IPPB5/423-786/14-2/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2014 r. (data wpływu 20 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* uznania wspólnego projektu Stron za wspólne przedsięwzięcie, o którym mowa w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone nr 1) - jest prawidłowe,

* rozpoznania kosztów w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia (pytanie oznaczone nr 2) - jest prawidłowe,

* rozpoznania przychodów w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia (pytanie oznaczone nr 3) - jest prawidłowe,

* wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych lub wytworzonych środków trwałych oraz nabytych wartości niematerialnych i prawnych w ramach i w celu prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia oraz możliwości dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych w proporcji odpowiadającej udziałowi określonemu w zawartej umowie (pytanie oznaczone nr 4) - jest prawidłowe,

* braku rozpoznania przychodu z tytułu płatności otrzymywanych od Partnera w związku z rozliczaniem kosztów wspólnego przedsięwzięcia (pytanie oznaczone nr 5) - jest prawidłowe.

W dniu 20 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wspólnego projektu stron za wspólne przedsięwzięcie, o którym mowa w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozpoznania kosztów i przychodów w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia, wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych lub wytworzonych środków trwałych oraz nabytych wartości niematerialnych i prawnych w ramach i w celu prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia oraz możliwości dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych w proporcji odpowiadającej udziałowi określonemu w zawartej umowie, braku rozpoznania przychodu z tytułu płatności otrzymywanych od Partnera w związku z rozliczaniem kosztów wspólnego przedsięwzięcia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

1. Wstęp

C. Sp. z o.o. (dalej: "C.", "Spółka" lub "Wnioskodawca") przystąpił do projektu gospodarczego (wspólny projekt) ze spółką P. S.A. (dalej: "Uczestnik") w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego złóż (m.in. niekonwencjonalnych) oraz (w przypadku sukcesu etapu poszukiwawczego) wydobycia na skalę przemysłową kopalin (m.in. ropy naftowej, gazu ziemnego i innych kopalin towarzyszących; dalej: "Węglowodorów").

Wspólny projekt ma doprowadzić do zmniejszenia kosztów poszukiwania, rozpoznania i zagospodarowania złóż Węglowodorów oraz pozwolić na szybsze określenie zasobności złóż, jak również doprowadzić do optymalizacji regulacyjnych aspektów prowadzonych prac poszukiwawczych i rozpoznawczych.

Poprzez prowadzenie wspólnego projektu, C. oraz Uczestnik mają na celu uzyskanie wzajemnych korzyści poprzez efekt synergii w zakresie prowadzonych prac poszukiwawczych, które zwiększają szansę na udane poszukiwania oraz w konsekwencji produkcję Węglowodorów na obszarach objętych koncesjami poszukiwawczymi.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zawarł z Uczestnikiem Porozumienie (dalej: "Porozumienie") z dnia 12 grudnia 2013 r. Wskazany dokument został opracowany w celu podsumowania prowadzonych uprzednio przez C. negocjacji z Uczestnikiem dotyczących wspólnego poszukiwania, rozpoznawania i produkcji Węglowodorów, w szczególności z łupków, na wybranych obszarach w Polsce oraz wyrażenia zgody na dalszą współpracę w przyszłości (dalej: "Projekt"). W oparciu o Porozumienie, zdecydowano, że dla Projektu przyjęte zostanie dwuetapowe podejście i dla każdego etapu (fazy) zostaną przygotowane i zawarte oddzielne umowy.

W odniesieniu do Fazy I Projektu, C. i Uczestnik zawarli Umowę o wspólnych nakładach na odwierty (dalej: "Umowa") z 31 marca 2014 r. Celem Umowy jest ustalenie szczegółowych zasad współpracy pomiędzy Spółką a Uczestnikiem (wspólnie określane dalej jako "Strony") oraz ustanowienie sposobu rozliczeń w zakresie poszukiwania i rozpoznawania Węglowodorów na wybranych obszarach objętych koncesjami poszukiwawczymi i prawem użytkowania górniczego przysługujących odpowiednio Wnioskodawcy (dla obszarów Z. oraz G.) oraz Uczestnikowi (dla obszarów T.L. oraz W.-T.). Powyższe oznacza, że status użytkownika górniczego w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 613 z późn. zm.; dalej: "P") przysługuje - w odniesieniu do dwóch obszarów Z. i G. - Wnioskodawcy oraz - w odniesieniu do dwóch obszarów T.L, oraz W.-T. - Uczestnikowi.

W odniesieniu do współpracy w ramach Fazy II Projektu dotyczącej wydobycia i produkcji Węglowodorów Strony podejmą decyzję, w jakiej formie prawnej prowadzona będzie dalsza współpraca (np. w ramach umowy o współpracy, która standardowo jest wykorzystywana przy projektach poszukiwawczych). Do tej pory nie została zawarta umowa w tym zakresie.

Strony są polskimi rezydentami dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, opodatkowanymi w Polsce od całości swoich dochodów. Strony są również zarejestrowane dla celów polskiego podatku VAT jako podatnicy VAT czynni.

2. Realizacja projektu

Umowa zawiera również regulacje dotyczące realizowania poszczególnych faz Projektu.

Faza I Projektu

Zasadniczym celem realizacji Fazy I Projektu jest umożliwienie poszukiwania a następnie produkcji Węglowodorów (Faza II Projektu) na obszarach objętych właściwymi koncesjami. Wszystkie starania i nakłady Stron w Fazie I Projektu będą poniesione jako służące zwiększeniu szans na produkcję Węglowodorów w Fazie II Projektu (między innymi poprzez możliwość szybszego określenia zasobności/potencjału złóż Węglowodorów).

W ramach Fazy I Projektu, wiodącą rolę w zakresie administracyjnych i technicznych aspektów, objął podmiot pełniący funkcję Operatora (dalej: "Operator"), będący Stroną, która posiada koncesję/koncesje w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż na danym, wybranym przez Strony, obszarze. Rola Operatora może "przechodzić" w trakcie Projektu między Wnioskodawcą a Uczestnikiem, co oznacza, że na podstawie Umowy zarówno Spółka (dla obszarów Z. i G.), jak również Uczestnik (dla obszarów T.L. oraz W.-T.) mogą działać jako Operator. Strona, która nie będzie Operatorem w odniesieniu do danej lokalizacji, dalej określana będzie jako "Nie-Operator".

W ramach realizacji Fazy I Projektu planowane jest utworzenie Wspólnego Komitetu Technicznego, pod kierownictwem którego przeprowadzone zostaną wszelkie prace (w tym geologiczne) - np. odwierty, określone w harmonogramie prac zawartym w Programie Prac i Budżecie (dalej: "Program Prac i Budżet") przygotowanym przez Operatora i podlegającym zatwierdzeniu przez Wspólny Komitet Techniczny (patrz uwagi poniżej).

Strony zobowiązują się w ramach Umowy do realizacji także innych potencjalnych prac, nieokreślonych w ww. harmonogramie koniecznych do wejścia w Fazę II Projektu.

Wspólny Komitet Techniczny został utworzony w celu sprawowania całościowego nadzoru i kierownictwa nad pracami podczas Fazy I Projektu. Każda ze Stron posiada po 50% głosów we Wspólnym Komitecie Technicznym.

Wszystkie decyzje w ramach Wspólnego Komitetu Technicznego są podejmowane jednogłośnie.

Do obowiązków Wspólnego Komitetu Technicznego należą w szczególności:

* organizowanie regularnych spotkań dotyczących zaawansowania realizowanych zadań Fazy I Projektu;

* zatwierdzenie lokalizacji prac w ramach Fazy I Projektu;

* zatwierdzenie harmonogramu kolejnych prac w ramach Fazy I Projektu;

* zatwierdzenie zmian do ww. harmonogramu prac, o ile będą wymagane;

* zatwierdzanie terminów i zasad przetargów oraz zamówień dotyczących usług geologicznych objętych Fazą I Projektu;

* zatwierdzanie Programu Prac i Budżetu oraz jego zmian, akceptacja dodatkowych kosztów;

* zatwierdzenie ukończenia Fazy I Projektu.

Wspólny Komitet Techniczny nie jest uprawniony do dokonywania zmian w Umowie. Nie jest także odpowiedzialny za negocjacje Fazy II Projektu.

Jeśli Wspólny Komitet Techniczny uzna to za konieczne, może tworzyć tzw. podkomitety doradcze. Podkomitety będą działały w ramach pisemnych wytycznych wydanych przez Komitet. Każda ze Stron może wskazać reprezentanta do każdego z podkomitetów.

Wszelkie wydatki związane z działalnością reprezentantów Stron we Wspólnym Komitecie technicznym powstałe po stronie Spółki i Uczestnika będą ponoszone przez Strony indywidualnie i nie będą rodziły roszczenia o ich zwrot.

Jak zostało to już wskazane powyżej, zasadniczym celem Fazy I Projektu jest umożliwienie i usprawnienie poszukiwania oraz następnie produkcji Węglowodorów na obszarach odpowiednich koncesji. W ten sposób, przychody pochodzące z produkcji Węglowodorów, są oczekiwane na etapie Fazy II Projektu. Niezależnie od powyższego, w Fazie I Projektu może dojść do uzyskania przychodów z jednorazowych / incydentalnych zdarzeń gospodarczych np. ze sprzedaży aktywów nabytych/wytworzonych w toku Projektu.

Faza II Projektu

Po zakończeniu Fazy I Projektu, Strony podejmą wspólnie decyzję o kontynuacji Projektu w ramach Fazy II Projektu. Zasady współpracy oraz szczegółowy zakres zadań w ramach Fazy II Projektu zostanie uzgodniony przez Strony. W szczególności Strony podejmą decyzję, w jakiej formie prawnej prowadzona będzie dalsza współpraca (np. w ramach umowy o współpracy). Do tej pory nie została zawarta umowa w tym zakresie. W przypadku braku zainteresowania jednej ze Stron kontynuacją realizacji Projektu w ramach Fazy II Projektu, przykładowo w związku z faktem, że nie odkryto złóż Węglowodorów lub określone złoże Węglowodorów nie może być eksploatowane na skalę przemysłową, istnieje możliwość rozwiązania Umowy z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

3. Udział w kosztach

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Strony są zobowiązane do ponoszenia kosztów związanych z pracami realizowanymi w ramach Fazy I Projektu w wysokości 50% przez każdą Stronę. Wszelkie koszty związane z realizacją Fazy I Projektu powinny zostać zatwierdzone przez Wspólny Komitet Techniczny oraz powinny bazować na pracach zrealizowanych na podstawie harmonogramu prac określonego w Programie Prac i Budżecie.

4. Operator

Operator - jako Strona posiadająca koncesję na poszukiwanie i rozpoznanie złóż na danym, wybranym przez Strony obszarze - jest odpowiedzialny za prowadzenie wspólnego projektu w ramach Fazy I Projektu zgodnie z postanowieniami: Umowy, posiadanych koncesji oraz odpowiednich przepisów prawa. W szczególności, Operator jest zobowiązany/uprawniony do:

przygotowania Programu Prac i Budżetu i jego przedstawienia Wspólnemu Komitetowi Technicznemu celem akceptacji. Program Prac i Budżet ma zawierać szczegółową listę prac, które mają zostać wykonane w odniesieniu do danej lokalizacji w ramach Fazy I Projektu wraz z ich przewidywanymi kosztami;

* realizowania zatwierdzonego Programu Prac i Budżetu;

* nabywania towarów/usług niezbędnych do przeprowadzenia Fazy I Projektu;

* prowadzenia ewidencji wszelkich kosztów i wydatków ponoszonych w ramach Umowy, jak również wszelkich danych/informacji niezbędnych do zapewnienia prawidłowych rozliczeń z Nie-Operatorem;

* wystosowywania do Nie-Operatora cyklicznych (raz w miesiącu lub częściej) wezwań do zapłaty (dalej: "Wezwanie do zapłaty") na pokrycie wydatków zatwierdzonych w ramach Programu Prac i Budżetu Fazy I Projektu;

* założenia i obsługi odrębnego rachunku bankowego, na który będą dokonywane w szczególności płatności Nie-Operatora na podstawie Wezwań do zapłaty (dalej: "Wspólny rachunek");

* organizowania i prowadzenia spotkań Wspólnego Komitetu Technicznego (w tym do przygotowywania i dystrybucji agendy na te spotkania);

* wyznaczania przewodniczącego Wspólnego Komitetu Technicznego.

5. Nie-Operator

Strona niepełniąca roli Operatora w Projekcie będzie występowała w roli Nie-Operatora, który w szczególności:

* ponosi 50% kosztów związanych z realizacją Fazy I Projektu wraz z ewentualnymi zatwierdzonymi kosztami dodatkowymi;

* nie ponosi dodatkowych kosztów związanych z działalnością Operatora;

* ma prawo do wstępu na teren prac prowadzonych w ramach Fazy I;

* ma prawo kontroli/audytu Wspólnego rachunku (utworzonego przez Operatora w celu realizacji Fazy I Projektu);

* ma 50% głosów przy podejmowaniu wszelkich decyzji, zatwierdzeń oraz innych postanowień dokonywanych w ramach Wspólnego Komitetu Technicznego;

* posiada prawo do korzystania z danych Operatora związanych z pracami realizowanymi w ramach Fazy I Projektu;

* dokonuje płatności na podstawie otrzymanych od Operatora Wezwań do zapłaty dotyczących kosztów realizacji Fazy I Projektu.

6. Zasady dokonywania zakupów przez Operator.

W celu realizacji Fazy I Projektu niezbędne będzie ponoszenie znacznych kosztów, w szczególności związanych z poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż Węglowodorów. Mogą to być koszty zakupu usług obcych (np. badań geologicznych), koszty nabycia towarów (nowych lub używanych), koszty zakupu aktywów/środków trwałych (nowych lub używanych), koszty osobowe, koszty dzierżawy etc.

Powyższe zakupy są i będą rozliczane przez Stronę działającą jako Operator.

Zgodnie z Umową, na podstawie Wezwań do zapłaty wystosowywanych przez Operatora, Nie-Operator będzie dokonywał wpłat na Wspólny rachunek w celu pokrycia 50% kosztów zatwierdzonych w ramach Programu Prac i Budżetu dla danej lokalizacji, stosownie do ustalonych między Stronami zasad rozliczeń, określonych w Załączniku do Umowy (dalej: "Zasady rozliczeń"), patrz punkt 7 poniżej.

7. Zasady dokonywania rozliczeń w ramach Umowy

Zgodnie z Umową, realizując Fazę I Projektu Operator korzysta ze Wspólnego rachunku, zachowując jednocześnie powszechnie akceptowane praktyki księgowe stosowane w międzynarodowym przemyśle naftowym.

O ile Strony nie uzgodnią inaczej, najpóźniej piętnastego (15) dnia każdego miesiąca Operator przedstawi miesięczny wykaz kosztów i wydatków poniesionych w poprzedzającym miesiącu kalendarzowym, według ich rodzajów i zgodnie z odpowiednią klasyfikacją i kategorią budżetową i wskaże, w jakich częściach koszty te mają być ponoszone przez każdą ze Stron.

Zgodnie z Zasadami rozliczeń, jeżeli Operator tego zażąda (poprzez wystosowanie do Nie-Operatora Wezwania do zapłaty), Nie-Operator zapłaci (wniesie) na Wspólny rachunek danego Projektu przypadającą na Nie-Operatora (zgodnie z Programem Prac i Budżetem) część szacunkowego zapotrzebowania na środki finansowe na poczet operacji następnego miesiąca. Wysokość kwoty zapotrzebowania na środki finansowe będzie równa szacunkowej kwocie niezbędnej do poniesienia przez Operatora na realizację uzgodnionych prac w walutach wymaganych do wykonania jego obowiązków wynikających z uzgodnionego Programu Prac i Budżetu Fazy I Projektu w danym miesiącu i odpowiednio powiększonej o kwotę VAT (kwota brutto zawierająca VAT). Zgodnie z Umową, zatwierdzone prace będą referowały do towarów i/lub usług, które mają zostać nabyte (określonych w momencie wystawienia Wezwania do zapłaty). Przedmiotowa referencja będzie dokonywana w oparciu o harmonogram uzgodnionych prac w ramach Programu Prac i Budżetu Fazy I Projektu.

W szczególności, dokumenty rozliczeniowe przygotowane w oparciu o przedmiotowy Program, wzywające Nie-Operatora do wniesienia środków, będą wskazywać poszczególne czynności wykonywane w ramach Fazy I Projektu (np. wiercenia, cementowanie, kładzenie okablowania, itd.) wraz z przewidywaną wartością zakupów towarów oraz usług niezbędnych do ich realizacji oraz ze wskazaniem pozycji w Programie.

W celu zagwarantowania, że Nie-Operator poniesie tylko takie wydatki, do których jest zobowiązany zgodnie z jego udziałem we wspólnym projekcie ustalonym w Umowie, uzgodniono, iż jeżeli wpłaty na poczet operacji następnego miesiąca otrzymane od Nie-Operatora przekroczą jego uzgodniony udział w wydatkach, wówczas kolejne zapotrzebowanie na środki finansowe skierowane do Nie-Operatora zostanie odpowiednio zmniejszone. Strona może zażądać zwrotu nadpłaconych wpłat na poczet operacji następnego miesiąca.

Jeżeli wpłaty na poczet operacji następnego miesiąca otrzymane od Nie-Operatora wyniosą mniej niż jego udział w wydatkach, różnica zostanie, według wyboru Operatora, doliczona do następnych wpłat lub zapłacona przez Nie-Operatora w terminie pięciu (5) dni od otrzymania przez Nie-Operatora od Operatora faktury na tę różnicę.

Jeśli Operator nie wymaga uiszczania przez Nie-Operatora płatności na poczet przypadającego mu w następnym miesiącu udziału w kosztach, Nie-Operator wpłaca kwotę swojego udziału w ciągu 10 dni roboczych od dnia przedłożenia przez Operatora odpowiedniego dokumentu. Operator może przy tym zamienić wartość płatności bądź jej część na inną walutę.

Powyższa zapłata przez jedną Stronę nie narusza prawa drugiej Strony do kwestionowania poprawności rozliczeń, jednakże wszelkie zestawienia i rachunki przedłożone przez Operatora w ciągu roku uznawane są za poprawne i zgodne ze stanem faktycznym po 24 miesiącach następujących po zakończeniu danego roku. Dokonanie korekty jest możliwe po 24 miesiącach, jeśli jest ona następstwem przeprowadzonego audytu, wniosku złożonego przez stronę trzecią, wymagań prawnych bądź zmian w 50% udziale Strony.

Każda Strona ponosi wszelkie koszty i wydatki własne poniesione w celu realizacji Fazy I Projektu, wliczając w to m.in. koszty administracyjne i pracownicze. Jednocześnie Operator obciąży drugą Stronę 50% wszystkich wydatków poniesionych przez niego w związku z działaniami przeprowadzanymi zgodnie z Programem Prac i Budżetem. Obciążenie powinno być zgodne z charakterem i zakresem danej działalności oraz powinno być odpowiednio udokumentowane. Obejmuje ono zatem między innymi: przygotowanie obszaru wiercenia, niezbędne ubezpieczenie, badania sejsmiczne oraz koszt wszelkich podatków, należności, oszacowań, oraz innych opłat o charakterze publicznoprawnym należnych w związku z działaniami prowadzonymi w ramach Fazy I Projektu (z wyjątkiem wszelkich należności, które są obliczane na podstawie przychodów, dochodów lub wartości majątku Strony).

W rozsądnych odstępach czasu, przynajmniej raz na rok, Operator przeprowadza również inwentaryzację wszystkich materiałów, zaś wydatki z tego tytułu będą pokrywane ze Wspólnego rachunku.

8. Własność rzeczy i praw majątkowych

Zgodnie z wcześniejszymi uwagami, w ramach realizacji Projektu ponoszone będą znaczne koszty działań związanych z poszukiwaniem i rozpoznaniem złóż Węglowodorów. Koszty te są i będą związane m.in. z nabywaniem określonych usług, towarów, w tym kosztów związanych z nabyciem i/lub wytworzeniem określonego majątku (np. aktywów/środków trwałych).

W związku z faktem, iż koszty te są i będą ponoszone przez obie Strony proporcjonalnie do ustalonego udziału, wszelkie mienie nabyte lub posiadane w celu wykorzystania w ramach wspólnego projektu, a w szczególności odwierty, urządzenia, sprzęt, materiały, informacje, środki będące odrębną własnością i posiadane w celu wykorzystania w ramach wspólnego projektu przez którąkolwiek ze Stron lub będące wspólną własnością i posiadane w celu wykorzystania w ramach wspólnego projektu przez Strony będą stanowiły z ekonomicznego/ biznesowego punktu widzenia, ich wspólny majątek.

Natomiast w świetle obecnie obowiązującego art. 16 ust. 2 P obiekty, urządzenia oraz instalacje wzniesione w przestrzeni objętej prawem użytkowania górniczego stanowią własność użytkownika górniczego. Własność ta jest prawem związanym z użytkowaniem górniczym.

Zauważono, że obecnie jest rozważane wprowadzenie istotnych zmian w P. W szczególności, polski Ustawodawca planuje wprowadzić możliwość udzielenia zbiorowych koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż Węglowodorów oraz produkcji Węglowodorów dla stron umowy o współpracy, co w konsekwencji doprowadzi do tego, że wszystkie strony umowy o współpracy staną się użytkownikami górniczymi. O ile przedmiotowa nowelizacja P zostanie wprowadzona, Strony dołożą wszelkich racjonalnych i uzasadnionych ekonomicznie starań w celu odzwierciedlenia wskazanej zmiany prawa w ich stosunkach, w szczególności prawa własności / współwłasności wszystkich urządzeń, wyposażenia i instalacji zbudowanych w obszarze objętym użytkowaniem górniczym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wspólny projekt Stron powinien zostać uznany, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, za wspólne przedsięwzięcie o którym mowa w art. 5 u.p.d.o.p., oraz Wnioskodawca działając jako Strona Umowy, powinien łączyć poniesione koszty oraz osiągnięte przychody ze wspólnego projektu prowadzonego wspólnie z Uczestnikiem z pozostałymi przychodami i kosztami, proporcjonalnie do posiadanego udziału w Projekcie.

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty poniesione przez Spółkę, działającą jako Strona Umowy, w związku ze wspólnym projektem prowadzonym razem z Uczestnikiem, niezależnie od tego czy Wnioskodawca działa jako Operator czy jako Nie-Operator, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego udziału w Projekcie, z wyłączeniem tych kosztów które zostaną przeniesione przez Wnioskodawcę (w przypadku gdy będzie on pełnił rolę Operatora) na Nie-Operatora.

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychody osiągnięte przez Spółkę, działającą jako Strona Umowy, w związku ze wspólnym projektem prowadzonym razem z Uczestnikiem, niezależnie od tego czy Wnioskodawca działa jako Operator czy jako Nie-Operator, będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychody podatkowe proporcjonalnie do posiadanego udziału w Projekcie, z wyłączeniem tych przychodów, które zostaną przeniesione przez Wnioskodawcę (w przypadku gdy będzie on pełnił rolę Operatora) na Nie-Operatora.

4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku nabytych lub wytworzonych środków trwałych oraz nabytych wartości niematerialnych i prawnych w ramach oraz w celu prowadzenia wspólnego projektu, Wnioskodawca będzie uprawniony do wprowadzenia przedmiotowych składników majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych proporcjonalnie do posiadanego udziału w Projekcie, niezależnie od tego czy Wnioskodawca działa jako Operator czy jako Nie-Operator.

5. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku gdy Spółka działa jako Operator, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do rozpoznawania - jako przychodów podlegających opodatkowaniu - płatności uzyskanych od Uczestnika w związku z rozliczeniem kosztów wspólnego projektu (na podstawie postanowień Umowy), m.in. płatności dokonanych na podstawie Wezwań do zapłaty na przewidywane koszty oraz płatności obejmujących rozliczenie wydatków faktycznie poniesionych przez Operatora w danym okresie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wspólny projekt Stron powinien zostać uznany, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, za wspólne przedsięwzięcie, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.), oraz Wnioskodawca działając jako Strona Umowy, powinien łączyć poniesione koszty oraz osiągnięte przychody ze wspólnego projektu prowadzonego razem z Uczestnikiem z pozostałymi przychodami i kosztami, proporcjonalnie do posiadanego udziału w Projekcie.

Ad. 2

Koszty poniesione przez Spółkę, działającą jako Strona Umowy, w związku ze wspólnym projektem prowadzonym razem z Uczestnikiem, niezależnie od tego czy Wnioskodawca działa jako Operator czy jako Nie-Operator, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego udziału w Projekcie, z wyłączeniem tych kosztów które zostaną przeniesione przez Wnioskodawcę (w przypadku gdy działa on jako Operator) na Nie-Operatora.

Ad. 3

Przychody osiągnięte przez Spółkę, działającą jako Strona Umowy, w związku ze wspólnym projektem prowadzonym razem z Uczestnikiem, niezależnie od tego czy Wnioskodawca działa jako Operator czy jako Nie-Operator, będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychody podatkowe proporcjonalnie do posiadanego udziału w Projekcie, z wyłączeniem tych przychodów, które zostaną przeniesione przez Wnioskodawcę (w przypadku gdy działa on jako Operator) na Nie-Operatora.

Ad. 4

W przypadku nabytych lub wytworzonych środków trwałych oraz nabytych wartości niematerialnych i prawnych w ramach oraz w celu prowadzenia wspólnego projektu, Wnioskodawca będzie uprawniony do wprowadzenia przedmiotowych składników majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych proporcjonalnie do posiadanego udziału w Projekcie, niezależnie od tego czy Wnioskodawca działa jako Operator czy jako Nie-Operator.

Ad. 5

W przypadku gdy Spółka działa jako Operator, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do rozpoznawania, jako przychodów podlegających opodatkowaniu, płatności uzyskanych od Uczestnika w związku z rozliczeniem kosztów wspólnego projektu (na podstawie postanowień Umowy), m.in. płatności dokonanych na podstawie Wezwań do zapłaty na przewidywane koszty oraz płatności obejmujących rozliczenie wydatków faktycznie poniesionych przez Operatora w danym okresie.

Ad. 1

Wskazano, że na podstawie art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p. wskazane powyżej zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Podniesiono, że użyte w art. 5 u.p.d.o.p. pojęcie "wspólne przedsięwzięcie" nie posiada definicji legalnej w u.p.d.o.p. Przepis ten określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów m.in. uczestników wspólnego przedsięwzięcia. Ustawodawca nie zdefiniował również tego pojęcia w innym akcie prawnym. W takim stanie rzeczy, zgodnie z ogólną dyrektywą wykładni językowej, pojęciom użytym w przepisach, a nieposiadającym definicji legalnej, należy przypisywać znaczenie, jakie dany termin posiada w języku potocznym. Poprzez wspólne przedsięwzięcie należy rozumieć pewien projekt, działanie podjęte w celu realizacji wspólnego celu. Pojęciu temu należy nadawać szeroki zakres, ograniczony jedynie celem, który przyświeca podjęciu wspólnego przedsięwzięcia.

Pojęcie "wspólne przedsięwzięcie" zostało również wyłożone w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo jak wskazał NSA w wyroku z dnia 23 listopada 2012 r. sygn. akt II FSK 614/11:

"W orzecznictwie sądowym jak i piśmiennictwie prawniczym przyjmuje się niemalże jednolicie, że wspólne przedsięwzięcie w rozumieniu art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., jakkolwiek niezdefiniowane wprost w ustawie, to wspólne działanie kilku podmiotów dążących do osiągnięcia zamierzonego celu (por. A. Mariański w: W. Nikiel, A. Mariański (red.), Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2012, Gdańsk 2012, str. 79; R. Pęk w: S. Babiarz, L. Błystak, B. Dauter, A. Gomułowicz, R. Pęk, K. Winiarski, Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz 2009, Wrocław 2009, str. 102; wyrok NSA z 9 marca 2011 r., II FSK 1950/09, CBOIS):

Dodatkowo w wyroku z dnia 2 lutego 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1223/10 WSA w Warszawie wskazał, że "wspólne przedsięwzięcie" charakteryzuje się:

i. finansowymi i organizacyjnymi związkami pomiędzy jego członkami,

ii. łączną odpowiedzialnością za efekt wspólnych działań, oraz

iii. koordynacją wspólnych działań.

A zatem zdaniem Wnioskodawcy zakres znaczeniowy pojęcia "wspólne przedsięwzięcie" obejmuje wspólne działanie kilku podmiotów połączonych ze sobą więzami o charakterze finansowym i organizacyjnym, wspólną odpowiedzialnością za prowadzone działania, podlegające wspólnej kontroli oraz prowadzone w celu osiągnięcia określonego celu gospodarczego. Celem wspólnego przedsięwzięcia może być przede wszystkim połączenie starań dla zwiększenia potencjału poprzez efekt synergii, obniżenia kosztów inwestycji, rozłożenie ryzyka związanego z prowadzoną inwestycją, etc.

Spółka stoi na stanowisku, że do rozpoczęcia wspólnego przedsięwzięcia nie jest konieczne stworzenie formalnej struktury organizacyjnej, a jedynie wymagane jest zawarcie umowy, pomiędzy podmiotami podejmującymi się tego przedsięwzięcia, w ramach swobody umów wyrażonej w art. 353 (1) (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Uczestnicy wspólnego przedsięwzięcia dążą do osiągnięcia wyznaczonych w ramach umowy celów, jednakże w obrocie prawnym działają samodzielnie i niezależnie od siebie.

Dodatkowo wskazano, że zgodnie z art. 5 u.p.d.o.p. za wspólne przedsięwzięcie można uznać tylko takie wspólne działanie, które nie będzie stanowiło prowadzenia działalności w ramach spółki osobowej, a także nie będzie wynikało bezpośrednio ze współwłasności, współposiadania bądź współużytkowania.

Mając na uwadze powyższe zdaniem Wnioskodawcy, elementami wyróżniającymi wspólne przedsięwzięcie pozostają następujące czynniki:

* dwa podmioty lub ich większa liczba są związane umową cywilnoprawną;

* strony umowy pozostają w związku o charakterze finansowym oraz organizacyjnym;

* przedmiotowa umowa zawarta między tymi podmiotami umożliwia wspólną kontrolę nad prowadzonym wspólnym przedsięwzięciem; oraz

* wspólne działanie służy określonemu celowi.

A zatem, zdaniem Wnioskodawcy, pod pojęciem wspólnego przedsięwzięcia należy rozumieć wszelkie projekty, których realizacja, udział w zyskach i koszty prowadzonej działalności rozkładają się, na co najmniej dwa podmioty. Z przepisu art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. wynika, że podział przychodów między stronami wspólnego przedsięwzięcia, będącymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej poszczególni wspólnicy partycypują w takim wspólnym przedsięwzięciu.

Mając na uwadze analizowaną sytuację wskazano, że wspólny projekt realizowany przez Strony na podstawie i w ramach Umowy będzie stanowił "wspólne przedsięwzięcie", o którym mowa w art. 5 u.p.d.o.p., bowiem spełnia wskazane wyżej warunki, przejawiające się w następujących kwestiach:

Strony Umowy stanowią dwa niezależnie działające podmioty prawa, są dwoma odrębnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych;

Strony zawarły Umowę, na podstawie której doprowadziły do ustanowienia Wspólnego Komitetu Technicznego z prawem do tworzenia podkomitetów, który sprawuje ogólne kierownictwo nad pracami określonymi w Programie Prac i Budżecie oraz nadzoruje Projekt;

Strony w ramach Zasad rozliczeń określiły umownie stosunki w zakresie ponoszenia kosztów prowadzonych prac oraz wprowadziły wewnętrzne rozliczenia pomiędzy Operatorem i Nie-Operatorem, np. Strony dokonują m.in. wewnętrznych rozliczeń poniesionych nakładów i wydatków w ramach umówionego zakresu prac oraz 50% udziału każdej ze Stron w tak uzgodnionych rodzajowo kosztach;

Celem podjęcia wspólnego projektu jest poszukiwanie i rozpoznawanie złóż Węglowodorów oraz docelowo produkcja Węglowodorów na skalę przemysłową;

Biznesowe uwarunkowanie wspólnego projektu polega na zwiększeniu potencjału Stron poprzez efekt synergii, obniżeniu kosztów prowadzonych prac w Fazie I Projektu oraz podzieleniu pomiędzy Strony ryzyka związanego z potencjalnym niepowodzeniem prowadzonych działań.

Mając na uwadze przywołaną powyżej argumentację, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wspólny projekt Stron powinien zostać uznany, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, za wspólne przedsięwzięcie, o którym mowa w art. 5 u.p.d.o.p., oraz Wnioskodawca działając jako Strona Umowy, powinien łączyć poniesione koszty oraz osiągnięte przychody ze wspólnego projektu prowadzonego razem z Uczestnikiem z pozostałymi przychodami i kosztami, proporcjonalnie do posiadanego udziału (50%) w Projekcie.

Ad. 2

Podniesiono, że zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tejże ustawy. W świetle powyższego, a także ugruntowanej praktyki organów podatkowych oraz doktryny prawa podatkowego, za koszty uzyskania przychodów uważa się wyłącznie takie wydatki, które: (i) zostały faktycznie poniesione przez podatnika z jego zasobów majątkowych, (ii) mają definitywny charakter, (iii) pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, (iv) ich poniesienie ma na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, (v) nie wchodzą w zakres katalogu z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., oraz (vi) zostały odpowiednio udokumentowane.

Mając na uwadze powyższe wskazano, że jedną z przesłanek uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest celowość jego poniesienia. W tym zakresie wydatki ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma potencjalny wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Tym samym podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów.

Podniesiono, że w powyższym zakresie wypowiadały się sądy administracyjne, przykładowo NSA w wyroku z dnia 11 stycznia 2005 r., sygn, akt FSK 1049/04, wskazał co następuje:

"Ustawodawca posługując się zwrotem "wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu", nie posługuje się sformułowaniem "skutek". Przez sformułowanie "w celu" należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości" jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). (...) O celowości ponoszenia wydatków, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym również o podejmowaniu nowych rodzajów i kierunków działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Ponadto, jeżeli wydatki poniesione przez podatnika w celu uzyskania przychodu zostały prawidłowo udokumentowano i zaewidencjonowane w prowadzonej ewidencji podatkowej (księgach rachunkowych), podlegają one uwzględnieniu przy ustalaniu podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodów."

Odnosząc powyższe do analizowanej sytuacji Spółka stoi na stanowisku, że ekonomiczny ciężar wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę ma związek z działalnością prowadzoną na etapie Fazy I Projektu, tj. poszukiwaniem i rozpoznawaniem złóż Węglowodorów, która ma doprowadzić do rozpoczęcia produkcji Węglowodorów na skalę przemysłową w Fazie II Projektu. Bez realizacji Fazy I Projektu, Strony nie będą miały możliwości przejść do Fazy II, a co za tym idzie rozpoczęcia produkcji Węglowodorów, czyli osiągania przychodów. Wszystkie nakłady Stron w tym zakresie będą ponoszone, jako służące zwiększeniu szans na prowadzenie wydobycia Węglowodorów w Fazie II Projektu. A zatem wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki, pozostające w związku z prowadzoną działalnością w ramach Fazy I Projektu co do zasady będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Wskazano, że wydatki na działalność w ramach Fazy I Projektu będą ponoszone przez Operatora (bezpośrednio w ramach stosunków prawnych łączących go z kontrahentami) oraz przez Nie-Operatora poprzez przeniesienie (przez Operatora na Nie-Operatora) ponoszonych wydatków związanych ze wspólnym projektem. Przenoszenie kosztów przez Operatora na Nie-Operatora będzie dokonywane na podstawie Umowy, tj. zgodnie z 50% udziałem procentowym przyjętym w Umowie.

Jednym z elementów definicji kosztów uzyskania przychodów pozostaje m.in. faktyczne poniesienie wydatku przez podatnika z jego zasobów majątkowych. Mając to na uwadze, ta część wydatków, która zostanie przeniesiona przez Operatora na Nie-Operatora w ramach przenoszenia kosztów (tak by każda ze stron rozpoznała 50% wydatków związanych ze wspólnym projektem), nie będzie stanowiła dla Operatora kosztów uzyskania przychodów (Operator rozpozna więc jedynie "swoje" 50% kosztów wspólnego projektu). Ekonomiczny ciężar płatności pozostałej części kosztu, będzie faktycznie obciążał Nie-Operatora (który analogicznie rozpozna "swoje" 50% kosztów wspólnego projektu).

Mając na uwadze powyższe wskazano, że:

i. jeżeli Wnioskodawca pełni rolę Operatora, to ta część kosztów (50%), która nie zostanie przeniesiona na Uczestnika będzie stanowiła dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów,

ii. jeżeli Wnioskodawca działa jako Nie-Operator, to koszty obciążające Wnioskodawcę (50%) w ramach rozliczeń z Uczestnikiem działającym jako Operator będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez Spółkę, działającą jako Strona Umowy, w związku ze wspólnym projektem prowadzonym razem z Uczestnikiem, niezależnie od tego czy Wnioskodawca działa jako Operator czy jako Nie-Operator, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego udziału (50%) w Projekcie, z wyłączeniem tych kosztów które zostaną przeniesione przez Wnioskodawcę (w przypadku gdyby pełnił on rolę Operatora) na Nie-Operatora.

Ad. 3.

Podniesiono, że Ustawodawca nie umieścił w u.p.d.o.p. definicji legalnej przychodu podatkowego. Jednakże z konstrukcji prawnej przychodu wynika, że jest nim świadczenie o charakterze majątkowym, które jest trwale, definitywne i bezwarunkowe. Jednocześnie nie powinno budzić wątpliwości, że o przychodzie można mówić nie tylko wówczas, gdy nastąpi u podatnika przyrost po stronie aktywów, ale również wówczas, gdy nastąpi trwałe zmniejszenie jego zobowiązań (pasywów).

Wskazano, że zgodnie z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast datą powstania przychodu z działalności gospodarczej - w myśl art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. - uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi; nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

W tym zakresie wskazano, że wszelkie przychody, które zostaną osiągnięte przez Wnioskodawcę w ramach Projektu, co do zasady będą stanowiły przychody podatkowe Wnioskodawcy.

Wskazano też, że w tym zakresie Wnioskodawca może osiągać przychody, działając jako Operator, bezpośrednio w ramach stosunków prawnych łączących go z kontrahentami. Wnioskodawca może również osiągać przychody, działając jako Nie-Operator, z tytułu przeniesionych przez Operatora na jego rzecz części przychodów. Operator przenoszący należność na Nie-Operatora jest jedynie pośrednikiem w przekazywaniu płatności pomiędzy faktycznym dłużnikiem a rzeczywistym odbiorcą należności. Przenoszenie przychodów przez Operatora na Nie-Operatora będzie dokonywane zgodnie z 50% udziałem procentowym przyjętym w Umowie.

W tym zakresie, ta część należności, która zostanie przeniesiona przez Operatora, na rzecz Nie-Operatora w ramach wewnętrznych rozliczeń, nie będzie stanowiła dla Operatora przychodu podatkowego. Przedmiotowe przysporzenie nie będzie miało charakteru trwałego, a co za tym idzie przenoszona część należności od kontrahentów, która będzie rozliczana pomiędzy Stronami, nie będzie stanowiła przychodu podatkowego Operatora (tzn. będzie neutralna podatkowo dla Operatora). Natomiast ta część przekazanej należności będzie stanowiła przychód należny dla Nie-Operatora.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, przychody osiągnięte przez Spółkę, działającą jako Strona Umowy, w związku ze wspólnym projektem prowadzonym razem z Uczestnikiem, niezależnie od tego czy Wnioskodawca działa jako Operator czy jako Nie-Operator, będą stanowiły dla Wnioskodawcy przychody podatkowe proporcjonalnie do posiadanego udziału (50%) w Projekcie, z wyłączeniem tych przychodów, które zostaną przeniesione przez Wnioskodawcę (w sytuacji, gdy będzie on pełnił rolę Operatora) na Nie-Operatora.

Ad. 4

Wskazano, że na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tejże ustawy.

W świetle art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. kosztem uzyskania przychodu są odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16 m u.p.d.o.p., z uwzględnieniem art. 16 u.p.d.o.p.

Zgodnie z normą art. 16a u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, co do zasady, środki trwałe stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu lub umowy leasingu.

Ponadto, zgodnie z normą art. 16b u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, co do zasady, wartości niematerialne i prawne nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy tub umowy leasingu.

Natomiast w myśl art. 16f ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy prowadzący działalność gospodarczą dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych.

Finalnie na podstawie art. 16g ust. 8 u.p.d.o.p. w sytuacji gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. W tym zakresie art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. stosuje się odpowiednio.

Mając na uwadze przytoczone przepisy wskazano, że w zakresie rozliczeń, o których mowa w art. 5 u.p.d.o.p. na mocy art. 16g ust. 8 u.p.d.o.p. ustawodawca zastosował odpowiednią modyfikację reguł dotyczących dokonywania odpisów amortyzacyjnych, poprzez uwzględnienie art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. W tym również na potrzeby rozliczeń w zakresie art. 5 u.p.d.o.p. dokonał modyfikacji wykładni pojęć "własność" i "współwłasność" użytych w art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., akcentując ich wymiar ekonomiczny - tj. związek danych składników z prowadzoną działalnością gospodarczą m.in. w ramach wspólnego przedsięwzięcia, odchodząc od stricte cywilnoprawnego rozumienia własności.

Celem poparcia przedstawionej tezy wskazano, że m.in. rozliczenia podatników podatku dochodowego od osób prawnych dokonywane w oparciu o art. 5 u.p.d.o.p. z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej pozostają oderwane od cywilnoprawnego rozumienia prawa własności. Spółki osobowe są podmiotem praw i obowiązków, a co za tym idzie mogą być podmiotem prawa własności. Pomimo tego ewentualne koszty uzyskania przychodu, którymi są m.in odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych będących własnością spółki osobowej - nie podatnika są przypisywane jej wspólnikom. Również ewentualne inne koszty nabycia lub wytworzenia składników majątkowych, stanowią koszty uzyskania przychodów wspólników pomimo tego, że prawo własności do nich przysługuje spółce osobowej, tj, innemu podmiotowi prawa. Tym samym przedmiotowy zabieg jest możliwy, gdyż to podatnicy niejako współfinansują nabycie określonego majątku, a co za tym idzie majątek ten stanowi ekonomicznie wspólny majątek wspólników (mimo że prawny tytuł własności pozostaje w spółce osobowej).

Sformułowanie odmiennego wniosku doprowadziłoby zdaniem Wnioskodawcy do uznania, że niemożliwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych będących własnością lub współwłasnością spółki osobowej, przez wspólników tejże spółki będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, co jest powszechnie przyjętą i aprobowaną praktyką. Mając to na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 5 u.p.d.o.p. analogiczne zasady rozliczeń powinny być stosowane do wspólnego przedsięwzięcia.

Podniesiono, że w analizowanej sytuacji, Strony wspólnego przedsięwzięcia będą ponosiły koszty działań związanych z poszukiwaniem Węglowodorów. Ponoszone wydatki będą związane m.in. z nabywaniem określonych usług, towarów, w tym kosztów związanych z nabyciem i/lub wytworzeniem określonych składników majątku (np. aktywów/środków trwałych). Należy mieć na uwadze, że przedmiotowe wydatki będą ponoszone przez Strony według przyjętych Zasad rozliczeń, a co za tym idzie wszelki majątek nabyty lub wytworzony w celu wykorzystania w ramach wspólnego projektu (m.in, odwierty, urządzenia, sprzęt, materiały, nabyte informacje oraz inne środki) będą stanowiły ekonomicznie wspólny majątek Stron (50%/50%) nabyty lub wytworzony w drodze realizacji postanowień Umowy.

W świetle obecnie obowiązującego art. 16 ust. 2 P obiekty, urządzenia oraz instalacje wzniesione w przestrzeni objętej prawem użytkowania górniczego stanowią własność użytkownika górniczego. Własność ta jest prawem związanym z użytkowanie górniczym. W tym zakresie wskazano, iż nakłady poczynione na np. obiekty, urządzenia oraz instalacje wzniesione w przestrzeni objętej użytkowaniem górniczym stanowią przedmiot prawa własności podmiotu, na rzecz którego ustanowiono użytkowanie górnicze, bez względu na to, z jakich środków wskazane składniki zostały nabyte lub wytworzone.

Zdaniem Wnioskodawcy mając na uwadze wskazane powyżej argumenty w zakresie zastosowania art. 5 u.p.d.o.p. odnośnie do amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym wąskim zakresie fakt pozostawania cywilnoprawnej własności aktywów wzniesionych w przestrzeni objętej użytkowaniem górniczym po stronie użytkownika górniczego nie stanowi przesłanki do uznania, iż koszty podatkowe powstałe w związku z wydatkami poniesionymi na te aktywa, nie będą nigdy mogły stanowić kosztu podatkowego podmiotu uczestniczącego we wspólnym przedsięwzięciu a niebędącego użytkownikiem górniczym odnośnie do określonej lokalizacji.

Tym samym w opinii Spółki rozstrzygnięcie na gruncie przepisów P o własności środków trwałych usadowionych lub wzniesionych w przestrzeni objętej użytkowaniem górniczym pozostaje bez wpływu na odpowiednią kwalifikację na gruncie u.p.d.o.p., a więc bez względu na okoliczność czy w danym przypadku Wnioskodawca pełni rolę Operatora, czy Nie-Operatora w ramach realizacji zadań określonych w Umowie oraz Programie Prac i Budżecie. Fakt pozostawania po stronie użytkownika górniczego (Operatora) prawa własności do aktywów wzniesionych w przestrzeni objętej użytkowaniem górniczym na gruncie przepisów P, nie stanowi przesłanki do uznania, iż koszty podatkowe powstałe w związku z wydatkami na te aktywa, nie będą nigdy stanowiły kosztu podatkowego podmiotu nieposiadającego prawa użytkowania górniczego (Nie-Operatora).

Tym samym zdaniem Spółki, bez względu na rolę pełnioną przez Wnioskodawcę w ramach realizacji Projektu na gruncie przepisów u.p.d.o.p. wydatki związane z nabyciem lub wytworzeniem aktywów materialnych, jak również nabyciem aktywów niematerialnych przez Strony w wykonaniu postanowień Umowy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów dla Stron w proporcji ustalonej umownie i na zasadach przewidzianych w u.p.d.o.p. (poprzez odpisy amortyzacyjne).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabytych lub wytworzonych środków trwałych oraz nabytych wartości niematerialnych i prawnych w ramach oraz w celu prowadzenia wspólnego projektu, Wnioskodawca będzie uprawniony do wprowadzenia przedmiotowych składników majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych proporcjonalnie do posiadanego udziału w Projekcie, niezależnie od tego czy Wnioskodawca działa jako Operator czy jako Nie-Operator.

Podniesiono, że stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydanych przez Ministra Finansów, m.in. w:

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 października 2013 r., sygn. IPPB5/423-657/13-6/RS;

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 września 2013 r., sygn. IBPBI/2/423-774/13/AK;

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 września 2013 r. sygn. IPPB5/423-457/13-6/RS.

Ad. 5

Podniesiono, że jak zostało to już wskazane powyżej, za przychód należny uznaje się świadczenie o charakterze majątkowym, które jest trwałe, definitywne i bezwarunkowe oraz które prowadzi do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów podatnika.

Wskazano, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. wskazuje, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 UPUOP do przychodów podatnika nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Dodatkowo na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. do przychodów podatnika nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze przedstawioną we wniosku sytuację wskazano, że rozliczenia pomiędzy Stronami w ramach Zasad rozliczeń oparte są na Wezwaniach do zapłaty, które mają charakter płatności zaliczkowych ponoszonych na poczet realizacji określonych zadań, z którymi łączą się konkretne wydatki lub na dokonywaniu faktycznych rozliczeń poniesionych przez Operatora nakładów w ramach wspólnego projektu.

W analizowanej sytuacji o uzyskaniu przychodu podatkowego może świadczyć jedynie powstanie trwałego przysporzenia, które definitywnie i bezwarunkowo będzie powiększało aktywa Wnioskodawcy. Tym samym środki, które będą przekazywane przez Nie-Operatora na rachunek prowadzony przez Operatora nie będą prowadziły do powiększenia majątku Wnioskodawcy, lecz posłużą jedynie pokryciu przyszłych lub już poniesionych kosztów wspólnych prac, w części przypadającej na Nie-Operatora (50%). Zgodnie ze wskazanymi podstawami prawnymi, tj. art. 12 ust. 4 pkt 1 oraz art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. przyjęcie takiej formy rozliczeń nie będzie, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzić do powstania przychodu podatkowego. Tym samym sam fakt otrzymania przez Wnioskodawcą, działającego jako Operator, środków pieniężnych od Uczestnika, pełniącego rolę Nie-Operatora, nie stanowi przestanki do rozpoznania po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego.

Ponadto, rozliczenia dokonywane przez Operatora należy w opinii Spółki traktować na gruncie podatku dochodowego jako wewnętrzne rozliczenia w ramach Umowy, które w części przeniesionej na Nie-Operatora nie kreują dla Operatora kosztu podatkowego, a co za tym idzie uregulowanie takiej płatności nie może prowadzić do powstania przychodu dla Operatora. Przeniesienie kosztów jest czynnością techniczną, mającą na celu odpowiednią alokację kosztów do Stron Umowy (tak by każda ze Stron poniosła 50% kosztów zgodnie z założeniami wspólnego projektu). Przedmiotowe wydatki w pozostałej części (przenoszonej) nie stanowią kosztów podatkowych Wnioskodawcy, działającego jako Operator i jednocześnie zwrot tych wydatków dokonywany przez Uczestnika nie będzie stanowił przychodu podatkowego Wnioskodawcy. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe rozliczenia pozostają neutralne podatkowo, tj. nie podlegają regulacjom u.p.d.o.p.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy Spotka działa jako Operator, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do rozpoznawania, jako przychodów podlegających opodatkowaniu, płatności uzyskanych od Uczestnika w związku z rozliczeniem kosztów wspólnego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* uznania wspólnego projektu Stron za wspólne przedsięwzięcie, o którym mowa w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone nr 1) - jest prawidłowe,

* rozpoznania kosztów w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia (pytanie oznaczone nr 2) - jest prawidłowe,

* rozpoznania przychodów w związku z realizacją wspólnego przedsięwzięcia (pytanie oznaczone nr 3) - jest prawidłowe,

* wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nabytych lub wytworzonych środków trwałych oraz nabytych wartości niematerialnych i prawnych w ramach i w celu prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia oraz możliwości dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych w proporcji odpowiadającej udziałowi określonemu w zawartej umowie (pytanie oznaczone nr 4) - jest prawidłowe,

* braku rozpoznania przychodu z tytułu płatności otrzymywanych od Partnera w związku z rozliczaniem kosztów wspólnego przedsięwzięcia (pytanie oznaczone nr 5) - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w ww. zakresie.

Końcowo w odniesieniu do wyroków sądów administracyjnych powołanych przez Wnioskodawcę, należy wskazać, iż artykuł 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są; Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego.

Katalog źródeł prawa zawarty w art. 87 Konstytucji wyraźnie wyklucza orzecznictwo sądów jako źródło prawa powszechnie obowiązującego, a zatem zasady konstytucyjne nie nadają orzecznictwu sądów administracyjnych mocy powszechnie obowiązującej.

Wskazać także należy, iż przedstawione we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych, zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych, odrębnych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.