IPPB5/423-515/10-2/JC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 października 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-515/10-2/JC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 12 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") jest jednym z największych producentów produktów mrożonych. Produkcja obywa się w dwóch zakładach Spółki w R. i S. Spółka w miesiącu maju 2010 r. podjęła decyzję o obniżeniu podstawowych stawek amortyzacyjnych do poziomu 1% znajdujących się w zakładach produkcyjnych niektórych środków trwałych.

Obniżeniem tym objęte zostały budynki, budowle, urządzenia i maszyny, których amortyzacja odbywa się, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli w oparciu o liniową metodę amortyzacyjną. Przedmiotowe obniżenie dotyczyło również środków trwałych, których uprzednio amortyzacja odbywała się na zasadach odpowiadających degresywnej metodzie amortyzacyjnej, a następnie z mocy prawa ex lege (tekst jedn.: w sytuacji, gdy roczna kwota amortyzacyjna określona zgodne z zasadami amortyzacji degresywnej była niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody liniowej), przekształciła się, zgodnie z art. 16k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w liniową metodę amortyzacyjną.

Zmiana stawek amortyzacyjnych została wprowadzona od pierwszego miesiąca nowego roku podatkowego Spółki. Rok podatkowy Spółki jest bowiem inny niż rok kalendarzowy i trwa od 1 czerwca bieżącego roku do dnia 31 maja następnego roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo obniżyła od pierwszego miesiąca roku podatkowego rozpoczętego od dnia 1 czerwca 2010 r. stawki amortyzacyjne do poziomu 1% znajdujących się w zakładach produkcyjnych niektórych środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prawidłowo obniżyła, w nowym roku podatkowym stawki amortyzacyjne do poziomu 1% znajdujących się w zakładach produkcyjnych niektórych środków trwałych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zasady dotyczące dokonywania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych (odpisów amortyzacyjnych) zamieszczone zostały w przepisach art. 16a-16 m ww. ustawy podatkowej.

Jak stanowi art. 16a ust. 1 tej ustawy, amortyzacji podlegaj z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

* maszyny, urządzenia i środki transportu,

* inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Jak stanowi art. 16f ust. 1 i 3 tej ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 oraz w art. 16b. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16 m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Stosownie do art. 16h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16I i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W myśl art. 16i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie natomiast do art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Wobec powyższego, zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. zmniejszenie bądź zwiększenie uprzednio obniżonej, może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma więc możliwość zastosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym że zmienione stawki nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Należy zaznaczyć, iż zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie, może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej, która odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji, powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Zdaniem Spółki prawo do obniżenie stawek amortyzacyjnych występuje również w przypadku środków trwałych, których amortyzacja odbywa się zgodnie z metodą degresywno - liniowej na podstawie art. 16k ust. 1 ww. ustawy. W myśl niniejszego przepisu przy stosowaniu metody degresywnej odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej określonych środków trwałych, w pierwszym roku podatkowym ich używania, przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie, podwyższonych o współczynnik nie wyższy niż 2,0, ale w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania.

Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota obliczonej metodą degresywną miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej metodą liniową, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych według metody liniowej. Z niniejszego przepisu wynika wprost, iż podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i ustawy.

Należy zatem podkreślić, iż formułując w ten sposób przepis art. 16k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca tym samym dał możliwość podatnikowi po przejściu na metodę liniową do podwyższania lub obniżania stawek amortyzacyjnych.

Należy bowiem zaznaczyć, iż w metodzie degresywno-liniowej o której mowa w art. 16k ust. 1 ustawy przejście na metodę liniową następuje ex lege, zatem zaczynając stosować tą metodę podatnikowi będzie przysługiwało prawo do obniżania/podwyższania stawek amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy zatem stwierdzić, iż Spółka może obniżyć - stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stawki amortyzacyjne dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Prawem Spółki jest także podwyższenie wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych do poziomu stawek wykazanych w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Obniżenie, a następnie podwyższenie wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych nastąpić może od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w szeregu interpretacji podatkowych wydanych przez organy podatkowe m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2010 r. Nr IBPBI/2/423-248/10/PC, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 lipca 2010 r. Nr ILPB3/423-300/09-2/DS.

Reasumując, zdaniem Spółki na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prawidłowo obniżyła stawki amortyzacyjne do poziomu 1% znajdujących się w zakładach produkcyjnych niektórych środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl