IPPB5/423-528/11-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia roku podatkowego Fundacji w przypadku niedopełnienia obowiązku zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia roku podatkowego Fundacji w przypadku niedopełnienia obowiązku zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja będąca podatnikiem podatku od osób prawnych, zobowiązana jest do sporządzania rocznej deklaracji podatkowej CIT za rok podatkowy oraz sprawozdania finansowego obejmującego rok obrotowy. Zgodnie ze statutem Fundacji rokiem obrotowym jest okres 01.07 - 30.06. Fundacja nie dopełniła jednak obowiązku, o którym mowa w przepisie art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego o tym, iż jej rokiem podatkowym nie jest rok kalendarzowy, lecz okres od 1 lipca do 30 czerwca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rokiem podatkowym, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego - wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, dokonują zawiadomienia o powyższym okresie, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.

Zgodnie z art. 3 ust. 9 ustawy o rachunkowości za rok obrotowy rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż rokiem podatkowym dla Fundacji powinien być rok kalendarzowy, ponieważ pomimo zapisu w uchwale ustalającym rok obrotowy jako okres 01.07-30.06, nie dopełniono obowiązku powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o innym niż kalendarzowy roku podatkowym. Ponadto, w związku z tym, iż ustawa o rachunkowości daje jednostce prawo swobodnego wyboru okresu traktowanego jako roku obrotowy, pod warunkiem iż nie będzie on dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy i ustawa nie uzależnia tego prawa od spełnienia żadnych dodatkowych warunków poza określeniem tego okresu w statucie lub umowie, rokiem obrotowym Wnioskodawcy nie powinien być rok kalendarzowy, stosowany przez niego do celów podatkowych, lecz okres 01.07-30.06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) opodatkowaniem podatkiem dochodowym podlegają dochody osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej "podatnikami".

Ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tekst jedn. Dz. U. z 1991 r. Nr 46, poz. 203 z późn. zm.) określa, że fundacje mogą być ustanawiane dla realizacji zgodnych z interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, szczególnie takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

Fundacje zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o fundacjach uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego, tak więc jako osoby prawne są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) jako podmioty, które zwolnione są od podatku.

Co istotne, rok podatkowy jest jedną z podstawowych instytucji prawa podatkowego w zakresie opodatkowania osób prawnych, albowiem jest on okresem rozliczeniowym. Jego długość, co do zasady, pokrywa się z rokiem kalendarzowym i wynosi 12 miesięcy. W art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), ustawodawca określa, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Szczegółowe zasady kształtowania roku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostały określone w art. 8 ust. 1-7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia jej rozpoczęcia do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych. Ponadto, w myśl art. 8 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego, następującego po roku, w którym rozpoczęto działalność. Zatem przepisy podatkowe dopuszczają możliwość innego ukształtowania długości pierwszego roku podatkowego.

W obu ww. przypadkach, stosownie do art. 8 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawiadomienie właściwego naczelnika urzędu skarbowego powinno nastąpić w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności. Przywołany przepis stanowi bowiem, że osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, dokonują zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.

Organ podatkowy powinien oczywiście posiadać wiedzę na temat roku podatkowego obowiązującego u danego podatnika z uwagi na związane z tym konsekwencje prawne, w tym także w zakresie rozliczeń i kontroli ze strony organów podatkowych. W związku z tym, wobec obowiązującej w zakresie instytucji "roku podatkowego" regulacji prawnej, którą przywołano powyżej stwierdzić należy, że w omawianej materii istnieje domniemanie roku podatkowego zgodnego z kalendarzowym lub spoczywający na podatniku obowiązek powiadomienia organu w razie wyboru innych zasad.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o roku obrotowym - rozumie się przez to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Należy zatem stwierdzić, że sformułowane przez Fundację w treści Statutu określenie "roku obrotowego" jako okres 01.07 - 30.06 należy odnieść także do podatkowego okresu rozliczeniowego i w tym zakresie nazewnictwo: rok obrotowy (podatkowy) należy traktować tożsamo dla celów rachunkowych, jak i podatkowych. Jednakże z uwagi na odrębność instytucjonalną powyższych regulacji podatkowych i księgowych wskazać wyraźnie należy, że rok podatkowy to okres rozliczenia się z urzędem skarbowym w zakresie podatku dochodowego, a rok obrotowy to okres rozliczenia sprawozdań finansowych sporządzanych w ramach prowadzonej działalności dla celów rachunkowych.

Co wykazano powyżej, przepisu ustawowe nakazują odrębne postrzeganie każdego z nich. Te dwa okresy - co do zasady - pokrywają się ze sobą, ale nie jest to wymogiem. Jak już wspomniano zasadą jest, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej i powiadomi o swoim postanowieniu organ podatkowy.

Termin 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności określony w art. 8a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest przy tym terminem zawitym, co oznacza, że podatnikowi nie przysługuje jego przywrócenie. Jeśli zatem podatnik nie wywiązał się z obowiązku powiadomienia na czas naczelnika urzędu skarbowego o wybranym roku podatkowym - w takiej sytuacji za rok podatkowy należy przyjąć rok kalendarzowy, co wynika z ogólnej zasady wyrażonej w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wówczas - ze względu na zapisy statutu Fundacji - rok obrotowy nie będzie pokrywał się z rokiem kalendarzowym.

W przedmiotowej sprawie zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Fundacja będąca podatnikiem podatku od osób prawnych, zobowiązana jest do sporządzania rocznej deklaracji podatkowej CIT za rok podatkowy oraz sprawozdania finansowego obejmującego rok obrotowy. Zgodnie ze statutem Fundacji rokiem obrotowym jest okres 01.07 - 30.06. Fundacja nie dopełniła jednak obowiązku, o którym mowa w przepisie art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego o tym, iż jej rokiem podatkowym nie jest rok kalendarzowy, lecz okres od 1 lipca do 30 czerwca.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa stwierdzić zatem należy, że w związku z niedopełnieniem przez podatnika obowiązku zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy wynikającego z art. 8 ust. 1 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, organ podatkowy obowiązuje domniemanie roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, przez co rok podatkowy Fundacji nie będzie trwać do 30 listopada 2011 r., ale do dnia 31 grudnia 2011 r.

W związku z niedopełnieniem obowiązku, o którym mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rokiem podatkowym Fundacji jest rok kalendarzowy, pomimo że jej rokiem obrotowym, zgodnie ze statutom jest okres od 1 lipca do 30 czerwca.

Fundacja jest obowiązana zatem stosować do celów ustalenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych rok podatkowy będący rokiem kalendarzowym, który nie będzie jednak tożsamy z rokiem obrotowym, gdyż zgodnie z zapisem w statucie Fundacji, jest to okres 01.07 - 30.06.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia roku podatkowego Fundacji w przypadku niedopełnienia obowiązku zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.