IPPB5/423-594/09-4/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup prezentów (gadżetów) z logo firmy o małej wartości - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup prezentów (gadżetów) z logo firmy oraz towarów handlowych przekazywanych w ramach prezentu, które nie spełniają definicji prezentu o małej wartości - jest nieprawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych, catering oraz usług gastronomicznych przeznaczonych dla pracowników Spółki - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych, usług gastronomicznych i catering związanych z odbywaniem spotkań z klientami i kontrahentami w siedzibie Spółki - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych, usług gastronomicznych i catering związanych z odbywaniem spotkań z klientami i kontrahentami poza siedzibą Spółki, np. w restauracji - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup prezentów (gadżetów) z logo firmy oraz towarów handlowych przekazywanych w ramach prezentu, które nie spełniają i nie spełniają definicji prezentu o małej wartości, wydatków na zakup artykułów spożywczych, catering oraz usług gastronomicznych przeznaczonych dla pracowników Spółki, związanych z odbywaniem spotkań z klientami i kontrahentami w siedzibie Spółki oraz wydatków na zakup artykułów spożywczych, usług gastronomicznych i catering związanych z odbywaniem spotkań z klientami i kontrahentami poza siedzibą Spółki, np. w restauracji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność handlową polegającą na zakupie i sprzedaży drewna, materiałów budowlanych, mebli ogrodowych itp. W związku z prowadzoną działalnością Spółka dokonuje zakupu materiałów reklamowych takich jak: banery reklamowe, plakaty, wizytówki, ulotki, naklejki na szyby, flagi, gadżety opatrzone logo firmy (np. długopisy, pendrive, koszulki, kurtki, breloki, kalendarze, notesy, torby). Ww. materiały reklamowe przekazywane są naszym kontrahentom w celach reklamowych.

Dodatkowo Wnioskodawca zakupuje usługi wykonania sesji zdjęciowych naszych produktów oraz prac graficznych. Efekty tych usług wykorzystywane są w ogłoszeniach i artykułach sponsorowanych w czasopismach, reklamach w portalach internetowych, ulotkach.

Spółka dokonuje również wydatków na artykuły spożywcze (m.in. woda, kawa, herbata, cukier, mleko, śmietanka, soki, słodycze), usługi gastronomiczne oraz catering. Artykuły spożywcze wykorzystywane są w celu organizacji spotkań pomiędzy Członkami Zarządu, a pracownikami, jak również spotkań z kontrahentami lub pracownikami organów administracji państwowej.

Usługi gastronomiczne oraz catering nabywane są w związku z organizowaniem spotkań z kontrahentami Spółki w celu prowadzenia rozmów dotyczących zawieranych transakcji kupna i sprzedaży. Posiłki serwowane podczas takich spotkań nie są wystawne bądź okazałe, lecz stanowią zwyczajowy poczęstunek kontrahentów.

Spółka przekazuje również swoim kontrahentom próbki towarów, ekspozytury, katalogi zawierające opisy towarów wraz z próbkami, jak również towary będące w ofercie handlowej Spółki np. meble ogrodowe, modele statków. Przekazane próbki, ekspozytory, katalogi, czy też towary handlowe służą zachęcaniu klientów do dokonywania zakupów w naszej firmie, a także poznaniu właściwości fizyko-chemicznych naszych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie nr 2 i 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Wniosek odnośnie pytań 1, 2, 3 i 4 w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 2.

Gadżety, upominki, prezenty, traktowane jako przedmioty niewielkiej wartości typu: długopisy, pendrive, koszulki, kurtki, breloki, kalendarze, notesy, torby, modele statków, meble ogrodowe przekazywane są klientom Spółki, współpracownikom, dostawcom. Wszystkie wydawane gadżety posiadają logo Spółki, a ich głównym celem jest reklama. Ich wartość kształtuje się w zakresie od 2 do 500 złotych. Przedmioty rozdawane są podczas prezentacji, spotkań dla kontrahentów, otwarć nowych punktów handlowych oraz na bieżąco w punktach handlowych Spółki. Spółka nie jest wstanie stwierdzić ile osób otrzymuje jej gadżety firmowe. Reklamowy charakter tego typu przekazań został potwierdzony w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 19 sierpnia 2008 r. Przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, znak: ILPB3/423-301/08-7/KS.

Ad 3.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jednocześnie zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, poniesionych w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów (w tym alkoholowych). Wnioskodawca wskazuje, że ustawa podatkowa nie definiuje słowa reprezentacja, zatem należy się posłużyć jego wykładnią językową. Według wykładni językowej pojęcie "reprezentacja" należy rozumieć jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Wobec Spółki zakup podstawowych artykułów spożywczych, takich jak woda, kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, soki, słodycze przeznaczonych do zużycia przez pracowników Spółki lub drobnego poczęstunku dla klientów i kontrahentów należy do powszechnie obowiązujących kanonów kultury i nie posiada charakteru okazałości. Ponadto wydatki te będą gospodarczo i racjonalnie uzasadnione. Podobnie według Spółki należy rozumieć zaproszenie klientów i kontrahentów na lunch czy kawę do restauracji, jeśli spotkanie odbywa się poza siedzibą czy punktem handlowym firmy lub stanowi przerwę w długotrwałych rozmowach. Według Spółki nie są to posiłki wystawne, okazałe, wyszukane i nie służą tylko konsumpcji, lecz towarzyszą rozmowom handlowym, co jednocześnie służy realizacji zwiększenia przychodów, a ponadto zaspokaja podstawowe ludzkie potrzeby. Niejednokrotnie zakup usługi gastronomicznej czy zamówienie cateringu jest niezbędnym elementem przy podpisywaniu kontraktu, a zatem, w opinii Wnioskodawcy, potwierdza związek z osiąganiem przychodu.

Wnioskodawca uważa, że powyższe wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego i powinny stanowić koszty uzyskania przychodu, co potwierdzają interpretacje organów podatkowych (PPB3/423-1220/08-2/MW oraz IPPB5/4240-24/09-2/AM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup prezentów (gadżetów) z logo firmy o małej wartości za prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup prezentów (gadżetów) z logo firmy oraz towarów handlowych przekazywanych w ramach prezentu, które nie spełniają definicji prezentu o małej wartości za nieprawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych, catering oraz usług gastronomicznych przeznaczonych dla pracowników Spółki za prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych, usług gastronomicznych i catering związanych z odbywaniem spotkań z klientami i kontrahentami w siedzibie Spółki za prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych, usług gastronomicznych i catering związanych z odbywaniem spotkań z klientami i kontrahentami poza siedzibą Spółki, np. w restauracji za nieprawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 2 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten, w pkt 28, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Konsekwencją takiego zapisu jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wszystkich wydatków na reprezentację. Ustawodawca jednakże nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, wprowadził jedynie wyliczenie przykładowe, a mianowicie odwołał się w szczególności do wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholu.

Wobec braku legalnej definicji pojęć reprezentacja i reklama za celowe należy uznać odwołanie się do ich wykładni językowej.

"Słownik języka polskiego" pod redakcją profesora Stanisława Dubisza definiuje reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane z utrzymaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Zatem celem wydatków na reprezentację jest m.in. stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy, poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca prowadzi działalność handlową polegającą na zakupie i sprzedaży drewna, materiałów budowlanych, mebli ogrodowych itp. W związku z prowadzoną działalnością Spółka dokonuje zakupu materiałów reklamowych takich jak: banery reklamowe, plakaty, wizytówki, ulotki, naklejki na szyby, flagi, gadżety opatrzone logo firmy (np. długopisy, pendrive, koszulki, kurtki, breloki, kalendarze, notesy, torby). Ww. materiały reklamowe przekazywane są naszym kontrahentom w celach reklamowych.

W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy wydatki poniesione na prezenty, gadżety opatrzone logo Spółki takie jak: długopisy, pendrive, koszulki, kurtki, breloki, kalendarze, notesy, torby a także przekazywane w ramach prezentu towary handlowe (np. model statku) stanowią wydatki związane z reklamą, czy też wydatki związane z reprezentacją.

Dokonując kwalifikacji wydatków do kosztów reprezentacji bądź reklamy, należy w szczególności uwzględnić całokształt działalności prowadzonej przez podatnika, wartość przekazywanych przez niego prezentów, ustalić krąg obdarowanych oraz okoliczności wręczania prezentów, itp.

Spółka w uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, iż gadżety, upominki, prezenty, traktowane jako przedmioty niewielkiej wartości typu: długopisy, pendrive, koszulki, kurtki, breloki, kalendarze, notesy, torby, modele statków, meble ogrodowe przekazywane są klientom Spółki, współpracownikom, dostawcom. Wszystkie wydawane gadżety posiadają logo Spółki, a ich głównym celem jest reklama. Ich wartość kształtuje się w zakresie od 2 do 500 złotych. Przedmioty rozdawane są podczas prezentacji, spotkań dla kontrahentów, otwarć nowych punktów handlowych oraz na bieżąco w punktach handlowych Spółki. Spółka nie jest wstanie stwierdzić ile osób otrzymuje jej gadżety firmowe.

Ustawodawca nie wskazał górnej granicy prezentu, w oparciu o którą można by dokonać zaliczenia do kosztów reklamy albo reprezentacji. Jednakże, zarówno na gruncie orzecznictwa, jak i w praktyce gospodarczej przyjąć należy, iż gadżety o niewielkiej wartości, opatrzone logo Spółki i wydawane masowo obecnym lub potencjalnym kontrahentom nie mają charakteru reprezentacyjnego - ich obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku firmy i raczej to ich brak może uchodzić za odstępstwo od zwyczajowego postępowania.

Natomiast przekazywanie klientom gadżetów o wyższej wartości, towarów handlowych, które nie spełniają definicji prezentu o małej wartości mimo, iż są opatrzone logo, kojarzone jest z kształtowaniem pozytywnego wizerunku firmy, tym samym zawiera się w sferze szeroko pojętej reprezentacji firmy.

Podsumowując, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na gadżety, upominki, prezenty, traktowane jako przedmioty niewielkiej wartości przekazywane klientom Spółki, współpracownikom, dostawcom z widocznym logo Spółki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast w przypadku przekazywania prezentów (gadżetów) z logo firmy oraz towarów handlowych, które nie spełniają definicji prezentu o małej wartości należy uznać, iż celem wydatku będzie tworzenie pozytywnego wizerunku firmy i budowa relacji z klientami, a wydatki takie będą miały charakter reprezentacyjny, zatem nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odpowiedź na pytanie nr 3 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zgodnie z przedstawioną powyżej wykładnią językową poprzez "reprezentację" rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej służące stworzeniu oczekiwanego wizerunku podatnika, a także ułatwieniu zawarcia umowy lub stworzeniu korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Zatem celem wydatków na reprezentację jest m.in. stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy, poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów czy poczęstunek.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka dokonuje wydatków na artykuły spożywcze (m.in. woda, kawa, herbata, cukier, mleko, śmietanka, soki, słodycze), usługi gastronomiczne oraz catering. Artykuły spożywcze wykorzystywane są w celu organizacji spotkań pomiędzy Członkami Zarządu, a pracownikami, jak również spotkań z kontrahentami lub pracownikami organów administracji państwowej.

Usługi gastronomiczne oraz catering nabywane są w związku z organizowaniem spotkań z kontrahentami Spółki w celu prowadzenia rozmów dotyczących zawieranych transakcji kupna i sprzedaży. Posiłki serwowane podczas takich spotkań nie są wystawne bądź okazałe, lecz stanowią zwyczajowy poczęstunek kontrahentów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki na podstawowe artykuły spożywcze takie jak woda, kawa, herbata, cukier, mleko do kawy, soki, słodycze, catering oraz usługi gastronomiczne dla pracowników Spółki lub drobnego poczęstunku dla klientów i kontrahentów w siedzibie Spółki, jeśli nie noszą znamion wystawności, są zwyczajowo przyjęte to jako wydatki nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Spółka wskazuje, że podobnie należy rozumieć zapraszanie klientów i kontrahentów na lunch czy kawę do restauracji, jeśli spotkanie odbywa się poza siedzibą czy punktem handlowym firmy lub stanowi przerwę w długotrwałych rozmowach.

Jednakże w kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia "reprezentacja" oraz analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, jednoznacznie wynika, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na lunch czy kawę w trakcie spotkań z kontrahentami w restauracjach, wiążą się z kreowaniem i utrwalaniem pozytywnego wizerunku firmy, a zatem nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Ponoszone przez Spółkę wydatki są wydatkami na reprezentację, gdyż odpowiadają reprezentacji mającej na celu przede wszystkim stworzenie oczekiwanego wizerunku firmy i ułatwienie zawarcia umowy bądź kontraktu. Za "reprezentację" bowiem, w potocznym rozumieniu, należy uznać działania zmierzające do stworzenia jak najkorzystniejszego wizerunku firmy.

A zatem należy uznać za nieprawidłowe stanowisko Spółki, iż ponoszone wydatki związane z zapraszaniem klientów i kontrahentów na lunch czy kawę do restauracji, jeśli spotkanie odbywa się poza siedzibą czy punktem handlowym firmy lub stanowi przerwę w długotrwałych rozmowach, nie mają charakteru reprezentacyjnego. Tym samym zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki te są wydatkami na reprezentację i nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, iż przywołane przez Wnioskodawcę interpretacje organów skarbowych dotyczące przepisów prawa podatkowego wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe przywołane interpretacje organów skarbowych nie są wiążące dla tut. organu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.