IPPB5/423-4/14-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2013 r. (data wpływu 3 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę w ramach realizacji zawartych umów - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę w ramach realizacji zawartych umów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) świadczy na rzecz kontrahentów (dalej: Zleceniodawcy) usługi doradztwa finansowego. Usługi wykonywane przez Spółkę obejmują w szczególności asystę w ramach procesów fuzji i przejęć (asysta związana z planowaniem i organizacją procesu, przeprowadzania badania due dilligence, wyceny, procesy restrukturyzacyjne, itd.) oraz asystę związaną z pozyskiwaniem kapitału (w formie kapitałów własnych, długu czy finansowania hybrydowego we wszystkich fazach cyklu rozwojowego firmy).

Usługi wykonywane są na podstawie umów, porozumień, ofert, itp. (dalej: umowy), które stanowią, że jednym z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia należnego z tytułu wykonanych usług będą wydatki związane z realizacją projektu. Tym samym, przedmiotowe wydatki zwiększają kwotę wynagrodzenia należnego na rzecz Spółki.

Wydatki, które są ponoszone przez Spółkę i następnie zwiększają kwotę należnego wynagrodzenia związane są m.in. z:

* nabyciem artykułów spożywczych,

* nabyciem usług gastronomicznych, cateringowych i napojów (w tym napojów alkoholowych) na spotkaniach biznesowych.

W trakcie spotkań biznesowych mogą brać udział przedstawiciele klienta lub jego kontrahentów, np. podmiotu, który może zostać przejęty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym ponoszone przez Spółkę koszty stanowiące element kalkulacyjny wynagrodzenia wynikającego z zawartych umów (związane z realizacją projektów na rzecz Zleceniodawców, w tym np. koszty posiłków, napojów) nie są objęte dyspozycją przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) i stanowią w całości koszty uzyskania przychodów Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Koszty stanowiące element kalkulacyjny wynagrodzenia wynikającego z zawartych umów (związane z realizacją projektów na rzecz zleceniodawców, w tym np. koszty posiłków, napojów) nie są objęte dyspozycją przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) i stanowią w całości koszty uzyskania przychodów Spółki.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT do katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o CIT nie definiuje terminu "reprezentacja". Tym niemniej biorąc pod uwagę w szczególności aktualne orzecznictwo sądów administracyjnych, termin ten oznacza w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów.

Powyższe konkluzje znajdują potwierdzenie m.in. w wyroku w składzie siedmioosobowym Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 2013 r. (sygn. II FSK 702/11), w którym sąd stwierdził, że:

"Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

W tym celu należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "repraesentatio" oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości, czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia. Ponownie podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy."

Biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej definicję reprezentacji należy uznać, że wydatki ponoszone przez Spółkę nie mogą być uznane za wydatki na cele reprezentacji. Spółka nie podejmuje bowiem działań mających na celu budowanie lub polepszenie jej własnego wizerunku.

Przedmiotowe wydatki nawet w przypadku, gdy obejmują świadczenia związane z gastronomią, cateringiem, nabyciem produktów spożywczych, etc są wydatkami, które w sposób bezpośredni związane są z realizacją projektu, tj. stanowią element kalkulacyjny wynagrodzenia należnego od kontrahentów. Tym samym, nie można uznać, że wydatki te są ponoszone w celu wykreowania pozytywnego wizerunku Spółki, uwypuklenia jej zasobności czy profesjonalizmu. Prowadzone przez Spółkę działania, mimo pozornego podobieństwa do reprezentacji, polegają jedynie na wykonywaniu zobowiązań wynikających z zawartych przez Spółkę umów w ramach konkretnego projektu, mającego na celu jego realizację.

Jedynym elementem łączącym przedmiotowe wydatki z wydatkami reprezentacyjnymi jest zbieżność rodzajowa kosztów, np. w obu przypadkach mogą występować koszty związane z nabyciem usług gastronomicznych. Analizując jednak cel i okoliczności ponoszenia przedmiotowych wydatków uwypuklają się istotne różnice. W przypadku reprezentacji celem jest stworzenie pozytywnego wizerunku podatnika, w przypadku wydatków ponoszonych przez Spółkę celem jest odpowiednie zrekompensowanie jej kosztów związanych z realizacją projektu i zwiększenie należnego jej wynagrodzenia.

Tym samym, wydatki te są wydatkami bezpośrednio związanymi z przychodem z tytułu podstawowej działalności prowadzonej przez Spółkę. W konsekwencji, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, gdyż (I) objęte są dyspozycją art. 15 ust. 1 (II) i jednocześnie nie stanowią wydatków, o których mowa art. 16 ust. 1 pkt 26 ustawy o CIT.

Spółka pragnie zauważyć, iż powyższe stanowisko potwierdza także Minister Finansów w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacja indywidualna z dnia 20 sierpnia 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/2/423-1023/13/AK):

"odnosząc się natomiast do kosztów organizacji spotkań, w sytuacji gdy spotkania takie są elementem świadczonych usług PR (a zatem ich wartość będzie wkalkulowana w cenę tych usług) stwierdzić należy, iż wydatki te będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, bowiem nie są to wydatki na reprezentacje, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.

W świetle powyższego stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

(...)

kosztów ww. spotkań w przypadku, gdy spotkania te są elementem świadczonych przez Spółkę usług - jest prawidłowe."

* interpretacja indywidualna z dnia z dnia 24 stycznia 2013 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/2/423-1292/12/AK):

"Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka podpisała kontrakt z kontrahentem z Rosji i Ukrainy na dostawę swoich produktów. Na etapie negocjacji strony ustaliły rodzaj kosztów jakie kontrakt będzie obejmował i koszty te były elementem składowym kalkulacji ceny. W jednym z paragrafów kontraktu dokonany został zapis dotyczący pokrycia kosztów związanych z obsługą delegacji kontrahentów z Rosji i Ukrainy odbierających towar, załatwiających ewentualne reklamacje jakościowe itp. tj. kosztów zakwaterowania, wyżywienia przejazdów itp. (na podstawie faktur za usługi gastronomiczne).

Z powyższego wynika, iż wydatki związane z pokryciem kosztów związanych z obsługą delegacji kontrahentów z Rosji i Ukrainy nie mają charakteru wydatków związanych z reprezentacją. Spółka ponosząc koszty zakwaterowania, wyżywienia przejazdów itp. realizuje postanowienia kontraktu. Przedmiotowe wydatki poniesione przez Spółkę stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów, wypełniają bowiem przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W tym miejscu należy bowiem zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest również prawidłowym jego udokumentowaniem (art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p.)."

* interpretacja indywidualna z dnia 2 marca 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-860/10-3/JC):

"Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty nie są związane z jego reprezentacją i reklamą (...) i zasadniczo nie wpływają na promocję samej Spółki. W tym stanie rzeczy przedmiotowe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, w szczególności poniesione na usługi cateringowe i gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów należy uznać za poniesione w związku z wykonaniem usług określonych w umowie, a nie w celu reprezentacji Wnioskodawcy (...), a w konsekwencji za będące poza hipotezą normy prawnej określonej w art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy."

* interpretacja indywidualna z dnia 13 września 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-377/10-2/DG):

"Zatem, co do zasady Spółka ma prawo do zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów kosztów drobnych upominków oraz kosztów napojów, posiłków, noclegów, wydatków związanych z wyjazdem na targi lub wystawy, koszty dystrybucji ulotek, katalogów, broszur, egzemplarzy testowych promowanych produktów, drobnych upominków jako stanowiących podstawę kalkulacji wynagrodzenia Spółki należnego z tytułu wykonywania zawartych przez Spółkę umów."

* interpretacja indywidualna z dnia 18 sierpnia 2009 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-290/09-2/AM):

"Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na reprezentację oraz wydatków związanych z nieodpłatnym przekazywaniem przez Wnioskodawcę świadczeń pieniężnych i rzeczowych w celu wykonania usług marketingowych w ramach zawartej umowy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. A zatem w odniesieniu do powyższych wydatków nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 14 i art. 16 ust. 1 pkt 28."

Analogiczne stanowisko prezentowane jest także w następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2009.12.29- IPPB5/423-633/09-4/AM,

* interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2011.02.21- IPPB5/423-802/10-2/AM,

* interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2009.09.04- IPPB5/423-309/09-2/AJ,

* interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2011.03.16- IPPB5/423-883/10-4/AM.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż wskazane we wniosku wydatki ponoszone przez Spółkę nie stanowią dla Wnioskodawcy kosztów reprezentacji i nie są objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Jednocześnie, z uwagi, że przedmiotowe wydatki stanowią element kalkulacyjny wynagrodzenia należnego Spółce, stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy na zasadach ogólnych.

Biorąc pod uwagę powyższe wnoszę o potwierdzenie stanowiska przedstawionego przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy poinformować, że w obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 marca 2011 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 8 kwietnia 2011 r., Nr 74, poz. 397 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

W toku wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie. Z uwagi na powyższe, przywołane interpretacje indywidualne mają jedynie walor informacyjny i nie mogą być wiążące dla tutejszego organu podatkowego w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.