IPPB5/423-394/10-4/DG - Rachunek walutowy w banku zagranicznym a kurs właściwy do ustalenia różnic kursowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) oraz piśmie z dnia 30 sierpnia 2010 r. (data nadania 31 sierpnia 2010 r., data wpływu 2 września 2010 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 23 sierpnia 2010 r. Nr IPPB5/423-394/10-2/DG (data nadania 24 sierpnia 2010 r., data doręczenia 26 sierpnia 2010 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zastosowania dla ustalania różnic kursowych:

* średniego kursu NBP w sytuacji prowadzenia rachunku walutowego w banku zagranicznym, który nie ustala kursów walut - jest prawidłowe,

* faktycznie zastosowanego kursu waluty w przypadku przewalutowania środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku walutowym - jest prawidłowe,

* rozumienia faktycznie zastosowanego kursu waluty - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2010 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada rachunek walutowy w EUR, prowadzony przez zagraniczny bank w Austrii. Na wskazany rachunek walutowy w dniu 27 stycznia 2010 r. wpłynęły środki pieniężne w EUR, które Spółka otrzymała w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Spółka korzysta z usług zagranicznego banku, w którym nie jest ogłaszany kurs waluty stosowany do przeliczenia waluty obcej na polską. Spółka poprosiła kilka dni później ww. bank o podanie hipotetycznego kursu waluty i uzyskała przybliżony kurs waluty (zgodnie z informacją banku nie jest możliwe podanie dokładnego kursu z uwagi na jego fluktuacje w ciągu dnia).

Następnie, w dniu 1 lutego 2010 r. wskazane środki pieniężne w EUR zostały przewalutowane na walutę polską według wynegocjowanego przez Spółkę kursu wymiany. Dla ustalenia różnic kursowych dla celów podatkowych, Spółka przyjęła faktycznie zastosowany kurs wymiany, tj. kurs wynegocjowany z austriackim bankiem. Spółka ustala różnice kursowe dla celów podatkowych na podstawie art. 15a ustawy o p.d.o.p.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w świetle art. 15a ust. 2 pkt 3, art. 15a ust. 3 pkt 3 oraz 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p., dla ustalenia różnic kursowych od własnych środków pieniężnych, Spółka powinna przyjąć średni kurs Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 27 stycznia 2010 r. (tekst jedn. dnia poprzedzającego wpływ środków pieniężnych na rachunek bankowy) oraz faktycznie zastosowany kurs waluty z dnia 1 lutego (tekst jedn. daty przewalutowania środków pieniężnych).

Zdaniem Spółki, w celu ustalenia różnic kursowych od własnych środków pieniężnych, należy przyjąć kursy wskazane powyżej, tj. średni kurs Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków pieniężnych w EUR na rachunek walutowy w EUR Spółki (ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień 27 stycznia) oraz faktycznie zastosowany kurs waluty z dnia 1 lutego (tekst jedn. daty przewalutowania środków pieniężnych).

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., odpowiednio dodatnie i ujemne różnice kursowe powstają między innymi, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dnu ich wpływu jest odpowiednio niższa I wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. W świetle art. 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p., jeżeli przy obliczaniu wartości ww. różnic kursowych, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W tym kontekście, Spółka zwraca uwagę, iż art. 15a ani żaden inny przepis ustawy o p.d.o.p. nie przedstawia definicji terminu "faktycznie zastosowanego kursu waluty".

Analiza bezpośredniego brzmienia art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p. pozwała stwierdzić, iż istotnym elementem tych przepisów jest aspekt faktyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, określenie faktyczny oznacza "zgodny z faktami", natomiast fakt to, co zaszło lub zachodzi w rzeczywistości".

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, po uwzględnieniu literalnego brzmienia terminu "faktycznie zastosowany kurs waluty", należy przyjąć, iż oznacza on kurs waluty użyty przy realizacji rzeczywistej transakcji (wyraz "zastosowany" odwołuje się bowiem do czasu przeszłego dokonanego). Tym samym, faktycznie zastosowany kurs waluty z określonego dnia to taki kurs, który rzeczywiście został przyjęty, którym się posłużono, wykorzystując go w danej operacji finansowej. Zdaniem Spółki, faktycznie zastosowany kurs waluty nie służy do przeliczenia wartości wyrażonych w walutach obcych na walutę polską jedynie dla celów ewidencyjnych. W konsekwencji, w ocenie Spółki, faktycznie zastosowany kurs waluty to kurs pieniężnej wymiany, który występuje jedynie w przypadku transakcji, w których dochodzi do rzeczywistej sprzedaży lub nabycia waluty (tekst jedn. faktycznej wymiany waluty).

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę, w odniesieniu do wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy nie zastosowano faktycznie żadnego kursu waluty, ponieważ wpłata na rachunek walutowy w EUR została dokonana bezpośrednio w walucie obcej, tj. w EUR bez uprzedniego zakupu waluty od banku. Nie miała miejsca żadna transakcja wymiany waluty i tym samym, nie mogło dojść do faktycznego zastosowania kursu waluty.

Podsumowując, w ocenie Spółki, w opisanym przypadku nie można ustalić faktycznie zastosowanego kursu waluty, ponieważ nie został on przyjęty do realizacji przedmiotowej operacji (nie doszło do wymiany waluty). W konsekwencji, zgodnie z art. 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p., dla ustalenia różnic kursowych z tytułu otrzymanych środków pieniężnych prawidłowe jest zastosowanie kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy Spółki.

Przedstawiona powyżej argumentacja Spółki znajduje potwierdzenie, między innymi, w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 18 lipca 2007 r. wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łańcucie (sygn. USiA131423-2/07), który zgodził się ze stanowiskiem podatnika potwierdzając tym samym, że w sytuacji Spółki, w związku z faktem dokonywania transakcji przy pomocy rachunku walutowego nie można mówić o faktycznie zastosowanym kursie waluty, ponieważ nie dochodzi do rzeczywistej sprzedaży lub nabycia waluty. Transakcje są przeprowadzane tylko i wyłącznie w EURO. Można zastosować tutaj przepis art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiący, że jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień". Stanowisko Spółki potwierdza również nieprawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1190/09), zgodnie z którym "pogląd Ministra Finansów (.".) sprowadzający się do konkluzji, że faktycznie zastosowany kurs walutowy to nie tylko kurs zrealizowany, lecz także taki który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień, stoi w oczywistej sprzeczności z brzmieniem omówionych wyżej przepisów. Nie można postawić znaku równości między faktycznie zastosowanym kursem a kursem, który jedynie należy zastosować dla dokonania wyceny operacji "gospodarczej w postaci transakcji walutowej".

W przypadku uznania, iż dla celów podatkowego rozliczenia różnic kursowych powinien zostać przyjęty faktycznie zastosowany kurs również w odniesieniu do wpływu środków pieniężnych w EUR na rachunek bankowy w EUR, Spółka zwraca uwagę, iż nie jest możliwe uwzględnienie przez nią faktycznie zastosowanego kursu walut, ponieważ jej rachunek walutowy prowadzony jest przez zagraniczny (austriacki) bank. Przedmiotowy bank nie publikuje kursów walut, natomiast hipotetyczny kurs waluty, który Spółka uzyskała po upływie kilku dni od wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy został przez bank określony w przybliżeniu (jego dokładność obarczona jest ryzykiem błędu z uwagi na znaczną zmienność kursu) i wobec tego nie może zostać przyjęty przez Spółkę jako faktycznie zastosowany kurs waluty. W ocenie Spółki, w takim przypadku właściwe jest zastosowanie średniego kursu Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dokonanie operacji na rachunku walutowym.

Powyższa argumentacja jest powszechnie akceptowana w interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 3 grudnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-677/09-2/IŚ) stwierdził, iż jeżeli nie byłoby możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, ponieważ nie został on ustalony (np. w przypadku gdy podatnik korzysta z rachunku walutowego banku zagranicznego, w którym nie jest ogłaszany kurs waluty stosowany do przeliczenia złotego), wówczas możliwe jest zastosowanie kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dokonanie operacji na rachunku walutowym.

Identyczne stanowisko zostało przyjęte w interpretacji indywidualnej z dnia 14 września 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB3/423-330/09/MK), który uznał, iż, zastosowanie kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dokonanie operacji na rachunku walutowym możliwe jest wyłącznie w sytuacji, gdy przy obliczaniu wartości różnic kursowych, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, ponieważ nie został on ustalony (np. w przypadku, gdy podatnik korzysta z rachunku walutowego banku zagranicznego).

Również w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-298/09-2/IS) potwierdził, że Jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych (...) nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu. przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Dopiero zatem, jeżeli nie byłoby możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, ponieważ nie został on ustalony (np. w przypadku gdy podatnik korzysta z rachunku walutowego banku zagranicznego, w którym nie jest ogłaszany kurs waluty stosowany do przeliczenia złotego), wówczas możliwe jest zastosowanie kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dokonanie operacji na rachunku walutowym.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku wpływu środków pieniężnych w EUR na rachunek walutowy w EUR nie występuje faktycznie zastosowany kurs walutowy. Tym samym, dla ustalenia różnic kursowych dla celów podatkowych w odniesieniu do wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy, Spółka powinna zastosować średni kurs Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu ww. środków na jej rachunek walutowy. Niemniej jednak, nawet w przypadku uznania, iż Spółka jest zobowiązana do przyjęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty w postaci kursu kupna banku, Spółka wskazuje, iż z uwagi na posiadanie rachunku walutowego w zagranicznym banku, nie jest możliwe jego dokładne ustalenie. W konsekwencji, zdaniem Spółki, powinna ona zastosować średni kurs Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Różnice kursowe, jako kategoria ekonomiczna, najogólniej oznaczają różnice wynikające z wartości walut obcych wyrażonych w walucie polskiej w różnych momentach czasu. Powstają na skutek wahań kursów (kurs - cena jednej waluty w jednostkach innej waluty) kupna i sprzedaży waluty krajowej w stosunku do walut obcych, wzajemnych zmian poziomów kursów innych walut oraz wystąpienia odchyleń między kursem średnim walut obcych, ogłaszanym przez bank centralny (NBP) a faktycznymi, najczęściej bankowymi kursami sprzedaży lub zakupu poszczególnych walut.

W zależności od wzajemnych relacji pomiędzy kursami walut mogą, więc występować dodatnie lub ujemne różnice kursowe.

Istotne jest to, że dla celów ewidencji rachunkowej i podatkowej istnieje obowiązek przeliczania walut obcych na walutę polską po określonych kursach walut.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej ustawa podatkowa), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a, albo na podstawie przepisów o rachunkowości pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w art. 9b ust. 3 u.p.d.o.p., sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Stosownie do art. 15a ust. 1 u.p.d.o.p., różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody, jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów, jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 ustawy.

A zatem, różnice kursowe, jako element przychodów bądź kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca posiada rachunek walutowy w EUR, prowadzony przez zagraniczny bank w Austrii. Na wskazany rachunek walutowy w dniu 27 stycznia 2010 r. wpłynęły środki pieniężne w EUR, które Spółka otrzymała w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Spółka korzysta z usług zagranicznego banku, w którym nie jest ogłaszany kurs waluty stosowany do przeliczenia waluty obcej na polską. Spółka poprosiła kilka dni później ww. bank o podanie hipotetycznego kursu waluty i uzyskała przybliżony kurs waluty (zgodnie z informacją banku nie jest możliwe podanie dokładnego kursu z uwagi na jego fluktuacje w ciągu dnia). Przy analizie tak przedstawionego stanu faktycznego należy uwzględnić zatem przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z którymi ustawodawca wiąże skutki w postaci wystąpienia podatkowych różnic kursowych wskazane w art. 15a ust. 2 pkt 3 (dodatnie różnice) i ust. 3 pkt 3 (ujemne różnice) u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15a w ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.p. dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

* otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

Na podstawie art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy podatkowej, ujemne różnice kursowe powstają natomiast, jeżeli wartość:

* otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

Dodatkowo, zgodnie z art. 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli przy obliczeniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Przepisy ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia "faktycznie zastosowanego kursu waluty".

W świetle wykładni językowej faktycznie zastosowany kurs walutowy nie jest tylko kursem zrealizowanym, dlatego nie należy wiązać go tylko z sytuacjami związanymi z nabyciem i zbyciem (wymianą) walut.

Jest to kurs faktycznie użyty m.in. do ustalenia określonej wartości różnicy kursowej. Faktycznie zastosowany kurs to również taki, po którym dokonuje się faktycznej wyceny w danym dniu, koniecznej dla ustalenia różnic kursowych, m.in. w dacie wpływu lub wypływu waluty obcej na bankowym rachunku walutowym.

Przy operacjach bankowych w celu ustalenia różnic kursowych dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, a więc kursie faktycznie zastosowanym. A zatem do wyceny wartości wpływu waluty obcej na rachunek walutowy w banku należy przyjmować kurs bankowy, tj. kurs faktycznie zastosowany. Jest to zatem kurs, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny w danym dniu, w którym została dokonana operacja gospodarcza.

Mając powyższe na względzie należy przyjąć, iż podatkowe rozliczenie różnic kursowych powinno być dokonywane według faktycznie zastosowanego kursu walutowego, a dopiero, jeżeli przy obliczeniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, np. przy korzystaniu z rachunku walutowego banku zagranicznego, w którym nie jest ogłaszany kurs waluty stosowany do przeliczenia złotego, wówczas w takich przypadkach jest uzasadnione przyjęcie kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego operacje walutowe.

W przedstawionym stanie faktycznym, przyjmując za Spółką, z uwagi na to że w banku w Austrii, z którego usług korzysta Wnioskodawca, nie jest ogłaszany kurs waluty, stosowany do przeliczenia waluty obcej na polską, spółka do ustalenia różnic kursowych od własnych środków pieniężnych, powinna przyjąć średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 27 stycznia 2010 r. Należy jednakże pamiętać, iż określony przepisami art. 15a ust. 4 ustawy podatkowej, średni kurs NBP może być stosowany w uzasadnionych sytuacjach, zatem wyłączona została dowolność wyboru czy uznania podatnika. Samo prowadzenie rachunku walutowego w banku zagranicznym nie jest sytuacją uniemożliwiającą zastosowanie do obliczania różnic kursowych faktycznie zastosowanego kursu waluty. Przyjmując jednakże za podatnikiem, że bank w Austrii nie ogłasza kursów waluty, należy uznać prawidłowość stanowiska podatnika, w zakresie możliwości zastosowania średniego kursu NBP dla ustalenia powstałych różnic kursowych.

Odnosząc się natomiast do zagadnienia późniejszego przewalutowania zgromadzonych na rachunku walutowym środków pieniężnych z EUR na PLN, należy potwierdzić prawidłowość stanowiska Spółki, odnośnie przyjęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty, wynikającego z zawartej z bankiem umowy.

Reasumując, w celu ustalenia różnic kursowych od własnych środków pieniężnych, w przedstawionym stanie faktycznym, należy przyjąć kursy wskazane powyżej, tj. średni kurs Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków pieniężnych w EUR na rachunek walutowy w EUR Spółki (ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień 27 stycznia) oraz faktycznie zastosowany kurs waluty z dnia 1 lutego (tekst jedn. daty przewalutowania środków pieniężnych).

W niniejszej interpretacji należy odnieść się również do stwierdzenia podatnika zawartego w jego stanowisku, a dot. kwestii pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. W ocenie Spółki, faktycznie zastosowany kurs waluty to kurs pieniężnej wymiany, który występuje jedynie w przypadku transakcji, w których dochodzi do rzeczywistej sprzedaży lub nabycia waluty (tekst jedn. faktycznej wymiany waluty). Stanowisko takie nie zasługuje jednak na akceptację bowiem kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny w celu ustalenia różnic kursowych. W sensie technicznym faktycznie zastosowany kurs waluty oznacza miarę wartości pieniądza krajowego w stosunku do waluty obcej. Faktycznie zastosowany kurs waluty nie musi być wyłącznie kursem pieniężnej wymiany, a użycie go przy takich kategoriach podatkowych jak: otrzymanie przychodu, uiszczenie zapłaty, wpływ i wypływ waluty, czy też wycena kredytu (pożyczki), świadczy, iż jest to kurs faktycznie zastosowany do wyceny określonych wartości kształtujących różnice kursowe.

Końcowo, należy zaznaczyć, iż jeżeli stan faktyczny przedstawiony we wniosku, okazałby się w rzeczywistości inny, tj. bank zagraniczny prowadzący Spółce rachunek walutowy, ogłasza kursy walut do przeliczenia na PLN, bądź kursy te zostały indywidualnie ustalone pomiędzy Spółką a bankiem, organ powinien wywieść skutki prawne adekwatne do stanu rzeczywistego. Jednakże pełna ocena stanu faktycznego, możliwa jest tylko w postępowaniu kontrolnym. Postępowanie to, w odróżnieniu od postępowania w sprawie wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego jest postępowaniem dowodowym, w którym w wyniku zbadania okoliczności danej sprawy nastąpi ocena racjonalności działań Spółki.

Odnosząc się natomiast do powołanych we wniosku interpretacji, tj. sygn. IPPB5/423-677/09-2/IŚ, IPPB5/423-298/09-2/IŚ, należy potwierdzić prawidłowość wydanych interpretacji, choć dotyczą innych stanów faktycznych i nie mogły stanowić podstawy do wydania przedmiotowej interpretacji, niemniej jednak kwestie stosowania kursu faktycznie zastosowanego znalazły potwierdzenie w wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.