IPPB5/423-841/14-6/PS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-841/14-6/PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) uzupełnionego pismem z dnia 27 października 2014 r. (data nadania 27 października 2014 r., data wpływu 29 października 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 16 października 2014 r. Nr IPPB5/423-841/14-2/PS (data nadania 16 października 2014 r., data doręczenia 20 października 2014 r.) oraz pismem z dnia 21 listopada 2014 r. (data nadania 21 listopada 2014 r., data wpływu 24 listopada 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 12 listopada 2014 r. Nr IPPB5/423-841/14-4/PS (data nadania 12 listopada 2014 r., data doręczenia 17 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie istnienia zakładu Spółki w świetle przepisów umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90; zwana dalej: umowa polsko - niemiecka lub UPO) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dnu 8 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie istnienia zakładu Spółki w świetle przepisów umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90; zwana dalej: umowa polsko - niemiecka).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

N. GmbH (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest osobą prawną posiadającą siedzibę oraz rezydencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób prawnych na terytorium Niemiec. Działalność Spółki polega przede wszystkim na sprzedaży klientom z branży przemysłowej w całej Europie innowacyjnych produktów. Wnioskodawca specjalizuje się w rozwiązaniach dla branży automatyki przemysłowej, produkcji dźwigów i żurawi, górnictwa oraz przemysłu papierniczego.

Spółka planuje zatrudnić w Polsce osobę fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym na stanowisko Sales Support Engineer (dalej: "Pracownik"). Zgodnie z zawartą umową o pracę do obowiązków Pracownika należeć będzie:

* zbieranie zaawansowanych informacji rynkowych,

* przygotowywanie raportów dla centrali w Niemczech,

* badanie potencjalnego zapotrzebowania oraz klientów dla grupy produktów łożyskowych,

* poszukiwanie potencjalnych nowych klientów w dziedzinie OEM,

* tworzenie kontaktów między potencjalnymi klientami i lokalnymi dystrybutorami,

* zapewnienie szkoleń oraz prezentacja produktów dystrybutorom oraz klientom końcowym,

* odbywanie podróży na terenie całej Polski w celu wsparcia dystrybutorów podczas wspólnych wizyt, jak również odbywanie spotkań z potencjalnymi klientami.

Pracownik nie będzie dokonywał sprzedaży na terytorium Polski. Sprzedaż na terytorium Polski dokonywana będzie jedynie przez Spółkę. Pracownik nie będzie również upoważniony do zawierania ani negocjowania umów handlowych z klientami w imieniu Spółki.

Spółka nie posiada i nie będzie posiadać na terenie Polski żadnej stałej placówki do swojej dyspozycji. Pracownik będzie wykorzystywał samochód udostępniony mu przez Spółkę.

Zgodnie z umową o pracę miejscem wykonywania pracy przez Pracownika będzie terytorium Polski. O ile będzie tego wymagało wypełnianie obowiązków służbowych, Pracownik będzie zobowiązany do odbywania zagranicznych podróży służbowych. Spółka nie zapewni jednak Pracownikowi powierzchni biurowej w Polsce. Wszelkie prace biurowe, które mogą okazać się konieczne w toku wykonywania obowiązków Pracownika mogą być wykonywane w domu Pracownika.

Przy czym Spółka pragnie zaznaczyć, że nie będzie ona miała prawa do korzystania z pomieszczeń w domu Pracownika (które mogą być wykorzystywane przez Pracownika do wykonywania pracy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zawarciem opisanej umowy o pracę z Pracownikiem na terytorium Polski powstanie zakład Spółki w rozumieniu arb 5 ust. 1-7 UPO skutkujący opodatkowaniem Spółki podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawarciem opisanej umowy o pracę na terytorium Polski nie powstanie zakład Spółki skutkujący opodatkowaniem Spółki podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Problematyka opodatkowania w Polsce działalności gospodarczej prowadzonej przez podmioty zagraniczne jest uregulowana przez art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnicy niemający na terytorium Polski siedziby lub zarządu podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Jednakże stosowanie powyższego przepisu powinno uwzględniać postanowienia właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W celu ustalenia zasad opodatkowania działalności Spółki w Polsce konieczne jest zatem odniesienie się do postanowień UPO.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO: "Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi."

Stosownie do art. 5 ust. 1 UPO "W rozumieniu niniejszej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. "

Zgodnie z art. 5 ust. 2 UPO: "Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

* miejsce zarządu,

* filię,

* biuro,

* fabrykę,

* warsztat i

* kopalnię, źródło ropy naftowej tub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych".

Stosownie do art. 5 ust. 4 UPO: "Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie zakład" nie obejmuje:

a.

użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

b.

utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;

c.

utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

d.

utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e.

utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;

f.

utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, te całkowita działalność siniej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy,"

Ponadto zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO: "Jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, te przedsiębiorstwo to, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba, ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba te czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu."

Jak wynika zatem z ustawy o CIT oraz UPO, zakład Spółki w Polsce może powstać m.in. poprzez:

* istnienie stałej placówki, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa,

* działalność w Polsce zależnego agenta, działającego w imieniu Spółki oraz posiadającego i zwyczajowo wykonującego pełnomocnictwo do zawierania umów w Polsce w imieniu Wnioskodawcy.

Należy podkreślić jednak, że zakład w Polsce nie powstanie w sytuacji, gdy Spółka wykorzystuje stałą placówkę w Polsce jedynie do prowadzenia działalności przygotowawczej lub pomocniczej.

Istnienie stałej placówki

Dla stwierdzenia istnienia stałej placówki w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych oraz UPO, konieczne jest wystąpienie łącznie dwóch przesłanek:

* istnienie miejsca, gdzie działalność jest prowadzona (placówka),

* stały charakter placówki.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nie będzie władać w Polsce żadnymi pomieszczeniami ani inną powierzchnią pod jakimkolwiek tytułem prawnym lub bez tytułu prawnego. W szczególności, Spółka nie zapewni Pracownikowi powierzchni biurowej w Polsce. Wykonywanie czynności przez Pracownika nie będzie się odbywać w żadnym stałym miejscu pozostającym do dyspozycji Spółki. Tym samym, nie zostanie spełniona pierwsza ani druga przesłanka, których istnienie jest konieczne do powstania zakładu w rozumieniu art. 5 ust. 1-3 UPO.

Stanowisko Spółki znajduje poparcie w oficjalnym Komentarzu do artykułu 5 Modelowej Konwencji OECD o Podatkach od Majątku i Dochodu z lipca 2010 r. (dalej "Komentarz"). W Komentarzu wskazuje się, że stałe miejsce musi być oddane do dyspozycji przedsiębiorstwa. W sytuacji opisanej przez Spółkę, takie oddanie do dyspozycji nie będzie miało miejsca.

Ponadto stanowisko wyrażone przez Spółkę jest zgodne ze stanowiskiem wyrażonym przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 8 sierpnia 2012 r. (nr IPPB5/423-356/12-2/PS), w której uznano, iż działalność pracownika w Polsce wykonującego pracę przy wykorzystaniu powierzchni własnego mieszkania (ang. home office) nie spowoduje powstania zakładu spółki zagranicznej na terytorium Polski. Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lipca 2011 r. (nr IPPB5/423-357/11-5/PS).

Ponadto, zdaniem Spółki, nawet gdyby hipotetycznie przyjąć, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym mieszkanie Pracownika prowadzi do powstania stałego miejsca działalności Spółki w Polsce, to taka działalność nie skutkowałaby powstaniem zakładu Spółki w Polsce ze względu na to, że działalność taką należałoby uznać za jedynie przygotowawczą i pomocniczą.

Zgodnie z powszechnie akceptowanym stanowiskiem opartym o Komentarz (pkt 23 i 24 Komentarza do art. 5) uznaje się, iż działalność stałej placówki ma charakter przygotowawczy/pomocniczy, jeżeli działalność ta nie stanowi istotnej i znacznej działalności przedsiębiorstwa, i nie można bezpośrednio alokować do tej działalności zysków przedsiębiorstwa (choć działalność ta może przyczyniać się do poprawny wydajności przedsiębiorstwa) oraz działalność ta jest prowadzona przez stałą placówkę jedynie na rzecz tego przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego, biorąc pod uwagę, że:

* pracownik nie będzie dokonywał sprzedaży na terytorium Polski co jest podstawowym przedmiotem działalności Spółki),

* Pracownik nie będzie miał prawa do negocjowania ani podpisywania urn ów w mieniu Spółki,

* działalności pracownika będzie miała bardziej charakter działalności gromadzenia informacji, marketingu oraz promocji niż działalności operacyjnej,

należy uznać, że działalności Pracownika będzie miała charakter działalności pomocniczej i przygotowawczej w stosunku do podstawowej działalności Spółki.

Stanowisko Spółki znajduje całkowite potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. W szczególności, w interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2012 r. (nr IPPB5/423-1189/11-2/PS) Minister Finansów uznał, że: "Z Komentarza do ad. 5 Modelowej Konwencji wynika, że często trudno jest odróżnić działalność mającą charakter przygotowawczy lub pomocniczy od działalności, która takiego charakteru nie ma. Wskazuje się w tym zakresie m.in., iż działalność placówki nie posiada charakteru przygotowawczego tub pomocniczego, gdy stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości, gdy istnieje znaczący związek między prowadzoną przez tę placówkę działalnością a uzyskiwanymi przez przedsiębiorstwo dochodami. (...) Mając powyższe pod uwagę przy uwzględnieniu przedstawionego przez we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) należy stwierdzić, iż działalność Wnioskodawcy na terytorium Polski spełnia, co do zasady, warunki istnienia placówki (stałego miejsca prowadzenia działalności) pod względem dostępności powierzchni oraz jej stałego charakteru, jednak czynności wykonywane na terenie Polski za pośrednictwem stałej placówki (działania z zakresu marketingu i promocji, gromadzenie informacji na temat lokalnych rynków, wsparcie klientów oraz spółki komandytowej w procesie reklamacji) mają przygotowawczy i pomocniczy charakter."

O pomocniczym i przygotowawczym charakterze działalności Pracownika świadczy, zdaniem Spółki, nie tylko sam zakres tej działalności, ale również fakt, że działalność Pracownika nie będzie bezpośrednio generować zysku dla Spółki. Czynności wykonywane przez Pracownika mogą jedynie pośrednio wpływać na zwiększenie zysków Spółki. W konsekwencji należy uznać, że działalność Pracownika stanowić będzie jedynie działalność pomocniczą i przygotowawcza w stosunku do głównej działalności Spółki, a zatem nie może ona spowodować powstania zakładu Spółki w Polsce.

Działalność zależnego agenta

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, zakład Spółki w Polsce powstałby także w razie działania w imieniu Spółki agenta, który posiadałby i zwyczajowo wykonywałby pełnomocnictwo do zawierania umów w Polsce w imieniu Wnioskodawcy.

Zgodnie z Komentarzem, możliwość związania mocodawcy oraz zaangażowania go w działalność na danym terytorium ma decydujące znaczenie przy ocenie, czy dana osoba może być uznana za agenta (patrz: Komentarz do art. 5 ust. 5, w szczególności pkt 32 i 32.1 Komentarza do tego artykułu). Mając na uwadze fakt, że Pracownik nie będzie uprawniony do zawierania ani negocjowania umów handlowych w imieniu Wnioskodawcy, co stanowi podstawową przesłankę umożliwiającą uznanie danego podmiotu za agenta, zdaniem Spółki działalność Pracownika nie może być również uznana za działalność zależnego agenta. Należy podkreślić, że umowa o pracę zawarta z Pracownikiem będzie wprost przewidywała, iż Pracownik nie jest upoważniony do zawierania ani negocjowania umów handlowych z klientami w imieniu mocodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W związku z uiszczeniem przez Spółkę opłaty wyższej od należnej, poniesiona z tego tytułu nadpłata w wysokości 40,00 zł zostanie zwrócona na adres do korespondencji wskazany we wniosku, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl