IPPB5/423-82/08-2/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług przeznaczonych na cele reprezentacji - jest prawidłowe.

W dniu 6 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług przeznaczonych na cele reprezentacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka poniosła w 2008 r. określone nakłady na reprezentację. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki te w kwocie netto, tj. bez ustawowego podatku od towarów i usług (dalej: VAT), nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym VAT naliczony przy zakupie towarów i usług stanowiących nakłady na reprezentację można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztów uzyskania przychodów nie stanowi co do zasady podatek od towarów i usług. Przepis ten wprowadza jednak szereg wyjątków. I tak do kosztów uzyskania przychodów może być zaliczony m.in. podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Z kolei zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się m.in. do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Oznacza to, że obniżenie lub zwrot nie przysługuje w przypadku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług, stanowiących nakłady na reprezentację, ponieważ art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwalifikuje nakłady na reprezentację jako koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. A zatem, zdaniem Spółki warunek, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy jest spełniony.

Spółka stoi na stanowisku, iż z brzmienia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku od towarów i usług wynika wprost, iż koszty reprezentacji nie są kosztem uzyskania przychodów, jednak naliczony przy tym VAT zawsze będzie kosztem podatkowym na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ze względu na to, że art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwalifikuje nakłady na reprezentację jako koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, co zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT uniemożliwia obniżenie lub zwrot ww. VAT. W związku z powyższym kosztem uzyskania przychodu nie jest wydatek na reprezentację w kwocie "netto" natomiast naliczony przy tym VAT w kwocie, w której podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy VAT, stanowi koszt uzyskania przychodu.

Spółka podkreśla, iż zdaniem niektórych organów podatkowych intencją ustawodawcy w tym przypadku było to, żeby VAT nie był kosztem podatkowym, gdy wydatki na nabycie towarów i usług nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Jednakże zastosowanie wykładni celowościowej przepisów art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a), art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy od towarów i usług, bazującej na woli ustawodawcy, nie ma żadnego uzasadnienia, ponieważ są one sformułowane jasno a ich wykładnia gramatyczna nie pozostawia wątpliwości co do ich treści, tzn. wprost regulują zagadnienie zaliczenia VAT do kosztów podatkowych.

Spółka uważa, iż należy przy tym wskazać na prymat wykładni gramatycznej nad innymi formami wykładni (w tym celowościowej), potwierdzony wielokrotnie przez orzecznictwo sądowe, w tym Sąd Najwyższy, zgodnie z którym "w procesie wykładni pierwszeństwo mają dyrektywy językowe. Oznacza to, że odwoływanie się do innych reguł wykładni dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy wykładnia językowa nie daje jednoznacznego wyniku, tzn. gdy z językowego punktu widzenia możliwe jest co najmniej dwojakie rozumienie tekstu prawnego. (...)" (wyrok SN z 7 kwietnia 2004 r., sygn. akt V KK 337/03).

Spółka zwraca również uwagę, iż przedstawiony powyżej pogląd, dotyczący prawa zaliczania do kosztów uzyskania przychodów VAT naliczonego od wydatków poniesionych na reprezentację, jest reprezentowany w wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów oraz w większości interpretacji organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 maja 2008 r. sygn. nr lP-PB3-423-313/08-2/Kr, pismo Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 maja 2008 r., sygn. nr ITBP3/423-181/08/AW) oraz w orzecznictwie sądowym.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki VAT naliczony przy zakupie towarów i usług, stanowiących nakłady na reprezentację może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.