IPPB5/423-436/13-2/JC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 września 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-436/13-2/JC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o niedostatecznej kapitalizacji w związku z uczestnictwem w systemie zarządzania płynnością finansową cash-pooling - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o niedostatecznej kapitalizacji w związku z uczestnictwem w systemie zarządzania płynnością finansową cash-pooling.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, lub Spółka) należy do Grupy będącej jedną z największych na świecie grup piwowarskich. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest dystrybucja piwa. 100% właścicielem Wnioskodawcy jest B. S.A. Z kolei 100% właścicielem B. S.A. jest A. z siedzibą w Danii, będący duńskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz. U. 2003.43.368 z późn. zm.).

A. zawarł z N. Bank (dalej: Bank), z siedzibą w Szwecji umowę o zarządzaniu płynnością finansową typu cash-pool ("Global Cash Pool Agreement") (dalej: Umowa, lub system Cash-Pool). W chwili obecnej Spółka rozważa przystąpienie (najprawdopodobniej z dniem 1 lipca 2013 r.) do Umowy przez podpisanie listu autoryzacyjnego ("Authorisation and Confirmation Letter"), na mocy którego A. udzieli Wnioskodawcy prawa do korzystania z usług świadczonych przez Bank, a Wnioskodawca potwierdzi swoje uczestnictwo w systemie Cash Pool. Listy autoryzacyjne będą podpisywane także przez inne podmioty z Grupy, które będą uczestniczyć w systemie Cash-Pool. A. oraz Bank należą do odrębnych grup kapitałowych.

System Cash-Pool, do którego Spółka planuje przystąpić zorganizowany będzie w następujący sposób:

* Na potrzeby świadczonej usługi Bank otworzy jeden lub kilka rachunków grupowych ("Currency Top Accounts"). Posiadaczem rachunków grupowych ("Currency Top Account Holder"), będzie A. Rachunki grupowe mogą być prowadzone w różnych walutach i mogą być wykorzystywane jedynie przez upoważnionych operatorów ("Authorized Operator"), w tym także przez Spółkę oraz posiadacza rachunku grupowego, czyli A. za pośrednictwem rachunków transakcyjnych ("Transaction Accounts"), prowadzonych w tej samej walucie co odpowiadające im rachunki grupowe. Prawo do korzystania z rachunków grupowych przez Wnioskodawcę wynika z podpisanego przez niego listu autoryzacyjnego ("Authorisation and Confirmation Letter"), którego elementem jest udzielenie Wnioskodawcy pełnomocnictwa do korzystania z rachunku grupowego.

* W odróżnieniu od rachunków grupowych rachunki transakcyjne nie są rachunkami bankowymi. Stanowią one subkonta rachunku grupowego i służą kalkulacji zadłużenia/wierzytelności uczestnika systemu Cash-Pool względem posiadacza rachunku grupowego oraz umożliwiają uczestnikom dokonywanie wpłat/wypłat.

* Każda wpłata/wypłata dokonywana przez uczestnika usługi, w tym Wnioskodawcę za pośrednictwem rachunku transakcyjnego zwiększa/zmniejsza saldo rachunku grupowego. Ponadto, jeśli wpłata/lub wypłata na/z rachunku grupowego dokonywana jest z innego rachunku transakcyjnego niż rachunek transakcyjny A., wówczas taka wpłata/wypłata powoduje jednocześnie zmniejszenie/zwiększenie salda długu wewnątrzgrupowego ("Intragroup Debt") pomiędzy właściwym uczestnikiem (np. Spółką), a posiadaczem rachunku grupowego, czyli A. Innymi słowy, jeśli Spółka będzie posiadać nadwyżkę środków pieniężnych, które wpłaci na rachunek grupowy to stanie się wierzycielem w stosunku do A. uprawnionym do otrzymania odsetek. Natomiast w przypadku, w którym Wnioskodawca będzie posiadać niedobór środków pieniężnych i dokona wypłaty środków pieniężnych z rachunku grupowego, wówczas stanie się dłużnikiem w stosunku do A. zobowiązanym do uiszczenia odsetek. Zgodnie z brzmieniem umowy ani Bank ani banki należące do Grupy N. nie są wierzycielami/dłużnikami względem uczestników systemu Cash-Pool z powyższego tytułu. Bank i banki należące do Grupy N. nie są także odpowiedzialne za dług wewnątrzgrupowy ("Intragroup Debt"), a także za jakiekolwiek zobowiązana powstałe pomiędzy posiadaczem rachunku grupowego, a upoważnionymi operatorami/uczestnikami.

* Rachunek główny może być wyposażony w wielowalutową funkcjonalność ("Multicurrency Functionality"). Pozwala ona uczestnikowi usługi na wykorzystanie środków dostępnych na którymkolwiek z rachunków walutowych (rachunków grupowych prowadzonych w konkretnej walucie) przy wykorzystaniu swojego rachunku transakcyjnego.

* Na podstawie odrębnej umowy posiadacz rachunku grupowego może także być stroną umowy kredytowej z Bankiem, na mocy której Bank przyzna A. określony limit kredytowy.

* Saldo rachunku grupowego obrazuje zadłużenie/wierzytelność posiadacza rachunku grupowego, a więc A. względem Banku świadczącego usługę niezależnie od tego, który z uczestników systemu dokonał wypłaty/wpłaty środków. Bank otrzymuje/wypłaca odsetki od salda na rachunku grupowym. Naliczone odsetki są doliczane/odliczane od rachunku grupowego przy użyciu rachunku transakcyjnego posiadacza konta grupowego.

* Każdy z uczestników usługi jest uprawniony do wykorzystania pełnego salda dostępnego na rachunku grupowym chyba, że posiadacz rachunku grupowego wprowadzi stosowne ograniczenia.

* Umowa cash-poolingu nie przewiduje, że jakiekolwiek operacje wykonane w ramach cash poolingu (w szczególności skorzystanie przez uczestników (w tym Spółkę) z dodatniego salda na rachunku grupowym) będą przez Bank automatycznie odwracane.

* Posiadacz rachunku grupowego ma prawo żądać zapłaty odsetek od uczestników cash-poolingu posiadających ujemne salda na swoich rachunkach transakcyjnych oraz jest zobowiązany do wypłaty odsetek uczestnikom posiadającym salda dodatnie. Odsetki (uznanie lub obciążenie rachunku) będą odnoszone automatycznie w ciężar rachunku każdego z uczestników. Transakcja będzie miała miejsce ostatniego dnia roboczego miesiąca, którego dotyczą.

* Bank może obliczać i księgować ww. odsetki.

Istotnym elementem systemu Cash-Pool będzie realizacja procesu zarządzania środkami finansowymi zgromadzonymi na rachunkach bankowych oraz zadłużeniem spółek z Grupy w celu minimalizacji odsetek wypłacanych Bankowi z tytułu istniejącego zadłużenia, a także umożliwienie osiągania wyższych przychodów z nadwyżek finansowych niż przychody, jakie spółki otrzymałyby z tytułu standardowego oprocentowania depozytów bankowych. W zakresie korzyści jakie odniesie Spółka w związku z wdrożeniem systemu Cash-pool wskazać należy: polepszenie płynności finansowej, efektywne finansowanie bieżącego zapotrzebowania na kapitał obrotowy, zwiększenie efektywności finansowania krótkoterminowego oraz zarządzania dostępnością kapitałów obcych poprzez optymalizację przychodów i kosztów odsetkowych, łatwiejszy dostęp do finansowania przez bank.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o CIT w związku z art. 16 ust. 7b ustawy o CIT odsetki płacone przez Wnioskodawcę w związku z uczestnictwem w systemie zarządzania płynnością finansową cash-pooling, nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji i w konsekwencji będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia ogólnych warunków wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki płacone przez Wnioskodawcę w związku z uczestnictwem w systemie zarządzania płynnością finansową cash-pooling, nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o CIT w związku z art. 16 ust. 7b ustawy o CIT i w konsekwencji będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w całości, pod warunkiem spełnienia ogólnych warunków wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni. Ponadto na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o CIT do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Z kolei w świetle art. 16 ust. 7b ustawy o CIT przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

W ocenie Wnioskodawcy transakcje dokonywane w ramach struktury cash-poolingu nie mogą być uznane za pożyczkę w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o CIT.

Przystąpienie przez Wnioskodawcę do struktury wspólnego zarządzania płynnością finansową (cash-pool) nie jest równoznaczne z zawarciem umowy pożyczki, ponieważ po stronie Spółki nie powstaje zobowiązanie do przeniesienia skonkretyzowanej ilości środków pieniężnych na określony podmiot. Takie zobowiązanie nie powstaje także na żadnym etapie uczestnictwa w opisanej strukturze. Wnioskodawca wskazuje, że istotą umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową jest stworzenie puli środków pieniężnych, z której korzystają spółki powiązane kapitałowo. Zarówno wartość środków pieniężnych lokowanych przez Spółkę w systemie Cash-Pool, jak i stopień wykorzystania środków tam zgromadzonych jest uzależniony od bieżącej sytuacji gospodarczej Spółki i podlega ciągłym zmianom. Co warte podkreślenia, w przypadku wpłaty środków na rachunek grupowy, Spółka nie jest w stanie wskazać jaki uczestnik otrzymał wpłacone przez nią środki, gdyż informacjami o sposobie ich wykorzystania dysponuje A., pełniący funkcję lidera cash-pool. Analogicznie w sytuacji, w której Spółka wypłaca środki z rachunku grupowego nie jest w stanie określić do jakiego podmiotu lub podmiotów one należą, gdyż takimi danymi dysponuje A.

Warto zaznaczyć, iż środki wypłacane przez Spółkę mogą należeć także do Banku, który w ramach udzielonego kredytu udostępnił posiadaczowi rachunku grupowego określony limit kredytowy. Dodatkowo warto wskazać, że uczestnicy nie dokonują między sobą bezpośrednich transakcji w ramach systemu Cash-Pool. Środki Wnioskodawcy zgromadzone na rachunku transakcyjnym nie są przelewane bezpośrednio na rachunek transakcyjny innego uczestnika, lecz trafiają najpierw na rachunek grupowy, gdzie razem z wpłatami pochodzącymi od innych uczestników oraz środkami dostępnymi w ramach limitu kredytowego tworzą "pulę", która może być wykorzystana przez uczestników wykazujących niedobory finansowe.

Podsumowując, w ocenie Spółki transakcje dokonywane w ramach ww. struktury nie mogą być uznane za pożyczkę w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o CIT. W związku z powyższym do odsetek obciążających Wnioskodawcę, w związku z uczestnictwem w opisanej umowie o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową nie będą miały zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektorów Izby Skarbowych działających z upoważnienia Ministra Finansów, w szczególności w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 marca 2013 r. (ITPB3/423-696a/12/DK),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 lutego 2013 r. (ILPB3/423-457/12-4/EK),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 lutego 2013 r. (IBPBI/2/423-1493/12/BG),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 grudnia 2012 r. (IBPBI/2/423-1235/12/PC).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 60 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 7b powołanej ustawy przez pożyczkę - o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7 - rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Polskie przepisy prawa cywilnego nie zawierają regulacji odnoszących się do opisanej umowy cash poolingu. Stąd też umowę taką zaliczyć należy do umów nienazwanych na gruncie polskich przepisów prawa cywilnego. Tym niemniej cechą takiej umowy jest to, że jeden z podmiotów (uczestnik umowy) przekazuje własne środki finansowe innemu podmiotowi (innemu uczestnikowi umowy), celem pokrycia przez ten inny podmiot zobowiązań pieniężnych. Otrzymane przez taki inny podmiot środki finansowe podlegać będą zwrotowi wraz z wynagrodzeniem za korzystanie z tych środków, określonym w formie odsetek.

Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulują podatkowe skutki tzw. "niedostatecznej kapitalizacji" i mają zastosowanie do pożyczek udzielanych pomiędzy spółkami kapitałowymi powiązanymi ze sobą w sposób, o którym mowa w tym przepisie.

Opisana we wniosku umowa cash poolingu wypełnia przesłanki zaliczenia jej do umowy pożyczki zdefiniowanej w art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przekazywaniem środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, przy jednoczesnym zobowiązaniu do zwrotu danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek, co wynika z zasad funkcjonowania przedstawionego systemu.

Wnioskodawca wskazuje na argumenty, które jego zdaniem przemawiają za uznaniem, że transakcje dokonywane w ramach struktury cash-poolingu nie mogą być uznane za pożyczkę w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca podnosi bowiem, że istotą umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową jest stworzenie puli środków pieniężnych, z której korzystają spółki powiązane kapitałowo. Zarówno wartość środków pieniężnych lokowanych przez Spółkę w systemie Cash-Pool, jak i stopień wykorzystania środków tam zgromadzonych jest uzależniony od bieżącej sytuacji gospodarczej Spółki i podlega ciągłym zmianom. Wnioskodawca podkreśla, że w przypadku wpłaty środków na rachunek grupowy, Spółka nie jest w stanie wskazać jaki uczestnik otrzymał wpłacone przez nią środki, gdyż informacjami o sposobie ich wykorzystania dysponuje A., pełniący funkcję lidera cash-pool. Analogicznie w sytuacji, w której Spółka wypłaca środki z rachunku grupowego nie jest w stanie określić do jakiego podmiotu lub podmiotów one należą, gdyż takimi danymi dysponuje A.

Fakt, że wartość środków pieniężnych lokowanych przez Spółkę w systemie Cash-Pool, jak i stopień wykorzystania środków tam zgromadzonych jest uzależniony od bieżącej sytuacji gospodarczej Spółki i podlega ciągłym zmianom, w ogóle nie wpływa na kwalifikację przedmiotowej umowy cash poolingu do umowy pożyczki zdefiniowanej w art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie można też pominąć faktu, że uzyskanie niezbędnych i koniecznych informacji, istotnych z punktu widzenia prawidłowego opodatkowania powinno stanowić element organizacji cash poolingu i umożliwić prawidłowe stosowanie przepisów podatkowych.

Zauważyć jednakże należy, że polskie przepisy o niedostatecznej kapitalizacji znajdują zastosowanie w przypadkach, kiedy na dzień zapłaty odsetek zadłużenie podatnika przekracza określony w tych przepisach poziom zadłużenia wobec podmiotów powiązanych, skutkując koniecznością wyłączenia odsetek płaconych przez Spółkę od części zadłużenia przekraczającego określony w omawianych przepisach limit. Niezależnie od powyższego należy wskazać, że w sytuacji, w której na dzień zapłaty odsetek podatnik nie byłby zadłużony wobec podmiotów powiązanych, bowiem zadłużenie swoje wobec tych podmiotów już spłacił, to w praktyce wobec płaconych odsetek nie znajdą zastosowania ograniczenia w zaliczaniu ich w koszty na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując stanowisko Spółki uznano za nieprawidłowe, gdyż na gruncie opisywanej umowy cash poolingu przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 omawianej ustawy, mogą znaleźć zastosowanie, a co za tym idzie odsetki płacone przez Spółkę mogą podlegać częściowemu wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji przepisów prawa podatkowego należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, tym samym nie mogą wpływać na sposób rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Nadmienić również należy, że zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeśli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl