IPPB5/423-501/10-3/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2010 r. (data wpływu 6 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania kosztu uzyskania przychodów Spółki z tytułu narzutów na wynagrodzenia regulowane przez Spółkę w terminach, wynikających z odpowiednich przepisów (w tym m.in.: składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych itp.) - jest prawidłowe

W dniu 6 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu powstania kosztu uzyskania przychodów Spółki z tytułu narzutów na wynagrodzenia regulowane przez Spółkę w terminach, wynikających z odpowiednich przepisów (w tym m.in.: składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych itp.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") należy do brytyjskiej grupy kapitałowej W., prowadzącej działalność na rynku międzynarodowym w zakresie doradztwa społeczno - ekonomicznego, biznesowego oraz inżynieryjnego. Jedynym udziałowcem Spółki jest G. Sp. z o.o. z siedzibą w W.

Spółka specjalizuje się w realizacji projektów skierowanych do sektora prywatnego i publicznego, między innymi dotyczących funkcjonowania administracji i sfery usług publicznych oraz wykorzystania środków unijnych.

Przedmiotem działalności Spółki jest m.in.:

* organizowanie i prowadzenie szkoleń i doradztwa (z wyjątkiem doradztwa prawnego), dla organizacji, doradców i szkoleniowców świadczących usługi dla podmiotów należących do sektora małych i średnich przedsiębiorstw,

* przeprowadzanie od podstaw planowanej inwestycji w ramach zespołu projektowo-inżynieryjnego,

* realizacja przedsięwzięć związanych z ochroną środowiska i planowaniem rozwoju,

* wdrażanie rozwiązań wspierających procesy zmian w organizacjach (doradztwo strategiczne i operacyjne, finansowe oraz IT),

* doradztwo w obszarze zarządzania kadrami,

* przygotowanie zleconych studiów, diagnoz, ewaluacji, badań,

* kompleksowe opracowanie i realizowanie strategii komunikacji społecznej, Public Relations i marketingu terytorialnego,

* szkolenia dla pracowników i kadr zarządzających przedsiębiorstw.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera umowy na realizację zdefiniowanych projektów, na podstawie których otrzymuje od zleceniodawców ustalone z nimi wynagrodzenie. W zależności od specyfiki projektu oraz wyniku prowadzonych negocjacji Spółka otrzymuje wynagrodzenie za świadczone przez Spółkę usługi:

* jednorazowo w uzgodnionym terminie po zakończeniu projektu,

* w etapach w zależności od postępu prac projektowych,

* w ratach zgodnie z ustalonym harmonogramem, niezależnie od postępu prac projektowych.

Może tez się zdarzyć, że Spółka otrzyma zaliczkę na poczet wykonywanych przez nią usług, która zostaje rozliczona z płatnością za usługi po ich wykonaniu. Poza pracami przy projektach, pracownicy Spółki zajmują się również bieżącą pracą administracyjną i zadaniami, które mają wygenerować przychody w przyszłości.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka ponosi zarówno koszty ogólne, związane z jej funkcjonowaniem (np. koszty ogólnego zarządu) jak i koszty dotyczące wykonywanych przez nią projektów (np. koszty nabywanych usług związanych z danym projektem). W sytuacji, gdy możliwe jest przyporządkowanie ponoszonego wydatku do konkretnego projektu, Spółka stara się w swoim systemie księgowym dokonywać odpowiedniej alokacji ponoszonych kosztów do uzyskiwanych przez nią przychodów.

Z uwagi na specyfikę prowadzonej działalności, znaczącą pozycję w wydatkach Spółki stanowią wynagrodzenia wypłacane jej pracownikom i narzuty na wynagrodzenie (w tym m.in.: składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Spółkę, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych, itp.).

Zasadniczo pracownicy Spółki biorą udział w projektach wykonywanych zgodnie z otrzymanymi przez Spółkę zleceniami. Ich udział w danym projekcie nie wyklucza jednak możliwości udziału w innych projektach w tym samym czasie. Czas trwania projektów może być różnorodny i niejednokrotnie może przekraczać okres roku obrotowego Spółki. W zależności od bieżących potrzeb Spółki pracownicy mogą wykonywać również prace np. o charakterze niekomercyjnym lub administracyjnym, które nie są związane bezpośrednio z projektami wykonywanym na zlecenie kontrahentów, za które Spółka otrzymuje wynagrodzenie.

Zgodnie z przyjętym regulaminem wewnętrznym, Spółka wypłaca pracownikom wynagrodzenia do końca miesiąca, za który wynagrodzenie jest należne.

Umowa Spółki przewiduje, że rok bilansowy (a więc także rok podatkowy) trwa od 1 lipca do 30 czerwca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytania Nr 2 w zakresie określenia momentu powstania kosztu uzyskania przychodów Spółki z tytułu narzutów na wynagrodzenia regulowane przez Spółkę w terminach, wynikających z odpowiednich przepisów (w tym m.in.: składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych itp.).

Wniosek odnośnie pytania Nr 1 w zakresie określenia momentu powstania kosztu uzyskania przychodów Spółki z tytułu wynagrodzenia pracowników wypłacanego w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony zostanie rozpatrzony w odrębnej interpretacji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ponoszone przez Spółkę wydatki na wynagrodzenia pracowników i narzuty na wynagrodzenia wypłacane w terminach wynikających z odpowiednich przepisów prawa należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4g i ust. 4h u.p.d.o.p. w miesiącu, za który są należne.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zatem aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodu, spełnione muszą być następujące warunki:

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszystkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo skutkowy powodujący, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Nie ulega wątpliwości, że wynagrodzenia pracowników i narzuty na wynagrodzenia, które ponosi Spółka mają na celu uzyskanie przez nią przychodu. Bez ich ponoszenia Spółka nie byłaby w stanie prowadzić założonej działalności gospodarczej i uzyskiwać przychodów (wynagrodzenia od kontrahentów). Spółka uważa więc, że związek wynagrodzeń i narzutów na wynagrodzenia z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami jest bezsporny.

Zgodnie z art. 15 ust. 4g u.p.d.o.p. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem ze zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p., który odracza rozpoznanie kosztu do daty ich wypłaty.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4h u.p.d.o.p. składki z tytułu należności, o których mowa w art. 15 ust. 4g u.p.d.o.p., określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40 u.p.d.o.p., stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone:

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d u.p.d.o.p.

Spółka wypłaca pracownikom wynagrodzenia zgodnie z przyjętym regulaminem do końca miesiąca, którego one dotyczą (za który są należne). Narzuty na wynagrodzenia ponoszone są przez Spółkę w terminach wynikających z odpowiednich przepisów.

Mając na uwadze cytowane wyżej artykuły u.p.d.o.p. oraz przedstawiony stan faktyczny, Spółka stoi na stanowisku, że:

* całość kosztów wynagrodzenia pracowników powinna zostać rozpoznana jako koszt uzyskania przychodów w miesiącu, za który wynagrodzenia są należne,

* zapłacone w terminach wynikających z odrębnych przepisów narzuty na wynagrodzenia powinny być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodu w miesiącu, za który są należne.

Ponadto Spółka zaznaczyła, ze zbliżony stan faktyczny do przedstawionego powyżej był juz przedmiotem analizy organów podatkowych: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 22 czerwca 2010 r. sygn. IPPB5/423-193/10-2/AS na rzecz podmiotu należącego do tej samej grupy co Spółka, potwierdził słuszność twierdzenia, że:

* całość kosztów wynagrodzenia pracowników powinna zostać rozpoznana jako koszt uzyskania przychodów w miesiącu, za który wynagrodzenia są należne,

* zapłacone w terminach wynikających z odrębnych przepisów narzuty na wynagrodzenia powinny być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodu w miesiącu, za który są należne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego z tytułu narzutów na wynagrodzenia regulowane przez Spółkę w terminach, wynikających z odpowiednich przepisów (w tym m.in.: składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych itp.) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze.

Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Także wydatki pracodawcy na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek finansowanych przez płatnika, składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.) w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią koszty pracownicze.

Co istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy przy tym zaznaczyć, iż poniesione wydatki muszą być należycie udokumentowane.

Zgodnie z opisanym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym Spółka należy do brytyjskiej grupy kapitałowej W, prowadzącej działalność na rynku międzynarodowym w zakresie doradztwa społeczno - ekonomicznego, biznesowego oraz inżynieryjnego. Jedynym udziałowcem Spółki jest G. Sp. z o.o. z siedzibą w W.

Spółka specjalizuje się w realizacji projektów skierowanych do sektora prywatnego i publicznego, między innymi dotyczących funkcjonowania administracji i sfery usług publicznych oraz wykorzystania środków unijnych.

Przedmiotem działalności Spółki jest m.in.:

* organizowanie i prowadzenie szkoleń i doradztwa (z wyjątkiem doradztwa prawnego), dla organizacji, doradców i szkoleniowców świadczących usługi dla podmiotów należących do sektora małych i średnich przedsiębiorstw,

* przeprowadzanie od podstaw planowanej inwestycji w ramach zespołu projektowo-inżynieryjnego,

* realizacja przedsięwzięć związanych z ochroną środowiska i planowaniem rozwoju,

* wdrażanie rozwiązań wspierających procesy zmian w organizacjach (doradztwo strategiczne i operacyjne, finansowe oraz IT),

* doradztwo w obszarze zarządzania kadrami,

* przygotowanie zleconych studiów, diagnoz, ewaluacji, badań,

* kompleksowe opracowanie i realizowanie strategii komunikacji społecznej, Public Relations i marketingu terytorialnego,

* szkolenia dla pracowników i kadr zarządzających przedsiębiorstw.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera umowy na realizację zdefiniowanych projektów, na podstawie których otrzymuje od zleceniodawców ustalone z nimi wynagrodzenie. W zależności od specyfiki projektu oraz wyniku prowadzonych negocjacji Spółka otrzymuje wynagrodzenie za świadczone przez Spółkę usługi:

* jednorazowo w uzgodnionym terminie po zakończeniu projektu,

* w etapach w zależności od postępu prac projektowych,

* w ratach zgodnie z ustalonym harmonogramem, niezależnie od postępu prac projektowych.

Może tez się zdarzyć, że Spółka otrzyma zaliczkę na poczet wykonywanych przez nią usług, która zostaje rozliczona z płatnością za usługi po ich wykonaniu. Poza pracami przy projektach, pracownicy Spółki zajmują się również bieżącą pracą administracyjną i zadaniami, które mają wygenerować przychody w przyszłości.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka ponosi zarówno koszty ogólne, związane z jej funkcjonowaniem (np. koszty ogólnego zarządu) jak i koszty dotyczące wykonywanych przez nią projektów (np. koszty nabywanych usług związanych z danym projektem). W sytuacji, gdy możliwe jest przyporządkowanie ponoszonego wydatku do konkretnego projektu, Spółka stara się w swoim systemie księgowym dokonywać odpowiedniej alokacji ponoszonych kosztów do uzyskiwanych przez nią przychodów.

Z uwagi na specyfikę prowadzonej działalności znaczącą pozycję w wydatkach Spółki stanowią wynagrodzenia wypłacane jej pracownikom i narzuty na wynagrodzenie (w tym m.in.: składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Spółkę, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych, itp.).

Zasadniczo pracownicy Spółki biorą udział w projektach wykonywanych zgodnie z otrzymanymi przez Spółkę zleceniami. Ich udział w danym projekcie nie wyklucza jednak możliwości udziału w innych projektach w tym samym czasie. Czas trwania projektów może być różnorodny i niejednokrotnie może przekraczać okres roku obrotowego Spółki. W zależności od bieżących potrzeb Spółki pracownicy mogą wykonywać również prace np. o charakterze niekomercyjnym lub administracyjnym, które nie są związane bezpośrednio z projektami wykonywanym na zlecenie kontrahentów, za które Spółka otrzymuje wynagrodzenie.

Zgodnie z przyjętym regulaminem wewnętrznym, Spółka wypłaca pracownikom wynagrodzenia do końca miesiąca, za który wynagrodzenie jest należne.

Umowa Spółki przewiduje, że rok bilansowy (a więc także rok podatkowy) trwa od 1 lipca do 30 czerwca.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Wskazać przy tym należy, że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym,

Co istotne, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 16 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepis ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że narzuty na wynagrodzenia regulowane przez Spółkę w terminach wynikających z odpowiednich przepisów (w tym m.in. składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych, itp.) należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4h u.p.d.o.p. w miesiącu, za który są należne - pod warunkiem opłacenia składek w terminie wynikającym z przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia momentu powstania kosztu uzyskania przychodów Spółki z tytułu narzutów na wynagrodzenia regulowane przez Spółkę w terminach, wynikających z odpowiednich przepisów (w tym m.in.: składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Socjalnych itp.) należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.