IPPB5/423-428/10-4/AS - Amortyzacja środków trwałych wniesionych do spółki po likwidacji zakładu budżetowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2010 r. (data wpływu 12 lipca 2010 r.) oraz piśmie z dnia 4 października 2010 r. (data nadania 4 października 2010 r., data wpływu 7 października 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-428/10-2/AS z dnia 20 września 2010 r. (data nadania 21 września 2010 r., data doręczenia 27 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości początkowej i amortyzacji środków trwałych wniesionych do Spółki po likwidacji zakładu budżetowego - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wartości początkowej i amortyzacji środków trwałych wniesionych do Spółki po likwidacji zakładu budżetowego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne:

1.

Gmina Miasto w dniu 19 grudnia 2007 r. zawiązała Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która rozpoczęła działalność 1 stycznia 2008 r. W Akcie Założycielskim ustalono, że w wykonaniu uchwały Rady Miasta z 2 sierpnia 2007 r. w sprawie przekształcenia Zakładu Gospodarki Komunalnej w spółkę prawa handlowego ze stuprocentowym udziałem Gminy Miasta, oraz w oparciu o art. 22 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, zawiązuje spółkę z o.o. wnosząc wkład w postaci mienia Zakładu Gospodarki Komunalnej w L. pozostającego po jego likwidacji. Wymienione są składniki mienia: nieruchomości, a także środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz wyposażenie w wartości księgowej netto zgodnie z wykazami stanowiącymi załączniki do aktu. Dalej w tymże Akcie Założycielskim stwierdza się, że zgodnie z art. 23 cytowanej ustawy o gospodarce komunalnej składniki mienia zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki prawo zarządu gruntem staje się prawem użytkowania wieczystego i że spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością zakładu budżetowego.

2.

Kapitał zakładowy spółki ustalono na X mln zł. Wszystkie udziały (X równych i niepodzielnych udziałów o wartości X zł każdy) objęło Miasto L. i pokryło je wkładem w postaci mienia zlikwidowanego zakładu budżetowego. Wielkość sumy bilansowej w bilansie otwarcia spółki wyniosła X zł, przy czym księgowa wartość netto środków trwałych (nie było wyceny rynkowej ani ustalania wartości godziwej) wyniosła X zł, a więc znacznie więcej, niż kapitał zakładowy. W Akcie Założycielskim nie ma zapisu o utworzeniu w spółce kapitału zapasowego. Jest natomiast wzmianka, że 10% zysku za dany rok obrotowy przeznacza się na kapitał zapasowy aż do momentu, gdy osiągnie on co najmniej jedną trzecią kapitału zakładowego. Na podstawie art. 154 § 3 Kodeksu Spółek Handlowych nadwyżkę faktycznie wniesionego do spółki wkładu pieniężnego i aportu nad wartością nominalną wydanych udziałów (kapitał zakładowy) po uwzględnieniu zapasów należności zobowiązań oraz innych składników aktywów i pasywów Spółka po dodatkowym upewnieniu się o prawidłowości odczytania woli wspólnika przeznaczyła na kapitał zapasowy o wysokości X zł W marcu 2009 r. wspólnik dokonał zmian w Akcie Założycielskim spółki i wyraźnie stwierdził, że tworzy w spółce kapitał zapasowy.

3.

Spółka na podstawie art. 16h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kontynuuje amortyzowanie środków trwałych wniesionych przez wspólnika, jednak amortyzacji od środków trwałych, które nie zostały przekazane na utworzenie kapitału zakładowego nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Doprecyzowując powyższe pytanie Wnioskodawca wskazał, że miało ono na celu potwierdzenie prawidłowości określenia (ustalenia) wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w bilansie otwarcia Spółki.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1 i 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Wniosek odnośnie pytania Nr 2 zostanie rozpatrzony w odrębnym postanowieniu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odp. 1: Nie.

Konstrukcja przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę z o.o, polega na likwidacji zakładu budżetowego w celu utworzenia spółki z o.o., do której zostaje wniesione pozostałe po likwidacji zakładu budżetowego mienie jako wkład na pokrycie kapitału spółki (art. 22 i 23 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej Dz. U. Nr 9 poz. 43 z późn. zm.). Przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego jest specyficzną formą transformacji, ponieważ w tym przypadku ma miejsce likwidacja podmiotu przekształcanego (zakładu budżetowego), przy sukcesji pod tytułem ogólnym. Sukcesja odbywa się z mocy prawa bez względu na stanowisko gminy. Przy transformacji zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego następuje wniesienie jako wkładu mienia pozostałego po likwidacji zakładu budżetowego. Nie ma więc tu zastosowania art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odp. 3: Nie.

Na podstawie art. 23 ustawy o gospodarce komunalnej mienie wniesione do spółki nie miało charakteru przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a forma ustalenia jego wartości spełniała wymagania zapisów art. 16g ust. 1 pkt 4 oraz art. 16g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) tejże ustawy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, które nie zostały przekazane na utworzenie kapitału zakładowego nie stanowią kosztu uzyskania przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych w zakresie określenia wartości początkowej i amortyzacji środków trwałych wniesionych do Spółki po likwidacji zakładu budżetowego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, iż stosownie do art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Na mocy art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej ustalono, iż interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Zatem interpretacjami są wszelkie wyjaśnienia treści obowiązującego prawa podatkowego, kierowane do organów podatkowych i organów kontroli skarbowej, dotyczące problemów prawa podatkowego, indywidualnych spraw podatników, płatników czy inkasentów.

Zgodnie z art. 14c § 2 ww. ustawy, w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym.

Należy przy tym wskazać, iż Organ podatkowy wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jego rola sprowadza się do przedstawienia poglądu dotyczącego rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej. Interpretacja indywidualna nie jest aktem rozstrzygającym o prawach lub obowiązkach podmiotu w konkretnej sprawie podatkowej.

Na mocy art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60), ilekroć w ustawie jest mowa o "ustawach podatkowych" - rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz nie opodatkowanych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulacje prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

W myśl art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej przez przepisy prawa podatkowego rozumie się teksty ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

W kontekście opisanego we wniosku stanu faktycznego, przepisów prawa podatkowego nie można jednak interpretować w oderwaniu od unormowań wynikających odrębnych ustaw mających zastosowanie do zakładów budżetowych, tj. ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.) organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą powoływać, likwidować lub przekształcać komunalne zakłady budżetowe zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe.

Zatem zakłady budżetowe są instytucją finansów publicznych i mogą być powoływane, likwidowane oraz przekształcane przez organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego dla realizacji jej działalności podstawowej wynikającej z przydzielonych zadań, np. dla realizacji lokalnego transportu zbiorowego.

Należy podkreślić, że w doktrynie istnieją wątpliwości, czy komunalny zakład budżetowy jako jednostka nie posiadająca osobowości prawnej może być uważany za podmiot jakiegokolwiek prawa podmiotowego, czy też należy zakład budżetowy traktować wyłącznie jako "stationis municipii" - występującą w zastępstwie jednostki samorządu terytorialnego.

Zakład budżetowy nie ma osobowości prawnej, jednak ma przyznane przepisami prawa liczne własne uprawnienia i obowiązki, co stanowi surogat podmiotowości prawnej. Są to nie tylko prawa i obowiązki administracyjno prawne, np. podatkowe, ale także prawa i obowiązki uregulowane przepisami prawa pracy oraz prawa i obowiązki cywilnoprawne.

Względna samodzielność finansowa zakładu budżetowego nie oznacza jednak jego samodzielności organizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego ma bowiem pełen wpływ na jego funkcjonowanie.

Stosownie do zapisu art. 22 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji.

W myśl art. 23 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej składniki mienia zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki. Natomiast art. 23 ust. 3 cytowanej ustawy stanowi, że spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością zakładu budżetowego.

Analiza językowa art. 22 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej prowadzi do wniosku, że mamy tu do czynienia z całkowitą likwidacją zakładu budżetowego, a następnie (już po jej zakończeniu) z pokryciem kapitału spółki przez wkład w postaci mienia pozostałego po zlikwidowanym zakładzie budżetowym.

Natomiast w art. 23 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej ustawodawca przyjął, że składniki mienia zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki.

Zakładając racjonalność ustawodawcy (a w szczególności, że treść i zakres regulacji zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej nie jest sprzeczna z postanowieniami art. 23 ust. 1 tej ustawy) należy uznać, że art. 22 ust. 1 ustawy wcale nie oznacza (wbrew jego dosłownemu brzmieniu) definitywnej likwidacji zakładu budżetowego, lecz jedynie likwidację w znaczeniu zaprzestania wykonywania działalności statutowej, połączoną z wniesieniem mienia tego zakładu na pokrycie wkładu w spółce prawa handlowego jednostki samorządu terytorialnego.

Tak więc przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę akcyjną lub spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością musi się odbyć poprzez likwidację zakładu budżetowego, dokonaną w celu zawiązania jednej z wymienionych rodzajów spółek, a nie w celu definitywnego zakończenia działalności komunalnej prowadzonej dotychczas przez daną jednostkę.

W konsekwencji należy przyjąć, że pojęcie "przekształcenia" o którym mowa w art. 23 ust. 2 ww. ustawy oznacza odniesienie się ustawodawcy do treści art. 22 ust. 1, który tym samym jest de facto procedurą zmiany formy prowadzenia gospodarki komunalnej, zgodnie z art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej oraz stanowi swoistą definicję przekształcenia zakładu budżetowego w spółkę, wskazującą krok po kroku sposób takiego przekształcenia.

Przy przekształceniu zakładu budżetowego w spółkę na podstawie art. 22 i 23 ustawy o gospodarce komunalnej nie mamy do czynienia ani z likwidacją w znaczeniu przedmiotowym (art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), bowiem wkładem do nowej spółki jest mienie będące w dyspozycji zakładu budżetowego, ani z likwidacją w znaczeniu podmiotowym (bowiem zakład budżetowy nie ma podmiotowości prawnej).

Likwidacja, o której mowa w art. 22 ustawy o gospodarce komunalnej jest więc de facto jedynie "kasowaniem" jednej z dopuszczalnych form gospodarki komunalnej (zakładu budżetowego) i zastąpienie jej inną dopuszczalną formą, w założeniu efektywniejszą ekonomicznie.

W świetle § 67 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształcaniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783) likwidacja zakładu budżetowego w celu jego przekształcenia w inną formę organizacyjno-prawną polega na zamknięciu rachunku bankowego i ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości. W terminie nie później niż trzy miesiące po likwidacji zakładu budżetowego sporządzany jest bilans. Organ podejmujący decyzję, o której mowa w ust. 1, określa formę organizacyjno-prawną nowej jednostki.

Jednocześnie zgodnie z art. 23 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej: "Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością zakładu budżetowego".

Mamy tu więc do czynienia z sukcesją uniwersalną.

W związku z powyższym należy wskazać, że skutkiem wpisu spółki do Krajowego Rejestru Sądowego jest uzyskanie przez nią osobowości prawnej, przy jednoczesnym ustaniu bytu prawnego zakładu budżetowego (w formularzu KRS - WH: Sposób powstania, w pkt I.1 wnioskodawca oznacza sposób powstania spółki: przekształcenie). Wobec powyższego zasadnym jest przyjęcie, że byt prawny zakładu budżetowego ustaje w następstwie przekształcenia tego zakładu w spółkę gminy, a nie jego likwidacji.

Potwierdzeniem powyższego jest zastosowanie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) na podstawie, którego pracownicy przekształconego Zakładu staną się z mocy prawa pracownikami spółki. W orzecznictwie przyjęto, że likwidacja zakładu pracy, w wyniku której majątek dotychczasowego pracodawcy jest wykorzystywany do wykonywania tych samych zadań, czemu towarzyszy przejęcie części pracowników, jest przejściem zakładu pracy na nowego pracodawcę w rozumieniu ww. artykułu.

Aktem wykonawczym określającym szczególne zasady rachunkowości oraz plany kont dla zakładów budżetowych jest rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 142, poz. 1020 z późn. zm.).

Na mocy § 2 pkt 5 przywołanego rozporządzenia w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "środkach trwałych" - rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości, oraz środki trwałe stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, w stosunku do których jednostka wykonuje uprawnienia właścicielskie, niezależnie od sposobu ich wykorzystania.

Rozporządzenie jednoznacznie określa zatem, w jaki sposób unormowana jest kwestia właścicielska majątku przekazanego przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego do użytkowania jednostce organizacyjnej sektora finansów publicznych.

Ponadto, na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych ustalono, że środki trwałe stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego otrzymane nieodpłatnie, na podstawie decyzji właściwego organu, mogą być wycenione według wartości określonej w tej decyzji.

Zgodnie z regulacją § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne umarza się i amortyzuje, przy zastosowaniu stawek określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo stawek określonych przez dysponenta części budżetowej lub zarząd jednostki samorządu terytorialnego.

Rozpatrując powyższe zagadnienie na gruncie przepisów prawa podatkowego, zastosowanie znajdą przepisy art. 93a § 1 w związku z art. 93b ustawy - Ordynacja podatkowa.

Powołany art. 93a § 1 stanowi, że osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki. Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 93b tej ustawy, przepis ten stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń komunalnych zakładów budżetowych.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, że Spółka utworzona na mocy decyzji Prezydenta Miasta Ostrołęka stała się następcą prawnym zlikwidowanego zakładu budżetowego i wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego.

Stosownie do zapisu art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w razie przekształcenia formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.

Stosownie do art. 16g ust. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powołany powyżej przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.

Zgodnie z art. 16h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9 tej ustawy, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.

Należy wskazać, że Wnioskodawca powołał także:

* art. 16 ust. 1 pkt 63 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

"Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

"Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych, uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej",

* art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

"W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

aczkolwiek - jak wykazano powyżej - przytoczone przepisy nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym wskazano, że Gmina Miasto w dniu 19 grudnia 2007 r. zawiązała Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która rozpoczęła działalność 1 stycznia 2008 r. W Akcie Założycielskim ustalono, że w wykonaniu uchwały Rady Miasta z 2 sierpnia 2007 r. w sprawie przekształcenia Zakładu Gospodarki Komunalnej w L. w spółkę prawa handlowego ze stuprocentowym udziałem Gminy Miasta, oraz w oparciu o art. 22 ustawy z 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, zawiązuje spółkę z o.o. wnosząc wkład w postaci mienia Zakładu Gospodarki Komunalnej w L. pozostającego po jego likwidacji. Wymienione są składniki mienia: nieruchomości, a także środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz wyposażenie w wartości księgowej netto zgodnie z wykazami stanowiącymi załączniki do aktu. Dalej w tymże Akcie Założycielskim stwierdza się, że zgodnie z art. 23 cytowanej ustawy o gospodarce komunalnej składniki mienia zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki prawo zarządu gruntem staje się prawem użytkowania wieczystego i że spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością zakładu budżetowego.

Kapitał zakładowy spółki ustalono na X mln zł. Wszystkie udziały (X równych i niepodzielnych udziałów o wartości X zł każdy) objęło Miasto L. i pokryło je wkładem w postaci mienia zlikwidowanego zakładu budżetowego. Wielkość sumy bilansowej w bilansie otwarcia spółki wyniosła X zł, przy czym księgowa wartość netto środków trwałych (nie było wyceny rynkowej ani ustalania wartości godziwej) wyniosła X zł, a więc znacznie więcej, niż kapitał zakładowy. W Akcie Założycielskim nie ma zapisu o utworzeniu w spółce kapitału zapasowego. Jest natomiast wzmianka, że 10% zysku za dany rok obrotowy przeznacza się na kapitał zapasowy aż do momentu, gdy osiągnie on co najmniej jedną trzecią kapitału zakładowego. Na podstawie art. 154 § 3 Kodeksu Spółek Handlowych nadwyżkę faktycznie wniesionego do spółki wkładu pieniężnego i aportu nad wartością nominalną wydanych udziałów (kapitał zakładowy) po uwzględnieniu zapasów należności zobowiązań oraz innych składników aktywów i pasywów Spółka po dodatkowym upewnieniu się o prawidłowości odczytania woli wspólnika przeznaczyła na kapitał zapasowy o wysokości X zł W marcu 2009 r. wspólnik dokonał zmian w Akcie Założycielskim spółki i wyraźnie stwierdził, że tworzy w spółce kapitał zapasowy.

Spółka na podstawie art. 16h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kontynuuje amortyzowanie środków trwałych wniesionych przez wspólnika, jednak amortyzacji od środków trwałych, które nie zostały przekazane na utworzenie kapitału zakładowego nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

Należy zatem stwierdzić, że Gmina Miejska z dniem likwidacji zakładu budżetowego Zakład Gospodarki Komunalnej w L. przejęła wszystkie składniki majątkowe, które związane były z realizacją zadań przedmiotowej jednostki. Jednocześnie jako jedyny udziałowiec wniosła do nowo utworzonej Spółki aport spełniający wymogi art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), tj. w postaci mienia zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji.

W niniejszej sprawie nie ma zatem zastosowania art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, wkładem do nowo utworzonej Spółki było mienie będące w dyspozycji zakładu budżetowego, które jednocześnie na dzień wniesienia aportu znajdowało się w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zakładu budżetowego.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powinien ustalić wartość początkową środków trwałych wniesionych do Spółki zgodnie z dyspozycją zawartą w przepisie art. 16g ust. 9 i ust. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a amortyzacja środków trwałych nie pokrytych kapitałem zakładowym nie stanowi dla spółki kosztu uzyskania przychodów.

Należy jednak zaznaczyć, że rolą postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie jest ustalenie, czy sposób poszczególnych rozliczeń kwotowych jest prawidłowy, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego.

Podsumowując, w oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca wprowadzając do ewidencji majątek trwały przyjęty aportem po zlikwidowanym zakładzie budżetowym, prawidłowo przyjął dla celów amortyzacji za wartości początkowe wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z ksiąg zakładu budżetowego wraz z odnotowaniem na odpowiednich kontach dotychczasowego umorzenia dotyczącego zakładu budżetowego.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.