega na zakupie materiałów a następnie ich sprzedaży do kontrahentów we Francji, Hiszpanii i Portugalii.

Spółka planuje rozpocząć składowanie zapasów na terenie Polski. Spółka będzie importować towar do magazynu należącego do jednej ze spółek z Grupy, a następnie towary będą transportowane do kontrahentów Spółki. Spółka nie planuje prowadzenia działalności w miejscu przechowywania zapasów i nie zamierza oddelegować do magazynu żadnego pracownika. Usługi związane z prowadzeniem magazynu będą wykonywane przez spółkę z Grupy B. - S., na rzecz której magazyn prowadzi inna spółka z Grupy - L. Sp. z o.o. (dalej: "L.").

Na rzecz Spółki będą świadczone usługi: organizacji i zarządzania zapasami znajdującymi się w magazynie, transportu towarów do klientów Spółki w Europie (przy czym koszty transportu ponoszone są przez Spółkę), a także usługi księgowe.

Za wspomniane usługi Spółka będzie uiszczać wynagrodzenie. Poza wspomnianymi wyżej usługami S. (L.) nie będzie upoważniona do wykonywania żadnych innych czynności na rzecz Spółki np. w postaci zakupu czy sprzedaży materiałów lub towarów, prowadzenia negocjacji handlowych czy zawierania umów związanych ze sprzedażą i nabyciem materiałów będących przedmiotem dystrybucji.

Wszystkie czynności związane z działalnością Spółki w postaci wyszukiwania kontrahentów, składania zamówień, kontaktu z kontrahentami, uzgadniania cen, warunków i terminów dostaw, zawierania umów, ewentualne decyzje o zaprzestaniu współpracy, rezygnacji z zamówienia, wystawianie faktur itp. będą prowadzone przez Spółkę poza terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy składowanie należących do niej zapasów w magazynie znajdującym się na terytorium Polski i będącym własnością spółki należącej do tej samej Grupy będzie skutkować powstaniem w Polsce "zakładu" Spółki w rozumieniu art. 5 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej "Umowa"), i w związku z tym z koniecznością rozliczania w Polsce na podstawie art. 7 Umowy, podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka stoi na stanowisku, iż składowanie zapasów w magazynie w Polsce przy uwzględnieniu przedstawionej powyżej sytuacji powiązania pomiędzy podmiotami nie spowoduje powstania na terenie Polski zakładu Spółki w rozumieniu art. 5 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5), a co za tym idzie Spółka nie będzie zobowiązana do rozliczania w Polsce podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z definicją sformułowaną w art. 5 ust. 1 Umowy przez zakład rozumie się stałą placówkę, w której całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Jak stanowi art. 5 ust. 2 Umowy określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

1.

miejsce zarządzania,

2.

filię,

3.

biuro, w którym prowadzona jest działalność handlowa.

4.

zakład fabryczny,

5.

warsztat,

6.

kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych,

7.

budowę albo montaż, których okres przekracza 12 miesięcy.

Do stwierdzenia, iż podmiot zagraniczny posiada zakład w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w danym państwie, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1.

istnienie placówki działalności gospodarczej o stałym charakterze,

2.

działalność gospodarcza danego przedsiębiorstwa jest w całości albo przynajmniej w części prowadzona za pośrednictwem tej stałej placówki.

Pomimo zaistnienia wszystkich z wymienionych wyżej przesłanek istnieją pewne rodzaje działalności, które ze względu na ich przygotowawczy lub pomocniczy charakter nie są traktowane jako zakład.

Ich katalog zawiera ust. 3 art. 5 Ustawy. Zaliczają się do nich:

1.

placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa,

2.

dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa, utrzymywane wyłącznie dla składowania, wystawiania albo wydawania,

3.

dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa utrzymywane wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,

4.

stała placówka utrzymywana wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstw,

5.

stała placówka utrzymywana przez przedsiębiorstwo wyłącznie dla celów reklamowych, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze.

Należy nadmienić również, iż istnieje jeszcze jedna sytuacja, w której dochodzi do powstania zakładu. Zgodnie z art. 5 ust. 4, jeżeli w państwie w którym podmiot zagraniczny prowadzi działalność działa osoba, która posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i zwykle wykonuje to pełnomocnictwo, wówczas dochodzi do stworzenia zakładu. Jeżeli jednak działalność tej osoby ogranicza się jedynie do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr i towarów, zakład nie powstaje.

Mając na uwadze wspomniane powyżej przepisy, należy stwierdzić, iż używanie magazynu w Polsce w sposób opisany powyżej nie doprowadzi do powstania w Polsce zakładu Spółki. Działalność Spółki polega na zakupie i sprzedaży towarów służących do urządzania ogrodów. W Polsce działalność ograniczy się jedynie do składowania towarów w magazynie. Zatem działalność prowadzoną w Polsce należy zgodnie z treścią art. 5 ust. 3 uznać za działalność pomocniczą w stosunku do podstawowej działalności Spółki, z której uzyskuje ona przychody, tj. działalności handlowej prowadzonej na terytorium Francji.

Na poparcie powyższego stwierdzenia należy wskazać interpretację Ministra Finansów w sprawie opodatkowania dochodów zakładu przedsiębiorstwa zagranicznego (sygn. PB4-6/PD-033-0272-124-1674/06). W interpretacji tej Minister Finansów wyraził opinię, iż do powstania zakładu przedsiębiorcy zagranicznego dochodzi w sytuacji, gdy magazyn oprócz składowania i wydawania towarów służy także do prowadzenia sprzedaży. Określenie "sprzedaż" odnosi się do szeregu działań podejmowanych przez magazyn, niezależnie od brzmienia umów zawartych przez przedsiębiorstwo zagraniczne z jego klientami. Kluczowe są w tym przypadku czynności faktyczne, takie jak zbieranie zamówień czy też negocjowanie cen. Należy zatem stwierdzić, iż skoro w magazynie Spółki w Polsce nie będą prowadzone czynności wymienione przez Ministra Finansów w interpretacji, nie dojdzie do powstania zakładu w Polsce.

Zgodnie z powyższym należy uznać, że prowadzona w Polsce działalność nie będzie skutkować powstaniem zakładu w Polsce, a co za tym idzie, zgodnie z art. 7, przy założeniu, że Spółka nie będzie osiągała w Polsce dochodów, które zostały uregulowane w sposób szczególny w innych artykułach Umowy, zyski Spółki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl