IPPB5/423-822/12-7/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2012 r. (data wpływu 18 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie określenia sukcesji prawnopodatkowej wskutek połączenia transgranicznego poprzez przejęcie spółki francuskiej wraz z jej oddziałem w Polsce przez spółkę brytyjską - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie określenia sukcesji prawnopodatkowej wskutek połączenia transgranicznego poprzez przejęcie spółki francuskiej wraz z jej oddziałem w Polsce przez spółkę brytyjską.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca - "C." jest podmiotem zarejestrowanym w Wielkiej Brytanii w formie brytyjskiego odpowiednika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (ang. private company limited by shares). Spółka posiada osobowość prawną i jest brytyjskim rezydentem podatkowym. C. nie prowadzi w Polsce działalności i nie ma polskiego oddziału.

"E." - podmiot ubezpieczeniowy - jest podmiotem zarejestrowanym we Francji w formie francuskiego odpowiednika spółki akcyjnej (fr. société anonyme). E. posiada osobowość prawną i jest francuskim rezydentem podatkowym. E. prowadzi działalność w innych krajach za pośrednictwem zarejestrowanych tam oddziałów.

Jako "E." Oddział w Polsce ("Oddział E."), E. prowadzi również działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń majątkowych i osobistych w Polsce. E. została zarejestrowana dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "CIT") oraz podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") w Polsce i uzyskała numer NIP.

Aktualnie wspólny właściciel C. i E. planuje skonsolidowanie swojej działalności ubezpieczeniowej w Europie w jednej spółce - C. poprzez włączenie do niej m.in. E. wraz z jej oddziałami. Konsolidacja nastąpi poprzez transgraniczne połączenie C. i E., w wyniku którego C., jako podmiot przejmujący, będzie kontynuował działalność E., również za pośrednictwem oddziału w Polsce. Umowa połączeniowa zawarta pod prawem brytyjskim będąca odpowiednikiem polskiego planu połączenia, o którym mowa w art. 499 i 5163 ustawy z dnia 8 listopada 2000 r. - Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. dalej "k.s.h.") zakłada, że w rezultacie połączenia nie nastąpi w Polsce przerwanie działalności prowadzonej dotychczas przez polski oddział E., bowiem począwszy od dnia połączenia będzie ona kontynuowana przez polski oddział C., który przejmie wszystkie składniki majątkowe przejętego oddziału E.

W polskim ustawodawstwie brak jest przepisów, które normują połączenie transgraniczne dwóch zagranicznych spółek posiadających oddziały w Polsce. Brak jest również procedury przekształcenia oddziału jednej zagranicznej spółki w oddział drugiej zagranicznej spółki. W związku z powyższym, Spółka rozważa przejęcie działalności Oddziału E. w ten sposób, że przed planowanym przejęciem, C. utworzy i zarejestruje oddział w Polsce (dalej: "Nowy Oddział"), który później, w wyniku przejęcia E. przez C. przejmie majątek Oddziału E. i będzie kontynuował prowadzoną przez niego działalność. Nowy Oddział będzie zatrudniał pracowników Oddziału E. W wyniku planowanego przejęcia, C. wstąpi w ogół praw i obowiązków E. Dla celów działalności prowadzonej w Polsce, C. za pośrednictwem Nowego Oddziału będzie podatnikiem CIT i VAT w Polsce.

Nie jest jednak wykluczone, że - o ile wyniknie to z oceny prawnej - C. może nie zakładać Nowego Oddziału, lecz po przejęciu Oddziału E. zaktualizować jego dane objęte zgłoszeniem ewidencyjnym w odpowiednim zakresie.

Połączenie przeprowadzane zostanie z następujących przyczyn ekonomicznych:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z połączeniem przez przejęcie E. przez C., C. poprzez Oddział C. wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki E., w szczególności prawa i obowiązki podatkowe związane z działalnością Oddziału E. z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z przepisów szczególnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z połączeniem przez przejęcie E. przez C., C. poprzez Oddział C. wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki E., w szczególności prawa i obowiązki podatkowe związane z działalnością Oddziału E. z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z przepisów szczególnych.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

W myśl art. 93 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749; dalej: "OP"), osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych, w tym kapitałowych spółek handlowych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się spółek. Na mocy art. 93 § 2 pkt 1 i 2 OP powyższy przepis stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Z powyższych przepisów wynika, że sukcesja generalna, obowiązująca na gruncie prawa podatkowego, dotyczy spółek kapitałowych (osób prawnych). Hipoteza przytoczonego przepisu OP (art. 93 § 2 pkt 1) nie ogranicza zastosowania tego przepisu do polskich osób prawnych. W tym kontekście należy uznać, iż art. 93 OP dotyczy również zagranicznych osób prawnych w zakresie, w jakim osoby te podlegają opodatkowaniu w Polsce. Zarówno E., jak i C. są osobami prawnymi (w rozumieniu swojego prawa krajowego, tj. odpowiednio Francji i Wielkiej Brytanii).

Zostało to potwierdzone w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych na podstawie art. 93 OP:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 listopada 2011 r. (sygn. IPPB5/423-510/10-3/AS),

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 marca 2010 r. (sygn. IPPB5/423-861/09-2/AS).

Przepis art. 93e OP stanowi, że wskazane powyżej art. 93 § 1 pkt 1 oraz 93 § 2 pkt 1 OP stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej. Odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie ustanawiają ograniczeń w zastosowaniu 93 § 1 pkt 1 oraz 93 § 2 pkt 1 OP do polskich osób prawnych. W szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między Rzeczpospolitą Polską a Francja i Wielką Brytanią nie zawierają w tym względzie ograniczeń; przeciwnie stanowią one, że podmioty zagraniczne z tych krajów mogą w określonych wypadkach podlegać opodatkowaniu w Polsce (np. zakład).

Zgodnie z art. 43 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską ograniczenia swobody przedsiębiorczości obywateli jednego Państwa Członkowskiego na terytorium innego Państwa Członkowskiego są zakazane w ramach jego postanowień. Zakaz ten obejmuje również ograniczenia w tworzeniu agencji, oddziałów lub filii przez obywateli danego Państwa Członkowskiego, ustanowionych na terytorium innego Państwa Członkowskiego.

Z zastrzeżeniem postanowień rozdziału dotyczącego kapitału, swoboda przedsiębiorczości obejmuje podejmowanie i wykonywanie działalności prowadzonej na własny rachunek, jak również zakładanie i zarządzanie przedsiębiorstwami, a zwłaszcza spółkami w rozumieniu artykułu 48 akapit drugi cytowanej ustawy, na warunkach określonych przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego dla własnych obywateli.

Jako dyrektywę interpretacyjną można też wskazać:

* art. 10 ust. 1 dyrektywy Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów" przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (Dz. U.UE.L.z 2009 r., nr 310, str. 34; dalej: "Dyrektywa"), w świetle którego: " (...) Państwo członkowskie, w którym znajduje się stały zakład, oraz państwo członkowskie spółki przejmującej stosują do takiego przekazania (tekst jedn.: m.in. przekazania aktywów w ramach łączenia, podziału - przyp. Spółki) przepisy niniejszej dyrektywy, tak jakby państwo członkowskie, w którym znajduje się stały zakład, było państwem spółki przekazującej". Oznacza to, że w przypadku połączenia transgranicznego zagranicznych spółek, polski zakład spółki przejmowanej należy traktować tak, jakby był on spółką;

* art. 5 Dyrektywy, który stanowi, że: "państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zapewnienia, aby w przypadku gdy prawidłowo utworzone przez spółkę przekazującą zapasy i rezerwy są częściowo lub w całości zwolnione z podatku oraz nie pochodzą ze stałych zakładów za granicą, takie zapasy łub rezerwy mogły być przeniesione, z takim samym zwolnieniem podatkowym, przez stale zakłady spółki przejmującej, które znajdują się w państwie członkowskim spółki przekazującej, przy czyni spółka przejmująca przejmuje prawa i obowiązki spółki przekazującej".

Oznacza to, że Dyrektywa dopuszcza sytuację transgranicznego połączenia przez przejęcie, w której spółka przejmująca kontynuuje zasady podatkowego traktowania określonych aktywów i pasywów ustalone przez spółkę przejmowaną.

Wnioskodawca uważa, że na podstawie wymienionych wyżej przepisów, a także w duchu art. 43 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz art. 5 i 10 Dyrektywy do sukcesji może dojść nie tylko w przypadku transakcji przejęcia dokonywanej między podmiotami krajowymi, lecz również między podmiotami mającymi siedzibę winnych krajach członkowskich Unii Europejskiej. Dopuszczalna jest zatem sukcesja transgraniczna, tj. taka, w której zagraniczna spółka przejmująca wstępuje w prawa i obowiązki spółki przejmowanej mającej siedzibę w drugim kraju w odniesieniu do praw i obowiązków wynikających z polskiego prawa podatkowego.

Zdaniem Spółki, z zakresu tychże praw i obowiązków oraz majątku spółki przejmowanej nie sposób wykluczyć np. oddziału spółki przejmowanej. Bez znaczenia dla zasady sukcesji generalnej pozostanie fakt, czy zgodnie z odrębnymi przepisami C. przed połączeniem będzie zobowiązana założyć i zarejestrować oddział w Polsce. Zasadne, zatem, wydaje się stwierdzenie, że zgodnie z zasadą sukcesji generalnej, w wyniku przejęcia, spółka przejmująca wstąpi we wszelkie prawa i obowiązki spółki przejmującej, to odpowiednio zakład spółki przejmującej wstąpi w prawa i obowiązki zakładu spółki przejmowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie określenia sukcesji prawnopodatkowej wskutek połączenia transgranicznego poprzez przejęcie spółki francuskiej wraz z jej oddziałem w Polsce przez spółkę brytyjską - uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.