IPPB5/423-652/11-4/JC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 26 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 września 2011 r. (data wpływu 12 września 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB5/423-652/11-2/JC z dnia 2 września 2011 r. (data nadania 2 września 2011 r., data doręczenia 6 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz Konwencji z dnia 19 listopada 2004 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193) - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz Konwencji z dnia 19 listopada 2004 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: "Spółka") rozważa możliwość przeniesienia rachunków bankowych z R. Bank do Banku H. (dalej: "B.") oraz zawarcia z bankiem umowy o świadczenie usług polegających na kompleksowym zarządzaniu płynnością finansową - Umowę Cash Poolingu (dalej: "Umowa"). Spółka z siedzibą w W. należy do międzynarodowej grupy S. (dalej: "Grupa S."), której Spółki zlokalizowane są na całym świecie, w tym w Polsce. Stronami Umowy obok Spółki oraz Banku, będą spółki wchodzące w skład Grupy S.: W., S. Sp. z o.o. oraz nierezydenci: SM. z siedzibą w Szwecji i ST., również z siedzibą w Szwecji (dalej łącznie: "Uczestnicy Umowy"). Każdy z uczestników umowy otworzy w B. (lub już ma otwarty) bieżący rachunek bankowy.

Głównym celem Grupy S. jest efektywne zarządzanie środkami finansowymi, m.in. poprzez ograniczenie kosztów finansowania zewnętrznego (bankowego) oraz zoptymalizowanie kosztów krótkoterminowego finansowania wewnątrzgrupowego. Jednym z elementów systemu jest zarządzanie płynnością finansową poprzez Cash-Pooling realizowany przez C., z siedzibą Londynie, Wielka Brytania (dalej: "Bank"). Bank, oraz B. należą do wspólnej grupy kapitałowej C. Warunki Cash-Poolingu oferowanego przez Bank są uregulowane w umowie Target Balancing Agreement (dalej: "Umowa TBA") zawartej pomiędzy Agentem, Uczestnikami, Bankiem oraz B. Podmiotem wiodącym - liderem w tym systemie jest ST. z siedzibą w Szwecji (dalej: "Agent"). Agent jest rezydentem podatkowym w Szwecji. Dla rozliczeń w ramach Cash poolingu Spółka, jak również inni Uczestnicy będą wykorzystywać rachunki bankowe, prowadzone dla nich przez B. (dalej: "Rachunki Źródłowe"). Agent będzie wykorzystywał swój rachunek bankowy, prowadzony dla niego przez B. (dalej: "Rachunki Konsolidacyjny").

Zgodnie z założeniami Cash poolingu, z chwilą wystąpienia nadwyżki (saldo dodatnie) na Rachunku Źródłowym Spółki, na koniec każdego dnia roboczego, suma równa nadwyżce zostanie przelana na Rachunek Konsolidujący, gdzie poolowane są środki wszystkich Uczestników. Z chwilą wystąpienia niedoboru (saldo poniżej zera) na Rachunku Źródłowym, na koniec każdego dnia roboczego, Bank dokona przelewu środków z Rachunku Konsolidacyjnego, w wyniku którego saldo końcowe na Rachunku źródłowym wyniesie zero. Agent oraz Uczestnicy upoważniają w Umowie TBA Bank do dokonania czynności, o których mowa powyżej, bez potrzeby dostarczania dodatkowych dyspozycji dla Banku w tym zakresie.

Grupa S. wybrała opcję jednokierunkowego przepływu środków na Rachunek Konsolidujący, z bilansowaniem Rachunków Źródłowych Uczestników do zera. Zgodnie z tą opcją środki zgromadzone na Rachunku Konsolidującym nie powracają kolejnego dnia na Rachunki Źródłowe Uczestników, lecz pozostają na Rachunku Konsolidującym Agenta. W konsekwencji, kolejnego dnia rano saldo otwarcia na Rachunku Źródłowym Spółki wynosić będzie zero.

Przelewy w ramach Cash poolingu na Rachunek Konsolidujący i z tego rachunku będą odzwierciedlone na wyciągach bankowych. Umowa TBA nie przewiduje alokacji odsetek, jednakże będzie podpisana odrębna umowa na alokację odsetek, zgodnie z którą Bank wykona usługę alokacji w imieniu Agenta/Uczestników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odsetki wypłacane przez Spółkę w ramach umowy Cash poolingu będą podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, na koniec każdego dnia roboczego Bank będzie ustalał salda na Rachunkach Uczestników Umowy (spółek Grupy S.). W przypadku nadwyżki (saldo dodatnie) na Rachunku Źródłowym Spółki, suma równa nadwyżce zostanie przelana na Rachunek Konsolidujący Agenta, gdzie poolowane są środki wszystkich Uczestników. Z chwilą wystąpienia niedoboru (saldo poniżej zera) na Rachunku Źródłowym Spółki, Bank dokona przelewu środków z Rachunku Konsolidacyjnego, w wyniku którego saldo końcowe na Rachunku Źródłowym wyniesie zero. Stosownie do postanowień umowy długi oraz wierzytelności Banku wobec Uczestników przenoszone będą na Agenta. W konsekwencji na Agenta kumulować się będą salda ujemne oraz salda dodatnie, które powstały na Rachunkach Uczestników. Bank naliczał będzie odsetki od salda wykazanego na rachunku Agenta. Ostatniego dnia roboczego każdego miesiąca, Bank obciąży rachunek Agenta odsetkami, a na podstawie umowy alokacji odsetek, dokona podziału odsetek pomiędzy pozostałymi Uczestnikami. W wyniku podziału odsetek Rachunki spółek z Grupy S. (w tym Spółki) zostaną za pośrednictwem Banku uznane lub obciążone odpowiednią kwotą. Zgodnie z powyższym: rachunek Spółki zostanie obciążony odpowiednią kwotą (Spółka zapłaci odsetki), albo rachunek Spółki zostanie uznany odpowiednią kwotą (Spółka uzyska przychód w postaci odsetek). Spółka pragnie przy tym zaznaczyć, iż odsetki otrzymane przez Agenta zostaną w odpowiednich proporcjach, odpowiadających saldom na rachunkach Agenta oraz pozostałych Uczestników Umowy przed dokonaniem transferów Długów oraz Wierzytelności, rozdysponowane przez Agenta (część odsetek zostanie na rachunku Agenta, pozostała część zostanie przekazana na rachunki pozostałych spółek z Grupy S.).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: ustawa p.d.o.p.) przychody z odsetek uzyskane przez podmioty nie mające siedziby na terytorium Polski (nierezydentów) podlegają w Polsce opodatkowaniu 20% podatkiem u źródła. Jednakże postanowienia te mają zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowi inaczej.

Z opisanego zdarzenia wynika, iż odsetki otrzymane przez Agenta zostaną proporcjonalnie rozdysponowane między Uczestnikami Umowy, w tym również Agenta, w zależności od salda na Rachunku Źródłowym danego Uczestnika.

Za pośrednictwem Rachunku Konsolidacyjnego przekazywane są środki finansowe do poszczególnych spółek uczestniczących w umowie cash poolingu. Sam fakt fizycznego przepływu środków pieniężnych pomiędzy rachunkami Uczestników umowy cash poolingu i rachunkiem Agenta nie powoduje, iż Agent staje się rzeczywistym odbiorcą wszystkich należności (właścicielem należności odsetkowych). Agent jest ekonomicznym dysponentem części odsetek, natomiast podmiotem uprawnionym pozostaje Uczestnik umowy cash poolingu przekazujący nadwyżkę środków. Uczestnicy umowy, uprawnieni do odsetek są polskimi spółkami, więc S. nie będzie zobowiązana do pobierania podatku od tych odsetek, jako nie podlegających regulacji art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odrębną kwestią dotyczącą Agenta, jest jego rola jako zarządzającego systemem. Z tej racji otrzymywane przez Agenta środki pieniężne, podlegające następnie stosownej alokacji, nie stanowią należności Agenta, a jego funkcja ogranicza się tylko do pośrednictwa w podziale tych środków. Natomiast w przypadku wystąpienia sytuacji, w której Agent jako Uczestnik Umowy, z racji posiadania nadwyżki swojego kapitału, otrzyma w odpowiedniej proporcji do swojego salda odsetki, Agent będzie rzeczywistym odbiorcą tych odsetek z racji tego, że zgodnie z umową przysługiwał mu, proporcjonalny do wielkości salda na jego rachunku, udział w ogólnej należności odsetkowej. Wówczas S. powinna jako płatnik, na podstawie art. 26 ust. 1 w nawiązaniu do art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pobrać podatek dochodowy od odsetek, wypłaconych Agentowi, jako podmiotu szwedzkiego. Z tym, że S. na mocy art. 21 ust. 2 ww. ustawy może zastosować preferencyjną stawkę podatkową wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązującą pomiędzy Polską, i w tym przypadku Szwecją. Znajdzie tu wówczas zastosowanie art. 11 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji, mówiącym o nie opodatkowaniu odsetek w Polsce, i S. nie będzie zobowiązana do poboru podatku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 września 2011 r. Wnioskodawca wskazał:

W przypadku, gdy firma SM., jako Uczestnik umowy cash poolingu, z racji posiadania nadwyżki swojego kapitału, otrzyma w odpowiedniej proporcji do swojego salda odsetki, będzie ona faktycznym odbiorcą tych odsetek, gdyż zgodnie z umową przysługiwał jej, proporcjonalny do wielkości salda na jej rachunku, udział w ogólnej należności odsetkowej. Wówczas S. powinna jako płatnik (w oparciu o rozliczenie dokonane przez Bank), na podstawie art. 26 ust. 1 w nawiązaniu do art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pobrać podatek dochodowy od odsetek, wypłaconych SM. (jako podmiotowi szwedzkiemu). Jednocześnie S. na mocy art. 21 ust. 2 ww. ustawy może zastosować stawkę preferencyjną wynikającą z Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązującą pomiędzy Polską, i w tym przypadku Szwecją. Wówczas znajdzie tu zastosowanie art. 11 ust. 1 Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodu, która została podpisana 19 listopada w Sztokholmie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji, mówiącym o nie opodatkowaniu odsetek w Polsce, i S. nie będzie zobowiązana do poboru tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podatnicy jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p., podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, (podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

W art. 21 ww. ustawy wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o p.d.o.p.

Przepisy art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy o p.d.o.p.).

Na podstawie art. 22b ustawy o p.d.o.p., zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo nie pobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 26 ust. 1g ustawy o p.d.o.p., osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem:

Ocena warunków określonych w ust. 1g dokonywana jest niezależnie od warunków istnienia podstawy prawnej do wymiany informacji podatkowej między Rzeczpospolitą Polską a państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym podmiot wymieniony w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a ma siedzibę (art. 26 ust. 1h ustawy o p.d.o.p.).

Stosownie do art. 91 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. W związku z tym, przy rozpatrzeniu niniejszego wniosku należy uwzględnić postanowienia umowy, która zgodnie z art. 91 ust. 2 Konstytucji będzie miała pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, która została podpisana w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193) (dalej: Konwencja), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w tym drugim Państwie.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 2 Konwencji, użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu tego artykułu.

Jednocześnie postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do tych odsetek mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony bądź wykonuje tam wolny zawód za pomocą stałej placówki, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub stałą placówką. W tym przypadku stosuje się postanowienia artykułów 7 lub 14 (art. 11 ust. 3 Konwencji). Ponadto, w myśl art. 11 ust. 4, jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a osobą uprawnioną do odsetek lub między nimi a osobą trzecią kwota odsetek związanych z zadłużeniem, z tytułu którego są wypłacane, przekracza kwotę, która byłaby uzgodniona pomiędzy płatnikiem a osobą uprawnioną do odsetek bez takich powiązań, wówczas postanowienia tego artykułu mają zastosowanie tylko do ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadpłacona część podlega opodatkowaniu w każdym Umawiającym się Państwie zgodnie z jego prawem i z uwzględnieniem odpowiednich postanowień niniejszej konwencji.

Należy przy tym zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika tymczasem, iż postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy ("beneficial owner"), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Sam bowiem fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

Umowa cash poolingu jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. pool leadera, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe. Niezależnie od tego, czy podmiotem zarządzającym systemem jest bank, czy wybrana spółka z grupy, realizuje on jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem odsetek, do których prawo przysługuje spółkom przekazującym nadwyżkę.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż zwolnienie wynikające z przepisów polsko-szwedzkiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, znajdzie zastosowanie jedynie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest bowiem, aby podmiot otrzymujący odsetki był ich właścicielem.

Z opisanej we wniosku metody funkcjonowania wybranego wariantu cash poolingu nie wynika, iż Agent będzie rzeczywistym odbiorcą wszystkich należności odsetkowych. Agent nie jest osobą uprawnioną do odsetek, gdyż jest tylko ich odbiorcą, a nie jest ich właścicielem (tj. podmiotem uprawnionym). Agent realizuje jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem odsetek. Natomiast ich właścicielem (podmiotem uprawnionym do odsetek) pozostaje Uczestnik umowy cash poolingu przekazujący nadwyżkę środków.

Należy zwrócić uwagę, że Agentowi nie przysługuje tytuł prawny (prawo własności) do odsetek wypłacanych przez Spółkę (z wyjątkiem tej części odsetek, która jest mu należna jako jednemu z Uczestników systemu), wykonując powierzone mu funkcje Agent działa de facto w imieniu i na rzecz pozostałych członków cash poolingu. Tytuł prawny do odsetek posiadają natomiast poszczególne spółki biorące udział w systemie cash poolingu. Agent pełni, co do zasady jedynie funkcję pośrednika otrzymując płatności z tytułu odsetek wyłącznie w celu ich dalszego przekazania wszystkim uprawnionym podmiotom, tj. Uczestnikom systemu cash poolingu. Zatem Agent nie uzyskuje przychodu z odsetek podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu art. 12 i art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. w części, w której są one wypłacane przez Spółkę na rzecz pozostałych spółek uczestniczących w systemie. Konsekwentnie to poszczególne spółki uczestniczące w systemie uzyskują przychód podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w postaci należnych im odsetek (w przypadającej na nie części, która jest im wypłacana za pośrednictwem Agenta).

W pierwszej kolejności istotnym jest ustalenie, kto jest podatnikiem z tytułu otrzymanych odsetek.

W rozpatrywanej sprawie, o tym wobec kogo powstał obowiązek podatkowy, a więc kto jest podatnikiem, rozstrzygają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle tych przepisów, za podatnika należy uznać osobę, która osiągnęła przychód, co wynika z art. 21 ust. 1 ww. ustawy.

W dalszej konsekwencji, oznacza to powstanie stosunku zobowiązaniowego o charakterze publicznoprawnym, którego treścią jest obowiązek podmiotu, który uzyskał przychód z powyższego tytułu, do zapłaty podatku dochodowego jako jego podatnik.

Następnie, w oparciu o art. 26 ustawy, należy ustalić podmiot, który dokonuje wypłat z powyższego tytułu i który kierując się miejscem siedziby podatnika może zastosować postanowienia odpowiedniej umowy międzynarodowej odnośnie określenia właściwej stawki podatku, czy też w ogóle od tego opodatkowania odstąpić, jeżeli dana umowa zawiera takie regulacje, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej uzyskanego od podatnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w strukturze cash poolingu będą brali udział uczestnicy należący do jednej grupy kapitałowej: W., S. Sp. z o.o. oraz nierezydenci: SM. z siedzibą w Szwecji i ST., również z siedzibą w Szwecji.

Wobec powyższego, gdy rzeczywistym odbiorcą wypłacanych odsetek będzie polski rezydent podatkowy, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego. Transakcje pomiędzy rezydentami polskimi nie powodują obowiązku poboru podatku u źródła na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z kolei, gdy Agent będzie rzeczywistym odbiorcą odsetek (właścicielem), tj. gdy zgodnie z umową cash poolingu będzie mu przysługiwał proporcjonalny do wielkości, salda na jego rachunku, udział w należności odsetkowej, wówczas znajdzie zastosowanie art. 11 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji, w konsekwencji czego Spółka nie będzie zobowiązana na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do poboru podatku (przy spełnieniu wszystkich wskazanych powyżej warunków).

Artykuł 11 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji znajdzie również zastosowanie, gdy odbiorą wypłacanych odsetek będzie SM. z siedzibą w Szwecji, w konsekwencji czego Spółka nie będzie zobowiązana na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do poboru podatku (przy spełnieniu wszystkich wskazanych powyżej warunków).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.