IPPB5/423-763/10-7/IŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2010 r. (data wpływu 9 listopada 2010 r.) - uzupełnionym w dniu 4 lutego 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sprecyzowania daty poniesienia kosztu dla celów podatkowych (pyt. nr 5) - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca (dalej: Spółka) nabyła w październiku 2010 r. zorganizowaną część przedsiębiorstwa M. (dalej: ZCP M.).

Ponadto Spółka jest w trakcie finalizacji transakcji (dalej: Transakcja) m.in.:

* zakupu akcji w Spółce F. S.A. (dalej: F.) oraz

* zorganizowanej części przedsiębiorstwa A. (dalej: ZCP A.).

Na nabycie ZCP M., Spółka zaciągnęła (na kilka dni przed nabyciem) pożyczę od podmiotu z grupy - L. AB (z siedzibą w Szwecji). Pożyczka została zaciągnięta w EUR.

Ponieważ Spółka nie dysponuje również wystarczającymi środkami finansowymi, które pozwoliłyby na sfinalizowanie m.in. akcji oraz zorganizowanej części przedsiębiorstwa A., Spółka ma zamiar zaciągnąć pożyczki od podmiotów trzecich, a mianowicie L. AB oraz pożyczki bankowej udzielonej przez polski bank.

Pożyczka od L. AB będzie zaciągnięta w EUR, natomiast od polskiego banku w PLN.

Pożyczki zostaną zaciągnięte tuż (kilka dni) przed Transakcją.

W zależności od faktycznego pożyczkodawcy, odsetki od zaciągniętych pożyczek będą przez Spółkę:

W związku z wyżej wymienionymi pożyczkami, Spółka poniesie także koszty opłat wymaganych przez pożyczkodawców w związku z otrzymaniem od nich finansowania (np. koszty prowizji, koszty ustanowienia zabezpieczenia, inne opłaty dodatkowe).

Do opłat dodatkowych związanych z zawarciem umów pożyczek mogą także należeć (jeżeli dana umowa pożyczki będzie zawierać odpowiedni zapis) koszty ponoszone przez pożyczkodawcę na zakup usług doradczych związanych z zawarciem tych umów (przede wszystkim koszty doradztwa prawnego ponoszone na negocjowanie umów przez pożyczkodawców). Zgoda na pokrycie takich kosztów może być jednym z warunków otrzymania finansowania przez Spółkę.

Spółka rozlicza różnice kursowe metodą podatkową, tj. zgodnie z art. 15a u.p.d.o.p.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów w zakresie stanu faktycznego opisanego we wniosku i pyt. nr 5 postawionego przez Spółkę.

Wniosek odnośnie pytań nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4 w obrębie stanu fatycznego a także odnośnie pytań nr 1, nr 2, nr 3, nr 4 i nr 5 w obrębie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę został rozpatrzony oddzielnymi interpretacjami.

Stanowisko Spółki:

Ad. 5)

Zdaniem Wnioskodawcy, za datę poniesienia kosztu dla celów podatkowych uznać należy dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, tzn. dzień poniesieniu kosztu dla celów podatkowych będzie taki sam jak dla celów rachunkowych. W rezultacie dzień poniesienia kosztu dla celów podatkowych będzie taki sam jak dla celów rachunkowych.

Stanowisko takie wynika z literalnej interpretacji art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.), który mówi, iż "Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów".

Oznacza to, iż podstawowe znaczenie ma dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, jako dzień do którego dany wydatek powinien zostać przypisany. Zgodnie bowiem z brzmieniem powołanego przepisu, data ta stanowi również moment rozpoznania kosztu do celów podatkowych Oznacza to więc, że w przypadku, gdy koszt rozpoznany zostanie jednorazowo dla celów księgowych, to również jednorazowo powinien zostać rozpoznany dla celów podatkowych. Zasada ta obowiązuje również w sytuacji przeciwnej, tj. jeżeli koszt zostaje rozpoznany dla celów księgowych na przestrzeni lat, również dla celów podatkowych powinien być rozpoznany na przestrzeni lat.

Interpretacja taka znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego. Tak na przykład Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej z 11 lutego 2010 r. sygn. lPPB5/423-722/09-4/IŚ wskazał, iż: "Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż wskazane w ww. przepisie określenie, że dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych oznacza, że dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać w oparciu o uregulowania wynikające z rachunkowości. (...) Ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa więc datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów".

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 16 lutego 2010 r. sygn. ITPB3/423-727/09/MT potwierdzając, iż ujmowanie wydatków jako kosztów zgodne z zasadami rachunkowości przyjętymi przez podatnika przekłada się na moment ich potrącalności dla celów podatkowych.

Dodatkowo należy wskazać, iż sam zapis w księgach jest wyłącznie czynnością techniczną. Istotny jest natomiast dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, jako dzień na który dany wydatek powinien zostać przypisany.

Interpretację taką potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 10 marca 2008 r. sygn. IP-PB3-423-17/08-2/GJ, w której organ zgodził się z Wnioskodawcą potwierdzając, iż "Należy przy tym zwrócić uwagę na rozróżnienie zakresu pojęciowego dwóch terminów: "dzień, na który ujęto koszt w księgach oraz "dzień, w którym ujęto koszt w księgach", w którym pierwszy oznacza dzień, w którym dany wydatek w księgach rachunkowych stał się kosztem, zaś drugi dzień faktycznego (technicznego) zapisu określonej transakcji gospodarczej w księgach rachunkowych podatnika. Powyższe rozróżnienia istotne z punktu widzenia zasad rachunkowości szczególnie zasady współmierności przychodów i kosztów poniesionych przez podmiot gospodarczy ustawodawca uwzględnił również w konstrukcji art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w którym uzależnił poniesienia kosztu nie od dnia, w którym dokonano zapisu technicznego kosztu w księgach rachunkowych, lecz od dnia (okresu), z którym wiąże się poniesiony koszt w myśl zasad prawa bilansowego".

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż za datę poniesienia kosztu dla celów podatkowych uznać należy dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, co oznacza, iż dzień poniesienia kosztu dla celów podatkowych będzie ten sam jak dla celów rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego odnośnie pytania nr 5 uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.