IPPB5/423-596/12-4/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.) oraz w piśmie z dnia 18 października 2012 r. (data nadania 18 października 2012 r., data wpływu 22 października 2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-596/12-2/RS z dnia 9 października 2012 r. (data nadania 9 października 2012 r., data doręczenia 11 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie biletów na EURO 2012 wydanych następnie:

* pracownikom w ramach zorganizowanego konkursu motywacyjnego - jest prawidłowe,

* pracownikom, do których obowiązków należało towarzyszenie Kontrahentom w trakcie wydarzenia, tj. w trakcie rozgrywanych meczy podczas EURO 2012 - jest prawidłowe,

* Kontrahentom w ramach konkursu motywacyjnego - jest prawidłowe,

* Kontrahentom poza powyższym konkursem - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie biletów na mecze EURO 2012 wydanych następnie: pracownikom w ramach zorganizowanego konkursu motywacyjnego, pracownikom, do których obowiązków należało towarzyszenie Kontrahentom w trakcie wydarzenia, tj. w trakcie rozgrywanych meczy podczas EURO 2012, Kontrahentom w ramach konkursu motywacyjnego, Kontrahentom poza powyższym konkursem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka L. S.A. Oddział w Polsce świadczy usługi ubezpieczeniowe na rzecz osób fizycznych i prawnych.

Spółka zakupiła pulę biletów na mecze fazy grupowej w turnieju EURO 2012 (przede wszystkim na mecze polskiej reprezentacji). Część biletów została wydana pracownikom Spółki w ramach konkursu jako nagroda za osiągnięcie najlepszych wyników w pracy. Nagrody otrzymali jedynie pracownicy Spółki, nie były one wydawane innym osobom towarzyszącym np. członkom rodziny pracownika. Wartość biletów przekazanych pracownikom została doliczona do ich przychodów. Została także pobrana zaliczka na podatek dochodowy.

Pewna pula biletów została również wydana partnerom biznesowym L.: w tym bankom, agentom ubezpieczeniowym i komisom samochodowym. Kontrahenci świadczą usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usługi marketingowe i wynagradzani są na zasadzie prowizyjnej. W ramach współpracy z kontrahentami Spółka zorganizowała dwa konkursy, w których kryterium przyznawania biletów zostało oparte o:

* kwotę składek z polis zawartych w czasie trwania konkursu przez danego agenta świadczącego usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego;

* liczbę polis zawartych przez Spółkę z klientem komisu, którego dane zostały przekazane Spółce przez komis oraz liczbę umów ubezpieczenia obowiązkowego OC zawartych przez komis ze Spółką, przy czym podstawą przyznania nagrody jest porównanie procentowego przyrostu liczby polis w wybranych miesiącach 2012 r. z analogicznymi danymi za ustalony okres wcześniejszy.

Warunkiem uwzględnienia danej polisy w konkursie było opłacenie składki (w przypadku konkursu dla komisów) lub całości bądź: pierwszej raty składki (w przypadku agentów).

Niewielka pula biletów została również wydana agentom i bankom poza konkursem.

Przydział biletów miał więc z jednej strony na celu docenić wkład Kontrahentów w oferowanie usług L. (za które Kontrahenci otrzymują wynagrodzenie w oparciu o zawarte umowy), a zarazem zachęcić ich do dalszej jeszcze bardziej intensywnej współpracy. Ponadto przekazanie biletów służyło podtrzymaniu dobrych relacji biznesowych pomiędzy Spółką a jej Kontrahentami.

Wydawanie biletów pracownikom i Kontrahentom w ramach dwóch konkursów zostało przeprowadzone w oparciu o przygotowane regulaminy, w których zostały szczegółowo przedstawione wskazane powyżej kryteria przyznawania nagród.

Spółka wybrała bilety na spotkania, które faktycznie stanowiły atrakcję dla uczestników konkursów, przez co gwarantowałyby ich liczny udział, tym samym mogłyby mieć wpływ na wzrost sprzedaży usług oferowanych przez Spółkę.

Ostatnia pula biletów została przekazana pracownikom Spółki, którzy zostali oddelegowani przez Spółkę do uczestnictwa w danym meczu w charakterze opiekunów Kontrahentów. Towarzysząc Kontrahentom, pracownicy ci wykonywali zatem swoje obowiązki wynikające ze stosunku pracy, w ramach których są zobowiązani do utrzymywania kontaktów z Kontrahentami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie mogła zaliczyć wydatki poniesione na nabycie biletów na mecze EURO 2012 wydanych następnie:

* pracownikom w ramach zorganizowanego konkursu motywacyjnego,

* pracownikom do których obowiązków należało towarzyszenie Kontrahentom w trakcie wydarzenia,

* Kontrahentom w ramach konkursu motywacyjnego,

* Kontrahentom poza powyższym konkursem

do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy zarówno w przypadku biletów wydanych:

* pracownikom w ramach zorganizowanego konkursu motywacyjnego,

* pracownikom, do których obowiązków należało towarzyszenie Kontrahentom w trakcie wydarzenia,

* Kontrahentom w ramach konkursu motywacyjnego, jak i

* Kontrahentom poza powyższym konkursem jako nagrody za ich dotychczasowy wkład w rozwój sprzedaży produktów ubezpieczeniowych Spółki,

Spółce przysługuje prawo do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie biletów na mecze fazy grupowej EURO 2012 do kosztów uzyskania przychodów.

Podniesiono, iż stanowisko Spółki znajduje uzasadnienie w przepisach ustawy o p.d.o.p. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wskazano, iż w doktrynie (np. Małecki P., Mazurkiewicz M. CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, 2011) i orzecznictwie (np. wyrok WSA w Bydgoszczy sygn. I SA/Bd 694/11) przyjmuje się, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego kup, muszą być spełnione następujące warunki:

* wydatek został poniesiony przez podatnika (co oznacza, że w ostatecznym rozrachunku musiał zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika),

* wydatek jest definitywny (co oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona),

* wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów (co oznacza, iż wydatek przyczynił się lub mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodów przez podatnika) lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie został wymieniony w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* został właściwie udokumentowany.

Zatem kluczowe dla rozstrzygnięcia czy dany rodzaj wydatku może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu jest (i) możliwość jego powiązania choćby pośrednio ze źródłem przychodów oraz (ii) nieuwzględnienie go w katalogu wyłączeń zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym tak określone warunki zostaną spełnione.

W zakresie prawa do zaliczenia do kup wydatków poniesionych na nabycie biletów wydanych następnie pracownikom należy zdaniem Wnioskodawcy zauważyć, że koszty pracownicze stanowią jeden z podstawowych rodzajów kosztów ponoszonych przez przedsiębiorcę-podatnika. Poza płacą zasadniczą i składkami na ubezpieczenia społeczne, koszty te obejmują również wszelkiego rodzaju ekwiwalenty, premie czy nagrody.

Jak wskazano wyżej, bilety zostały wydane w ramach konkursu motywacyjnego. Przyznane nagrody stanowiły więc wyraz uznania dla efektywnej pracy danego pracownika. Z kolei, jego wydajna praca ma swoje przełożenie na przychody generowane w Spółce. Zdaniem Wnioskodawcy zatem należy przyjąć, że w tym wypadku niewątpliwie istnieje pośredni związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a źródłem przychodów.

Podniesiono, iż dowodem na to, że nagroda ma bezspornie związek ze stosunkiem pracy, a więc ogólnie z działalnością gospodarczą Spółki, jest uwzględnienie wartości przekazanego biletu w przychodzie pracownika.

Wskazano, iż powyższe stanowisko jest również akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 8 grudnia 2010 r. Nr IBPBI/2/423-1152/10/MS stwierdził co następuje: "w opinii tut. Organu zorganizowanie dla pracowników Spółki przedmiotowego konkursu, który stwarza możliwość zdrowej rywalizacji może prowadzić do wytworzenia dobrej atmosfery w miejscu pracy oraz sprzyja osiągnięciu wewnętrznej integracji zespołów pracowników, jak również wpływa na zacieśnienie więzi pracowników z firmą. Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż ponoszone przez Spółkę wydatki w postaci zakupu nagród rzeczowych spełniają definicję kosztu uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p." Podobnie orzekł Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 7 grudnia 2010 r. Nr ILPB4/423-183/10-6/DS. Prawo do zaliczenia wydatków na nagrody do kosztów uzyskania przychodów zostało również potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 25 maja 2009 r. nr IPPB5/423-113/09-2/AS.

Podniesiono, iż dodatkowym argumentem przemawiającym za słusznością stanowiska Spółki jest specyfika współczesnego rynku pracy. Pozyskanie wysoko wykwalifikowanych pracowników jest kluczem do sukcesu każdej firmy. W związku z tym, Spółka przywiązuje dużą wagę do stwarzania najlepszym pracownikom szczególnie korzystnych warunków pracy, właśnie poprzez organizowanie różnego rodzaju konkursów motywacyjnych. Dla wielu pracowników czynnikiem, który ma wpływ na wybór miejsca pracy jest nie tylko wysokość wynagrodzenia, ale również dodatkowe czynniki np. dobra atmosfera w pracy, pakiety socjalne czy możliwość udziału w różnego rodzaju atrakcyjnych konkursach organizowanych przez pracodawcę.

Według Wnioskodawcy wydatki na nabycie biletów, które zostały wydane pracownikom oddelegowanym przez Spółkę do uczestnictwa w widowisku wraz z Kontrahentami w ramach obowiązków wykonywanych w zakresie stosunku pracy również powinny stanowić koszt uzyskania przychodów. Na pracowników Spółki został bowiem nałożony obowiązek towarzyszenia Kontrahentom, którzy otrzymali bilet na mecz. Zatem przekazanie biletu w tym szczególnym przypadku było jedynie podyktowane koniecznością umożliwienia pracownikom wykonywania zadań w ramach stosunku pracy. Skoro bowiem Spółka zleca pracownikowi wykonanie określonego zadania jest zobowiązana do zapewnienia mu środków niezbędnych do jego wykonania lub właśnie do pokrycia kosztów (z uwagi na sposób dystrybucji biletów jest oczywistym, że bez zapewnienia biletu przez Spółkę, pracownik nie byłby w stanie realizować swoich obowiązków służbowych). Ponadto nieformalne spotkanie pracowników odpowiadających za relacje z Kontrahentami poza biurem miało na celu wzmocnienie dobrych relacji pomiędzy stronami, co w przyszłości może przełożyć się na jeszcze bardziej efektywną współpracę, a w konsekwencji na wzrost przychodów Spółki. Z kolei utrzymywanie dobrych relacji z Kontrahentami należy do podstawowych obowiązków pracowników współpracujących bezpośrednio z Kontrahentami.

Analogicznie, zdaniem Wnioskodawcy, należy potraktować wydatki na bilety, które zostały przekazane Kontrahentom Spółki. Przede wszystkim należy zauważyć, że one również były wydawane w ramach konkursów, w których kryteria przyznawania nagród zostały oparte o:

* kwotę składek z polis zawartych przez danego agenta świadczącego usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego w czasie trwania konkursu;

* liczbę polis zawartych przez Spółkę z klientem komisu, którego dane zostały przekazane Spółce przez komis oraz liczbę umów ubezpieczenia obowiązkowego OC zawartych przez komis ze Spółką.

W obu konkursach warunkiem uwzględnienia danej polisy było opłacenie przez klienta składki ubezpieczeniowej. Tym samym, liczba zawartych polis miała bezpośrednie przełożenie na wzrost przychodów Spółki. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż ogłoszenie konkursów z nagrodami miało bezpośredni wpływ na zwiększenie przychodów Spółki, gdyż warunkiem otrzymania nagród w postaci biletów na mecz było osiągniecie przez Kontrahenta bardzo dobrych wyników w sprzedaży produktów ubezpieczeniowych Spółki. Zatem związek pomiędzy wydatkami poniesionymi na organizację konkursów (w tym zakup biletów) z osiąganymi przychodami jest, zdaniem Spółki, bezsporny, tak samo jak bezsporny jest związek wynagrodzeń prowizyjnych wypłacanych Kontrahentom z przychodami Spółki.

W ocenie Spółki, podobnie należy również traktować wydatki poniesione na bilety, które zostały wydane poza konkursami. Zostały one wydane również Kontrahentom Spółki - tj. podmiotom, które Spółka ze względu na dotychczasową współpracę, chciała szczególnie docenić. Tak wydane bilety stanowiły bowiem swego rodzaju nagrodę za efektywne prezentowanie oferty Spółki klientom poszczególnych Kontrahentów. W ocenie Spółki, tak ukształtowana dotychczasowa współpraca pomiędzy Spółką a danym Kontrahentem miała lub będzie miała swoje ostateczne przełożenie na wzrost przychodów Spółki.

Podniesiono, iż w orzecznictwie wskazuje się, że "przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu" (np. wyrok WSA we Wrocławiu z 2 grudnia 2011 r. sygn. I SA/Wr 1530/11 lub wyrok WSA w Warszawie z 12 kwietnia 2011 r. sygn. III SA/Wa 2071/10).

Według Wnioskodawcy formuła przyznawania biletów (na podstawie konkursów motywacyjnych) wskazuje zatem jednoznacznie, że wydatek na ich nabycie mógł mieć wpływ na osiągnięcie przez Spółkę przychodu. Analogicznie taka relacja istnieje pomiędzy przychodami a wydatkami poniesionymi na bilety wydane niektórym Kontrahentom jako forma nagrody za dotychczasową współpracę ze Spółką, a które zostały im wydane poza danym konkursem. Chociaż wydatków na bilety nie można powiązać bezpośrednio z konkretnym przychodem, to niewątpliwie istnieje jednak związek pośredni, przy czym taki związek pośredni przesądza o możliwości zaliczenia danego wydatku do kup. Świadczy o tym choćby brzmienie art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p. określający moment potrącenia kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wydatki nie stanowią kosztów reprezentacji, które zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p. zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Wśród organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej z 11 maja 2012 r. Nr IPPB5/423-111/12-2/JC) dominuje pogląd, zgodnie z którym reprezentację należy rozumieć jako działania, które polegają m.in. na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi i które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie korzystnego, pozytywnego wizerunku firmy poprzez, np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek czy też wręczanie upominków. Zatem reprezentacja nie zawsze musi być rozumiana jedynie jako okazałość czy wystawność.

Podniesiono, iż takie rozumienie pojęcia reprezentacji nie zmienia jednak faktu, że w tym konkretnym przypadku nie mamy do czynienia z tego typu działaniami. Bilety były bowiem wydawane Kontrahentom, z którymi dotychczasowa współpraca przyniosła Spółce najwięcej wymiernych korzyści (np. poprzez wzrost jej przychodów). Stanowiły więc swego rodzaju dodatkowe wynagrodzenie dla Kontrahentów przyznawane w uznaniu dotychczasowej współpracy i ich wkładu w promowaniu oferty L. swoim klientom (za które są wynagradzani na podstawie stosownych umów). Zatem intencją Spółki nie było promowanie własnego wizerunku, jak to ma miejsce w przypadku wydatków na reprezentację, ale dodatkowe wynagrodzenie najlepszych Kontrahentów za dotychczasową współpracę z intencją nakłonienia ich do dalszej. jeszcze bardziej wydajnej współpracy.

Także celu realizowanego przez Spółkę nie można uznać jako kształtowanie i utrwalanie określonego wizerunku zewnętrznego Spółki (np. znaku towarowego, tekstowego czy graficznego, których spółka jest właścicielem). W przedmiotowym stanie faktycznym dochodzi do przekazywania biletów na mecze fazy grupowej EURO 2012, w przeważającej większości przypadków jako nagrody za zwycięstwo w konkursie. Sama impreza sportowa również nie promowała wizerunku Spółki (Spółka nie należała do grona sponsorów imprezy).

Podniesiono, iż do podobnych konkluzji, tj. wyłączających z kosztów reprezentacji wydatki na nagrody wydawane w ramach konkursów na rzecz kontrahentów, doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu. W interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2008 r.: nr ILPB3/423-207/08-3/MC wskazał on, że "wymienione przez Spółkę działania mają na celu zwiększenie osiąganego przychodu, ponieważ organizowanie konkursu w ramach promocji jest środkiem zmierzającym do wzrostu sprzedaży produktów Wnioskodawcy. Tym samym istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi kosztami a przychodami Spółki. Jednocześnie dodać należy, iż ponoszone przez Spółkę wydatki na nagrody nie stanowią reprezentacji (...)."

Mając na względzie powyższe argumenty, należy zdaniem Wnioskodawcy przyjąć, że wydatki poniesione na nabycie biletów na mecze fazy grupowej w trakcie turnieju EURO 2012, które zostały następnie wydane:

* pracownikom w ramach zorganizowanego konkursu motywacyjnego,

* pracownikom, do których obowiązków należało towarzyszenie Kontrahentom w trakcie wydarzenia,

* Kontrahentom w ramach konkursu motywacyjnego,

* Kontrahentom poza powyższym konkursem,

mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie biletów na EURO 2012 wydanych następnie:

* pracownikom w ramach zorganizowanego konkursu motywacyjnego - za prawidłowe,

* pracownikom, do których obowiązków należało towarzyszenie Kontrahentom w trakcie wydarzenia, tj. w trakcie rozgrywanych meczy podczas EURO 2012 - za prawidłowe,

* Kontrahentom w ramach konkursu motywacyjnego - za prawidłowe,

* Kontrahentom poza powyższym konkursem - za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. "koszty pracownicze". Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Obejmują one również wydatki umożliwiające pracownikom wykonywanie zadań w ramach stosunku pracy. Wydatki na rzecz pracowników co do zasady są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskanymi przychodami i nie są wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, iż to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, iż to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Należy także pamiętać o wyłączeniach wynikających z uregulowań zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Dodać również należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a cytowanej ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszów reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia "reprezentacja", nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin "reprezentacja", wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako "przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu", a nie "wystawność, okazałość, wytworność". Powyższe odnosi się także do terminu "reprezentacja" użytego w cyt. wyżej art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Norma ww. art. 16 ust. 1 pkt 28 nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności. Rozróżnienie wydatków zwianych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego. Pomocną może być również etymologia tego słowa - "repraesentatio" (łac.) oznacza "wizerunek".

Również w orzecznictwie wskazano na takie właśnie rozumienie pojęcia "reprezentacja", np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 lipca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1009/10 podnosi, iż: " (...) W piśmiennictwie do wydatków na reprezentację zalicza się koszty poczęstunku gości podmiotu gospodarczego, uczestników konferencji, przyjęć i posiedzeń, koszty poczęstunków z okazji świąt branżowych, państwowych, wręczania nagród i odznaczeń; koszty imprez artystycznych organizowanych z okazji uroczystości, zakupy kwiatów do dekoracji pomieszczeń oraz przeznaczonych do wręczania określonym osobom; kosztów uczestnictwa na zewnątrz firmy w przyjęciach, spotkaniach, posiedzeniach, konferencjach, zjazdach i innych imprezach organizowanych okazjonalnie lub na okoliczność świąt, rocznic i celowych przedsięwzięć reprezentacyjnych, również w imprezach towarzyszących, w tym także koszty wyjazdów zagranicznych związanych z reprezentowaniem firmy w tych imprezach (Podatek dochodowy od osób prawnych; pod red. J. Marciniuka; Warszawa 2008, Wydawnictwo C.H. Beck).

Zgodnie z podejściem funkcjonalnym przez reprezentację należy rozumieć działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych związane z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (zob. B. Brzeziński, M. Kalinowski, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz; Warszawa 1997; powoływany w S. Babiarz, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2009, Wrocław 2009). (...)

Wizerunek ten, postrzegany i określany jako pozytywny, wcale nie musi odzwierciedlać dostatku, okazałości, zamożności itp. W niektórych sytuacjach wizerunkiem pozytywnym będzie taki, który wykaże cechy przedsiębiorcy takie, jak prostota, zapobiegliwość, oszczędność itp. Na taki wizerunek podmiotu również należy "zapracować" i ponieść stosowne do niego wydatki na reprezentację. Być może będą one miały inny charakter, niż wydatki zmierzające do wykazania zamożności, ekskluzywności i okazałości, ale wciąż będą to wydatki na reprezentację. (...)

Przypisywanie reprezentacji cech takich, jak wystawność, okazałość, wytworność, ekskluzywność, wynika w gruncie rzeczy z faktu, iż te właśnie cechy powszechnie postrzegane są jako pozytywnie charakteryzujące wizerunek określonego podmiotu, kojarzące się z wysokim statusem i pozycją społeczną. Jednakże nie oznacza to, że budowanie wizerunku może odbywać się wyłącznie poprzez działania nadzwyczajne, wykraczające poza przyjęte standardy (...)".

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że koszt uzyskania przychodów stanowić mogą wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi ubezpieczeniowe na rzecz osób fizycznych i prawnych. Spółka zakupiła pulę biletów na mecze fazy grupowej w turnieju EURO 2012. Część biletów została wydana pracownikom Spółki w ramach konkursu jako nagroda za osiągnięcie najlepszych wyników w pracy. Wartość biletów przekazanych pracownikom została doliczona do ich przychodów. Pewna pula biletów została również wydana partnerom biznesowym Spółki, w tym bankom, agentom ubezpieczeniowym i komisom samochodowym. W ramach współpracy z kontrahentami Spółka zorganizowała dwa konkursy, w których kryterium przyznawania biletów zostało oparte o:

* kwotę składek z polis zawartych w czasie trwania konkursu przez danego agenta świadczącego usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego;

* liczbę polis zawartych przez Spółkę z klientem komisu, którego dane zostały przekazane Spółce przez komis oraz liczbę umów ubezpieczenia obowiązkowego OC zawartych przez komis ze Spółką, przy czym podstawą przyznania nagrody jest porównanie procentowego przyrostu liczby polis w wybranych miesiącach 2012 r. z analogicznymi danymi za ustalony okres wcześniejszy.

Wydawanie biletów pracownikom i Kontrahentom w ramach dwóch konkursów zostało przeprowadzone w oparciu o przygotowane regulaminy, w których zostały szczegółowo przedstawione wskazane powyżej kryteria przyznawania nagród. Niewielka pula biletów została również wydana agentom i bankom poza konkursem. Ostatnia pula biletów została przekazana pracownikom Spółki, którzy zostali oddelegowani przez Spółkę do uczestnictwa w danym meczu w charakterze opiekunów Kontrahentów. Towarzysząc Kontrahentom, pracownicy ci wykonywali zatem swoje obowiązki wynikające ze stosunku pracy, w ramach których są zobowiązani do utrzymywania kontaktów z Kontrahentami.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków związanych z nabyciem przedmiotowych biletów, które następnie zostały przekazane ww. pracownikom i Kontrahentom.

W pierwszej kolejności należy mieć na względzie, iż wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika zarówno na rzecz pracownika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości". Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu. Istotnym jest, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika.

Konieczne jest też właściwe udokumentowanie wydatku. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony.

Zatem, to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie biletów na mecze rozgrywane podczas EURO 2012, które następnie zostały rozdane pracownikom w ramach zorganizowanego konkursu motywacyjnego oraz pracownikom, do których obowiązków należało towarzyszenie Kontrahentom w trakcie wydarzenia należy podkreślić (co zostało wskazane powyżej), iż Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób oprawnych, może zaliczyć - co do zasady - wydatki ponoszone na rzecz pracowników ze środków obrotowych firmy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz powyższe wyjaśnienia, w stosunku do wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na nabycie biletów na EURO 2012, które następnie zostały rozdane pracownikom w ramach zorganizowanego konkursu motywacyjnego, należy stwierdzić, że wymienione działania niewątpliwie przyczyniły się do zwiększenia osiąganego przychodu, ponieważ zorganizowanie konkursu było środkiem zmierzającym do wzrostu sprzedaży produktów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, o ile przedmiotowe wydatki zostały właściwie udokumentowane, to Wnioskodawca mógł zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę na nabycie przedmiotowych biletów, które zostały rozdane pracownikom, do których obowiązków należało towarzyszenie Kontrahentom w trakcie wydarzenia, Wnioskodawca podnosi, iż ww. pracownicy zostali oddelegowani przez Spółkę do towarzyszenia danym Kontrahentom oraz, że "wykonywali (...) swoje obowiązki wynikające ze stosunku pracy, w ramach których są zobowiązani do utrzymywania kontaktów z Kontrahentami".

Mając na uwadze powołane wyżej wyjaśnienia, przepisy prawa podatkowego oraz przyjmując za Wnioskodawcą, że przedmiotowe wydatki wynikały ze stosunku pracy łączącego Spółkę z ww. pracownikami, należy stwierdzić, iż Spółka także mogła zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile spełnione zostały przesłanki wynikające z ww. artykułu oraz o ile przedmiotowe wydatki zostały właściwie udokumentowane.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy także należało uznać za prawidłowe.

Dokonując w dalszej kolejności oceny charakteru wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie biletów na EURO 2012 wydanych następnie Kontrahentom w ramach konkursu motywacyjnego oraz Kontrahentom poza powyższym konkursem należy rozstrzygnąć, czy spełniały one kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy nie podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ww. ustawy, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone były w celu uzyskania przychodów (zabezpieczenia źródła).

Konieczne jest zatem rozstrzygnięcie, czy konkursy zorganizowane przez Wnioskodawcę dla Kontrahentów, w których nagrodą były bilety na mecze podczas EURO 2012 oraz rozdawanie Kontrahentom przedmiotowych biletów obok ww. konkursu, kształtować miało wzrost sprzedaży produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, czy też służyć przede wszystkim budowaniu pewnej relacji i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Spółki.

W opinii tut. Organu, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz okoliczności poniesienia przedmiotowych wydatków w odniesieniu do biletów wydanych Kontrahentom, należy stwierdzić, iż przesłanki wynikające z ww. wymienionego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, spełniają wyłącznie wydatki poniesione przez Spółkę na bilety, które zostały przyznane Kontrahentom w ramach zorganizowanych konkursów. Przedmiotowe konkursy niewątpliwie przyczyniły się do wzrostu sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów, a tym samym do osiągniętych przez nią przychodów, tym bardziej, iż to właśnie wielkość (wysokość, ilość) obrotu dokonanego na produktach Spółki przez danego Kontrahenta była podstawą ich przyznania. Nagrody rozdawane Kontrahentom w związku ze zorganizowanymi konkursami są niewątpliwie, tak jak w przypadku pracowników, środkiem zmierzającym do wzrostu sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów.

W związku z powyższym, w stosunku do wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie biletów na EURO 2012, które zostały następnie przekazane Kontrahentom w ramach zorganizowanych konkursów, należy stwierdzić, iż o ile przedmiotowe wydatki zostały właściwie udokumentowane, to Spółka mogła zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym zakresie należy stanowisko Spółki także uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie przedmiotowych biletów, które zostały rozdawane Kontrahentom poza ww. konkursami należy podkreślić, iż Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym nie wskazał, że przedmiotowe bilety stanowią jeden z elementów wynagrodzenia należnego Kontrahentowi na podstawie zawartych umów o współpracy.

Ponadto zarówno w przedstawionym stanie faktycznym jak i we własnym stanowisku Wnioskodawca podnosi, iż:

* " (...) przekazanie biletów służyło podtrzymaniu dobrych relacji biznesowych pomiędzy Spółką a jej Kontrahentami."

* "Zostały one wydane również Kontrahentom Spółki - tj. podmiotom, które Spółka ze względu na dotychczasową współpracę, chciała szczególnie docenić."

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż wydatek poniesiony przez Spółkę na przedmiotowe bilety, w części w jakiej zostały przekazane Kontrahentom poza ww. konkursami wypełnia znamiona reprezentacji zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Skoro ww. Kontrahentom nie zostały przyznane bilety w ramach zorganizowanych przez Wnioskodawcę konkursów - gdyż nie spełniali przesłanek uprawniających do ich przyznania - to zdaniem tut. Organu, wręczanie "nagród" - poza konkursem - w formie biletów za "dotychczasową współpracę" miało na celu budowanie i podtrzymanie pozytywnych relacji z daną firmą.

Tym samym Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie może zaliczyć wydatków poniesionych na bilety na EURO 2012, w części w jakiej ww. bilety zostały rozdawane Kontrahentom poza konkursami wymienionymi w przedstawionym stanie faktycznym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowe należy stwierdzić, iż Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mógł zaliczyć wyłącznie wydatki poniesione na nabycie biletów na mecze EURO 2012 wydane następnie:

* pracownikom w ramach zorganizowanego konkursu motywacyjnego,

* pracownikom, do których obowiązków należało towarzyszenie Kontrahentom w trakcie wydarzenie, tj. w trakcie rozgrywanych meczy podczas EURO 2012,

* Kontrahentom w ramach konkursu motywacyjnego,

o ile zostały właściwie udokumentowane i wypełniały przesłanki danego artykułu.

Natomiast wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie przedmiotowych biletów w części w jakiej zostały wydane Kontrahentom poza powyższymi konkursami podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem zapytań Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku Wnioskodawcy (odnośnie związku wynagrodzeń prowizyjnych wypłacanych Kontrahentom z przychodami Spółki oraz odnośnie kwalifikacji podatkowej i momentu poniesienia wydatków związanych z nabyciem przedmiotowych biletów), które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.

Ponadto, w odniesieniu do wyroków sądów administracyjnych powołanych przez Wnioskodawcę, należy wskazać, iż artykuł 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są; Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego.

Katalog źródeł prawa zawarty w art. 87 Konstytucji wyraźnie wyklucza orzecznictwo sądów jako źródło prawa powszechnie obowiązującego, a zatem zasady konstytucyjne nie nadają orzecznictwu sądów administracyjnych mocy powszechnie obowiązującej.

Wskazać także należy, iż przedstawione we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych, zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych, odrębnych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.