IPPB5/423-742/09-2/DG - Korygowanie ceny nabycia i kosztu wytworzenia środka trwałego o różnice kursowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie korygowania ceny nabycia i kosztu wytworzenia środka trwałego o różnice kursowe - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2009 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korygowania ceny nabycia i kosztu wytworzenia środka trwałego o różnice kursowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka realizuje inwestycję polegającą na rozbudowie centrum handlowego (w wyniku której powstaną nowe środki trwałe) jak również przebudowie istniejącego budynku (w wyniku której ulegnie zwiększeniu wartość początkowa istniejącego budynku). W wyniku zakończenia inwestycji Spółka przekaże do użytkowania nowe środki trwałe lub ulepszenia zwiększające wartość początkową istniejących środków trwałych. Inwestycje są finansowane m.in. z pożyczek w walucie (EURO) udzielonych przez zagraniczną spółkę powiązaną w związku z realizacją inwestycji mogą powstać następujące różnice kursowe:

Spółka informuje, że rozlicza różnice kursowe dla celów podatkowych na podstawie przepisów Ustawy CIT (art. 15a) i nie wybrała możliwości rozliczania różnic kursowych metodą rachunkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Na podstawie art. 16g ust. 4 Ustawy CIT za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Ponadto, w myśl art. 16g ust. 5 Ustawy CIT, cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Powyższe przepisy oznaczają że różnice kursowe stanowią element kosztu inwestycji, co oznacza że powinny korygować wartość początkową wchodzących w jej skład środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zasady ustalania różnic kursowych dla celów podatkowych określone zostały w art. 15a Ustawy CIT. Z przepisu tego wynika, że różnice kursowe mają wpływ na podstawę opodatkowania jedynie w przypadku, gdy są różnicami kursowymi zrealizowanymi tj. jeśli dochodzi do faktycznej spłaty zobowiązania lub należności wyrażonej w walucie obcej, lub w sytuacji, gdy ma miejsce faktyczny wypływ waluty z rachunku walutowego. Zdaniem Spółki oznacza to, że jeśli nie wybrała metody rachunkowej dla rozliczania różnic kursowych, wartość początkową środków trwałych powinny korygować jedynie różnice kursowe zrealizowane do dnia przekazania środka trwałego do używania. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 czerwca 2009 r. (IPPB5/423-411/09-2/DG).

Ad. 2

Zdaniem Spółki ponieważ przepis art. 16g ust. 5 Ustawy CIT nie rozróżnia różnic kursowych powstających na spłacie zobowiązań i należności wyrażonych w walucie obcej oraz różnic kursowych powstających w wyniku wypływu waluty z rachunku walutowego, wartość inwestycji, a co za tym idzie koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powinny korygować zarówno różnice kursowe powstające na spłacie zobowiązań i należności, jak również różnice kursowe powstałe na wypływie waluty z własnego rachunku walutowego, o ile przyczyna wypływu waluty z rachunku pozostaje w związku przyczynowo- skutkowym z realizowaną inwestycją (taki związek istnieje np. w przypadku zapłaty wynagrodzenia zagranicznemu architektowi, który zaprojektował przebudowę lub budowę nowego budynku centrum handlowego). Stanowisko takie zyskało aprobatę Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2009 r. (IPPB5/423-292/09-2/IŚ).

Ad. 3

Jak stanowi zaś art. 16g ust. 13 Ustawy CIT, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Zdaniem Spółki wyrażony w art. 16g ust. 5 Ustawy CIT obowiązek korygowania ceny nabycia lub wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych znajduje zastosowanie również w odniesieniu do wydatków zwiększających wartość początkową środka trwałego (np. w wyniku jego przebudowy lub modernizacji). Różnice kursowe zrealizowane do dnia oddania do używania ulepszonego środka trwałego powinny zatem korygować jego wartość początkową. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2009 r. (IPPB5/423-411/09-2/DG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.