IPPB5/423-497/11-3/TO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami wypłacanych przez Spółkę premii pieniężnych ("Bonusów") - jest prawidłowe.

W dniu 23 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami wypłacanych przez Spółkę premii pieniężnych ("Bonusów").

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej kosmetyków zapachowych nabywanych głownie od zagranicznych kontrahentów. Klientami Spółki są przede wszystkim duże sieci handlowe oraz drogerie i sieci drogerii. Spółka zawiera z odbiorcami swoich towarów umowy handlowe, które przewidują określone obowiązki stron.

Umowy przewidują obowiązek okresowej (miesięcznej, kwartalnej lub rocznej) wypłaty na rzecz klientów okresowych premii pieniężnych za uzyskanie określonego poziomu zakupu towarów handlowych Spółki oraz terminowe regulowanie zobowiązań płatniczych ("Bonusy"). Kwoty tych wypłat liczone byłyby jako procent od zrealizowanego przez klienta poziomu zakupów towarów handlowych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwoty netto wypłacanych przez Spółkę Bonusów powinny być uznawane za koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami, w rozumieniu art. 15 ust. 4b i 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na powyższe pytanie w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego. Przedmiotowy wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, który stanowi zamknięty katalog kosztów podlegający wyłączeniu z kosztów podatkowych, przy czym każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Ponieważ premie pieniężne zachęcają klientów do systematycznych zamówień towarów lub usług i wpływają na wysokość osiąganych przychodów, a wydatek powyższy nie został wymieniony jako niestanowiący kosztu uzyskania przychodów, przyznawane premie - co do zasady - stanowią, na podstawie art. 15 ust. 1 koszt uzyskania przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych dzieli wszystkie koszty na dwie kategorie: bezpośrednio związane z uzyskanymi przychodami i inne niż bezpośrednio związane z osiągniętymi przychodami.

Do pierwszej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu, druga zaś kategoria obejmuje wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem oraz koszty, które pomimo, że niewątpliwie związane są z osiągniętym przychodem, nie pozostają w bezpośrednim związku z konkretnymi przychodami. Tym samym, nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie podatkowym powstał konkretny przychód, uzasadniający potrącanie takich kosztów. Należy zatem zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji "kosztów bezpośrednio związanych z przychodami", jak i "kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związanych z przychodami".

W opinii Spółki Bonusy wypłacane przez Spółkę klientom są kosztami podatkowymi bezpośrednio związanymi z osiągniętymi przez nią przychodami, gdyż ich wypłata jest ściśle uzależniona od dokonania przez klienta zakupów o określonej wartości i w określonym przedziale czasu (miesiącu, kwartale, roku) a zatem ich wartość w bezpośredni sposób jest związana z osiągniętymi przez Spółkę przychodami możliwymi do wskazania co do kwoty i czasu ich uzyskania.

Mając powyższe na uwadze, zastosowanie do tych kosztów powinny znaleźć regulacje zawarte w art. 15 ust. 4b i 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

Natomiast koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego a poniesione po dniu o którym mowa w pkt 1 albo po dniu o którym mowa w pkt 2 są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Powyższe stanowisko potwierdzają następujące interpretacje organów podatkowych:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

* poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub

* poniesiony wydatek ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wyróżnia dwie kategorie kosztów uzyskania przychodów:

* bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód);

* inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, których nie można przypisać do konkretnych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione (tzw. koszty pośrednie dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem).

Powyższy podział jest istotny z punktu widzenia momentu obciążenia kosztów uzyskania przychodów. Zatem, w celu ustalenia momentu potrącalności wydatków należy prawidłowo określić ich charakter, tj. czy stanowią one koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem, czy też koszty pośrednie.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W myśl art. 15 ust. 4b ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Stwierdzić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztów "bezpośrednio związanych z przychodami" oraz kosztów "innych niż bezpośrednio związanych z przychodami". Brak takiej definicji legalnej wytłumaczyć należy nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie ten sam koszt może w danych warunkach pozostawać w bezpośrednim, zaś w innych jedynie w "pośrednim" związku z przychodem.

Przepisy ww. ustawy nie zawierają kryteriów jakimi należy kierować się przy zaliczaniu konkretnych wydatków do określonej kategorii kosztów. Jednakże klasyfikowanie kosztów uzyskania przychodu powinno odbywać się za każdym razem z uwzględnieniem indywidualnych cech działalności podatnika, w ramach której wydatki te są ponoszone.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej kosmetyków zapachowych. W oparciu o zawarte umowy z kontrahentami Wnioskodawca będzie wypłacał okresowe premie pieniężne za uzyskanie określonego poziomu zakupu towarów handlowych oraz terminowe regulowanie zobowiązań płatniczych ("Bonusy"). Kwoty tych wypłat liczone byłyby jako procent od zrealizowanego przez klienta poziomu zakupów towarów handlowych Spółki.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż wypłacane przez Spółkę premie pieniężne ("Bonusy") stanowią koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami. Wielkość bonusów jest ściśle uzależniona od dokonania przez klienta zakupów o określonej wartości i w określonym przedziale czasu (miesiącu, kwartale, roku) lub dokonywanie terminowych płatności za zrealizowane dostawy, a zatem ich wielkość w bezpośredni sposób jest związana z osiągniętymi przez Spółkę przychodami.

W konsekwencji zastosowanie znajdą przepisy art. 15 ust. 4, ust. 4b oraz ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, iż premie pieniężne ("Bonusy") wypłacane przez Spółkę są kosztami podatkowymi bezpośrednio związanymi z osiągniętymi przychodami, w rozumieniu art. 15 ust. 4, ust. 4b oraz ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.