IPPB5/423-581/09-4/IŚ - Sposób ustalenia kursu waluty do wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej dla potrzeb ustalenia różnic kursowych uwzględnianych w rachunku podatkowym przy stosowaniu rachunkowej metody ustalania różnic.
Pismo z dnia 13 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-581/09-4/IŚ Sposób ustalenia kursu waluty do wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej dla potrzeb ustalenia różnic kursowych uwzględnianych w rachunku podatkowym przy stosowaniu rachunkowej metody ustalania różnic.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2009 r. (data wpływu 25 września 2009 r.) oraz piśmie uzupełniającym z dnia 4 listopada 2009 r. (data nadania 04.11.2009, data wpływu 9 listopada 2009 r.) na wezwanie z dnia 21 października 2009 r. Nr IPPB5/423-581/09-2/IŚ (data nadania 21 października 2009 r., data odbioru 29 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia kursu waluty do wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej dla potrzeb ustalenia różnic kursowych uwzględnianych w rachunku podatkowym przy stosowaniu tzw. rachunkowej metody ustalania tych różnic - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia kursu waluty do wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej dla potrzeb ustalenia różnic kursowych uwzględnianych w rachunku podatkowym przy stosowaniu tzw. rachunkowej metody ustalania tych różnic.
Ponieważ ww. wniosek zawierał braki formalne tut. organ podatkowy wezwał Spółkę pismem z dnia 21 października 2009 r. Nr IPPB5/423-581/09-2/IŚ do uzupełnienia braków w przedmiotowym zakresie.
Wniosek uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka - Wnioskodawca prowadzi działalność ubezpieczeniową na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151 z późn. zm.).
Zgodnie z odrębnymi przepisami Spółka jest obowiązana do dokonywania przeszacowywania (wyceny) składników aktywów i pasywów na zasadach i trybie określonym w art. 28 i nast. ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.
Dla celów bilansowych, Spółka dokonuje m.in. wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej.
Wycena jest dokonywana według średniego kursu NBP obowiązującego na dzień dokonania wyceny dla danej waluty (tekst jedn. zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości).
Dla celów rozliczeń podatkowych, Spółka wybrała tzw. rachunkową metodę ustalania różnic kursowych.
Różnice kursowe z tytułu wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej są ustalane dla celów podatkowych na ostatni dzień roku kalendarzowego.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy wycena aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej i powstałe z tego tytułu różnice kursowe (stanowiące odpowiednio przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów) powinny być ustalane wg średniego kursu NBP obowiązującego na dzień dokonania wyceny (tekst jedn. ostatni dzień roku kalendarzowego).
Zdaniem Spółki, wycena aktywów i pasywów w walucie obcej w celu ustalenia różnic kursowych oraz przychodów i kosztów uzyskania przychodów powinna być dokonana według średniego kursu NBP obowiązującego na dzień dokonania wyceny (tekst jedn. ostatni dzień roku kalendarzowego), co Spółka uzasadnia w następujący sposób:
Stosownie do art. 9b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT) podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a (tzw. podatkowa metoda ustalania różnic kursowych), albo zgodnie z przepisami o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania (tzw. rachunkowa metoda ustalania różnic kursowych).
Podatnicy, którzy wybrali tzw. rachunkową metodę ustalania różnic kursowych, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażone w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walucie obcej. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym, że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniony.
Mając powyższe na uwadze, Spółka ujmuje różnice kursowe z tytułu wyceny na ostatni dzień roku podatkowego.
Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się wyrażone w walutach obcych składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów - po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli aktywa i pasywa są wyrażone w walutach, dla których Narodowy Batik Polski nie ogłasza kursu, to kurs tych walut określa się w relacji do wskazanej przez jednostkę waluty odniesienia, której kurs jest ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.
Zdaniem Spółki, w przypadku wyboru tzw. rachunkowej metody, dla celów ustalania różnic kursowych z tytułu wyceny aktywów i pasywów w walucie obcej, przyjmuje się wyłącznie kurs NBP wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości, tekst jedn. średni kurs NBP obowiązujący na dzień dokonania wyceny. Zasada ta nie jest modyfikowana żadnymi innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W związku z tym, różnice kursowe z tytułu wyceny aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej ustalone zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów o rachunkowości, są bezpośrednio odnoszone do przychodów i kosztów uzyskania przychodów, bez modyfikacji w oparciu o inne przepisy ustawy o CIT. Uregulowania zawarte w art. 9b ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 2 ustawy o CIT stanowią autonomiczne zasady ustalania różnic kursowych w sprawie objętej wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przepisy ustawy o CIT nie zawierają w omawianym przepisie dodatkowych warunków i zasad w zakresie ujmowania różnic kursowych do przychodów i kosztów podatkowych. Oznacza to, iż w przypadku wyboru rachunkowej metody ustalania różnic kursowych zastosowanie mają wyłącznie regulacje z ustawy o rachunkowości.
Stanowisko prezentowane przez Spółkę potwierdzają interpretacje indywidualne Ministra Finansów i stanowiska organów podatkowych:
" (...) należy również stwierdzić, iż unormowanie zawarte w art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest unormowaniem samodzielnie wprowadzającym pewne kategorie kosztów czy przychodowe, niezależnie od kategorii wymienionych w art. 12 czy 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ustawodawca unormował kwestię możliwości zaliczania do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych obliczanych według metody rachunkowej, odrębnie. Zatem zgodzić się należy z podatnikiem, iż metodologia obliczania tych różnic kursowych nie jest modyfikowana przez regulacje wynikające z art. 12 czy 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Bank zatem przyjmując do rozliczenia podatkowego różnice kursowe wyliczone zgodnie z przepisami o rachunkowości nie dokonuje, ich weryfikacji pod kątem brzmienia przepisów art. 12 czy 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych" - pismo Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 stycznia 2008 r. (znak: 1401/PP-II/4210-7/07/EP);
" (...) podatkowe uregulowania różnic kursowych sprowadzają się do zasady, iż podatnicy, którzy wybrali rachunkową metodę ustalania różnic kursowych, w sposób konsekwentny zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów ich uzyskania ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe, tekst jedn. różnice kursowe, które w świetle przepisów ustawy o rachunkowości wpływają na przychody i koszty finansowe. Zatem rozwiązania wynikające z rachunkowości określają skutek w podatku dochodowym związany z różnicami kursowymi.
Zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych" - interpretacja Ministra Finansów z dnia 30 września 2008 r. (znak: ILPB3/423-410/08-2/EK);
" (...) odnosząc się do metody rachunkowej ustalania różnic kursowych, stwierdzić należy, że w przychodach i kosztach uzyskania przychodów podatnik uwzględnia zarówno różnice kursowe pochodzące z wyceny bieżącej i bilansowej określonej w ustawie o rachunkowości i rozporządzeniach wykonawczych, wydanych na jej podstawie, jak też ustalane na podstawie innych regulacji obowiązujących w prawie bilansowym. Konsekwencją przyjęcia rachunkowej metody ustalania różnic kursowych jest zatem uwzględnienie stosownie do prowadzonej w Spółce ewidencji księgowej - ustalonych rachunkowo i wykazanych w księgach rachunkowych różnic kursowych w kosztach i przychodach podatkowych" - interpretacja Ministra Finansów z dnia 9 czerwca 2009 r. (znak: IPPB5/423-149/09-2/IŚ);
" (...) W myśl art. 9b ust. 2 tejże ustawy, podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Z powyższego wynika m.in., że różnice kursowe mogą być elementem przychodów bądź kosztów podatkowych, czyli bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. (...) Norma cyt. wyżej art. 9b ust. 2 stanowi, iż w przypadku podatników stosujących - tak, jak w rozpatrywanej sprawie Spółka - tzw. rachunkową (bilansowa) metodę ustalania różnic kursowych, kryteriami kwalifikującymi przychody i koszty w rachunku podatkowym z tytułu tych różnic są przesłanki wynikające wyłącznie z teorii i praktyki rachunkowości. (...) Jak z powyższego wynika, w przypadku wyboru przez podatników sposobu ustalania różnic kursowych według art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tekst jedn. wg metody przepisów o rachunkowości - rozwiązania wynikające z rachunkowości określają skutek w podatku dochodowym związany z różnicami kursowymi. Zasada ta nie jest modyfikowana innymi przepisami ustawy o podatku dochodowym os osób prawnych" - interpretacja Ministra Finansów z dnia 30 kwietnia 2009 r. (znak: IPPB5/423-74/09-2/IŚ).
Z uwagi na powyższe, uznając wniosek za słuszny i w pełni uzasadniony, Spółka wnosi jak na wstępie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.