IPPB5/423-673/09-2/PJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodu:

* z tytułu wydatków ponoszonych w restauracjach - jest nieprawidłowe,

* z tytułu wydatków związanych z podejmowaniem kontrahenta w biurze Spółki, związanych z zakupem herbaty, kawy, cukru, śmietanki do kawy, drobnego poczęstunku (kanapki, słodycze) - jest prawidłowe.

W dniu 26 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) organizuje okazjonalne spotkania z kontrahentami, W czasie tych spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy biznesowe. Przykładowo Spółka ustala warunki sprzedaży towarów, przedstawia aktualną ofertę handlową, (negocjuje postanowienia umów zawieranych z kontrahentami; itp. Jeśli spotkania odbywają się w biurze Spółki, (Spółka w czasie spotkań zapewnia herbatę, kawę, cukier, śmietankę do kawy, drobny poczęstunek (kanapki, słodycze) zwłaszcza gdy spotkanie się przedłuża, Zdarza się również, że spotkanie z kontrahentem ma miejsce poza biurem Spółki, np. przedstawiciel Spółki proponuje kontrahentowi spotkanie w restauracji. W takim przypadku (Spółka ponosi koszt posiłku (np. lunchu obiadu czy kolacji). Spółka umawia się w restauracji i zamawia posiłki. Spotkanie nie ma charakteru wytwornej i okazałej kolacji (obiadu lub lunchu), czy specjalnie zorganizowanej imprezy. Celem spotkania jest omówienie bieżących spraw biznesowych, a nie chęć zaimponowania kontrahentowi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentem (w tym wydatki na nabycie drobnego poczęstunku, napojów zapłata za posiłek), stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z organizacją spotkań z kontrahentami. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT z kosztów uzyskania przychodów, ustawodawca wyłączył wydatki na reprezentację w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o CIT ani żadna inna ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia reprezentacji. Reprezentacja zgodnie z definicją słownikową ("Słownik języka polskiego" pod red. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, W-wa 1992 r.) oznacza okazałość wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Spółka uważa, że ponoszone przez nią wydatki nie maja charakteru reprezentacyjnego. Zaproponowanie kontrahentowi kawy lub herbaty, drobny poczęstunek czy też zaproszenie na obiad w restauracji jest praktyką powszechnie stosowaną.

Organizacja spotkań biznesowych z kontrahentami nie wiąże się z chęcią zaimponowania kontrahentowi okazałością czy wystawną, a z koniecznością omawiania bieżących spraw biznesowych.

Podobne stanowisko wyrażone jest w:

* piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1220/08/MW),

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r. (sygn. ILPB3/423-666/08-2IKS),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z 27 sierpnia 2009 r. (sygn. IPP85/4240-24/09-2/AM)

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcja prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku, sprzyjającego nawiązaniu, bądź podtrzymywaniu pozytywnych relacji w kontaktach z innymi podmiotami, których efektem może być np. nawiązanie współpracy, bądź jej dalsza kontynuacja.

Pojecie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami, pozostających w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca organizuje spotkania z kontrahentami.

W czasie spotkań Spółka ustala warunki sprzedaży towarów, przedstawia aktualną ofertę handlową, (negocjuje postanowienia umów zawieranych z kontrahentami; itp. Jeśli spotkania odbywają się w biurze Spółki, w czasie spotkań Spółka zapewnia herbatę, kawę, cukier, śmietankę do kawy, drobny poczęstunek (kanapki, słodycze) zwłaszcza, gdy spotkanie się przedłuża. Zdarza się również, że spotkania z kontrahentami odbywają się również poza biurem Spółki, np. w restauracjach.

Zapraszając kontrahenta na spotkanie do restauracji, Spółka ponosi koszt posiłku (np. lunchu, obiadu, czy kolacji). Spotkania nie mają charakteru szczególnie uroczystego.

Istotą prowadzonych spotkań przez Wnioskodawcę jest omawianie bieżących spraw biznesowych. Niemniej jednak planowanie przedmiotowych spotkań w restauracjach (ponoszenie kosztów posiłków, np. lunch, obiad, kolacja), rodzi przesłanki postrzegania poniesionych kosztów w kategoriach kosztów związanych z reprezentacją.

W kontekście zdefiniowanego pojęcia reprezentacji oraz analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy wynika, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na lunch, obiad czy kolację w trakcie spotkań biznesowych w restauracjach, wiążą się ściśle z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy.

Należy zauważyć, iż poniesione przez Spółkę wydatki w restauracjach są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy. Za "reprezentację" bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy.

Wskazanie restauracji jako miejsca spotkań biznesowych, w trakcie których planowane jest korzystanie z usług gastronomicznych, z pewnością przyczynia się do osiągnięcia zakładanego celu biznesowego, jednocześnie jednak winno być utożsamiane z czynnościami pozytywnie spełniającymi kryterium okazałości i wystawności, postrzeganymi kumulatywnie przez pryzmat:

* miejsca w którym odbywa się spotkanie oraz

* rodzaju usługi gastronomicznej.

Spotkania biznesowe mogą być organizowane w innym miejscu, zwłaszcza w siedzibie zainteresowanych podmiotów gospodarczych, bez konieczności ponoszenia dodatkowych wydatków związanych z profesjonalną obsługą oferowaną w restauracji.

W tym przypadku ponoszone koszty, związane z zapewnieniem kawy, herbaty, cukru, śmietanki do kawy, drobnego poczęstunku, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Trudno wykazać zatem, iż poniesione wydatki w restauracjach nie mają charakteru reprezentacyjnego, nie noszą znamion wystawności i okazałości, skoro spotkania te odbywają się w miejscach w których zapewniana jest profesjonalna obsługa osób korzystających z usług gastronomicznych.

Korzystanie z posiłków oferowanych w restauracji bez wątpienia ma na celu stworzenie oczekiwanego, pozytywnego wizerunku firmy (podnosi jej prestiż), wpływa na lepsze postrzeganie przedsiębiorcy, a tym samym nosi znamiona wydatków o charakterze reprezentacji.

W przypadku spotkań biznesowych organizowanych w restauracji, trudno bowiem mówić o braku chęci wyeksponowania zasobności podmiotu gospodarczego, zaś podawanym tam posiłkom (zwłaszcza w postaci lunchu, obiadu lub kolacji) odmówić cech okazałości i wystawności.

Przymiot wystawności i okazałości nie może być postrzegany jedynie w kategoriach wysokości poniesionych wydatków na usługi gastronomiczne. Każdy wydatek tego typu, należy oceniać w sposób indywidualny.

Zaprezentowanej oceny nie zmienia również przekonanie podatnika, iż celem dla którego organizowane jest spotkanie, nie jest chęć okazania przepychu.

Powoływanie się w tym kontekście przez Wnioskodawcę na okoliczność, że tego typu działania czy wydatki nie mają charakteru nadzwyczajnego, a jest to praktyka powszechnie spotykana nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

Podsumowując, wydatki na posiłki (lunch, obiad, kolację), zamówione podczas spotkania biznesowego w restauracji nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacji zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wyłączeniu natomiast nie podlegają wydatki związane z podejmowaniem kontrahenta w biurze Wnioskodawcy, które dotyczą serwowania: kawy, herbaty, drobnego poczęstunku oraz związane z zakupem cukru, śmietanki do kawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Zaznaczyć należy również, iż powołane przez podatnika pisma organów podatkowych zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych, odmiennych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.