IPPB5/423-812/09-2/DG - Prawidłowe zakwalifikowanie wydatków ogólnych, wydatków związanych z budową oraz wydatków poniesionych na zakup gruntu do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2009 r. (data wpływu 17 grudnia 2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu zaliczenia:

W dniu 17 grudnia 2009 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu uznania wydatków ogólnych oraz wydatków budowy do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje wybudować budynek, w którym będzie mieścić się centrum. W celu rozpoczęcia działalności Centrum, Spółka ponosi oraz będzie ponosić szereg wydatków. Ze względu na charakter wydatków Spółka dzieli te koszty na dwie podstawowe kategorie, tj. związane bezpośrednio z budową budynku, w którym Centrum będzie się mieścić oraz pozostałe wydatki związane z ogólną działalnością Spółki.

Do wydatków bezpośrednio związanych z budową budynku, w którym Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą ("Wydatki Budowy") Spółka zalicza m.in.:

Do wydatków związanych z ogólną działalnością Spółki ("Wydatki Ogólne") Spółka zalicza m.in.:

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny Spółka zwraca się z pytaniem dotyczącym prawidłowej kwalifikacji Wydatków Ogólnych, Wydatków Budowy oraz wydatków na zakup gruntu jako kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; "ustawa CIT".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Spółkę Wydatki Ogólne, mogą zostać potraktowane jako koszty pośrednio związane z prowadzoną działalnością i rozpoznane jako koszt uzyskania przychodów Spółki w momencie poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy CIT, podczas gdy Wydatki Budowy powinny zwiększać wartość początkową budynku, w którym Centrum będzie się mieścić, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 oraz ust. 4 ustawy CIT i zostać rozpoznane jako koszt uzyskania przychodów Spółki poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wybudowanego i oddanego do używania budynku.

Zdaniem Spółki w przedstawionym stanie faktycznym:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Na podstawie art. 15 ust. 4 tej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d ww. ustawy).

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W odniesieniu do Wydatków Budowy Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z 16g ust. 1 pkt 2 za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia. Jednocześnie na podstawie ust. 4 powołanego przepisu za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Powyższy przepis oznacza, że wydatki związane bezpośrednio z wytworzeniem środka trwałego, tj. w analizowanym stanie faktycznym budynkiem, w którym Centrum będzie prowadziło działalność, powinny zostać doliczone do wartości początkowej środka trwałego. Podobne stanowisko zajął przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 23 października 2007 r. (sygn. III SA/Wa 187/07), w którym stwierdził, że zwrot: "koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych", oznacza wydatki, które są ponoszone w wyniku podjęcia procesu wytwarzania środka trwałego. Powiązanie tych wydatków z procesem inwestycyjnym skutkuje tym, że składają się one łącznie na wartość substancji wytwarzanego środka trwałego. Zdaniem sądu wydatkami takimi są te, co do których nie ma wątpliwości, że nie wystąpiłyby, gdyby podatnik nie wytwarzał we własnym zakresie środka trwałego. Świadczy o tym również wyłączenie w art. 16g ust. 4 ustawy o CIT z grupy wydatków zaliczanych do kosztów wytworzenia kosztów ogólnych zarządu, gdyż tego rodzaju koszty występują niezależnie od tego, czy podatnik realizuje inwestycję, gdyż są to koszty niedające przypisać się do konkretnego produktu wytwarzanego przez podatnika.

W konsekwencji mając na uwadze powołane przepisy oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Wydatki Budowy niewątpliwie są związane z "procesem wytwarzania środka trwałego" i jako takie powinny zostać uznane za koszt wytworzenia środka trwałego. W konsekwencji Wydatki Budowy będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki w postaci odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wybudowanego i oddanego do używania budynku, w którym Spółka będzie prowadziła działalność gospodarczą. Wyjątkiem w tym zakresie będą wydatki na zakup gruntu, które na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT nie będą uznawane za koszty uzyskania przychodów. Wydatki na zakup gruntu staną się kosztem uzyskania przychodów Spółki dopiero w momencie sprzedaży przedmiotowego gruntu.

Jednocześnie, Spółka stoi na stanowisku, iż Wydatki Ogólne wskazane w stanie faktycznym powinny zostać uznane za koszty pośrednie i jako takie uznane za koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy CIT. Wydatki te nie są związane z konkretnym przychodem a więc niewątpliwie nie mogą być uznane za koszty bezpośrednie, o których mowa w art. 15 ust. 4 ustawy CIT. Wydatki Ogólne pomimo braku możliwości powiązania ich z poszczególnymi przychodami Wnioskodawcy jednak znajdują racjonalne uzasadnienie gdyż wiążą się z całokształtem działalności podejmowanej przez Wnioskodawcę i ich ponoszenie jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania Spółki. Spółka zwraca ponadto uwagę, że w odniesieniu do dwóch rodzajów Wydatków Ogólnych, tj. odsetek od pożyczki zaciągniętej od udziałowca oraz wynagrodzeń pracowników Spółki, oprócz wskazanego art. 15 ust. 4d ustawy CIT, znajdą zastosowanie również szczególne przepisy ustawy CIT. Otóż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 za koszty uzyskania przychodów nie uważa się naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Powyższy przepis oznacza, że Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów podatkowych jedynie zapłaconych odsetek od pożyczki zaciągniętej od udziałowca w celu stworzenia i rozpoczęcia działalności Centrum.

Spółka zauważa, że ze względu na fakt, iż wartość zadłużenia Spółki nie przekroczy trzykrotności kapitału zakładowego Spółki nie znajdą zastosowania przepisy dotyczące niedostatecznej kapitalizacji określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT.

W odniesieniu do wynagrodzeń pracowników Spółka zauważa, że wydatki te będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy CIT zgodnie, z którym do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.