IPPB5/423-744/10-2/AJ - Opodatkowanie wypłacanych przez fundusz inwestycyjny na rzecz zagranicznej spółki przychodów ze zbycia lokat funduszu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 4 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie

* kwalifikacji prawnopodatkowej przychodów (dochodów) ze zbycia lokat funduszu inwestycyjnego - jest nieprawidłowe,

* opodatkowania przychodów (dochodów) cypryjskiego rezydenta podatkowego ze zbycia lokat funduszu inwestycyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej przychodów (dochodów) ze zbycia lokat funduszu inwestycyjnego oraz opodatkowania przychodów (dochodów) cypryjskiego rezydenta podatkowego ze zbycia lokat funduszu inwestycyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą na Cyprze (limited company - odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) (dalej "Spółka"). Spółka posiada status rezydenta podatkowego na Cyprze i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Spółka jest inwestorem (uczestnikiem) w funduszu inwestycyjnym zamkniętym (dalej "Fundusz") utworzonym na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm.). (dalej: "Ustawa o Funduszach Inwestycyjnych"). Spółka jest właścicielem certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez Fundusz. Jak wynika z art. 198 Ustawy o Funduszach Inwestycyjnych statut funduszu inwestycyjnego może przewidywać wypłacanie na rzecz uczestników funduszu przychodów ze zbycia lokat funduszu, pomniejszonych o koszty działania funduszu związane bezpośrednio ze zbytymi lokatami oraz o część kosztów działania funduszu przypadającą na takie lokaty proporcjonalnie do ich wartości w stosunku do wartości portfela inwestycyjnego funduszu. Powyższa możliwość została przewidziana w statucie Funduszu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wypłacane przez Fundusz na jej rzecz przychody ze zbycia lokat, o których mowa w art. 198 Ustawy o Funduszach Inwestycyjnych Funduszu nie stanowią w szczególności zysków przedsiębiorstwa, dywidendy, zysków ze sprzedaży majątku, o których mowa w Konwencji i wobec czego powinny zostać potraktowane jako "inne dochody" i zgodnie z art. 22 Umowy z dnia 4 czerwca 1992 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z dnia 8 grudnia 1993 r., Nr 117 poz. 523, dalej "Konwencja") opodatkowane na Cyprze.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, przychody ze zbycia lokaty Funduszu stanowią inny dochód, o którym mowa w art. 22 Konwencji. W związku z tym, zgodnie z postanowieniami Konwencji będą podlegać opodatkowaniu wyłącznie na terytorium Cypru.

Swoje stanowisko Wnioskodawca uzasadnił w następujący sposób:

W związku z tym, że art. 22 Konwencji niejako uzupełnia źródła dochodów objętych jej postanowieniami, dla uznania że dany dochód jest innym dochodem w rozumieniu Konwencji należy uprzednio wykluczyć możliwość zakwalifikowania go jako dochodu o którym mowa w art. 6-21 Konwencji.

W ocenie Spółki otrzymane przychody ze zbycia lokaty Funduszu nie będą w szczególności dochodem z dywidendy. Jak stanowi art. 10 ust. 3 Konwencji użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę. Wobec tego należy odwołać się do regulacji art. 10 ust. 1 Ustawy o CIT. Jak stanowi art. 10 ust. 1 Ustawy o CIT dochodami (przychodami) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b Ustawy o CIT, jest (poza dywidendą) dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także:

Jak stanowi natomiast art. 12 ust. 1 pkt 4a Ustawy o CIT przychodami są w szczególności dla uczestników funduszy inwestycyjnych - otrzymane dochody funduszu, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych. W kategorii tej mieścić się będą również przychody ze zbycia lokaty, o których mowa w art. 198 Ustawy o Funduszach Inwestycyjnych, gdyż wypłaty nie wiążą się ze wykupem certyfikatów inwestycyjnych funduszu. Biorąc zatem pod uwagę regulacje art. 10 ust. 1 i art. 12 ust. 1 pkt 4a Ustawy CIT, dochody funduszu, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych, wypłacane na rzecz uczestnika funduszu nie będą stanowić przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (tak również J. Marciniuk w Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz pod red. dr J. Marciniuka, Rok wydania: 2010 System Informacji Prawnej Legalis). Powyższe znajduje uzasadnienie w prawnej i ekonomicznej charakterystyce funduszy inwestycyjnych. Certyfikaty inwestycyjne bowiem, w przeciwieństwie do udziałów lub akcji (które w świetle art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 Ustawy o CIT są podstawą udziału w zyskach osób prawnych), uprawniają uczestnika funduszu inwestycyjnego do otrzymania określonej kwoty będącej przypadającą na niego częścią wartości majątku funduszu inwestycyjnego. Z perspektywy uczestnika, fundusz inwestycyjny jest formę zbiorowego lokowania środków pieniężnych, a nie formą prowadzenia działalności gospodarczej. Certyfikaty nie dają więc uczestnikowi prawa do udziału w samych zyskach osiąganych z działalności funduszu, tak jak to ma miejsce w odniesieniu do akcji spółek akcyjnych lub udziałów spółek z ograniczoną odpowiedzialnością.Wobec tego otrzymywana przez Spółkę wypłata przychodów ze zbycia lokaty Funduszu nie stanowi dochodów (przychodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu art. 10 Ustawy o CIT. Zatem nie może również zostać uznana za dywidendy w rozumieniu art. 10 ust. 3 Konwencji.

Należy zatem rozważyć jeszcze, czy do opodatkowania tych dochodów mogą znaleźć zastosowanie uregulowania zawarte w art. 7 Konwencji. W świetle tego przepisu zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład) lub w art. 13 ust. 4 Konwencji (zgodnie z tym przepisem zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2 i 3 art. 13 podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę). W ocenie Spółki zyski przedsiębiorstwa należy rozumieć szeroko, włączając w ta kategorię wszelkie dochody uzyskiwane z prowadzenia przedsiębiorstwa (tak również M. Aleksandrowicz w Model Konwencji OECD. Komentarz pod red. B. Brzezińskiego, Warszawa 2010, s. 464). Zdaniem Spółki do kategorii tej nie sposób zaliczyć jednak wypłat dokonywanych w przedmiotowym stanie faktycznym przez Fundusz. Sam fakt bycia uczestnikiem Funduszu nie wiąże się bowiem z prowadzeniem przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej rozumianej jako zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły). Wypłat dokonywanych na podstawie art. 198 Ustawy o Funduszach Inwestycyjnych nie można w ocenie Spółki uznać za dochody ze sprzedaży majątku ruchomego (art. 13 ust. 4 Konwencji). Powyższe wypłaty nie wiążą się bowiem ze zbyciem certyfikatów inwestycyjnych przez Spółkę.

Biorąc pod uwagę powyższe, przychody ze zbycia lokaty Funduszu nie będą mogły zostać zakwalifikowane za dochody o których mowa w art. 7, art. 10 i art. 13 Konwencji, a zatem powinny być one potraktowane jako inne dochody (art. 22 Konwencji) i opodatkowane wyłącznie na terytorium Cypru.

Jednocześnie jednak niezależnie od tego, czy przedmiotowe dochody powinny zostać ostatecznie uznane za inne dochody w rozumieniu art. 22 Konwencji, za zyski przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 Konwencji, czy też za zyski ze sprzedaży majątku w rozumieniu art. 13 ust. 4 Konwencji, w tych przypadkach skutki podatkowe będą identyczne. Przepisy Konwencji pozwalają bowiem na opodatkowanie obu rodzajów przychodów wyłącznie przez umawiające się państwo, w którym podmiot osiągający dochód jest rezydentem podatkowym (tj. na Cyprze).

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe, przychody ze zbycia lokaty przez Fundusz wypłacane na rzecz Spółki nie będą podlegały w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, albowiem Konwencja pozwala na opodatkowanie tego rodzaju dochodów wyłącznie w państwie rezydencji podatkowej podatnika - tj. na Cyprze.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Mimo, iż zgodnie z zasadą autonomiczności prawa podatkowego ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych dokonuje samodzielnej kwalifikacji prawnopodatkowej określonych dochodów, to z uwagi na okoliczność, iż opisany stan faktyczny dotyczy dochodów uzyskiwanych przez spółkę posiadającą siedzibę poza terytorium Polski przedmiotowy obowiązek podatkowy może zostać zmodyfikowany postanowieniami odpowiedniej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 91 ust. 2 Konstytucji RP.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego. W konsekwencji okoliczność, iż umowa przyznaje jednemu państwu prawo do opodatkowania danej kategorii dochodu, nie oznacza, że takie opodatkowanie będzie miało w praktyce miejsce, ponieważ jest to regulowane wyłącznie wewnętrznym ustawodawstwem tego państwa.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały zatem postanowienia umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523, dalej także: UPO).

Biorąc pod uwagę powyższe należy podkreślić, iż w procesie kwalifikacji prawnopodatkowej dochodów uzyskiwanych w układzie transgranicznym (rozpatrując kwestię ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do nierezydentów) należy przeprowadzić analizę:

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej także: "u.p.d.o.p.") podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Przepisy ww. ustawy nie zawierają więc definicji przychodu. W odniesieniu do przychodów Ustawodawca zastosował technikę ustawodawczą polegającą na wymienieniu przykładowych kategorii pożytków, których otrzymanie implikuje powstanie przychodu podatkowego (art. 12 ust. 1 pkt 1-10 u.p.d.o.p.) pozostawiając katalog przysporzeń kreujących powstanie przychodu w rozumieniu ustawy otwartym. Jednocześnie Prawodawca ustanowił w art. 12 ust. 4 powołanej ustawy zamknięty katalog kategorii przychodów wyłączonych z opodatkowania. A contrario wszystkie inne przysporzenia majątkowe (zwiększające aktywa lub zmniejszające pasywa spółki) niż wymienione w art. 12 ust. 4 u.p.d.o.p. należy uznać za przychód skutkujący powstaniem obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 cytowanej ustawy do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W konsekwencji za przychód należy uznać każde przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, definitywnym, bezzwrotnym.

Jednocześnie należy stwierdzić, iż przedmiotowe dochody nie mieszczą się w dyspozycji normy prawnej wyrażonej w art. 10 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także:

Ustawodawca na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4a u.p.d.o.p. zalicza enumeratywnie do przychodów podatkowych opodatkowanych na zasadach ogólnych dla uczestników funduszy inwestycyjnych - otrzymane dochody funduszu, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż inny charakter ma spółka kapitałowa działająca w ramach prawnych zakreślonych przez przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), a inny fundusz inwestycyjny działający w oparciu o uregulowania ustawy o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm., dalej także: "UFI").

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawca może uzyskiwać przychody związane z posiadaniem certyfikatów Zamkniętego Funduszu Inwestycyjnego z siedzibą w Polsce bez ich wykupienia i umorzenia w trybie określonym w art. 198 ust. 1 UFI, zgodnie z którym statut funduszu inwestycyjnego aktywów niepublicznych może przewidywać wypłacanie na rzecz uczestników funduszu przychodów ze zbycia lokat funduszu, pomniejszonych o koszty działania funduszu związane bezpośrednio ze zbytymi lokatami oraz o część kosztów działania funduszu przypadającą na takie lokaty proporcjonalnie do ich wartości w stosunku do wartości portfela inwestycyjnego funduszu.

Zgodnie ze stanowiskiem doktryny kategoria przychodów w zyskach osób prawnych obejmuje wszelkie dochody wynikające z uprawnień korporacyjnych przysługujących w danej osobie prawnej. Certyfikaty inwestycyjne natomiast co do zasady nie są ani udziałami, ani akcjami spółek kapitałowych. Reprezentują one określone prawa majątkowe uczestników mające odmienny charakter niż prawa z akcji lub udziałów - co wynika z innej funkcji ekonomicznej, jaką te certyfikaty inwestycyjne pełnią. Z perspektywy uczestnika, fundusz inwestycyjny jest formą zbiorowego lokowania środków pieniężnych.

Łączna subsumcja powołanych przepisów art. 12 ust. 1 pkt 4a i 10 ust. 1 u.p.d.o.p. nie pozostawia wątpliwości, iż Ustawodawca zdecydował się na wyłączenie z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym otrzymanych dochodów funduszu, w tym dochodów wypłacanych na rzecz uczestników funduszu pochodzących ze zbycia lokat funduszu.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż dochody spółki objętej ograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce, która objęła certyfikaty polskiego zamkniętego funduszu inwestycyjnego z tytułu wypłat na rzecz uczestników funduszu pochodzących ze zbycia lokat funduszu podlegają co do zasady opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 7 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 2 i art. 12 ust. 1 pkt 4a u.p.d.o.p.

W tym stanie rzeczy należy przeanalizować, czy stosowna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie ogranicza lub nie wyłącza prawa Polski do opodatkowania ww. dochodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 3 UPO użyte w niniejszym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.

Należy przy tym zauważyć, iż zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 UPO przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo jakiekolwiek określenie nie zdefiniowane w niniejszej umowie będzie miało takie znaczenie, jakie ma według prawa tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa.

W świetle powołanych norm prawnych, biorąc pod uwagę odmienne traktowanie przez polskiego ustawodawcę dochodów z akcji i udziałów spółek kapitałowych oraz dochodów związanych z posiadaniem jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, brak jest podstaw prawnych do zakwalifikowania dochodów związanych z posiadaniem jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych jako dywidend w rozumieniu art. 10 UPO.

Strony UPO postanowiły w art. 13 ust. 1-3 umowy, iż

* zyski, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie;

* zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, lub z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami uzyskanymi z przeniesienia własności takiego zakładu, odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie;

* zyski osiągnięte z przeniesienia tytułu własności statków, samolotów lub pojazdów drogowych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków, samolotów lub pojazdów drogowych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym mieści się siedziba prawna przedsiębiorstwa.

Natomiast w ust. 4 art. 13 UPO postanowiono, iż zyski z przeniesienia tytułu własności majątku, inne niż wymienione w ustępach 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Brak jest zatem przesłanek, aby zakwalifikować przedmiotowe dochody do kategorii określonej w art. 13 UPO.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Przy czym na podstawie art. 3 ust. 1 lit. f) UPO określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie oraz przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

W myśl art. 7 ust. 7 UPO jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie zostają naruszone przez postanowienia niniejszego artykułu.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 UPO części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Literalne brzmienie art. 22 ust. 1 UPO determinuje brak możliwości zastosowania tego artykułu w przypadku dochodów zakwalifikowanych do jednego z poprzednich artykułów, w tym jako zyski przedsiębiorstw - art. 7.

Zaznaczyć przy tym należy, iż zgodnie z Komentarzem do ust. 7 art. 7 Konwencji Modelowej OECD, pojęcie "zyski" ma szerokie znaczenie, obejmujące cały dochód uzyskiwany przez przedsiębiorstwo. " Art. 7 będzie miał zastosowanie do dochodów, które nie wchodzą w zakres dochodów objętych artykułami specjalnymi, i - dodatkowo - do dywidend, odsetek, itd., które zgodnie z art. 10 ust. 4, 11 ust. 4, 12 ust. 3 oraz 21 ust. 2 wchodzą w zakres tego artykułu".

Brzmienie art. 10 ust. 4 UPO (odpowiadającego art. 10 ust. 4 Konwencji Modelowej OECD), czy 11 ust. 5 UPO (odpowiadającego art. 11 ust. 4 Konwencji Modelowej OECD) potwierdza przy tym jednoznacznie, iż art. 7 może mieć także zastosowanie do dochodów o charakterze pasywnym, innym niż dochody z "działalności gospodarczej rozumianej jako zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły".

Należy przy tym zauważyć, iż w przypadku braku stosownych zapisów umownych (wynikających z art. 7 ust. 1 UPO) ograniczających prawo Polski do opodatkowania przedmiotowych dochodów, beneficjent przysporzenia z tytułu zbycia lokaty funduszu byłby zobowiązany do opodatkowania tego dochodu na zasadach ogólnych w Polsce (na podstawie art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p.). Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p. przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W tym stanie rzeczy, skoro bowiem pojęcie "zysków przedsiębiorstwa" nie zostało zdefiniowane w UPO, to biorąc pod uwagę zasadę wyrażoną w art. 3 ust. 2 UPO, zgodnie z którą przy stosowaniu postanowień niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde określenie nie zdefiniowane odmiennie będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Umawiającego się Państwa w zakresie podatków, do których stosuje się niniejszą umowę - należy dokonać kwalifikacji prawnopodatkowej przedmiotowego dochodu posiłkując się w pierwszej kolejności postanowieniami polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Sam fakt uzyskiwania dochodów

* z tytułu posiadania certyfikatów inwestycyjnych wyemitowanych przez fundusz inwestycyjny zamknięty przez przedsiębiorstwo prowadzone przez spółkę cypryjską,

* powiększających majątek przedsiębiorstwa (stanowiących jego przysporzenie majątkowe)

- wiąże się bowiem z prowadzeniem przedsiębiorstwa (wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy).

Zdaniem tut. Organu podatkowego brak jest zatem podstaw do wyłączenia przedmiotowych dochodów uzyskiwanych przez cypryjską spółkę ("odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością") z kategorii określonej w art. 7 UPO.

Reasumując, dochody Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w zamkniętym funduszu inwestycyjnym uzyskane w wyniku zbycia lokat funduszu w trybie określonym w art. 198 ust. 1 UFI należy zakwalifikować jako dochody określone w art. 7 ust. 1 UPO.

Zatem (w tej części) stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, zgodnie z którym przychody ze zbycia lokaty Funduszu stanowią inny dochód, o którym mowa w art. 22 Konwencji - należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przedmiotowe dochody będą podlegać opodatkowaniu wyłącznie na terytorium Cypru należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.