IPPB5/423-483/11-2/PS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-483/11-2/PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5; dalej: umowa polsko-francuska - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy polsko - francuskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest firmą farmaceutyczną z siedzibą we Francji, która prowadzi sprzedaż wyrobów farmaceutycznych i weterynaryjnych na rynku międzynarodowym, między innymi w Polsce. W celu promocji oferowanych wyrobów farmaceutycznych, Spółka utworzyła na terytorium Polski przedstawicielstwo. Przedstawicielstwo zostało zarejestrowane w rejestrze przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych prowadzonym przez Ministra Gospodarki z dniem 19 lipca 2010 r. Przedstawicielstwo, zgodnie z art. 94 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, prowadzi działalność informacyjną mającą na celu promocję i reklamę produktów sprzedawany na polskim rynku przez Wnioskodawcę. Przedstawicielstwo nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski. Przedstawicielstwo nie uczestniczy w zawieraniu umów z klientami oraz w transakcjach sprzedaży. Pracownicy zatrudnieni przez przedstawicielstwo Spółki nie posiadają i nie wykonują pełnomocnictw do reprezentowania i zawierania umów w imieniu Spółki. W przypadku, gdy do biura przedstawicielstwa zgłosi się potencjalny klient jest on kontaktowany z pracownikami Spółki za granicą odpowiedzialnymi za sprzedaż i dystrybucję produktów.

Towary dostarczane są przez Wnioskodawcę do magazynu w Polsce, z którego następnie realizowane są dostawy towarów do odbiorców na terenie Polski. Za zarządzanie magazynem oraz logistykę dostaw towarów do magazynu odpowiedzialny jest profesjonalny podmiot (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dalej "firma logistyczna"). Firma logistyczna świadczy na rzecz Spółki francuskiej usługi wsparcia technicznego sprzedaży towarów na terenie Polski w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i nie działa jako agent Wnioskodawcy. Firma logistyczna przyjmuje towar, magazynuje go i wydaje odbiorcom zgodnie z przesyłanymi przez Wnioskodawcę informacjami oraz świadczy usługi transportowe (dostarcza towar odbiorcy). Jak wskazano powyżej, to Wnioskodawca podejmuje decyzje handlowe i zarządcze oraz zajmuje się zawieraniem umów sprzedaży. W celu realizacji zasadniczego świadczenia (technicznej obsługi sprzedaży towarów dokonywanej przez Spółkę we Francji), podmiot zarządzający magazynem wykonuje między innymi następujące czynności pomocnicze:

* udostępnienie powierzchni magazynowej,

* załadunek, wyładunek, pakowanie towarów,

* organizacja dostarczenia towarów.

Obsługa administracyjno-biurowa sprzedaży towarów, m.in. wystawianie faktur VAT odbywa się we Francji. Prowadzeniem ewidencji związanych z rozliczeniem podatku od towarów i usług w Polsce zajmuje się polski podmiot, świadczący profesjonale usługi w zakresie usług księgowych oraz doradztwa podatkowego.

W dniu 18 lutego 2011 r. Spółka otrzymała interpretację indywidualną Ministra Finansów (sygn. PPB5/423-819/10-3/PS), potwierdzającą że na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, działające w Polsce przedstawicielstwo Spółki z siedzibą we Francji nie stanowi zakładu w rozumieniu umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku. Przychody ze sprzedaży osiągane przez Spółkę z tytułu sprzedaży wyrobów na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym we Francji jako zyski przedsiębiorstwa francuskiego.

Powołana powyżej interpretacja dotyczyła stanu przyszłego, w którym Spółka zakładała, że sprzedaż i dostawa wyrobów na terytorium Polski będzie realizowana całkowicie przez Spółkę z Francji. Po rozpoczęciu działalności handlowej Spółka podjęła decyzję o zawarciu przedstawionej powyżej umowy z firmą logistyczną dotyczącej technicznego wsparcia sprzedaży wyrobów w Polsce. Wobec zmiany stanu faktycznego, dla którego została wydana interpretacja z dnia 18 lutego 2011 r. Spółka zwraca się w niniejszym wniosku również o potwierdzenie czy fakt zawarcia umowy z firmą logistyczną nie powoduje powstania zakładu Spółki w Polsce i konieczności opodatkowania przychodów uzyskiwanych na terytorium Polski podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Spółka z siedzibą we Francji jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce (data rejestracji 6 września 2010 r.). Dostawy towarów z magazynu do polskich odbiorców stanowią dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na terytorium Polski. Dotychczas Spółka nie dokonywała nabyć wewnątrzwspólnotowych. Cały zapas towarów sprzedawanych w miesiącach od lutego do kwietnia 2011 r. powstał w drodze nabycia od polskiego kontrahenta. Po wyczerpaniu zapasów Spółka będzie dokonywać przemieszczenia towarów z terytorium Francji na terytorium Polski w ramach własnego przedsiębiorstwa (przemieszczenie do magazynu) albo dostarczać towar bezpośrednio do konkretnego klienta.

Do dnia 30 marca 2011 r., Spółka rozliczała podatek od towarów i usług od dostaw realizowanych na terytorium Polski, deklarując należny podatek według obowiązujących stawek. Z dniem 1 kwietnia 2011 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej "ustawa o VAT"), zmieniająca m.in. art. 17 ust. 2 ustawy. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 17 ust. 2 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, jeżeli dokonującym dostawy towarów na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju podatek od tych dostaw rozlicza nabywca. Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, podmiot dokonujący dostawy i towarów, który nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju nie rozlicza podatku należnego, z tytułu ww. dostaw towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Podatek od towarów i usług:

1.

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka, posiada na terenie Polski stałe miejsce prowadzenia działalności, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

2.

Czy, w przypadku jeśli Spółka nie posiada na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności, Spółka jako podmiot dokonujący dostaw towarów na terytorium kraju, nadal będzie podlegać obowiązkowi rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce i zobowiązana będzie do składania deklaracji VAT-7.

3.

Czy, w przypadku jeśli odpowiedź na pytanie nr 2 powyżej byłaby twierdząca, Spółka ma obowiązek wykazywać dostawy towarów w Polsce w pozycji 41 deklaracji VAT-7 oraz rozliczać podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa (w poz. 33 i 34 deklaracji VAT-7) oraz ma prawo odliczać podatek naliczony od nabywanych towarów i usług, w deklaracji VAT-7.

4.

W przypadku jeśli odpowiedź na pytania 2 i 3 powyżej będzie twierdząca, czy w sytuacji jeśli ze złożonej przez Spółkę deklaracji VAT-7 będzie wynikać nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, zwrot ewentualnej nadwyżki będzie przysługiwał Spółce na zasadach i w terminach określonych w art. 87 ust. 2 ustawy o VAT.

Podatek dochodowy od osób prawnych:

5.

Czy działalność Spółki stanowi zakład, o którym mowa w art. 5 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej umowa polsko-francuska).

6.

Czy zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 7 umowy polsko-francuskiej, przychody Spółki podlegają opodatkowaniu w Polsce, (jako przychody osiągane poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład).

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone Nr 5 oraz 6 wniosku.

W kwestiach poruszanych w pytaniach oznaczonym Nr 1 - 4 wniosku, a dotyczących podatku od towarów i usług zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stanowisko Spółki

Ad. Pytanie 5 i 6

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka nie posiada na terenie Polski zakładu w rozumieniu art. 5 Umowy polsko-francuskiej, a zatem dochody z dostaw wyrobów w Polsce podlegają w całości opodatkowaniu we Francji, na podstawie art. 7 umowy polsko-francuskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jeżeli podatnik nie posiada terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Polski. Jednocześnie w myśl art. 7 umowy polsko-francuskiej, zyski przedsiębiorstwa francuskiego podlegają opodatkowaniu tylko we Francji, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą poprzez zakład położony w Polsce. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność poprzez zakład położony w Polsce, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Definicja zakładu zawarta jest w art. 5 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, który stanowi, iż określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. W szczególności miejsce zarządzania, filię, biuro, w którym prowadzona jest działalność handlowa, zakład fabryczny, warsztat, kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych, budowę albo montaż, których okres przekracza 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 umowy polsko-francuskiej z definicji zakładu wyłączono:

a.

placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów należących, do przedsiębiorstwa,

b.

dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa, utrzymywane wyłącznie dla składowania, wystawiania albo wydawania,

c.

dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa, utrzymywane wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,

d.

stałą placówkę utrzymywaną wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstw,

e.

stałą placówkę utrzymywaną przez przedsiębiorstwo wyłącznie dla celów reklamowych, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze.

Tak więc aby można było mówić o zakładzie musi istnieć placówka, która ma stały charakter i za pośrednictwem której wykonywana jest działalność przedsiębiorstwa.

Przedstawicielstwo Wnioskodawcy, nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski a jego rola ograniczona jest do udzielania informacji potencjalnym klientom i reklamowania wyrobów Spółki. Wszelkie decyzje oraz działania związane z zarządzaniem, zawieraniem umów klientami są podejmowane przez Spółkę. W ocenie Spółki Przedstawicielstwo stanowi stałą placówkę przedsiębiorcy zagranicznego, która nie prowadzi działalności innej niż reklamowa i informacyjna, a zatem zgodnie z art. 5 ust. 3 pkt e) umowy polsko-francuskiej nie stanowi zakładu. Prawidłowość powyższego stanowiska została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2011 r. otrzymanej przez Spółkę.

Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie traktuje się przedsiębiorstwa francuskiego jako posiadające zakład w Polsce, tylko z tego powodu, że wykonuje tam czynności przez maklera, komisanta generalnego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, o ile te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego, usługi świadczone przez firmę logistyczną na rzecz Spółki są ograniczone tylko do usług o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym w stosunku do działalności podstawowej Spółki prowadzonej w Polsce. Magazyn, w którym przechowywane są towary Spółki w celu wydania nabywcy, stanowi placówkę, która służy wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów należących, do przedsiębiorstwa, i na mocy art. 5 ust. 3 pkt a) umowy polsko - francuskiej nie stanowi zakładu Spółki w Polsce. Firma logistyczna wykonuje usługi wsparcia technicznego sprzedaży wyrobów w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Zatem firma logistyczna jest niezależnym przedstawicielem i na mocy art. 5 ust. 5 umowy polsko-francuskiej zawarcie przez Spółkę umowy z firmą logistyczną nie powoduje powstania zakładu Spółki w Polsce. Konsekwentnie przychód ze sprzedaży towarów na terenie Polski będzie podlegał, na podstawie art. 7 ust. 1 ww. umowy polsko - francuskiej, opodatkowaniu podatkiem dochodowym we Francji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl