IPPB5/423-637/14-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego - jest prawidłowe.

W dnu 10 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

1. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") prowadzi działalność na rynku nieruchomości (m.in. wynajmuje powierzchnię użytkową na terenie centrum handlowego znajdującego się w G.). Spółka jest polską spółką kapitałową podlegającą polskiemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

2. Jedynym udziałowcem Spółki, posiadającym bezpośrednio 100% udziałów w Spółce jest Centrum Handlowe K. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "Spółka Dominująca"). Spółka Dominująca jest polską spółką kapitałową podlegającą polskiemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

3. Spółka zawarła wraz ze Spółką Dominującą umowę podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu art. 1a Ustawy o CIT (dalej: "Podatkowa Grupa Kapitałowa" lub "PGK"). Umowa PGK została zgłoszona do rejestracji przez Spółkę jako spółkę reprezentującą PGK do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

4. Obecnie, Spółka jest - jako pożyczkobiorca - stroną umowy pożyczki służącej zapewnieniu finansowania jej działalności gospodarczej (dalej: "Umowa pożyczki"). Drugą stroną tej umowy - jako pożyczkodawca - jest spółka D. SA z siedzibą w Luxemburgu (dalej: "Pożyczkodawca"). Drugim pożyczkodawcą, zgodnie z treścią Umowy pożyczki, jest T. SA z siedzibą we Francji. Zgodnie z Umową pożyczki, od powyższej pożyczki naliczane są odsetki.

5. Planowane jest, że spółka M. S. z siedzibą we Francji ("Nowy Pożyczkodawca"), za zgodą Spółki, wykona zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawcy z tytułu Umowy pożyczki poprzez spłatę tej pożyczki (wraz z odsetkami naliczonymi, a niezapłaconymi oraz odsetkami skapitalizowanymi wcześniej do kwoty głównej tej pożyczki). Taka spłata zobowiązań Spółki z tytułu Umowy pożyczki przez Nowego Pożyczkodawcę będzie stanowiła wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela (inaczej subrogacja na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego).

6. W rezultacie powyższego:

a. Pożyczkodawca przestanie mieć wierzytelność z tytułu Umowy pożyczki, a

b. Nowy Pożyczkodawca stanie się wierzycielem Spółki z tytułu Umowy pożyczki (w pełnej wysokości wierzytelności z tytułu Umowy pożyczki przysługującej wcześniej Pożyczkodawcy).

7. W przyszłości, w terminie określonym w Umowie pożyczki, Spółka dokona spłaty pożyczki na rzecz Nowego Pożyczkodawcy (zarówno kwoty kapitału, jak i naliczonych odsetek).

8. Nowy Pożyczkodawca:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w związku z wstąpieniem przez Nowego Pożyczkodawcę w prawa zaspokojonego wierzyciela w ramach subrogacji na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego. Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w związku ze spłatą odsetek od pożyczki na rzecz Nowego Pożyczkodawcy (z tytułu wierzytelności nabytej przez Nowego Pożyczkodawcę w ramach subrogacji, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego), Spółka nie będzie, na podstawie UPO FR, zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia podatku z tytułu dochodu osiąganego przez Nowego Pożyczkodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Zdaniem Spółki, w związku z wstąpieniem przez Nowego Pożyczkodawcę w prawa zaspokojonego wierzyciela w ramach subrogacji na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego, Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zgodnie z ustawą o CIT:

1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% przychodów (art. 21 ust. 1 pkt 1).

2. Przepisy art. 21 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 22a).

3. Osoby prawne, jednostki niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonuj wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobrać z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w odrębnych przepisach. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowani; miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1),

4. Wyplata, o której mowa w ust. 1, lc i 1d, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek (art. 26 ust. 7).

Zgodnie z Kodeksem Cywilnym, osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty, jeżeli działa za zgodą dłużnika w celu wstąpienia w prawa wierzyciela (art. 518 § 1 pkt 3).

Dodatkowo, należy zauważyć, że w doktrynie prawa cywilnego i w orzecznictwie sądów cywilnych, przyjmuje się, że w ramach subrogacji "osoba trzecia nie nabywa nowej wierzytelności, dotychczas nieistniejącej, a przedmiotem nabycia jest ta sama wierzytelność, która przysługiwała spłaconemu wierzycielowi" oraz że "nowy wierzyciel kontynuuje ten sam jurydycznie stosunek obligacyjny do czasu uzyskania świadczenia od dłużnika. Innymi słowy, wstępuje w sytuację prawną wierzyciela wobec dłużnika" (por. "Kodeks cywilny. Komentarz do art. 450-1088. Tom II" pod red. prof. dr. hab. Krzysztofa Pietrzykowskiego, 2013, CH Beck i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 lipca 2008 r., sygn. IV CSK164/08).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku:

1. Nowy Pożyczkodawca, za zgodą Spółki, wykona zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawcy z tytułu Umowy pożyczki poprzez spłatę tej pożyczki (wraz z odsetkami naliczonymi, a niezapłaconymi oraz odsetkami skapitalizowanymi wcześniej do kwoty głównej tej pożyczki). Taka splata zobowiązań Spółki z tytułu Umowy pożyczki przez Nowego Pożyczkodawcę będzie stanowiła wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela (inaczej subrogacja na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego).

2. W rezultacie powyższego, Nowy Pożyczkodawca stanie się wierzycielem Spółki z tytułu Umowy pożyczki (w pełnej wysokości wierzytelności z tytułu Umowy pożyczki przysługującej wcześniej Pożyczkodawcy).

3. W przyszłości, w terminie określonym w Umowie pożyczki, Spółka dokona spłaty pożyczki na rzecz Nowego Pożyczkodawcy (zarówno kwoty kapitału, jak i naliczonych odsetek).

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji:

1. Zgodnie z ustawą o CIT, Spółka może być zobowiązana, jako płatnik, do poboru i wpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych tylko wówczas, jeśli dokonuje wypłat należności wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Tym samym, płatnikiem może być tylko podmiot wypłacający określone należności / regulujący w dowolnej formie swoje zobowiązanie w związku z tymi należnościami. Ustawodawca przydzielił bowiem, funkcję płatnika co do zasady takim podmiotom, które w momencie powstania zobowiązania podatkowego mogą dysponować środkami finansowymi podatnika.

2. A contrario, należy więc stwierdzić, iż podmiot nie dokonujący wypłat należności z art. 21 ust. oraz z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT lub nie regulujący w innej formie tych należności nie może być obciążany obowiązkami płatnika na gruncie ustawy o CIT.

3. W konsekwencji, w związku z tym, że to nie Spółka, lecz Nowy Pożyczkodawca wykona zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawcy z tytułu Umowy pożyczki (nabywając z mocy prawa wierzytelności wynikające z tej umowy), Spółka nie dokona w tej sytuacji żadnych wypłat, w rozumieniu art. 26 ustawy o CIT, na rzecz Pożyczkodawcy. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do występowania jako płatnik w stosunku do płatności dokonanych przez inny podmiot, tj. Nowego Pożyczkodawcę.

4. Dodatkowo, należy zauważyć, że w wyniku opisanej subrogacji, nastąpi jedynie zmiana wierzyciela w ramach istniejącego stosunku prawnego wynikającego z zawarcia Umowy pożyczki - nie dojdzie natomiast do spłaty odsetek od pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy (ani przez Spółkę - jak wskazano w punkcie 3 powyżej, ani leż przez Nowego Pożyczkodawcę). Nowy Pożyczkodawca nabędzie wierzytelność przysługującą Pożyczkodawcy w tym zakresie i zobowiązanie Spółki do spłaty odsetek na podstawie Umowy pożyczki nie wygaśnie w wyniku subrogacji - będzie ono nadal istniało, z tym, że świadczenia te będą podlegały zapłacie na rzecz Nowego Pożyczkodawcy, który stanie się podmiotem uprawnionym do żądania od Spółki spłaty kwoty głównej pożyczki oraz zapłaty odsetek od tej pożyczki, w miejsce Pożyczkodawcy.

5. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, w wyniku opisanej subrogacji nie dojdzie w żaden sposób do wykonania zobowiązania, w rozumieniu art. 26 ustawy o CIT, Spółki wobec Pożyczkodawcy z tytułu odsetek należnych na podstawie Umowy pożyczki, co również oznacza, że Spółka nie będzie zobowiązana do występowania jako płatnik w stosunku do płatności dokonanych przez Nowego Pożyczkodawcę.

6. Podsumowując, mając na uwadze to, że

a. Spółka nie dokona żadnych wypłat należności na rzecz Pożyczkodawcy, i równocześnie

* to należy uznać, że Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu płatności dokonanych przez Nowego Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkodawcy w ramach subrogacji.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w związku z wstąpieniem przez Nowego Pożyczkodawcę w prawa zaspokojonego wierzyciela w ramach subrogacji na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego. Spółka nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wypłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

Powyższe stanowisko Spółki Dominującej znajduje również całkowite potwierdzenie w świetle istniejącej praktyki organów podatkowych, w szczególności:

* w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 23 listopada 2013 r., znak IPPPB5/423-780/11-2/PS, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko zgodnie z którym: "w momencie zapłaty przez Poręczyciela na przez Banku równowartości odsetek należnych Bankowi od udzielonego Spółce kredytu, na Spółce nie ciąży obowiązek pobrania przez. Spółkę zryczałtowanego podatku CIT.

* w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 8 września 2010 r., znak IPPB5/423-365/10-2/AJ, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko,zgodnie z którym: "Z uwagi na jednoznaczną treść: art. 518 Kodeksu cywilnego płatność, którą Wnioskodawca dokona na rzecz Pożyczkodawcy stanowić będzie zapłatę z,a możliwość wstąpienia w prawa Pożyczkodawcy związane z Wierzytelnościami. Nic będzie stanowić jednak spłaty tych Wierzytelności w imieniu Pożyczkobiorców. W związku z powyższym, wskazana płatność nie będzie podlega regulacjom określonym w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.W szczególności zaś płatność ta nie będzie stanowić zapłaty z tytułu odsetek, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż nie będzie ona wynikać z umów pożyczek (w związku z treścią art. 359 § 1 Kodeksu cywilnego), lecz będzie płatnością znajdującą swoją podstawę u art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego. W efekcie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tej płatności".

Ad. 2 Zdaniem Spółki, w związku ze spłatą odsetek od pożyczki na rzecz Nowego Pożyczkodawcy (z tytułu wierzytelności nabytej przez Nowego Pożyczkodawcę w ramach subrogacji, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego), Spółka nie będzie, na podstawie UPO FR, zobowiązana, jako płatnik, do pobrania i wpłacenia podatku z tytułu dochodu osiąganego przez Nowego Pożyczkodawcę.

Zgodnie z ustawą o CIT:

1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% przychodów (art. 21 ust. 1 pkt 1).

2. Przepisy art. 21 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnegoopodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 22a).

3. Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w odrębnych przepisach. Zastosowanie stawki podatku. wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe, pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanych od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z UPO FR:

1. Odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa i wypłacane są osobie mającej miejsce, za mieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (art. 11 ust. 1).

2. Użyty w niniejszym artykule wyraz "odsetki" oznacza dochody z wierzytelności wszelkiego rodzaju, tak zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych hipoteką lub klauzulą udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych i skryptów dłużnych, w tym również premie i udziały związane z powyższymi tytułami. Kary za zwlokę w wypłacie odsetek nie są traktowane jako odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu (art. 11 ust. 2).

3. Uważa się, że odsetki pochodzą z Umawiającego się Państwa, jeżeli dłużnikiem jest samo Państwo, jednostka samorządu lokalnego, osoba prawna prawa publicznego lub osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie (art. 11 ust. 4).

Dodatkowo należy zauważyć, że w doktrynie prawa cywilnego i w orzecznictwie sądów cywilnych, przyjmuje się, że w ramach subrogacji "osoba trzecia nie nabywa nowej wierzytelności, dotychczas nieistniejącej, a przedmiotem nabycia jest ta sama wierzytelność, która przysługiwała spłaconemu wierzycielowi" oraz że "nowy wierzyciel kontynuuje ten sam jurydycznie stosunek obligacyjny do czasu uzyskania świadczenia od dłużnika. Innymi słowy, wstępuje w sytuację prawną wierzyciela wobec dłużnika" (por. "Kodeks cywilny. Komentarz do art. 450-1088. Tom II" pod red. prof. dr. hab. Krzysztofa Pietrzykowskiego, 2013, CH Beck i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 lipca 2008 r., sygn. IV CSK164/08).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku:

1. Nowy Pożyczkodawca, za zgodą Spółki, wykona zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawcy z tytułu Umowy pożyczki poprzez spłatę tej pożyczki (wraz z odsetkami naliczonymi, a niezapłaconymi oraz odsetkami skapitalizowanymi wcześniej do kwoty głównej tej pożyczki). Taka splata zobowiązań Spółki z tytułu Umowy pożyczki przez Nowego Pożyczkodawcę będzie stanowiła wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela (inaczej subrogacja na podstawie art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu Cywilnego).

2. W rezultacie powyższego, Nowy Pożyczkodawca stanie się wierzycielem Spółki z tytułu Umowy pożyczki (w pełnej wysokości wierzytelności z tytułu Umowy pożyczki przysługującej wcześniej Pożyczkodawcy).

3. W przyszłości, w terminie określonym w Umowie pożyczki, Spółka dokona spłaty pożyczki na rzecz Nowego Pożyczkodawcy (zarówno kwoty kapitału, jak i naliczonych odsetek). Spółka będzie w posiadaniu certyfikatu potwierdzającego rezydencję podatkową Nowego Pożyczkodawcy obejmującego okres tej spłaty.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji:

1. W wyniku zdarzenia prawnego opisanego w pkt 5 zdarzenia przyszłego wniosku, nastąpi zmiana wierzyciela w ramach istniejącego stosunku prawnego wynikającego z zawarcia Umowy pożyczki. Na Spółce spoczywać wciąż będą takie same obowiązki wynikające z tych umów, z tą jednak różnicą, że świadczenia te będą podlegały zapłacie na rzecz Nowego Pożyczkodawcy, który stanie się podmiotem uprawnionym do żądania od Spółki spłaty kwoty głównej pożyczki oraz zapłaty odsetek od tej pożyczki,

2. Tym samym, w wyniku subrogacji, Spółka nie będzie już związana stosunkiem prawnym z Pożyczkodawcą, i, w konsekwencji, Pożyczkodawca przestanie być podmiotem uprawnionym do uzyskania odsetek od pożyczki wynikającej z Umowy pożyczki. Jednocześnie, w momencie subrogacji nic dojdzie do spłaty odsetek od pożyczki na rzecz Pożyczkodawcy (Nowy Pożyczkodawca nabędzie bowiem wierzytelność przysługującą Pożyczkodawcy w tym zakresie).

3. W rezultacie, mając na uwadze państwo rezydencji podatkowej Nowego Pożyczkodawcy, do spłaty odsetek od pożyczki dokonanej przez Spółkę po subrogacji należy stosować postanowienia UPO FR. Zgodnie natomiast z art. 11 tej umowy, odsetki wypłacane przez polskiego rezydenta podatkowego na rzecz francuskiego podatnika mogą podlegać opodatkowaniu tylko we Francji (chyba że zajdzie jeden z wyjątków umożliwiających opodatkowania takich odsetek w Polsce, co jednak nie ma miejsca w analizowanej sprawie).

4. W konsekwencji, wyplata odsetek od pożyczki przez Spółkę na rzecz Nowego Pożyczkodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce, a Spółka będąc w posiadaniu certyfikatu potwierdzającego rezydencję podatkową Nowego Pożyczkodawcy obejmującego okres tej spłaty, nie będzie zobowiązana do pobrania i wpłacenia podatku z tytułu dochodu osiąganego przez Nowego Pożyczkodawcę na podstawie Umowy pożyczki.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w związku ze spłata odsetek od pożyczki na rzecz Nowego Pożyczkodawcy (z tytułu wierzytelności nabytej przez Nowego Pożyczkodawcę w ramach subrogacji, o której mowa w pkt 5 zdarzenia przyszłego). Spółka nie będzie, na podstawie UPO FR, zobowiązana; jako płatnik, do pobrania i wpłacenia podatku z tytułu dochodu osiąganego przez Nowego Pożyczkodawcę.

Powyższe stanowisko Spółki Dominującej znajduje również całkowite potwierdzenie w świetle istniejącej praktyki organów podatkowych, w szczególności:

* w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 23 listopada 2013 r., znak IPPB5/423- 780/11-2/PS, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko, zgodnie z którym: "w momencie zapłaty przez Poręczyciela na rzecz Banku równowartości odsetek należnych Bankowi od udzielonego Spółce kredytu, na Spółce nie ciąży obowiązek pobrania przez Spółkę zryczałtowanego podatku CIT.

* w interpretacji Dyrektora IS w Katowicach z dnia 26 stycznia 2010 r., znak IBPB1/2/423- 121/10/MS, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym: "Zgodnie z art. 11 ust. 1 uupo odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania łub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie. Zatem w przedstawionym stanie faktycznym uznać należy, że odsetki z tytułu kosztu kapitału opodatkowane będą wyłącznie w na terytorium Francji, a zatem nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.