IPPB5/423-511/11-2/DG - Korekty przychodu należnego za dany okres rozliczeniowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu 1 czerwca 2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie korekty przychodu należnego za dany okres rozliczeniowy, tj. 2007 rok - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2011 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konieczności dokonania korekty przychodu należnego za dany okres rozliczeniowy, tj. 2007 rok.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Agencja) sprzedaje nieruchomości na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami. W 2007 r. w wyniku zaleceń pokontrolnych NIK, Agencja zweryfikowała nieruchomości sprzedane w latach ubiegłych z udzieleniem bonifikaty na podstawie art. 68 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy. W grudniu 2007 r. wystawiła fakturę korygującą dotyczącą zwrotu udzielonej bonifikaty na kwotę 16 319315,11 zł (przychód podatkowy) za nieruchomość sprzedaną Gminie Miasto (dnia 31 lipca 2003 r.) z bonifikatą w wysokości 70,92% przeznaczoną na zadania własne. Gmina Miasto zbyła (9 sierpnia 2005 r.) na rzecz Akademii część nieruchomości, w związku z tym na podstawie art. 68 ust. 2 ww. ustawy "Jeżeli nabywca nieruchomości zbył nieruchomość lub wykorzystał ją na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, przed upływem 10 lat, a w przypadku nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny przed upływem 5 lat, licząc od dnia nabycia, jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikaty po jej waloryzacji. Zwrot następuje na żądanie właściwego organu." Gmina Miasto zobowiązana była do zwrotu bonifikaty po jej waloryzacji na żądanie Agencji.

W 2007 r. Agencja utworzyła odpis aktualizujący wartość należności nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów. W 2008 r. sprawę skierowano do sądu o zwrot bonifikaty wraz z należnymi odsetkami. W dniu 30 września 2010 r. Sąd Okręgowy Wydział Cywilny wydał wyrok w tej sprawie zasądzając na rzecz Agencji kwotę 10 292 965,56 zł plus odsetki 1177 769,06 zł, oddalając powództwo w pozostałej sprawie.

Gmina Miasto złożyła apelację od wyroku. W dniu 28 kwietnia 2011 r. Sąd Apelacyjny w ogłosił wyrok oddalając powództwo w całości i zasądzając od powódki Agencji na rzecz pozwanej:

* tytułem kosztów procesu kwotę 7217 zł;

* tytułem kosztów postępowania apelacyjnego 105400 zł;

nakazując pobranie od powódki kwotę 603,08 zł na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Okręgowego tytułem wydatków.

W dniu 4 maja 2011 r. Agencja wystawiła dla Gminy Miasto fakturę korygującą z datą sprzedaży 28 kwietnia 2011 r. na kwotę -16319315,11 zł.

28 kwietnia 2011 r. Agencja wystąpiła do Sądu Apelacyjnego o uzasadnienie wyroku.

Pytania Spółki:

Stanowisko Wnioskodawcy

Oddalenie powództwa nie było powodem korekty obrotu, lecz okolicznością uzasadniającą skorygowanie obrotu z tego tytułu. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług w związku z zaistnieniem okoliczności wyżej opisanych została wystawiona faktura korygująca - zmniejszająca obrót.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Wykładnia powołanego powyżej przepisu art. 12 ust. 3 tej ustawy prowadzi do wniosku, iż przychody muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, między przychodem, a wymienionymi rodzajami działalności gospodarczej musi istnieć związek, skutkujący powstaniem przychodu. Omawiany przepis stanowi, że przychodami uznanymi za przychody z działalności gospodarczej są nie tylko przychody otrzymane, ale także należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Przychodami należnymi są przychody które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano. Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Stanowisko wnioskodawcy jest takie, iż przychód wynika z przepisów szczególnych w dacie żądania zwrotu bonifikaty na podstawie art. 68 ust. 2 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U.10.102.651). W art. 68 ust. 2c ustawodawca mówi, iż właściwy organ może odstąpić od żądania zwrotu udzielonej bonifikaty w innych przypadkach niż określone w ust. 2a, za zgodą odpowiednio wojewody albo rady lub sejmiku". Z wyżej zacytowanego przepisu domniemać można, iż, intencją ustawodawcy było w każdym przypadku rozpatrzenie indywidualne momentu powstania przychodu jako odrębnej czynności. Ustawodawca w artykule 68 ust. 2 określił iż zwrot bonifikaty należy się po jej waloryzacji i na żądanie sprzedającego przed upływem 10 lat (licząc od dnia nabycia nieruchomości), a nie w wysokości udzielonej bonifikaty wraz z należnymi odsetkami od daty nabycia nieruchomości (nabycia prawa majątkowego). Brak jest przepisów szczególnych regulujących kontrole udzielonej bonifikaty.

Między ustawą o gospodarce nieruchomościami a Ordynacją Podatkową istnieje niespójność przepisów w zakresie terminów domagania się zwrotu bonifikaty (10 lat) od daty przeniesienia prawa własności a przedawnieniem zobowiązań (5 lat). Ordynacja podatkowa w art. 81 i art. 68 określa, że złożenie deklaracji po upływie przedawnienia zobowiązania nie wywołuje jakichkolwiek skutków materialno-prawnych (wyrok NSA z 4 marca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 38/96, niepubl.) skoro w wyniku przedawnienia zobowiązania podatkowego nastąpiło wygaśnięcie tegoż zobowiązania.

Ostatecznie, w wyniku rozpatrzenia powództwa, w roku 2011 zapadł prawomocny wyrok, w świetle którego 100% wierzytelności objętej powództwem została oddalona. W wyniku powyższego wnioskodawca utracił roszczenie o zapłatę zwaloryzowanej udzielonej bonifikaty. Oznacza to, iż wystawiona przez wnioskodawcę w 2007 r. faktura nie odzwierciedlała (jak się okazało) stanu faktycznego, a wynikający z niej przychód nieprawidłowo został uznany za przychód należny z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej i w ramach tej działalności opodatkowany. W konsekwencji istnieje konieczność dokonania korekty właściwej kategorii podatkowej, tj. w opisanym stanie faktycznym przychodu należnego. Przy czym korekta wystawionej przez wnioskodawcę faktury, winna zostać dokonana wstecz do okresu zaewidencjonowania ww. faktury. Jeżeli bowiem wystawiona faktura błędnie dokumentuje stan faktyczny (nienależny przychód), to skutkuje zadeklarowaniem i zapłatą podatku dochodowego w nieodpowiedniej wysokości. Nieprawidłowości te powinny zatem zostać skorygowane w odpowiednim okresie sprawozdawczym.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż skoro wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do otrzymania zwrotu bonifikaty to stwierdzone wskazaną we wniosku fakturą kwoty nie były wierzytelnościami, a zatem nie podlegały wykazaniu jako przychód należny roku 2007.

Zdaniem Wnioskodawcy, po wystawieniu faktury korygującej, może on ją odnieść do uprzednio wykazanego przychodu należnego za 2007 r. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej, skutkuje zmianą wysokości przychodów. Faktura korygująca służyć będzie rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego za dany okres rozliczeniowy, tj. 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W sytuacji potwierdzenia prawidłowości stanowiska Spółki, zawartego w pytaniu nr 1, co do konieczności dokonania korekty przychodu należnego wykazanego w 2007 r., odpowiedź na pytanie nr 2 staje się bezprzedmiotowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.