IPPB5/423-820/13-2/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2013 r. (data wpływu 9 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kto jest podatnikiem uzyskującym przychody z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kto jest podatnikiem uzyskującym przychody z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego polskim rezydentem podatkowym posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Jedynym udziałowcem spółki jest podmiot H. z siedzibą w Szwecji. Spółka H. Sp. z o.o. (dalej Spółka) na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej korzysta odpłatnie z usług od H. z siedzibą w Szwecji (dalej Dostawca). Dostawca jest spółką prawa handlowego, osobą prawną, nie prowadzi działalności na terytorium Polski, a Spółka jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji potwierdzającego, że Dostawca jest szwedzkim rezydentem w rozumieniu Konwencji oraz oświadczenia, iż dostawca nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego. Dostawca, H. z siedzibą w Szwecji - właściciel Spółki, obciąża H. Sp. z o.o. opłatami za usługi najmu sprzętu komputerowego, korzystanie z oprogramowania i wsparcie informatyczne (m.in.: kontrolę i nadzór systemu informatycznego, prowadzenie banku danych, archiwizację danych, rozwiązywanie bieżących problemów systemowych, nadawanie uprawnień do transakcji, zakładanie użytkowników w systemie, zdalną instalację oprogramowania). Wszelkie prawa oraz usługi nabywane od Dostawcy Spółka wykorzystuje na wyłączny własny użytek - bez prawa do dystrybucji lub też odsprzedaży, samodzielnie wykonanych modyfikacji, sporządzania kopii. Należności za usługi dokonywane są na podstawie comiesięcznych faktur wystawianych przez Dostawcę jako sprzedawcę i wykonawcę usługi, w których wskazuje on jako odbiorcę należności inną Spółkę z grupy- F. (spółka prawa handlowego z siedzibą w Szwecji, do której należności wynikające z faktur są sprzedawane przez Dostawcę, w momencie wystawienia faktury). Spółka H. Sp. z o.o. wchodzi w skład grupy kapitałowej H. W Grupie funkcjonuje system zarządzania płynnością, polegający m.in. na tym, iż wyodrębniony został oddzielny podmiot - spółka prawa handlowego F. z siedzibą w Szwecji, którego zadaniem jest zarządzanie grupowym system cashpooling. W tym celu F. jest wskazanym odbiorcą należności za usługi i prawa świadczone przez Dostawcę na rzecz Spółki. Sprzedaż wierzytelności przez Dostawcę wewnątrz grupy kapitałowej ma na celu poprawę efektywności jej funkcjonowania. Poprzez wskazanie na fakturze Dostawcy spółki F. jako odbiorcy należności dochodzi do przeniesienia własności. Zdaniem Spółki dochodzi do sprzedaży wierzytelności, lecz Spółka nie jest w posiadaniu umów pomiędzy Dostawcą a podmiotem F.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji to Dostawca praw i usług ¬- H. jest podatnikiem w rozumieniu art. 21 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów nierezydentów w Polsce z tytułu m.in. prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego (pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji kontrahenta zagranicznego) stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Spółka jako podatnika w rozumieniu art. 21 ustawy traktuje Dostawcę, będącego jednocześnie wystawcą faktury a tym samym podmiotem osiągającym dochód z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - ograniczony obowiązek podatkowy.

Przepis art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 21 ust. 3 u.p.d.o.p., zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że opodatkowaniu w Polsce podlegają przychody uzyskane przez podatników będących nierezydentami dla celów podatkowych w Polsce. Podstawowym więc zagadnieniem, które powstaje w tym kontekście jest kwestia czy odbiorca należności, tj. F., będzie mógł zostać uznany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych osiągającego przychód z tytułu usług świadczonych przez Dostawcę.

W doktrynie prawa podatkowego oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej. Oznacza to, że aby można było mówić o uzyskanym przez podatnika przychodzie, otrzymywane świadczenie musi mieć charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Należy zatem zwrócić uwagę, że w związku z usługami (prawami), wykonywanymi na rzecz Wnioskodawcy, odbiorcy należności, F., nie przysługuje tytuł prawny - wynagrodzenie za usługę - do wypłaconych z tego tytułu środków pieniężnych. Tytuł prawny do tych środków będzie posiadał Dostawca, ponieważ to on będzie wierzycielem Spółki z tytułu zawartej umowy i jako taki będzie mógł domagać się od Spółki zapłaty. Należy zatem uznać, że odbiorca należności nie będzie uzyskiwał przychodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. To Dostawca będzie uzyskiwał przychód podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wskazanie przez Dostawcę, Spółki F., jako odbiorcy należności z tytułu wynagrodzenia za wykonane usługi (prawa) - w związku z zawartą umową sprzedaży wierzytelności - nie może wpływać na treść stosunku zobowiązaniowego o charakterze publicznoprawnym (zobowiązania podatkowego) i powodować, aby status podatnika przysługiwał innemu podmiotowi niż podmiotowi osiągającemu przychód z tytułu wykonanych usług (praw). Będą to bowiem jedynie postanowienia regulujące sposób dokonywania płatności; (techniczny sposób rozliczenia).

Reasumując, dla posiadania statusu podatnika podatku dochodowego decydująca będzie okoliczność przysługiwania danemu podmiotowi tytułu prawnego do wypłacanych przez dłużnika środków pieniężnych (z tytułu wynagrodzenia za wykonane usługi), bez znaczenia będzie pozostawać sam fakt, że na skutek dyspozycji podatnika środki te będą wypłacane na rachunek innego podmiotu. Posiadanie statusu podatnika będzie bowiem okolicznością obiektywną, wynikającą z uregulowań u.p.d.o.p. i będącą następstwem uzyskania przez dany podmiot przysporzenia.

Stanowisko Spółki, zgodnie z którym podatnikiem w rozumieniu art. 21 u.p.d.o.p. jest Dostawca uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.