IPPB5/423-712/09-4/AM - Zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki prowadzącej działalność w zakresie hurtowej sprzedaży towarów dla przedsiębiorców, wydatków związanych z wydawaniem magazynów reklamowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 10 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

W dniu 10 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wydawaniem magazynów reklamowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie hurtowej sprzedaży towarów dla przedsiębiorców. Asortyment oferowanych przez Wnioskodawcę towarów jest różnorodny i dostosowany do potrzeb oraz oczekiwań wszystkich klientów. Klientami Wnioskodawcy w znacznej części są właściciele sklepów.

W ramach prowadzonych przez Spółkę działań marketingowych wydawany jest kolorowy magazyn skierowany przede wszystkim do właścicieli sklepów.

Przedmiotowe magazyny charakteryzują się różnorodną treścią. Zawierają one m.in.:

Przedmiotowe magazyny są ogólnodostępne w halach Wnioskodawcy, każdy klient może bez problemu zapoznać się z każdą z pozycji. Ponadto, do najważniejszych klientów, magazyny wysyłane są bezpośrednio pocztą.

W związku z wydawaniem magazynów spółka ponosi m.in. takie koszty jak:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki związane z wydawaniem magazynów można w całości zakwalifikować jako koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy wydawany magazyn ma charakter informacyjno-reklamowy.

Zgodnie z definicją słownikową reklama to "działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług", informacja natomiast to "wiadomość o czymś lub zakomunikowanie czegoś".

Magazyn ma zachęcić klientów do zakupów w halach Wnioskodawcy oraz wzmocnić relacje z klientami. Artykuły jakie są zamieszczane w przedmiotowych magazynach zawierają informacje na temat działalności Spółki, instrukcje i oferty jakie spółka kieruje do swoich klientów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na podstawie powyższego przepisu możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie hurtowej sprzedaży towarów dla przedsiębiorców. Asortyment oferowanych przez Wnioskodawcę towarów jest różnorodny i dostosowany do potrzeb oraz oczekiwań wszystkich klientów. Klientami Wnioskodawcy w znacznej części są właściciele sklepów.

W ramach prowadzonych przez Spółkę działań marketingowych wydawany jest kolorowy magazyn skierowany przede wszystkim do właścicieli sklepów.

Przedmiotowe magazyny charakteryzują się różnorodną treścią. Zawierają one m.in.: komercyjne reklamy artykułów, które można kupić w sklepach Wnioskodawcy; informacje dotyczące bieżącej działalności Wnioskodawcy (np. relacje z otwarcia nowych punktów sprzedaży, informacje dotyczące targów organizowanych przez Wnioskodawcę lub w których brał udział Wnioskodawca.); przydatne informacje dotyczące Wnioskodawcy (numery telefonów, adresy sklepów, informacje dotyczące strony internetowej); artykuły dotyczące produktów, które można kupić w sklepach prowadzonych przez Wnioskodawcę, ich właściwościach, metodach zastosowania (np. przepisy kulinarne); artykuły z poradami biznesowymi i prawnymi, które mają ułatwić klientom działalność gospodarczą; opinie zadowolonych klientów.

Przedmiotowe magazyny są ogólnodostępne w halach Wnioskodawcy, każdy klient może bez problemu zapoznać się z każdą z pozycji. Ponadto, do najważniejszych klientów, magazyny wysyłane są bezpośrednio pocztą.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż w prawie podatkowym brak jest definicji reklamy. Zgodnie jednak z przyjętą linią orzecznictwa z definicji słownikowej wynika, że na gruncie prawa podatkowego pod pojęciem reklamy rozumieć należy ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania pochlebnych informacji o firmie, zaletach jej towarów bądź usług, informacji o miejscach i możliwościach ich nabycia - w celu zwrócenia uwagi na towar lub usługę i zachęcenia do ich zakupu. Reklama może mieć charakter publiczny lub niepubliczny.

Od reklamy należy odróżnić jednak informację handlową o towarach i firmie (np. zawiadomienie o istnieniu firmy, oferowanych produktach i ich cenach). Różni się ona od reklamy tym, iż nie zawiera w sobie elementów wartościujących przedmiot sprzedaży, ani zachęcających do jego nabycia.

Wydatki te podobnie jak wydatki na reklamę stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wskazać należy jednak, iż ocena charakteru wydatku (reklama, informacja handlowa) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności gospodarczej i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc tą działalność może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Należy również podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Ustawodawca w art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podzielił koszty na:

Do pierwszej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu, druga zaś kategoria obejmuje wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem oraz koszty, które pomimo, że niewątpliwie związane są z osiągniętym przychodem, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Należy zatem zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Odnosząc powyższe do opisanego przez Spółkę stanu faktycznego stwierdzić należy, iż ponoszone wydatki związane z wydawaniem magazynów stanowią bez wątpienia koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami Spółki.

W świetle natomiast art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Datę poniesienia kosztu podatkowego określa art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W związku z powyższym, koszty związane z wydawaniem kolorowych magazynów skierowanych do klientów Wnioskodawcy, stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.