IPPB5/423-742/10-4/JC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.) oraz piśmie z dnia 7 stycznia 2011 r. (data nadania 7 stycznia 2011 r., data wpływu 10 stycznia 2011 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-742/10-2/JC oraz IPPB1/415-964/10-2/AM z dnia 23 grudnia 2010 r. (data nadania 24 grudnia 2010 r., data doręczenia 30 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* określenia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów (pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 2) - jest prawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów wytworzenia wyrobów ciastkarskich Spółki wydawanych osobom fizycznym w ramach akcji promocyjnych i reklamowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) - jest prawidłowe,

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów wytworzenia wyrobów ciastkarskich Spółki przekazanych kontrahentom w celu wymiany (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5) - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

(1.1) Działalność Spółki.

L. jest częścią grupy inwestycyjnej N., która inwestuje w zróżnicowane sektory rynku: hotelarstwo, nieruchomości, lotnictwo, sektor detaliczny oraz sektor spożywczy. Spółka należy do szwedzkiego oddziału grupy, zarządzającego spółkami sektora branży spożywczej i napojów.

W Polsce L. należy do grona wiodących producentów wyrobów cukierniczych na rynku. Asortyment Spółki obejmuje różnorodne wyroby ciastkarskie i ciastka i - w zależności od kształtującego się popytu na produkty Spółki oraz prowadzonych działań marketingowych wpływających na atrakcyjność oferty - może podlegać stałym bądź sezonowym modyfikacjom.

(1.2) Akcje promocyjne oraz działania wspierające sprzedaż prowadzone w stosunku do dystrybutorów.

W warunkach gospodarki rynkowej, którą cechuje stale rosnąca konkurencja, Spółka podejmuje ustawicznie działania promocyjne, marketingowe oraz o charakterze wsparcia sprzedaży zmierzające do zwiększenia rozpoznawalności oraz wolumenu sprzedawanych przez nią wyrobów, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów lub co najmniej do podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Podejmowane działania promocyjne, marketingowe i wsparcia sprzedaży wpływają w szczególności na budowanie relacji z kontrahentami, którzy dystrybuują produkty Spółki ("dystrybutorzy"), na ich lojalność, a co za tym idzie na wygenerowanie większego zysku.

W celu aktywizacji i uatrakcyjnienia sprzedaży wyrobów Spółki do dystrybutorów, a także budowania i podtrzymywania długookresowej relacji z kontrahentami, w ramach ustaleń między stronami stosowane są w szczególności następujące metody premiowania za dokonanie zakupów w Spółce:

Możliwość zakupu wyrobów ciastkarskich Spółki przez dystrybutorów z rabatem finansowym lub rabatem towarowym ma na celu intensyfikację sprzedaży oferowanych przez Spółkę wyrobów, a co za tym idzie - wzrost osiąganych przez Spółkę przychodów. Powyższe założenia znajdują potwierdzenie we wcześniej przeprowadzonych analizach i porównaniach przychodów ze sprzedaży w efekcie podobnych akcji. Działania te podejmowane są tylko i wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki, pozyskania nowych kontrahentów (nabywców wyrobów Spółki) oraz zwiększenia udziału lub co najmniej utrzymania określonej pozycji na rynku. Pozostają zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i mają na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

(1.3) Akcje promocyjne i reklamowe prowadzone w stosunku do klientów końcowych.

W celu zwiększenia rozpoznawalności produktów Spółki u końcowych nabywców, Spółka organizuje szereg działań o charakterze promocyjnym i reklamowym, skierowanych do finalnych konsumentów, polegających na nieodpłatnym przekazaniu tym osobom wyrobów Spółki. Spółka podejmuje czynności promocyjno - reklamowe w celu zapoznania ostatecznych konsumentów z oferowanymi wyrobami, licząc na to, że znajomość produktów Spółki oraz ich walorów przełoży się na wzrost sprzedaży tych wyrobów.

W szczególności, działania Spółki mogą obejmować wszystkie z poniżej wymienionych lub tylko niektóre akcje promocyjno-reklamowe:

Spółka organizuje poczęstunek i/lub przekazuje wyroby ciastkarskich osobom fizycznym w ramach prowadzonych działań promocyjnych i marketingowych związanych z podstawową działalnością Spółki, jaką jest produkcja i sprzedaż tych wyrobów. Działania te poprzez wzrost rozpoznawalności produktów Spółki i kreowanie pozytywnego wizerunku Spółki mają wpłynąć na wzrost popytu na oferowane wyroby. Pozostają zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i mają na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

(1.4) Zapewnienie najwyższej jakości sprzedawanych wyrobów ciastkarskich.

Wyroby ciastkarskie Spółki, z uwagi na fakt, iż stanowią artykuły spożywcze, muszą spełniać najwyższe wymogi jakościowe, w szczególności w odniesieniu do ich świeżości (terminu przydatności do spożycia) oraz właściwego opakowania (szczelne opakowania hermetyczne). Spółka dokłada najwyższej staranności, aby produkty oferowane kontrahentom spełniały te najwyższe standardy oraz obliguje swoich kontrahentów do przestrzegania analogicznym norm przy odsprzedaży wyrobów Spółki.

Z tego względu, w przypadkach, w których produkty Spółki ulegną zniszczeniu podczas ich transportu lub wyładunku lub z uwagi na dostawę wyrobów o terminie przydatności do spożycia, który - zgodnie z informacją kontrahenta - może uniemożliwić ich odsprzedaż w wymaganym terminie, Spółka w miejsce wyrobów, które zostały zniszczone lub mają zbyt krótki termin przydatności do spożycia dokonuje wymiany tych wyrobów na wyroby wolne od tych wad.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy:

(1) Sprzedaż wyrobów ciastkarskich z rabatem finansowym.

Przychody podatkowe.

W przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.), przychodem jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Zgodnie z uzgodnieniami dokonywanymi pomiędzy Spółką i jej kontrahentami, sprzedaż wyrobów ciastkarskich w określonych sytuacjach opisanych w punkcie 1.2. wniosku następuje po cenach promocyjnych. Zatem, cenę promocyjną należy uznać za cenę określoną w umowie, która zgodnie z przytoczonym przepisem odpowiada wysokości przychodu z tytułu sprzedaży rzeczy. W konsekwencji, Spółka postępuje prawidłowo rozpoznając przychód podatkowy w wysokości ceny promocyjnej netto wskazanej na fakturze.

Dodatkowo, zgodnie z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane (po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont). Za przychody należne uznaje się kwoty należne podatnikowi, których wydania może on zażądać, a których jeszcze nie otrzymał. W przypadku zastosowania ceny promocyjnej podatnik może zażądać wydania kwoty w wysokości tej ceny. Konsekwentnie cena ta stanowi przychód dla podatku dochodowego od osób prawnych.

Niezależnie od powyższego, zgodnie z analizowanym przepisem wysokość przychodu ustala się z uwzględnieniem udzielonych bonifikat i skont. Ustawa o p.d.o.p., nie zawiera definicji bonifikaty i skonta. W efekcie, należy odwołać się do definicji słownikowej tych pojęć. Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego wydawnictwa PWN bonifikata to: "zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi". W konsekwencji, promocyjne ceny sprzedaży oferowane przez Spółkę w ramach organizowanych akcji promocyjnych i wsparcia sprzedaży spełniają definicję bonifikaty. Jednocześnie, ustawa o p.d.o.p. nie zawiera ograniczeń co do możliwości stosowania przez podatników bonifikat oraz ich wielkości. W rezultacie, należy uznać, że Spółka postępuje zgodnie z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., rozpoznając przychód w wysokości ceny netto umieszczonej na fakturze.

Prawidłowość takiego podejścia znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Taki sposób ustalania wysokości przychodu, w związku ze sprzedażą promocyjną, uznaje za prawidłowy przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, potwierdzając stanowisko wnioskodawcy, który twierdził, że:

"sprzedaż towarów na rzecz uprawnionych osób po preferencyjnej cenie 1,22 zł na gruncie podatku dochodowego do osób prawnych należy kwalifikować jako sprzedaż, a kwota 1,00 zł netto jest podatkowym przychodem" (interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2008 r., Nr IP-PB3-423-60/08-3/JG). Tożsame stanowisko zajmuje m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2008 r., Nr ILPB3/423-116/08-4/HS) oraz Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu (postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13 września 2007 r., Nr ZD/4061-149/07).

Koszty podatkowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Konsekwentnie, wydatek jest traktowany jako koszt podatkowy jeżeli:

Spółka, w toku prowadzonej działalności, ponosi koszty na zakup towarów lub usług, które są wykorzystywane w procesie produkcji wyrobów ciastkarskich, które następnie Spółka oferuje do sprzedaży. Działalność ta stanowi podstawowe źródło przychodów Spółki.

Nie ulega zatem wątpliwości, że wskazane powyżej koszty są ponoszone w celu osiągnięcia przez Spółkę przychodów. Także w przypadku sprzedaży promocyjnej, koszty te mają związek z osiąganym przez Spółkę przychodem (jak wskazano wcześniej, Spółka rozpoznaje przychody z tytułu sprzedaży promocyjnej).

Spółka zwraca uwagę, iż akcje promocyjne mają dodatkowo na celu zapewnienie długofalowej współpracy z danymi kontrahentami, co w efekcie ma gwarantować przychody Spółki w długim okresie. Konsekwentnie, należy uznać, że w przypadku wydatków związanych ze sprzedażą produktów w zakresie akcji promocyjnej, wydatki te są dodatkowo ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. Jednocześnie, ustawa o p.d.o.p. nie przewiduje ograniczeń możliwości uznania poniesionych kosztów za koszty uzyskania przychodów z tej przyczyny, że podatnik uzyskuje przychody ze sprzedaży promocyjnej.

Konsekwentnie, Spółce przysługuje prawo do traktowania wydatków związanych z produkcją wyrobów objętych sprzedażą promocyjną, jako koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych. Innymi słowy, Spółka może uznać za koszty podatkowe wszystkie opisane powyżej wydatki (z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.).

Prawidłowość przedstawionego stanowiska potwierdza ugruntowana linia interpretacyjna organów podatkowych. Na taki sposób traktowania kosztów w przypadku sprzedaży promocyjnej wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który stwierdził, że "wartość kosztu uzyskania przychodów winna stanowić cena nabycia przedmiotowych towarów handlowych" (interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2008 r., Nr ILPB3/423-116/08-6/HS). Podobnie wypowiada się m.in. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30 czerwca 2006 r., Nr 1472/ROP1/423-154/212/06/PK) oraz Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego (postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 18 września 2006 r., Nr DP/423-0101/06/AK).

(2) Sprzedaż wyrobów ciastkarskich z rabatem towarowym.

Rabat towarowy.

Zdaniem Spółki, ustalenie przychodów podatkowych oraz kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży wyrobów ciastkarskich w ramach sprzedaży promocyjnej opisanej w punkcie 1.2. wniosku przy zastosowaniu rabatu towarowego jest analogiczne jak w przypadku sprzedaży promocyjnej przy zastosowaniu rabatu finansowego. Rabat towarowy bowiem powoduje obniżenie ceny jednostkowej towaru, gdyż za tę samą kwotę Spółka sprzedaje większą jego ilość. Natomiast kwota przychodu należnego wykazana na fakturze nie ulega zmianie.

Analogicznie jak w przypadku rabatu finansowego, koszty poniesione przez Spółkę na wytworzenie wyrobów ciastkarskich sprzedawanych w ramach sprzedaży promocyjnej przy zastosowaniu rabatu towarowego (w tym także koszty dotyczące produktu przekazywanego jako gratis) będą stanowiły koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Związek tych wydatków z przychodami jest niewątpliwy, bowiem zostały one poniesione w związku z prowadzoną przez Spółkę sprzedażą promocyjną i miały na celu osiągnięcie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródeł przychodów. U nabywcy rabat towarowy powoduje obniżenie ceny zakupu towarów, gdyż za tę samą kwotę nabywa on większą ilość towaru. Skoro cena za towar ulega zmniejszeniu na skutek udzielenia rabatu, to w efekcie końcowym kwota zapłacona przez nabywcę stanowi rzeczywistą cenę zakupu wszystkich towarów, w tym również tych wydanych jako rabat. W ten sposób do kosztów nabywcy zaliczana jest nie tylko wartość towarów przed uzyskaniem rabatu, ale również wartość towaru wręczonego jako rabat (gratis).

Pomimo uzyskania niższego przychodu u sprzedawcy kosztem podatkowym jest cała wartość wydatku poniesionego w związku z zakupem towarów wydanych nabywcy (w tym wartość towaru gratisowego). Tego typu działanie marketingowe ma bowiem z założenia służyć zwiększeniu sprzedaży. Dlatego wydatki na nabycie towarów, które dodawane są nabywcom do zakupów w ramach rabatu towarowego, podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych.

Prawidłowość przedstawionego stanowiska potwierdza ugruntowana linia interpretacyjna organów podatkowych. W szczególności analogiczne rozumienie przepisów podatkowych zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej Nr IBPBI/2/423-414/09/BG z dnia 9 lipca 2009 r., w której uznając stanowisko podatnika za prawidłowe argumentował, iż: "Rabaty stanowią w kontaktach gospodarczych instrumenty zachęcające potencjalnych nabywców do zwiększonych zakupów lub dokonywania szybszych płatności. Korzyści ze stosowania rabatów polegają na tym, że rabaty przyczyniają się do zwiększenia obrotów. Rabat ma zachęcić nabywców do zwiększonych zakupów i/lub dokonywania regularnych płatności.

Pojęcia rabatu towarowego (naturalnego) w obrocie gospodarczym używa się na oznaczenie sytuacji, gdy przy sprzedaży większej ilości towaru, sprzedawca dodaje do zakupionego towaru dodatkowo z reguły bezpłatnie (...) Rabat wiąże się z konkretną dostawą, ma bezpośredni wpływ na wartość dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia ceny dostawy.

Biorąc pod uwagę powyższe celem rabatów jest przede wszystkim przyciągnięcie nowych klientów i utrzymanie dotychczasowych, dzięki czemu ma zostać zwiększona sprzedaż, a co za tym idzie, także przychody Spółki (...) Wydatki związane z takim uatrakcyjnieniem sprzedaży pozostają w związku z przychodami i stanowią więc w całości, stosownie do art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów."

(3) Akcje promocyjne i reklamowe dla osób fizycznych i finalnych konsumentów.

Konsekwencje w zakresie p.d.o.p.

Spółka stoi na stanowisku, iż koszty organizowanych akcji promocyjnych i reklamowych opisanych w punkcie 1.3. wniosku, obejmujące koszt wytworzenia wyrobów ciastkarskich oferowanych nieodpłatnie osobom fizycznym / finalnym konsumentom stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki.

Na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Konsekwentnie, wydatek jest traktowany jako koszt podatkowy jeżeli:

W opinii Spółki, do organizowanych przez Spółkę akcji promocyjnych i reklamowych opisanych w punkcie 1.3. wniosku nie stosuje się ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., zgodnie z którym: nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wyroby ciastkarskie wydawane są przez Spółkę w ramach akcji promocyjnych i reklamowych, a nie w ramach działań reprezentacyjnych.

Degustacja jest formą reklamy wyrobu spożywczego - polega na udostępnieniu jego pewnej ilości w celach konsumpcyjnych, niezależnie od tego, czy odbywa się w danym miejscu i czasie czy na skutek przekazania wyrobu do wypróbowania w innym miejscu i innym czasie (w sytuacji, w której klient otrzymuje pewną ilość wyrobu, np. opakowanie ciastek celem ich późniejszego wypróbowania). Takie działania nie mają charakteru reprezentacyjnego, gdyż celem Spółki nie jest zaprezentowanie okazałości czy wytworności, lecz umożliwienie potencjalnym klientom zaznajomienie się z walorami wyrobów Spółki mając na celu, że klient w przyszłości będzie dokonywał zakupów tych wyrobów. Podobny charakter mają działania Spółki skierowane do pracowników dystrybutorów oraz punktów sprzedaży detalicznej, którym przekazywane są wyroby ciastkarskie celem ich degustacji. Spółka w ten sposób chce zapewnić, aby osoby, które są w bezpośrednim kontakcie z nabywcami produktów Spółki, miały pełną wiedzę o asortymencie i walorach wyrobów Spółki, ale także, aby te osoby, które także są potencjalnymi nabywcami tych produktów, zostały zachęcone do nabywania wyrobów ciastkarskich Wnioskodawcy do celów prywatnych.

(4) Wymiana towaru zniszczonego / o zbyt krótkim terminie przydatności do spożycia na towar wolny od wad.

Zgodnie z komentarzem Spółki przedstawionym we wcześniejszych punktach, wydatek jest traktowany jako koszt podatkowy jeżeli:

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu:

* wad dostarczonych towarów,

* wykonanych robót i usług oraz

* zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo

* zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Z brzmienia powołanej regulacji wynika, iż ustawodawca nie włączył do negatywnego katalogu kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wymianą towaru wadliwego na niewadliwy. Przedmiotowym wyłączeniem objęte są zasadniczo tylko kary umowne i odszkodowania wypłacone w związku z zaistnieniem okoliczności wskazanych w tym przepisie.

Dodatkowo, zgodnie z art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Z treści przytoczonych powyżej przepisów wynika, że w przypadku, gdy przekazany towar okazuje się wadliwy, na sprzedawcy ciąży obowiązek prawny naprawy bądź wymiany wadliwego towaru. W związku z tym, koszty wymiany towarów wadliwych na niewadliwe Spółka może uznać za koszt uzyskania przychodów, gdyż wydatki te mają bezpośredni związek z prowadzoną przez L. działalnością gospodarczą, służą powstaniu przychodu lub zachowaniu / zabezpieczeniu źródła przychodu (poprzez kontynuację współpracy z kontrahentem, który otrzymał wadliwe towary i uniknięcie roszczeń kontrahenta z tego tytułu) oraz nie zostały wyłączone przez ustawodawcę z kosztów uzyskania przychodów.

Prawidłowość przedstawionego stanowiska potwierdza ugruntowana linia interpretacyjna organów podatkowych. W szczególności analogiczne rozumienie przepisów podatkowych zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 30 listopada 2009 r., Nr IBPBI/2/423-1030/09/AM oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2010 r., Nr ILPB1/415-1105/09-2/AK (wydana interpretacja dotyczyła analogicznych regulacji w ustawie o p.d.o.f.).

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie określenia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów (pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 2),

* prawidłowe - w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów wytworzenia wyrobów ciastkarskich Spółki wydawanych osobom fizycznym w ramach akcji promocyjnych i reklamowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3),

* prawidłowe - w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów wytworzenia wyrobów ciastkarskich Spółki przekazanych kontrahentom w celu wymiany (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5).

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, tym samym nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.