IPPB5/423-774/10-2//IŚ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-774/10-2//IŚ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości ustalenia indywidualnego okresu amortyzacji dla Sklepu będącego częścią składową budynku, który stanowi składnik przedsiębiorstwa wniesionego jako wkład niepieniężny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości ustalenia indywidualnego okresu amortyzacji dla Sklepu będącego częścią składową budynku, który stanowi składnik przedsiębiorstwa wniesionego jako wkład niepieniężny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca w 2010 r. otrzyma od wspólnika (dalej: "Wspólnik") wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa Wspólnika w rozumieniu art. 551 ustawy - Kodeks cywilny (dalej: "Wkład"). Jednym ze składników przedsiębiorstwa Wspólnika, które zostanie wniesione do Spółki w postaci Wkładu, jest wyodrębniony lokal sklepu (dalej: "Sklep") stanowiący część składową budynku centrum usługowo-biurowo-handlowego (dalej: "Budynek").

Budynek i znajdujący się w nim Sklep zostały wybudowane przed rokiem 1990 i były wykorzystywane w celach gospodarczych. Odrębna własność Sklepu została ustanowiona w roku 2009. Budynek ani Sklep nie zostały i nie zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wspólnika. Przed wniesieniem Wkładu zarówno Budynek jak i Sklep będą wykorzystywane przez okres co najmniej 60 miesięcy, co Spółka będzie w stanie udowodnić. Po nabyciu Sklepu zostanie on po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 16j ust. 1 pkt 3 lit. a) u.p.d.o.p. Spółka będzie miała prawo indywidualnie ustalić stawkę amortyzacyjną dla Sklepu będącego częścią składową Budynku, z tym że okres amortyzacji nie będzie mógł być krótszy niż 3 lata.

Stanowisko Spółki:

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16j ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.), Spółka będzie miała prawo indywidualnie ustalić stawkę amortyzacyjną dla Sklepu będącego częścią składową Budynku, z tym że okres amortyzacji nie będzie mógł być krótszy niż trzy lata.

I.

Brak zastosowania tzw. "zasady kontynuacji podatkowej" do Sklepu

Zgodnie z u.p.d.o.p.:

* art. 16g ust. 10a - "Przepis (art. 16g ust. 9, przewidujący w określonych sytuacjach przyjęcie wartości początkowej środka trwałego w wysokości tej wartości określonej w ewidencji podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego - przypis własny) stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego. Jeżeli składniki majątku wchodzącego w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio (przepis art. 16g ust. 10 - przypis własny)";

* art. 16h ust. 3 - "Podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe w wyniku przekształcenia, podziału (...) albo połączenia podmiotów (...) dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wartości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony (",)" -tzw. "zasada kontynuacji amortyzacji"), przy czym na mocy art. 16h ust. 3a przepis ten znajduje odpowiednie zastosowanie w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w postaci wkładu niepieniężnego.

W świetle powyższych przepisów, zdaniem Spółki:

1.

zgodnie z u.p.d.o.p., co do zasady w przypadku otrzymania środków trwałych w ramach wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części znajduje zastosowanie tzw. "zasada kontynuacji amortyzacji podatkowej" opisana w art. 16h ust. 3 u.p.d.o.p.;

2.

jednocześnie zgodnie z literalnym brzmienie przepisu art. 16g ust. 10a u.p.d.o.p., powyższa zasada nie znajduje zastosowania w przypadku gdy dane środki trwałe nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład.

Konsekwentnie, skoro w analizowanej sytuacji Budynek ani Sklep nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wspólnika, tzw. "zasada kontynuacji amortyzacji podatkowej" nie znajdzie zastosowania do Sklepu, wobec czego - przy założeniu spełnienia wszystkich przewidzianych w u.p.d.o.p. warunków - Spółka będzie mogła ustalić indywidualną stawkę amortyzacyjną dla Sklepu będącego częścią składową Budynku.

II Prawo Spółki do zastosowania do Sklepu indywidualnej stawki amortyzacyjnej wskazanej w art. 16j ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p.

Zgodnie z u.p.d.o.p.:

* art. 16i ust. 1 - "Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, (z wyjątkiem m.in. zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych - przypis własny), dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1";

* art. 16j ust. 1 pkt 3 lit. a) - "Podatnicy (z pewnymi wyjątkami nie mającymi zastosowania w sprawie - przypis własny), mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż (...) dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji (Klasyfikacji Śródków Trwałych - przypis własny) i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem (...) - dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata";

* art. 16j ust. 3 - "Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

1.

używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub

2.

ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej".

W świetle powyższych przepisów, zdaniem Spółki:

1.

O ile w danej sytuacji nie znajduje zastosowania tzw. "zasada kontynuacji amortyzacji podatkowej", co do zasady podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przy zastosowaniu stawek określonych w załączniku nr 1 do u.p.d.o.p. oraz - w ściśle określonych przypadkach - przy zastosowaniu stawek indywidualnych.

2.

Z treści przytoczonego powyżej art. 16j u.p.d.o.p. wynika, iż w przypadku środków trwałych w postaci budynków (lokali) i budowli wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych danego podatnika, możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej, o której mowa w art. 16j ust. 1 pkt 3 lit. a) u.p.d.o.p., jest uzależniona od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

a.

środki trwałe muszą być używane (tekst jedn. podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były one wykorzystywane przez co najmniej 60 miesięcy - art. 16j ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.p.) lub ulepszone (tekst jedn. podatnik przed ich wprowadzeniem do ewidencji poniósł wydatki na ulepszenie tych środków trwałych w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej - art. 16j ust. 3 pkt 2 u.p.d.o.p.), oraz

b.

środki trwałe muszą zostać zaklasyfikowane do jednej z kategorii wymienionych w przepisie art. 16j ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p., tj. m.in. jako trwale związane z gruntem budynki handlowo-usługowe wymienione w rodzaju 103 Klasyfikacji środków Trwałych lub jako inne budynki niemieszkalne wymienione w rodzaju 109 Klasyfikacji Środków Trwałych trwale związane z gruntem

- przy czym zgodnie z literalną treścią analizowanego przepisu, w takiej sytuacji okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata.

3.

Konsekwentnie, skoro w analizowanej sytuacji:

a.

Sklep będący częścią składową Budynku stanowiącego centrum handlowe powinien zostać zaklasyfikowany do rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych, który obejmuje m.in. centra handlowe, domy towarowe, samodzielne sklepy i butiki; i

b.

przed nabyciem Sklepu przez Spółkę zarówno Sklep jak i Budynek, w którym się znajduje, będą wykorzystywane przez okres co najmniej 60 miesięcy, co Spółka będzie w stanie udowodnić; i

c.

po otrzymaniu Wkładu, Sklep zostanie wprowadzony po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych Spółki,

- to wszystkie przesłanki uprawniające Spółkę do zastosowania trzyletniego okresu amortyzacji, o którym mowa w art. 16j ust. 1 pkt 3 lit. a) u.p.d.o.p., zostaną spełnione.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, skoro w analizowanej sytuacji wszystkie przesłanki przewidziane do zastosowania stawki amortyzacyjnej wskazanej w art. 16j ust. 1 pkt 3 lit. a) u.p.d.o.p. są spełnione, Spółka będzie miała prawo indywidualnie ustalić stawkę amortyzacyjną dla Sklepu, z tym że okres amortyzacji nie będzie mógł być krótszy niż 3 lata.

III Potwierdzenie stanowiska Spółki w praktyce organów podatkowych oraz w doktrynie prawa podatkowego

Przedstawione powyżej stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych oraz w doktrynie prawa podatkowego, w szczególności:

1.

w interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 26 sierpnia 2008 r., znak ITPB3/423-362/08/AW, zgodnie z którą: "Z treści przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza nabyć budynki handlowo - usługowe trwale związane z gruntem. Środki te będą po raz pierwszy wprowadzone do ewidencji podatnika i stanowić będą używane środki trwałe (były wykorzystywane powyżej 60 miesięcy). Jednocześnie - co podkreśla Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego - zostały one zaklasyfikowane do rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych. Dlatego też - przyjmując, że Wnioskodawca prawidłowo zaklasyfikuje zakupione budynki do rodzaju 103 - będzie mógł indywidualnie ustalić stawkę amortyzacyjną przed rozpoczęciem amortyzacji i przyjąć okres amortyzacji nie krótszy niż 3 lata";

2.

analogiczne stanowisko potwierdzili - uznając przy tym stanowisko podatników za prawidłowe w pełnym zakresie i odstępując od uzasadnienia prawnego interpretacji - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 16 lipca 2009 r., znak IBPBI/2/423-450/09/BG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 28 kwietnia 2009 r., znak ILPB3/423-122/09-2/HS oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach z dnia 24 lutego 2009 r., znak IPPB5/423-237/08-2/MŚ, z dnia 17 kwietnia 2009 r., znak IPPB3/423-92/09-2/JG;

3.

w Komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2009, W. Nykiel, A. Marianski, Gdańsk 2009, s. 716-717, zgodnie z którym brzmienie art. 16j ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p. obowiązujące od dnia 1 stycznia 2007 r. "usuwa wątpliwości interpretacyjne jakie miały miejsce w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Obecnie obiekty, dla których możliwy jest okres amortyzacji nie krótszy niż 3 lata, to:

* trwale związane z gruntem budynki handlowo-usługowe wymienione w rodzaju 103 Klasyfikacji (Śródków Trwałych - przypis własny),

* inne budynki niemieszkalne wymienione w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związane z gruntem,

* kioski towarowe o kubaturze poniżej 500 m3,

* domki kempingowe,

* budynki zastępcze";

4.

w stanowisku zamieszczonym na stronie internetowej Ministerstwa Finansów w dniu 3 listopada 2005 r. (dotyczącym co prawda przepisów u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., aczkolwiek mającym - w ocenie Spółki - zastosowanie również w obecnym stanie prawnym), zgodnie z którym "nie krótszy niż 36 miesięczny okres amortyzacji obowiązuje w stosunku do trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzajach 103 KŚT oraz innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzajach 109 KŚT".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Końcowo informuje się, że w niniejszej interpretacji tut. Organ przyjął za Spółką, iż realizacja zdarzenia opisanego we wniosku nastąpi w 2010 r.

Ponadto należy też wskazać, że jeśli w rzeczywistości okazałoby się, iż nabyty w formie aportu Sklep jednak był ujęty w ewidencji Wspólnika i był amortyzowany - to wówczas organ podatkowy winien wywieść skutki prawne adekwatne do sytuacji mającej miejsce w rzeczywistości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl