IPPB5/423-78/10-4/JC - Moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup prenumeraty prasy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2010 r. (data wpływu 8 lutego 2010 r.) oraz piśmie z dnia 17 marca 2010 r. (data nadania 19 marca 2010 r., data wpływu 22 marca 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-78/10-2/JC z dnia 12 marca 2010 r. (data nadania 12 marca 2010 r., data doręczenia 15 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup prenumeraty prasy - jest prawidłowe.

W dniu 8 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup prenumeraty prasy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka, opłaca prenumeratę prasy (czasopism) związanych z działalnością jednostki. Zdarza się, że czas realizacji prenumeraty dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy np. zamówiona prenumerata dotyczy okresu od października 2009 r. do października 2010 r. i jest płatna z góry. Zgodnie z polityką rachunkowości przyjętą przez Spółkę wydatki związane z prenumeratą poniesione jednorazowo na określony tytuł, których cena nabycia nie przekracza 3.500 zł, są ujmowane, jako nie istotne, jednorazowo w kosztach - w momencie poniesienia obciążają wynik danego miesiąca a tym samym nie podlegają rozliczeniu w czasie. Koszty poniesione na opłatę prenumeraty mają charakter pośredni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jakiej dacie należy zaliczyć wydatki poniesione na zakup prenumeraty prasy do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, jednocześnie zgodnie z pkt 4d niniejszego artykułu koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jednocześnie stosownie do art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano), albo dzień, na który ujęto koszt na postawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie, z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do odliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Oznacza to, iż ww. przepis wskazuje na ewidencję rachunkową jako na źródło umożliwiające określenie podatku dochodowego.

Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 3 marca 1999 r., sygn. akt SA/Sz 472/98, artykuł 9 ust. 1 u.p.d.o.p. "za istotną dla celów podatkowych uznaje ewidencję, która zapewnia ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania należnego podatku".

W myśl art. 39 ust. 1 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.), jednostki dokonują czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, jeżeli dotyczą one przyszłych okresów sprawozdawczych. Jednocześnie art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości stanowi, iż jednostka może w ramach przyjętej zasady rachunkowości stosować uproszczenia, jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na rzetelną i czytelną prezentację sytuacji majątkowej i finansowej oraz na wynik finansowy. Podsumowując oznacza to możliwość stosowania uproszczenia w ramach przyjętej polityki rachunkowości, jeżeli nie będzie ono wywierać ujemnego wpływu na rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego firmy.

W konsekwencji, jeżeli w księgach rachunkowych koszty prenumeraty są zgodnie z polityką rachunkowości zaliczane jednorazowo w koszty działalności tego okresu, w którym zostały poniesione jako nieistotne, to zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. koszty te będą stanowiły koszty uzyskania przychodu także pod datą ujęcia ich w księdze rachunkowej. Oznacza to powiązanie ujęcia w kosztach podatkowych wydatku z momentem jego zaksięgowania w księgach rachunkowych. W myśl art. 15 ust. 4d i 4e u.p.d.o.p. koszty pośrednie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, a za dzień poniesienia kosztu uznaje się dzień, na który koszt ujęto w księgach rachunkowych. Jeżeli więc dla celów rachunkowych niniejsze wydatki są traktowane przez Spółkę za nieistotne i są ujmowane jednorazowo w kosztach to tak samo powinny być ujmowane w kosztach podatkowych.

Zgodnie z interpretacją Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 stycznia 2008 r. (znak: ILPB3/423-148/07-2/MC) "Rozliczanie takich kosztów (prenumeraty) w czasie jest uzasadnione wówczas, gdy stanowią one kwotę istotną dla podatnika. Nie ma uzasadnienia do rozliczania międzyokresowego wartości, które w skali działalności firmy są nieznaczne tzn. nie wpływają na rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki. W takim przypadku powinny być jednorazowo zaliczane w koszty. Przepisy nie przesądzają jednak o wysokości kwoty wydatku, decydującej o formie rozliczenia. W zależności zatem od skali prowadzonej działalności oraz wysokości ponoszonej opłaty podatnik musi zdecydować, czy jest to wartość istotna, która powinna być rozliczona w czasie, to znaczy w poszczególnych miesiącach, czy też jest to dla niego kwota nieistotna, którą można jednorazowo zaliczyć do kosztów podatkowych w dacie poniesienia. Jeśli zatem Spółdzielnia kierując się powyższą zasadą istotności, dla celów bilansowych traktuje wydatki związane z prenumeratą czasopism jako nieistotne dla jej działalności, to może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych w miesiącu rozpoczynającym okres prenumeraty w pełnej wysokości".

Z uwagi na powyższe zdaniem Wnioskodawcy można zaliczyć przedmiotowe wydatki, jednorazowo w koszty podatkowe zgodnie z polityką rachunkowości, jako nie istotne do kwoty 3.500 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.