IPPB5/423-437/14-2/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 16 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w przypadku utraty przez Podatkową Grupę Kapitałową statusu podatnika Spółka będzie zobowiązana do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń z tytułu nabycia nowych technologii, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w przypadku utraty przez PGK statusu podatnika Spółka będzie zobowiązana do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń z tytułu nabycia nowych technologii, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka SA (dalej: Spółka) jest spółką dominującą w Podatkowej Grupie Kapitałowej (dalej PGK). W skład PGK wchodzi ponadto spółka zależna: B. Sp. z o.o. PGK została zawarta na okres 3 lat podatkowych - począwszy od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2016 r. Podatnik w trakcie obowiązywania umowy PGK ponosi wydatki związane z nabyciem wartości niematerialnych i prawnych, które stanowią nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych (dalej u.p.d.o.p.). W konsekwencji PGK zamierza skorzystać z ulgi na nabycie nowych technologii na podstawie art. 18b u.p.d.o.p. Spółka zakłada, że nie wystąpią okoliczności opisane w art. 18b ust. 8 u.p.d.o.p., tym samym Podatnik:

* nie udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii,

* nie zostanie ogłoszona upadłość Spółki, obejmująca likwidację majątku, oraz nie zostanie ona postawiona w stan likwidacji, oraz

* nie otrzyma zwrotu wydatków na nową technologię w jakiejkolwiek formie.

Jednocześnie nie można wykluczyć, iż w jednym z lat podatkowych, na które została zawarta umowa Podatkowej Grupy Kapitałowej, PGK nie osiągnie wskaźnika udziału dochodu w przychodach, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.p., na skutek czego PGK utraci status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Nie można również wykluczyć, iż utrata statusu podatnika może też nastąpić z innych przyczyn, o których mowa w art. 1a ust. 10 u.p.d.o.p.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku utraty przez PGK statusu podatnika, Spółka będzie zobowiązana do zwrotu ulgi poprzez zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń z tytułu nabycia nowych technologii, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę, jeśli nie wystąpią przesłanki określone w art. 18b ust. 8 u.p.d.o.p.?

Zdaniem Wnioskodawcy, utrata statusu PGK, o ile nie wystąpią przestanki opisane w art. 18b ust. 8 u.p.d.o.p., nie spowoduje konieczności zwrotu ulgi na nowe technologie poprzez zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń z tytułu nabycia nowych technologii, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę.

Podniesiono, że zgodnie z art. 18b ust. 9 u.p.d.o.p., w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 8, podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę.

Jak wynika z wspomnianego powyżej ustępu 8 art. 1a u.p.d.o.p., podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

* udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo

* zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo

* otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.

Z kolei w myśl art. 1a ust. 10 u.p.d.o.p., przepisy ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie utraty przez PGK statusu podatnika. Obowiązek, o którym mowa w ust. 9, ciąży wówczas na spółce, która wprowadziła nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W ocenie Podatnika, powyższy przepis dotyczy jedynie takiej sytuacji, kiedy to podatnik będąc członkiem PGK poniósł wydatki na nabycie nowych technologii, a PGK w okresie swojego funkcjonowania skorzystała z ulgi na nowe technologie, później zaś po rozwiązaniu PGK wystąpiły przesłanki wymienione w art. 18b ust. 8 u.p.d.o.p. W związku z tym, iż z chwilą zawiązania i ukonstytuowania PGK, a ściślej mówiąc z pierwszym dniem przyjętego roku podatkowego PGK, który określony jest w umowie PGK, tworzące ją spółki w okresie istnienia PGK przestają być podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, a podatnikiem staje się niejako PGK. Istotną PGK jest m.in. to, iż tworzące ją spółki są "wspólnie" opodatkowane dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W konsekwencji podatkowi dochodowemu od osób prawnych podlega skonsolidowany dochód, na który składają się wyniki podatkowe (dochody/straty) poszczególnych spółek wchodzących w skład PGK. Tym samym PGK, ma prawo do skorzystania z ulgi na nabycie nowych technologii. W rezultacie, jeśli po rozwiązaniu PGK, wystąpiłaby jedna z okoliczności wymienionych w art. 18b ust. 8 u.p.d.o.p., to pojawiłby się problem, który podmiot powinien dokonać zwrotu ulgi, albowiem inny podatnik poniósł wydatki związane z nabyciem nowych technologii (spółka wchodząca w skład PGK), a inny podatnik jakim jest PGK dokonał odliczenia - do którego miał prawo, W związku z tym ustawodawca aby uniknąć powyższej sytuacji, niejako nakłada obowiązek w art. 18b ust. 10 u.p.d.o.p. zwrotu ulgi na spółkę, która co prawda nie skorzystała z ulgi jako podatnik, ale która poniosła wydatki na nabycie nowych technologii, będąc członkiem PGK.

Tym samym zdaniem Wnioskodawcy, jak wynika z powyższego przepisu sama okoliczność utraty przez PGK statusu podatnika nie powoduje obowiązku zwrotu ulgi. Obowiązek zwrotu ulgi pojawi się wówczas, gdy już po rozwiązaniu PGK zaistnieje którakolwiek z okoliczności, o których mowa w art. 18b ust. 8 u.p.d.o.p. Tylko w takim przypadku obowiązkiem spółki, która wprowadziła nową technologię do ewidencji, będzie odpowiednie stosowanie art. 18b ust. 9 u.p.d.o.p. i zwrot ulgi.

Konkludując, Spółka będzie zobowiązana do zwrotu przedmiotowej ulgi na nowe technologie jeśli zaistnieją przesłanki wymienione przez ustawodawcę w art. 18b ust. 8 u.p.d.o.p. Samo rozwiązanie PGK przed upływem 3 lat, nie będzie powodowało zwrotu ulgi na nowe technologie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia czy w przypadku utraty przez Podatkową Grupę Kapitałową statusu podatnika Spółka będzie zobowiązana do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń z tytułu nabycia nowych technologii, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 ww. ustawy, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Jak stanowi przepis art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 cytowanej ustawy).

W myśl art. 18b ust. 4 tej ustawy, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 cytowanej ustawy).

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 tej ustawy).

Zgodnie z art. 18b ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

Stosownie do art. 18b ust. 9 ww. ustawy, w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 8, podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. W przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 3, kwotę odliczeń, do której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.

Zgodnie z art. 18b ust. 10 cytowanej ustawy, przepisy ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika. Obowiązek, o którym mowa w ust. 9, ciąży wówczas na spółce, która wprowadziła nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką dominującą w Podatkowej Grupie Kapitałowej, która została zawarta na okres 3 lat podatkowych - od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2016 r. PGK w trakcie obowiązywania umowy ponosi wydatki związane z nabyciem wartości niematerialnych i prawnych, które stanowią nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych. PGK zamierza skorzystać z ulgi na nabycie nowych technologii na podstawie art. 18b ww. ustawy. Spółka zakłada, że nie wystąpią okoliczności opisane w art. 18b ust. 8 tej ustawy. Jednocześnie nie można wykluczyć, iż w jednym z lat podatkowych, na które została zawarta umowa Podatkowej Grupy Kapitałowej, PGK nie osiągnie wskaźnika udziału dochodu w przychodach, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na skutek czego PGK utraci status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Utrata statusu podatnika może też nastąpić z innych przyczyn, o których mowa w art. 1a ust. 10 ww. ustawy.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem czy w przypadku utraty przez Podatkową Grupę Kapitałową statusu podatnika Spółka będzie zobowiązana do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń z tytułu nabycia nowych technologii, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę.

Należy wskazać w pierwszej kolejności, że w świetle cytowanych powyżej przepisów, nowe technologie to wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Okres ten, czyli swoisty wyznacznik nowości, a także przydatność "produkcyjną" technologii potwierdzać ma opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej.

Natomiast, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż w cytowanym powyżej art. 18b ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wymienił sytuacje, które powodują definitywną utratę prawa do skorzystania z ulgi. W razie wystąpienia tych okoliczności podatnik będzie obowiązany w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. W przypadku gdy podatnik otrzyma zwrot wydatków na nową technologię w jakiejkolwiek formie, kwotę odliczeń, do której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.

Powyższe zasady postępowania stosuje się odpowiednio w sytuacji utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika, co wskazuje art. 18b ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Obowiązek podatkowy wykazania konsekwencji podatkowych z tytułu utraty prawa do ulgi ciąży wówczas na spółce, która wprowadziła nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, iż podatnik jest zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń z tytułu nabycia nowych technologii, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę, również w sytuacji utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika, niezależnie od wystąpienia sytuacji, o których mowa w art. 18b ust. 8 ww. ustawy. Zatem, Spółka w sytuacji, o której mowa w art. 18b ust. 10 tej. ustawy, tj. utraty przez PGK statusu podatnika, będzie zobowiązana do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń z tytułu nabycia nowych technologii, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia.

Tym samym stanowisko Spółki przyjmujące, że utrata statusu podatkowej grupy kapitałowej, o ile nie występuje żaden z czynników opisanych w art. 18b ust. 8, nie powoduje konieczności zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń z tytułu nabycia nowych technologii, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.