IPPB5/423-746/10-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 4 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie opodatkowania u źródła należności z tytułu działalności artystycznej wypłacanych na rzecz osób prawnych:

* z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Holandii, Włoch, Austrii, Francji, Turcji, Islandii, Norwegii - jest nieprawidłowe,

* Stanów Zjednoczonych - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania u źródła należności z tytułu działalności artystycznej wypłacanych na rzecz osób prawnych z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Holandii, Włoch, Austrii, Francji, Turcji, Islandii, Norwegii i Stanów Zjednoczonych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej także "Spółka") świadczy na rzecz osób trzecich usługi polegające na zapewnianiu udziału artystów wykonawców (artystów estradowych) w estradowych imprezach rozrywkowych z udziałem publiczności takich jaki koncerty, festiwale, w tym organizowanych przez państwowe lub samorządowe instytucje kultury, bądź finansowanych lub współfinansowanych (w przeważającej części) ze środków publicznych, pochodzących z budżetu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego.

Wnioskodawca zamierza zapewniać udział w powyższych typach imprez artystów (muzyków, dyrygentów, aktorów) działających jako:

I. Niemcy, Wielka Brytania, Holandia, Austria, Norwegia (drugi rodzaj zdarzeń przyszłych),

II. Włochy, Francja, Turcja (trzeci rodzaj zdarzeń przyszłych), przy czym działalność estradowa jest wykonywana w ramach programu wymiany kulturalnej między Polską a tymi państwami,

III. Islandia, przy czym działalność estradowa jest wykonywana na mocy porozumienia o współpracy kulturalnej zawartego między Polską a Islandią (czwarty rodzaj zdarzeń przyszłych),

IV. Stany Zjednoczone, przy czym zapraszani artyści przebywają w Polsce mniej niż 183 dni wciągu roku podatkowego (piąty rodzaj zdarzeń przyszłych).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest niepobieranie podatku dochodowego od osób prawnych przez Wnioskodawcę od należności z tytułu wykonywania działalności artystycznej, wypłacanych przez Spółkę na rzecz osób prawnych nie mających na terenie Polski siedziby, posiadających certyfikat rezydencji podatkowej, na podstawie przepisu artykułu 7 ust. 1 (w przypadku stanów Zjednoczonych artykułu 8 ust. 1) umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę z Niemcami, Wielką Brytanią, Holandią, Włochami, Austrią, Francją, Turcją, Islandią, Norwegią, Stanami Zjednoczonymi.

2. Czy prawidłowe jest niepobieranie podatku dochodowego od osób fizycznych przez Wnioskodawcę od należności z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej, wypłacanych przez Spółkę na rzecz osób fizycznych, nie mających na terenie Polski miejsca zamieszkania, pozyskanych przez Wnioskodawcę na potrzeby imprezy organizowanej przez państwową lub samorządową instytucję kultury lub finansowanej, bądź współfinansowanej ze środków publicznych (z budżetu państwa lub jednostki samorządu), na podstawie przepisu artykułu 17 ust. 3 (w przypadku Norwegii art. 16 ust. 3, w przypadku USA art. 15 ust. 2) umów międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę z:

a. Niemcami, Wielką Brytanią, Holandią, Austrią, Norwegią;

b. Włochami, Francją i Turcją, jeśli działalność estradowa jest wykonywana w ramach programu wymiany kulturalnej między Polską a tymi państwami;

c. Islandią, jeśli działalność estradowa jest wykonywana na mocy porozumienia o współpracy kulturalnej zawartego między Polską a Islandią;

d. Stanami Zjednoczonymi, jeżeli artysta przebywa w Polsce mniej niż 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ("ustawa CIT") podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby zarządu, z tytułu opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanych za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych, lub sportowych ustala się w wysokości 20% przychodów, a podatek pobiera "u źródła" podmiot wypłacający należności beneficjentowi. Przepis art. 21 ust. 2 ustawy CIT stanowi, iż przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Przepis art. 7 ust. 1 umów międzynarodowych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę z Niemcami, Wielką Brytanią, Holandią, Włochami, Austrią, Francją, Turcją, Islandią, Norwegią, Stanami Zjednoczonymi (w tym przypadku jest to przepis art. 8 ust. 1) stanowi, iż zyski zagranicznej osoby prawnej (przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa) podlegają opodatkowaniu tylko w państwie, w którym ta osoba prawna ma siedzibę, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim umawiającym się Państwie działalność przez położony tam zakład.

Ponieważ zapraszane przez nas grupy artystyczne, posiadające osobowość prawną nie posiadają w Polsce zakładów Wnioskodawca zamierza zastosować przepis art. 7 ust. 1 (art. 8 ust. 1 w przypadku USA) ww. umów międzynarodowych oraz nie pobierać podatku dochodowego od osób prawnych od należności z tytułu wykonywania działalności artystycznej, wypłacanych przez Spółkę na rzecz tych osób prawnych.

Powyższe osoby prawne dostarczą uprzednio Wnioskodawcy certyfikat rezydencji podatkowej, spełniający przesłanki art. 4a pkt 12 ustawy CIT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej także u.p.d.o.p.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W art. 3 ust. 2 ww. ustawy, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 tej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Regulacja ta odzwierciedla zasadę wyrażoną w art. 91 ust. 2 Konstytucji RP.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego.

W art. 21 u.p.d.o.p. wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 u.p.d.o.p.

Zgodnie z ust. 1 art. 26 powołanej ustawy osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zatem w procesie kwalifikacji prawnopodatkowej dochodów uzyskiwanych w układzie transgranicznym (rozpatrując kwestię ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do nierezydentów) należy przeprowadzić analizę:

W przedmiotowym przypadku pierwsza z wyżej wymienionych przesłanek jest w sposób oczywisty spełniona z uwagi na jednoznaczne brzmienie wyżej powołanego art. 21 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę działalność artystyczna jest wykonywana w Polsce, a więc co do zasady Polska będzie miała prawo do opodatkowania tych dochodów.

Analizując drugą z ww. przesłanek należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia:

* Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej także "umowa polsko-niemiecka),

* Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840, dalej także "umowa polsko-brytyjska"),

* Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120, dalej także "umowa polsko-holenderska",

* Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzonej w Rzymie dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374, dalej także "umowa polsko-włoska"),

* Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921 oraz Dz. U. z 2008 r. Nr 222, poz. 1450, dalej także "umowa polsko-austriacka"),

* Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5, dalej także "umowa polsko-francuska"),

* Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Tureckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 3 listopada 1993 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 11, poz. 58, dalej także "umowa polsko-turecka"),

* Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Islandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Reykjaviku dnia 19 czerwca 1998 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 79, poz. 890, dalej także "umowa polsko-islandzka"),

* Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 9 września 2009 r. Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899, dalej także "umowa polsko-norweska"),

* Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178, dalej także "umowa polsko-amerykańska").

Zgodnie z art. 17 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej jeżeli dochód, mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to dochód taki bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

W myśl art. 17 ust. 3 powołanej umowy postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodu osiąganego z działalności artysty lub sportowca w Umawiającym się Państwie, jeżeli pobyt w tym Państwie jest całkowicie lub głównie opłacany z funduszy publicznych jednego lub obu Umawiających się Państw, kraju związkowego, jednostki terytorialnej, organu lokalnego lub instytucji rządowej albo organizacji użyteczności publicznej.

W myśl art. 16 ust. 2 umowy polsko-brytyjskiej jeżeli dochód, mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada na rzecz tego artysty lub sportowca lecz innej osobie, wówczas taki dochód, bez względu na postanowienia artykułów 7 i 14 niniejszej Konwencji, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Stosownie do treści art. 16 ust. 3 tej umowy postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodu powstającego w związku z wykonywaniem działalności artysty lub sportowca w Umawiającym się Państwie, jeżeli pobyt w tym Państwie jest całkowicie lub w głównej mierze finansowany z funduszy publicznych jednego lub obu Umawiających się Państw, jego jednostki terytorialnej, organu lokalnego lub instytucji rządowej.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 umowy polsko-holenderskiej jeżeli dochód, mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada temu artyście lub sportowcowi lecz innej osobie, to dochód taki bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Natomiast art. 17 ust. 3 cytowanej umowy stanowi, iż postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu nie mają zastosowania do dochodu osiąganego z działalności artysty lub sportowca w Umawiającym się Państwie, jeżeli pobyt w tym Państwie jest całkowicie lub głównie opłacany z funduszy publicznych jednego lub obu Umawiających się Państw, ich jednostki terytorialnej, organu lokalnego lub instytucji rządowej.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 umowy polsko-włoskiej jeżeli dochód osiągnięty z osobiście wykonywanej działalności artysty lub sportowca nie przypada na rzecz artysty lub sportowca, lecz na rzecz innej osoby, dochód ten, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1, wykonywanych w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej uzgodnionego pomiędzy Umawiającymi się Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym te rodzaje działalności są wykonywane (art. 17 ust. 3 umowy polsko-włoskiej).

Zgodnie z art. 17 ust. 2 umowy polsko-austriackiej jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca nie przypada na rzecz tego artysty lub sportowca, lecz innej osobie, to dochód taki, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Stosownie do treści ust. 3 art. 17 tej umowy postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania do dochodu uzyskiwanego z działalności prowadzonej w Umawiającym się Państwie przez artystę lub sportowca, jeżeli wizyta w tym Państwie jest całkowicie lub w przeważającej części finansowana z funduszy publicznych jednego lub obu Umawiających się Państw, jednostki terytorialnej, organu lokalnego lub instytucji rządowej bądź przez organizację uznawaną za organizację charytatywną.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 umowy polsko-francuskiej jeżeli dochody z działalności wykonywanej osobiście przez artystę scenicznego lub sportowca są przyznawane innej osobie niż sam artysta lub sportowiec, mogą być one ze względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym dana działalność artystyczna lub sportowa jest wykonywana.

W myśl art. 17 ust. 3 umowy polsko-francuskiej bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1 wykonywanej w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez Państwo, w którym artyści lub sportowcy mają miejsce zamieszkania, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 umowy polsko-tureckiej jeżeli dochód osiągnięty z osobiście wykonywanej działalności artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód ten, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Stosownie do treści art. 17 ust. 3 powołanej umowy bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu, dochody z działalności określonej w ustępie 1, wykonywanej w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej uzgodnionego pomiędzy Umawiającymi się Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ta działalność jest wykonywana.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 umowy polsko-islandzkiej jeżeli dochód, mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to dochód taki, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Jednakże na mocy ust. 3 art. 17 cytowanej umowy bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu, dochód, o którym mowa w tym artykule, jest zwolniony z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym działalność artysty lub sportowca jest wykonywana, pod warunkiem że działalność ta jest w znacznej części opłacana z funduszy publicznych tego Państwa lub drugiego Państwa oraz że działalność ta jest wykonywana na mocy umowy lub porozumienia o współpracy kulturalnej zawartego przez te Państwa.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 umowy polsko-norweskiej jeżeli dochód związany z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada na rzecz tego artysty lub sportowca lecz innej osobie, wówczas dochód ten, bez względu na postanowienia artykułów 7 i 14 niniejszej Konwencji, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Przy czym w myśl art. 17 ust. 3 tej umowy postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodu uzyskanego z działalności wykonywanej przez artystę lub sportowca w Umawiającym się Państwie, jeżeli ich pobyt w tym Państwie jest całkowicie lub w głównej mierze finansowany z funduszy publicznych jednego lub obydwu Umawiających się Państw, ich jednostek terytorialnych lub organów władz lokalnych. W takim przypadku dochód podlega opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym artysta lub sportowiec posiada miejsce zamieszkania.

Z uwagi na okoliczność, iż Polska jest członkiem OECD, postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania powinny być interpretowane zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD.

Zgodnie z Komentarzem do art. 17 ust. 2 powołanej Konwencji (pkt 11.1) stosowanie ust. 2 nie ogranicza się do sytuacji, w których artysta estradowy, sportowiec lub inna osoba, której przypisuje się dochód, na przykład spółka promująca artystów i sportowców ma miejsce zamieszkania lub siedzibę tym samym państwie. Ten ustęp upoważnia państwo, w którym artysta estradowy lub sportowiec prowadzi działalność, do opodatkowania dochodów osiąganych przez spółkę promującą artystów lub sportowców mającą siedzibę w drugim państwie.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz literalną wykładnię powołanych wyżej przepisów art. 16 i 17 powołanych umów, należy stwierdzić, iż uregulowania te stanowią normę szczególną w stosunku do postanowień art. 7 ww. umów regulującego opodatkowanie zysków przedsiębiorstw (z wyłączeniem umowy polsko-amerykańskiej).

W konsekwencji na podstawie wyżej powołanych postanowień art. 17 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej, umowy polsko-holenderskiej, umowy polsko-włoskiej, umowy polsko-austriackiej, umowy polsko-francuskiej, umowy polsko-tureckiej, umowy polsko-islandzkiej oraz art. 16 ust. 2 umowy polsko-brytyjskiej i umowy polsko-norweskiej Polska będzie miała prawo do opodatkowania dochodów osiąganych za pośrednictwem Wnioskodawcy przez grupy artystyczne posiadające osobowość prawna z siedzibą w tych krajach (stronach umów unikaniu podwójnego opodatkowania) na podstawie wewnętrznego ustawodawstwa tj. art. 21 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. (a zatem art. 7 ust. 1 analizowanych umów nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania).

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do dochodów osiąganych przez zapraszane przez Spółkę grupy artystyczne, posiadające osobowość prawną, nie posiadające w Polsce zakładów - Wnioskodawca zamierza zastosować przepis art. 7 ust. 1 ww. umów międzynarodowych oraz nie pobierać podatku dochodowego od osób prawnych od należności z tytułu wykonywania działalności artystycznej, wypłacanych przez Spółkę na rzecz tych osób prawnych - należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast umowa polsko-amerykańska kwalifikuje na mocy art. 15 ust. 3 dochody uzyskiwane przez artystów jako dochody z wykonywania wolnego zawodu (określenie "wolny zawód" obejmuje między innymi samodzielne wykonywanie działalności naukowej, literackiej, artystycznej jak również samodzielną działalność lekarzy, adwokatów, inżynierów, architektów, lekarzy dentystów, dziennikarzy i innych).

W myśl art. 8 ust. 1 umowy polsko-amerykańskiej zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa powinny być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zatem dochody osiągane za pośrednictwem Wnioskodawcy przez grupy artystyczne posiadające osobowość prawną z siedzibą (udokumentowaną certyfikatem rezydencji w rozumieniu art. 26 ust. 1 i 4a pkt 12 u.p.d.o.p.) w Stanach Zjednoczonych nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

W tym stanie rzeczy dochody osób prawnych posiadających siedzibę na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki (nie posiadających na terenie Polski zakładu) uzyskiwane z działalności artystycznej na terenie Polski nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do dochodów osiąganych przez zapraszane przez Spółkę grupy artystyczne, posiadające osobowość prawną z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, nie posiadające w Polsce zakładów - Wnioskodawca zamierza zastosować przepis art. 8 ust. 1 umowy polsko-amerykańskiej oraz nie pobierać podatku dochodowego od osób prawnych od należności z tytułu wykonywania działalności artystycznej, wypłacanych przez Spółkę na rzecz tych osób prawnych - należy uznać za prawidłowe.

Realizując zasadę określoną w art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej, Organ podatkowy pragnie także wskazać, iż w przedmiotowej sprawie mogą mieć zastosowanie powołane przez Wnioskodawcę w opisie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do pytań w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, postanowienia art. 17 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej, umowy polsko-holenderskiej, umowy polsko-włoskiej, umowy polsko-austriackiej, umowy polsko-francuskiej, umowy polsko-tureckiej, umowy polsko-islandzkiej oraz art. 16 ust. 3 umowy polsko-brytyjskiej i umowy polsko-norweskiej. Zatem dochody przedmiotowych osób prawnych mieszczące się w dyspozycji norm prawnych określonych w tych artykułach będą podlegały opodatkowaniu tylko w państwie siedziby danej "grupy artystycznej".

Jednakże w związku z postanowieniami art. 26 ust. 1 zdanie drugie u.p.d.o.p. niepobranie podatku w takim przypadku jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji (określonym w art. 4a pkt 12 u.p.d.o.p.).

Nadto, w przypadku, gdy niepobranie podatku wynika z okoliczności, iż działalność osoby prawnej realizowana jest w ramach wymiany kulturalnej (lub na podstawie porozumienia o współpracy kulturalnej itp.), brak obowiązku pobrania podatku będzie uwarunkowany uzyskaniem zaświadczenia z polskiego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego lub odpowiednich władz drugiego państwa potwierdzającego tą okoliczność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.