IPPB5/423-427/09-4/JC - Obowiązek spółki naliczenia i odprowadzenia odsetek, o których mowa w art. 16e ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji nabycia przez tą spółkę gruntu z zamiarem odsprzedaży i zaliczenia go w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu 29 lipca 2009 r.) oraz piśmie z dnia 9 października 2009 r. (data nadania 9 października 2009 r., data wpływu 12 października 2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-427/09-2/JC z dnia 14 września 2009 r. (data nadania 15 września 2009 r., data doręczenia 17 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku naliczenia i odprowadzenia odsetek od gruntu- jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku naliczenia i odprowadzenia odsetek od gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2006 Spółka nabyła grunt o wartości 150.000 zł z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży w ciągu 12 miesięcy. Jego wartość odniosła w ciężar kosztów uzyskania przychodów (koszty operacyjne) w momencie zakupu.

Planowana sprzedaż nie doszła do skutku. W związku z zaistniałą sytuacją Spółka dokonała korekty ujęcia działki w księgach handlowych odnosząc jej wartość w środki trwałe w pozycji grunty (grunty nie podlegają amortyzacji).

Skorygowano również zeznanie podatkowe CIT-8/2006 r.

Naliczono:

Kwotę odsetek w wysokości 2.328 zł wpłacono przelewem na konto urzędu skarbowego. Kwotę 83.400 zł (28.500 + 54.900) przeksięgowano z konta podatku VAT, wykazanego w deklaracji VAT-7/XI/2007 jako VAT do zwrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w wyniku opisanego stanu faktycznego Spółka miała obowiązek naliczenia i odprowadzenia od ww. gruntu (używanego powyżej 1 r.) odsetek (sankcji) o których mowa w art. 16e ust. 1 pkt 4 w związku z art. 16e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Według oceny Spółki przepis art. 16e ust 1 w związku z art. 16 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy również składników majątku (którym jest ww. grunt).

Zatem Spółka winna naliczyć odsetki sankcyjne o których mowa w art. 16e ust. 1 pkt 4.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Artykuł 15 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż: koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z art. 15 ust. 4b koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

Ponadto, art. 15 ust. 4c stanowi, iż: koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.

Wydatki na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów są natomiast kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego ich zbycia, bez względu na czas ich poniesienia.

Artykuł 16e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż: jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

Ponadto art. 16e ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż: przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł do kosztów uzyskania przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie zalicza się gruntów i praw użytkowania wieczystego gruntu nabytych z zamiarem odsprzedaży.

Przyjmując za Podatnikiem, iż nabył grunt z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży nie mają zastosowania przepisy art. 16e ust. 1 oraz 16e ust. 2. Zakupiony grunt powinien być potraktowany jako towar handlowy.

Wobec powyższego Spółka postąpiła nieprawidłowo zaliczając wartość nabytego gruntu w ciężar kosztów w momencie zakupu, gdyż ww. grunt powinien być potraktowany jako towar handlowy a nie jako środek trwały.

Klasyfikacja gruntu jako towaru handlowego oznacza, że u podatników prowadzących księgi rachunkowe wydatki na jego nabycie są kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami. Powinny być one rozliczone zgodnie z zasadami potrącalności kosztów w czasie zgodnie z art. 15 ust. 4, 4b, 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Regułą jest, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Wobec powyższego, Spółka nie miała obowiązku naliczenia i odprowadzenia odsetek, o których mowa w art. 16e ust. 1 pkt 4 w związku z art. 16e ust. 2 od gruntu zakupionego z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.