IPPB5/423-596/09-5/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-596/09-5/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na posiłki serwowane w trakcie spotkań z przedstawicielami inwestorów lub kontrahentów poza siedzibą (oddziałami) Spółki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na posiłki serwowane w trakcie spotkań z przedstawicielami inwestorów lub kontrahentów poza siedzibą (oddziałami) Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wykonawcą robót budowlanych w ramach realizacji różnych projektów budowlanych.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca organizuje spotkania biznesowe z inwestorami lub kontrahentami (podwykonawcami, dostawcami itp.). W trakcie spotkań prowadzone są negocjacje, podpisywane są umowy, a także omawiane są wszelkie kwestie wynikające z bieżącej lub przyszłej współpracy. Często takie spotkania odbywają się poza siedzibą Spółki, a także poza siedzibami jej Oddziałów. Zazwyczaj miejscem takich spotkań są restauracje. W takich przypadkach Wnioskodawca ponosi koszt posiłku (np. lunchu, obiadu, czy kolacji), które zamawiane są z menu restauracji.

Serwowane posiłki nie mają wystawnego, czy okazałego charakteru. Celem takiego spotkania nie jest zamiar pokazania zamożności, lub przepychu, lecz omówienie kwestii wynikających ze współpracy biznesowej. Spotkaniom takim nie towarzyszą żadne szczególne okoliczności wskazujące na ich wytworność, czy okazałość.

Koszty dotyczące ww. spotkań są dokumentowane rachunkami lub fakturami VAT wystawianymi na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na posiłki serwowane w trakcie spotkań biznesowych przedstawicieli Wnioskodawcy z przedstawicielami inwestorów lub kontrahentów poza siedzibą Spółki oraz poza siedzibami jej Oddziałów, w szczególności w restauracjach, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy: wydatki na posiłki serwowane w trakcie spotkań biznesowych z przedstawicielami inwestorów lub kontrahentów, które organizowane są poza siedzibą Spółki lub poza siedzibami jej Oddziałów, w szczególności w restauracjach mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W związku z tym, że przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia reprezentacji Wnioskodawca odniósł się w tym zakresie do potocznego rozumienia tego terminu. Reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Termin "okazały" definiowany jest jako "wspaniały, imponujący wygląd, obfitość, wystawność, przepych, wspaniałość", a "wystawny" jako "świadczący o zamożności, okazale urządzony, zorganizowany, bogaty, wspaniały, suty".

Zdaniem Spółki posiłki serwowane w trakcie spotkań nie mają wystawnego, czy okazałego charakteru. Celem takiego spotkania nie jest chęć pokazania zamożności, lub przepychu, lecz omówienie kwestii biznesowych. Posiłkom takim nie towarzyszą żadne szczególne okoliczności wskazujące na ich wytworność, czy okazałość, a zatem nie powinny być traktowane jako wydatki na reprezentację, z tego względu, że nabywane posiłki nie spełniają definicji reprezentacji przytoczonej powyżej, w szczególności nie można stwierdzić, że są okazałe lub wystawne.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy wydatki na posiłki serwowane w trakcie spotkań biznesowych z przedstawicielami inwestorów lub kontrahentów poza siedzibą Wnioskodawcy oraz jej Oddziałów mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem, że przedmiotowe wydatki nie będą spełniały definicji reprezentacji, w szczególności gdy nie będą okazałe lub wystawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Oznacza to, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów może nastąpić jeżeli poniesione wydatki:

* pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami,

* nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że istnieją wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog tych wydatków zawiera art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcja prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojecie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Reprezentacja to działanie podatnika, które ma na celu utrzymanie kontaktów oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami, przyjmowanie i utrzymywanie delegacji lub kontrahentów, uczestniczenie w przyjęciach. Za wydatki związane z reprezentacją należy uznać te, które mają na celu kształtowanie własnego wizerunku firmy, powodujące pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, co z kolei stanowi zachętę do podejmowania rozmów, czy współpracy. Takie wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą organizuje spotkania biznesowe z inwestorami lub kontrahentami (podwykonawcami, dostawcami itp.). W trakcie spotkań prowadzone są negocjacje, podpisywane są umowy, a także omawiane są wszelkie kwestie wynikające z bieżącej lub przyszłej współpracy. Często takie spotkania odbywają się poza siedzibą Spółki, a także poza siedzibami jej Oddziałów. Zazwyczaj miejscem takich spotkań są restauracje. W takich przypadkach Wnioskodawca ponosi koszt posiłku (np. lunchu, obiadu, czy kolacji), które zamawiane są z menu restauracji.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że w kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia "reprezentacja" oraz analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, jednoznacznie wynika, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na posiłki serwowane w trakcie spotkań biznesowych przedstawicieli Wnioskodawcy z przedstawicielami inwestorów lub kontrahentów poza siedzibą Spółki oraz poza siedzibami jej Oddziałów, w szczególności w restauracjach, wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy, a zatem nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Pomimo iż, spotkania są organizowane w celu omówienia kwestii wynikających ze współpracy biznesowej to jednak ich charakter bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania Spółki na zewnątrz.

Powoływanie się w tym kontekście przez Spółkę na okoliczność, że tego typu działaniom czy wydatkom nie towarzyszą żadne szczególne okoliczności wskazujące na ich wytworność, czy okazałość nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

Ponadto należy zauważyć, iż poniesione przez Spółkę wydatki są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy bądź kontraktu. Za "reprezentację" bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy.

Podsumowując, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na posiłki serwowane w trakcie spotkań biznesowych przedstawicieli Wnioskodawcy z przedstawicielami inwestorów lub kontrahentów poza siedzibą Spółki oraz poza siedzibami jej Oddziałów, w szczególności w restauracjach nie mogą być uznane za koszty podatkowe, pomimo ich związku z przychodem, gdyż jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym zawierają się w katalogu wyłączeń z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl