IPPB5/423-736/09-4/AS - Dofinansowanie uczestnictwa pracowników w wybranych zajęciach sportowych poza godzinami pracy.
Pismo z dnia 8 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-736/09-4/AS Dofinansowanie uczestnictwa pracowników w wybranych zajęciach sportowych poza godzinami pracy.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) oraz piśmie z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 17 grudnia 2009 r. Nr IPPB5/423-736/09-2/AS i Nr IPPP3/443-1059/09-2/KG (data nadania 17 grudnia 2009 r., data odbioru 21 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę na rzecz pracowników w postaci dofinansowania uczestnictwa w wybranych zajęciach sportowych poza godzinami pracy - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę na rzecz pracowników w postaci dofinansowania uczestnictwa w wybranych zajęciach sportowych poza godzinami pracy.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest firmą produkcyjną. Spółka w treści wniosku wskazała, że pracownicy będą mogli korzystać z dopłat do uczestnictwa w zajęciach sportowych poza godzinami pracy, przy czym każda kwota świadczenia z ww. tytułu doliczana będzie do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz do podstawy naliczania składek ZUS - jako element składowy wynagrodzenia. Udział w zajęciach dotyczy dwóch wybranych przez pracownika dyscyplin, pracownicy wyrażać będą zgodę na partycypowanie w kosztach, a kwota opłaty potrącana będzie z wynagrodzenia. Wartość świadczenia zawierać będzie w sobie podatek od towarów i usług. Opisane świadczenia nie są finansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a ze środków obrotowych Spółki.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy koszty ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracowników, poprzez dofinansowanie uczestnictwa w zajęciach sportowych poza godzinami pracy, przy zaliczaniu wartości takich świadczeń do wynagrodzenia tych osób (wliczanie do podstawy opodatkowania i do składek ZUS) stanowić będą koszt uzyskania przychodów.
Czy zasadne jest uwzględnianie w wartości świadczenia należnego podatku od towarów i usług z jednoczesnym zachowaniem prawa do odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów usług związanych z ww. świadczeniami (np. za wynajem obiektów sportowych lub ujmując tę kwestię jeszcze prościej, czy:
można odliczyć VAT naliczony z faktur dokumentujących zakup usług w obiektach sportowych
trzeba naliczać VAT należny
można taki VAT należny dokumentować fakturą wewnętrzna.
Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek odnośnie pytania Nr 2 w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony w odrębnej interpretacji.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 u.p.d.o.p.
W przypadku dofinansowania zajęć sportowych związek ten istnieje - pracownicy uczestniczący w takich zajęciach zdobywają tężyznę fizyczną, uczą się reguł pracy zespołowej, budują relacje osobowe, które procentować będą w trakcie wykonywania pracy. Dlatego też w opinii Wnioskodawcy wydatki na rzecz pracowników związane z dofinansowaniem zajęć sportowych stanowią koszt uzyskania przychodu w całości, tym bardziej, że świadczenia te doliczane są do wynagrodzeń za pracę, wchodzą do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz ZUS.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.
Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.
Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.
Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze.
Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci dopłat do uczestnictwa w zajęciach sportowych poza godzinami pracy poprzez wybór dwóch dyscyplin, lecz w każdej sytuacji trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego przedsięwzięcia.
W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie dla pracowników spotkań integracyjnych w formie zajęć sportowych mających na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.
Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, iż wydatki takie mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.
Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego pracownicy Wnioskodawcy będą mogli korzystać z dopłat do uczestnictwa w zajęciach sportowych poza godzinami pracy, przy czym każda kwota świadczenia z ww. tytułu doliczana będzie do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz do podstawy naliczania składek ZUS - jako element składowy wynagrodzenia. Udział w zajęciach dotyczy dwóch wybranych przez pracownika dyscyplin, pracownicy wyrażać będą zgodę na partycypowanie w kosztach, a kwota opłaty potrącana będzie z wynagrodzenia. Wartość świadczenia zawierać będzie w sobie podatek od towarów i usług. Opisane świadczenia nie są finansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a ze środków obrotowych Spółki.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Spółkę ze środków obrotowych, w związku z dofinansowaniem uczestnictwa pracowników w zajęciach sportowych poza godzinami pracy poprzez wybór dwóch dyscyplin o charakterze integracyjnym, są pośrednio związane z działalnością Podatnika. Udział pracowników w tego typu spotkaniach służy integracji i poprawie komunikacji wewnętrznej pracowników, wzajemnej wymianie informacji związanej z wykonywaną pracą, sprzyja zwiększeniu wydajności i efektywności pracy, zintegrowania pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji przedkłada się na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. Należy więc uznać, iż zachodzą przesłanki uprawniające do zaliczenia poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na zorganizowanie z środków obrotowych, przedsięwzięć sportowych o charakterze integracyjnym dla pracowników, do kosztów uzyskania przychodów.
Podsumowując, w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawca może, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki na rzecz pracowników w postaci dofinansowania uczestnictwa w wybranych zajęciach sportowych poza godzinami pracy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem oraz prawidłowym jego udokumentowaniem. Na Podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego też Spółka powinna posiadać dowody dokumentujące integracyjno - motywacyjny charakter przedmiotowych przedsięwzięć sportowych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.