IPPB5/423-693/12-2/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania:

* zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży całości lub części nieruchomości gruntowej wchodzącej do nieruchomości rolnej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji, gdy będzie ona zajęta na prowadzenie działalności rolniczej - jest prawidłowe,

* zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży całości lub części nieruchomości gruntowej wchodzącej do nieruchomości rolnej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji, gdy nie będzie ona zajęta na prowadzenie żadnej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, tj. w przypadku, gdy grunty będą leżały odłogiem/ugorem - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży całości lub części nieruchomości gruntowej wchodzącej do nieruchomości rolnej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji, gdy będzie ona zajęta na prowadzenie działalności rolniczej oraz w sytuacji, gdy nie będzie ona zajęta na prowadzenie żadnej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, tj w przypadku, gdy grunty będą leżały odłogiem/ugorem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

N. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką prawa polskiego. Spółka zakupiła w 2004 r. od spółki "C" Sp. z o.o. w likwidacji nieruchomości położone w miejscowości G w gminie O.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów Spółka posiada:

* działkę nr 66/5 o powierzchni 3,6 ha oraz działkę nr 67/6 o powierzchni 0,42 ha, dla których prowadzona jest odrębna księga wieczysta,

* działkę nr 70/6 o powierzchni 0,0575 ha oraz działkę nr 70/7 o powierzchni 1,8725 ha, dla których prowadzona jest odrębna księga wieczysta,

* działkę nr 67/9 o powierzchni 0,96 ha, dla której prowadzona jest odrębna księga wieczysta,

* działkę nr 66/17 o powierzchni 1,6843 ha, dla której prowadzona jest odrębna księga wieczysta przez Sąd Rejonowy (dalej łącznie: Nieruchomość).

Łączna powierzchnia gruntów powyższej Nieruchomości wynosi ok. 8,5943 ha. Grunty te zostały sklasyfikowane w ewidencji / rejestrze gruntów jako:

* RV - grunty orne

* RVI - grunty orne

* W - rowy

* PsIV - pastwiska trwale.

Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Urząd Gminy w O. z dn. 31 stycznia 2012 r., dla Nieruchomości nie obowiązuje obecnie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy O. zatwierdzonego uchwalą Rady Gminy z dnia 28 kwietnia 2000 r. przedmiotowa Nieruchomość znajduje się w obszarze o wiodącej funkcji - usługi komercyjne.

Przedmiotowa Nieruchomość nie jest i nie była zajęta przez Spółkę na prowadzenie żadnej działalności gospodarczej - ani działalności rolniczej ani innej działalności gospodarczej.

Spółka rozważa, że w przyszłości sprzeda Nieruchomość lub jej część (na rzecz podmiotów trzecich lub podmiotów powiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p.").

Sprzedaż Nieruchomości może mieć miejsce w obecnym stanie rzeczy - a więc gdy Nieruchomość nie jest zajęta na prowadzenie żadnej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej (tekst jedn.: grunty leżą odłogiem / ugorem).

Jednakże z uwagi na brak konkretnych planów w zakresie sprzedaży na moment składania wniosku nie jest też wykluczone, że Spółka zagospodaruje Nieruchomość dla celów rolniczych, tj. w szczególności prowadzić będzie uprawy rolne na Nieruchomości, a sprzedaż nastąpi w późniejszym okresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 oraz nr 2

W opisanym stanie faktycznym dochód ze sprzedaży całości lub części Nieruchomości będzie zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p. zarówno w przypadku gdy Nieruchomość będzie uprzednio zajęta na prowadzenie działalności rolniczej jak i w sytuacji gdy w dacie sprzedaży Nieruchomość nie będzie zajęta na prowadzenie żadnej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej (tekst jedn.: grunty będą leżały odłogiem/ ugorem).

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Podniesiono, iż w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

W związku z powyższym według Wnioskodawcy, aby móc skorzystać z przedmiotowego zwolnienia należy spełnić łącznie następujące trzy warunki:

Ad. 1)

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka rozważa zbycie Nieruchomości w drodze umowy sprzedaży (umowa sprzedaży może podlegać prawu polskiemu lub zagranicznemu) - zatem, według Wnioskodawcy, pierwsza z powyższych przesłanek będzie spełniona.

Ad. 2)

Jak wskazano w stanie faktycznym Spółka nabyła Nieruchomość w 2004 r. W związku z tym warunek posiadania Nieruchomości przez okres co najmniej 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości został, według Wnioskodawcy, spełniony przez Spółkę z końcem roku kalendarzowego 2009.

Ad. 3)

Zgodnie z treścią ustawy o p.d.o.p., aby zastosować przedmiotowe zwolnienie, nieruchomość będąca przedmiotem transakcji musi wchodzić w skład gospodarstwa rolnego. Ustawa o p.d.o.p. nie zawiera odrębnej definicji gospodarstwa rolnego. Z postanowień art. 2 ust. 4 ustawy o p.d.o.p. wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Zgodnie zaś z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 tej ustawy, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Zgodnie natomiast z art. 1 ustawy o podatku rolnym opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunt sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Za działalność rolniczą uważa się zgodnie z art. 2 ust. 2 cyt. ustawy, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego, fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Z powyższego zatem zdaniem Wnioskodawcy wynika, iż aby mówić o gospodarstwie rolnym w rozumieniu ustawy o podatku rolnym muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

a)

Podniesiono, iż grunty wchodzące w skład przedmiotowej Nieruchomości stanowią własność Spójki (Spółka nabyła je od C sp. z o.o. w likwidacji w 2004 r.), zatem zdaniem Wnioskodawcy pierwsza przesłanka jest spełniona przez Spółkę

b)

Jak wskazano w stanie faktycznym grunty posiadane przez Wnioskodawcę zostały sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako grunty orne (R), pastwiska trwałe (Ps) oraz rowy (W), w związku z czym stanowią one użytki rolne w rozumieniu § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454, dalej Rozporządzenie) Zgodnie bowiem z Rozporządzeniem użytki rolne dzielą się na:

c)

Warunek łącznej powierzchni gruntów powyżej 1 ha również należy uznać za spełniony, gdyż jak wskazano w stanie faktycznym łączna powierzchnia gruntów wynosi ok. 8,5943 ha.

d)

Przedmiotowa Nieruchomość / grunty nie są zajęte na prowadzenie jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w tym działalności gospodarczej innej niż rolnicza. W związku z tym trzeci warunek w ocenie Wnioskodawcy jest spełniony.

Zaznaczono, iż zgodnie z literalnym brzmieniem ustawy o podatku rolnym, ni ma wymogu, aby grunty były zajęte na prowadzenie działalności rolniczej (w szczególności na moment sprzedaży tych gruntów), aby można było je uznać za wchodzące w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym.

Podniesiono, iż powyższe dowodzi także brzmienie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku rolnym, zgodnie z którym zwalnia się od podatku rolnego grunty gospodarstw rolnych, na których zaprzestano produkcji rolnej, z tym, że zwolnienie może dotyczyć nie więcej niż 20% powierzchni użytków rolnych gospodarstwa rolnego, lecz nie więcej niż 10 ha - na okres nie dłuższy niż 3 lata, w stosunku do tych samych gruntów.

W świetle powyższego przepisu, zaniechanie produkcji rolnej (a więc nieprowadzenie działalności rolniczej) na gruntach spełniających definicję gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym nie przesądza o utracie przez nie statusu gospodarstwa rolnego.

Podniesiono, iż potwierdza to przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 października 2008 r. (sygn. I SA/Lu 323/08), w którym WSA potwierdził stanowisko organów podatkowych:

"Ma rację organ podatkowy, kiedy wskazuje na art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) i na tej podstawie prawnej stwierdza, że ewidencja gruntów stanowi podstawę wymiaru podatków. Ma rację organ podatkowy, kiedy wskazuje na przeznaczenie gruntów ujawnione w ewidencji gruntów (R, S, B - Ps, Ł) i na tej podstawie argumentuje, że grunty opodatkowane podatkiem rolnym to użytki rolne w rozumieniu § 68 ust. 1 pkt 1 do 5 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454). Grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako użytki rolne, to przedmiot opodatkowania podatkiem rolnym zgodnie z art. 1 ustawy o podatku rolnym. Ten przepis nie ogranicza przedmiotu opodatkowania tylko do tych użytków rolnych, na których jest prowadzona działalność rolnicza. Ma rację organ podatkowy, kiedy wskazuje na ujawnioną w ewidencji gruntów powierzchnię użytków rolnych skarżącego podatnika, podlegających opodatkowaniu, powyżej 1 ha i na tej podstawie stwierdza, że przedmiot podatkowania to gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Opodatkowanie gospodarstwa rolnego podatkiem rolnym nie jest z mocy ustawy ograniczone tylko do gospodarstwa rolnego, w którym jest prowadzona działalność rolnicza."

Podniesiono, iż konkluzję, iż także grunty, na których nie jest prowadzona działalność rolnicza, mogą stanowić gospodarstwo rolne potwierdzają także przepisy Rozporządzenia, na podstawie którego dokonuje się klasyfikacji gruntów jako użytków rolnych dla celów podatku rolnego. Zgodnie z § 68 ust. 6 Rozporządzenia, zaliczanie gruntów do poszczególnych użytków gruntowych określa załącznik nr 6 dc Rozporządzenia. Zgodnie zaś z załącznikiem nr 6 do Rozporządzenia. Zgodnie zaś z załącznikiem nr 6 do Rozporządzenia w skład użytków rolnych wchodzą grunty orne, do których zalicza się m.in. ugory, odłogi.

W świetle powyższego daniem Wnioskodawcy także grunty rolne, które leżą odłogiem lub ugorem, spełniają definicję użytku rolnego, a w konsekwencji mogą stanowić gospodarstwo rolne. Nie jest zatem konieczne dla celów definicji gospodarstwa rolnego, aby dane grunty były zajęte na prowadzenie działalności rolniczej, tj. działalności w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, lub aby podatnik uzyskiwał dochody z takiej działalności. Istotne jest, aby grunty nie były zajęte na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż rolnicza.

Podniesiono, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, przykładowo:

* Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 11 lutego 2009 r. (I SA/Gl 1017/08) stwierdził, że "o tym czy dany grunt stanowi obszar gospodarstwa rolnego lub wchodzi w jego skład decydują przepisy ustawy o podatku rolnym, a nie wola czy zamiar stron umowy sprzedaży bądź status nabywcy. W pojęciu gospodarstwa rolnego nie wprowadzono wymogu "rolniczego" wykorzystywania gruntu, zaś jedynym jego składnikiem są grunty wymienione w art. 1 o powierzchni wskazanej w art. 2 ust. 1 tej ustawy".

* Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 3 czerwca 2008 r. (I SA/Wr 202/08) stwierdził, że "za wystarczające do uznania danego obszaru za gospodarstwo rolne jest sam fakt posiadania gruntów rolnych, nie zaś uzyskiwanie z tego tytułu dochodów".

* Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 września 2011 r. (III SA/Wa 120/11) stwierdził, że "gospodarstwem rolnym w rozumieniu u.p.r jest nieruchomość, która nie jest zajęta (nie jest faktycznie wykorzystywana) na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż rolnicza, a jednocześnie spełnia wskazane w u.p.r. warunki wynikające z klasyfikacji gruntu, normy obszarowej i warunki co do władztwa nad nieruchomością".

W świetle powyższego, należy zdaniem Wnioskodawcy uznać, iż w przypadku planowanej przez Spółkę sprzedaży całości lub części Nieruchomości, spełnione zostaną przesłanki dla zastosowania zwolnienia z CIT kreślonego w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., ponieważ:

* Spółka dokona zbycia Nieruchomości w drodze zawarcia umowy sprzedaży,

* transakcja sprzedaży zostanie dokonana po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej Nieruchomości,

* Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

Tym samym, dochody uzyskane przez Spółkę ze sprzedaży całości lub części Nieruchomości pisanej w stanie faktycznym będą zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego w zakresie zastosowania:

* zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży całości lub części nieruchomości gruntowej wchodzącej do nieruchomości rolnej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji, gdy będzie ona zajęta na prowadzenie działalności rolniczej uznaje się - za prawidłowe,

* zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży całości lub części nieruchomości gruntowej wchodzącej do nieruchomości rolnej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji, gdy nie będzie ona zajęta na prowadzenie żadnej działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, tj. w przypadku, gdy grunty będą leżały odłogiem/ugorem uznaje się - za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w zakresie pytania oznaczonego nr 1 i nr 2 w przedmiotowym wniosku odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy podnieść, że w związku z faktem, iż umowa sprzedaży całości lub części przedmiotowej Nieruchomości może dotyczyć m.in. podmiotów powiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to należy mieć na względzie ograniczenia z tym związane zawarte w ww. art. 11 tej ustawy.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę zawieranych umów sprzedaży, w szczególności czy w przypadku danej umowy sprzedaży zostały w całości wypełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z cyt. wyżej art. 17 ust. 1 pkt 1 oraz czy nie występują ograniczenia wynikające z ww. art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ocena ta zostanie poddana badaniu w prowadzonych przez organy skarbowe postępowaniach kontrolnych.

Końcowo podkreślenia wymaga, że w odniesieniu do wyroków sądów administracyjnych powołanych przez Wnioskodawcę, należy wskazać, iż artykuł 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są; Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego.

Katalog źródeł prawa zawarty w art. 87 Konstytucji wyraźnie wyklucza orzecznictwo sądów jako źródło prawa powszechnie obowiązującego, a zatem zasady konstytucyjne nie nadają orzecznictwu sądów administracyjnych mocy powszechnie obowiązującej.

Przedstawione we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych, zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych, odrębnych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.