IPPB5/423-391/13-2/IŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 23 maja 2013 r.) dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w skutków w tym podatku po stronie komplementariusza z tytułu przewalutowania przez spółkę komandytową zobowiązań pożyczkowych, w tym skutków w postaci różnic kursowych oraz skutków z tytułu zmiany oprocentowania pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 23 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w skutków w tym podatku po stronie komplementariusza z tytułu przewalutowania przez spółkę komandytową zobowiązań pożyczkowych, w tym skutków w postaci różnic kursowych oraz skutków z tytułu zmiany oprocentowania pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca jest osobą prawną, wspólnikiem (komptementariuszem) spółki T. Polska Sp. z o.o. Sp.k. (dalej: "T."). T. powstała w wyniku przekształcenia spółki X. Polska Sp. z o.o. (dalej: "Spółka Przekształcona"). Przekształcenie zostało zarejestrowane przez Sąd Rejonowy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 11 kwietnia 2013 r.

Zgodnie z art. 553 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z dnia 8 listopada 2000 r., ze. zm., dalej: "k.s.h."), T. przysługują wszystkie prawa i obowiązki Spółki Przekształconej.

T. prowadzi działalność głównie w zakresie: robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej, specjalistycznych robót budowlanych, kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek, zarządzaniem nieruchomościami oraz działalnością w zakresie architektury. T realizuje obecnie projekt inwestycyjny, polegający na budowie budynku wielolokalowego - apartamentowca. Po zakończeniu procesu budowy lokale w budynku będą przeznaczone na sprzedaż lub wynajem.

W celu realizacji przedmiotowego projektu inwestycyjnego, z powodu braku wystarczającego kapitału własnego, Spółka Przekształcona (przed dokonaniem przekształcenia) zaciągnęła szereg pożyczek (także w walutach obcych - dolarach amerykańskich oraz euro), udokumentowanych stosownymi umowami.

W związku z przekształceniem, T. wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki Spółki Przekształconej wynikające z tych umów pożyczek. Zgodnie z ich brzmieniem, odsetki są naliczane i nie są kapitalizowane ani spłacane przed dniem ich wymagalności, tj. w dniu upływu terminu obowiązywania umowy pożyczki.

Obecnie, w związku z późn. zm. w zarządzaniu finansami T., T. oraz pożyczkodawcy planują zawrzeć aneksy do umów pożyczek, na mocy których dojdzie do:

* zmiany waluty, w jakiej kwoty pożyczek są wyrażone, przy czym:

* kwoty pożyczek wyrażone w dolarach amerykańskich (USD) zostaną zmienione na złote (PLN),

* kwoty pożyczek wyrażone w euro (EUR) zostaną zmienione na złote (PLN),

* spłata pożyczek oraz odsetek również będzie dokonywana w PLN;

* zmiany oprocentowania pożyczek.

Zmiana oprocentowania pożyczek wynikać będzie z potrzeby dostosowania oprocentowania pożyczek do poziomu rynkowego dla pożyczek zlotowych po ich przewalutowaniu.

Na mocy zawartych aneksów zobowiązania T. wobec pożyczkodawców nie wygasną, ani nie zostaną umorzone. T. nie zobowiąże się również do spełnienia innego zobowiązania zamiast spłaty pożyczek. Zmiany te nie spowodują uregulowania/spłaty przez T. całości lub części istniejących pożyczek ani zaciągnięcia nowych pożyczek wyrażonych w PLN. W efekcie zawarcia aneksów do umów pożyczek T. będzie w dalszym ciągu zobowiązana do spłaty kwot pożyczek wynikających z tych samych, uprzednio zawartych umów i w określonych w nich terminach. Zmianie ulegnie waluta, w jakiej wyrażone będzie zadłużenie T. oraz wysokość oprocentowania pożyczek. Przewalutowanie obejmować będzie również naliczone do dnia zawarcia aneksów odsetki od pożyczek.

Spółka rozlicza różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy o CIT, na podstawie art. 15a tej ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z zawarciem przez T. aneksów do umów pożyczek, obejmujących zmianę waluty, w której wyrażona jest kwota pożyczek, po stronie Spółki (jako podatnika podatku dochodowego od dochodów z działalności prowadzonej przez T., w części odpowiadającej prawu Spółki do udziału w zysku T.) powstanie przychód podlegający opodatkowaniu lub koszty uzyskania przychodów, w szczególności z tytułu różnic kursowych.

2. Czy w związku z zawarciem przez T. aneksów do umów pożyczek, obejmujących zmianę oprocentowania pożyczek, po stronie Spółki (jako podatnika podatku dochodowego od dochodów z działalności T., w części odpowiadającej prawu Spółki do udziału w zysku T.) powstanie przychód podlegający opodatkowaniu lub koszty uzyskania przychodów.

3. Czy splata w PLN (w jakiejkolwiek formie) zobowiązań z tytułu przewalutowanych na PLN pożyczek spowoduje powstanie dla Spółki (jako podatnika podatku dochodowego od dochodów z działalności T., w części odpowiadającej prawu Spółki do udziału w zysku T.) przychodów lub kosztów z tytułu różnic kursowych dla celów podatku dochodowego.

Stanowisko Spółki:

Ad. 1

Zdaniem Spółki, zawarcie przez T. aneksów do umów pożyczek, obejmujących zmianę waluty, w której wyrażona jest kwota pożyczek, nie spowoduje powstania po stronie Spółki (jako podatnika podatku dochodowego od dochodów z działalności prowadzonej przez T., w części odpowiadającej prawu Spółki do udziału w zysku T.) przychodu podlegającego opodatkowaniu ani kosztów uzyskania przychodów, w szczególności z tytułu różnic kursowych.

Zgodnie z regulacją art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: ustawa o CIT), przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie zaś z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT przychodem jest również wartość umorzonych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek.

Natomiast, w myśl przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z regulacją art. 15a ust. 1 ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają, odpowiednio, przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe, w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Zatem w myśl obowiązujących przepisów ustawy o CIT, różnice kursowe stanowią, co do zasady, przychody (dodatnie różnice kursowe) lub koszty uzyskania przychodów (ujemne różnice kursowe).

Zdarzenia, z którymi ustawodawca wiąże skutki w postaci wystąpienia podatkowych różnic kursowych wskazane zostały enumeratywnie w art. 15a ust. 2 (dodatnie różnice) i art. 15a ust. 3 (ujemne różnice) ustawy o CIT.

I tak, stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych diii.

Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Ponadto, zgodnie z art. 15a ust. 7 ustawy o CIT. za dzień zapłaty. o którym mowa w ust. 2 i 3 omawianego przepisu, uważa się dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

W ocenie Spółki powołane powyżej przepisy ustawy o CIT wyraźnie określają zdarzenia, w wyniku których powstają różnice kursowe od pożyczek mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, tj. gdy wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego (jej) otrzymania jest inna niż jego (jej) wartość w dniu spłaty (w jakiejkolwiek formie, tj. zarówno w postaci pieniężnej jak i niepieniężnej, np. w wyniku potrącenia).

W ocenie Spółki, z wyżej przytoczonych przepisów ustawy o CIT wynika również, iż z różnicami kursowymi dla celów podatkowych mamy do czynienia tylko wtedy, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

* dane zdarzenie gospodarcze zostało wyrażone w walucie obcej,

* realizacja tego zdarzenia (w jakiejkolwiek formie) nastąpiła w walucie obcej.

Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a sama zaplata (w jakiejkolwiek formie) następuje w złotówkach.

Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że przewalutowanie pożyczek na PLN w trakcie okresu obowiązywania umów" pożyczek nie będzie powodować powstania różnic kursowych dla celów podatkowych. Tym samym, planowane (w wyniku zmiany istniejących umów pożyczek w drodze aneksów) przewalutowanie pożyczek zaciągniętych przez T. polegać będzie jedynie na zmianie waluty, w jakiej wyrażone jest obecnie zobowiązanie z tytułu umów pożyczek (z EUR albo USD na PLN) przy jednoczesnym zachowaniu tożsamości tych zobowiązań (wyrażanych od daty przewalutowania w PLN) pomiędzy T. a pożyczkodawcami.

W związku z powyższym, w ramach opisanej w zdarzeniu przyszłym operacji przewalutowania (w drodze zmiany umów pożyczek w formie aneksów):

* dojdzie do przeliczenia wartości pożyczek, czyli aktualizacji wartości zadłużenia, w oparciu o przyjęty kurs wymiany waluty obcej (będący wynikiem ustaleń dokonanych z pożyczkodawcami);

* nie nastąpi wypływ środków dla uregulowania pożyczek ani odsetek, tj. nie dojdzie do zapłaty w walucie za zaciągnięte przez Tacit zobowiązania;

* nie dojdzie do uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie - dotychczasowe zobowiązania będą obowiązywać nadal, w zmienionej walucie i ze zmienionym oprocentowaniem, nie nastąpi jednak zaplata, potrącenie, umorzenie ani żadna inna forma uregulowania zobowiązań z tytułu pożyczek.

Zatem przewalutowanie nie będzie stanowić spłaty (uregulowania) dotychczasowych zobowiązań walutowych (w EUR albo w USD) i zaciągnięcia nowych zobowiązań w PLN. W konsekwencji, zdaniem Spółki, na gruncie przytoczonych wyżej regulacji art. 15a ust. 2 pkt 4 i ust. 3 pkt 4 i 5 oraz ust. 7 ustawy o CIT należy stwierdzić, iż przedmiotowa operacja przewalutowania pożyczek zaciągniętych przez T. nie będzie skutkować powstaniem przychodów lub kosztów z tytułu różnic kursowych dla celów podatkowych w momencie przewalutowania (tekst jedn.: zmiany umów pożyczek w drodze aneksów). Warunkiem powstania podatkowych różnic kursowych - w myśl powołanych przepisów - jest bowiem uregulowanie zaciągniętego zobowiązania w jakiejkolwiek formie. Tymczasem w przypadku dokonania przewalutowania zobowiązania z tytułu umów pożyczek nie dojdzie do uregulowania pożyczek, a jedynie do zmiany waluty, w której wyrażone zostało zobowiązanie. Tym samym różnice w wartości pożyczek zaciągniętych przez Spółkę mogą powstać na skutek przeliczenia zobowiązań z walutowych na złotówkowe, które, choć mogą nieć wpływ na wysokość spłacanego zobowiązania nie będą stanowić różnic kursowych w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, tzn. dodatnie nie zwiększą przychodu podatkowego, a ujemne nie zwiększą kosztów podatkowych Spółki.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisko, iż w wyniku przewalutowania pożyczek z EUR albo USD na PLN, w związku ze zmianą umów pożyczek w drodze aneksów, nie dojdzie do realizacji podatkowych różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT, a Spółka (jako podatnik podatku od dochodów T., w części, w jakiej Spółka ma prawo do udziału w zysku T.) nie będzie zobowiązana do podwyższenia przychodów podatkowych o dodatnie różnice kursowe lub podwyższenia kosztów podatkowych o ujemne różnice kursowe związane z przedmiotową operacją przewalutowania w momencie jej przeprowadzenia (zmiany umów pożyczek w drodze aneksów).

Stanowisko prezentowane przez Spółkę znajduje również odzwierciedlenie w utrwalonej linii interpretacyjnej organów podatkowych, w tym m.in.:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 października 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1044/08-4/ER),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia I1 sierpnia 2009 r. (sygn. IBPBI/2/423-554/09/AM),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 października 2009 r. (sygn. IPPB5/423-410/09-2/AS),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 kwietnia 2010 r. (sygn. ILPB3/423-85/10-4/MM),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 grudnia 2010 r. (sygn. IPPB5/423-675/010-2/IŚ),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lipca 2011 r. (sygn. IPPB5/423 -408/11-2/IŚ),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 września 2011 r. (sygn. ILPB4/423-206/11 -2/ŁM).

Również sądy administracyjne w wydawanych wyrokach potwierdzają, iż operacja przewalutowania pożyczek jest neutralna dla celów rozliczeń w podatkach dochodowych. Przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2012 r. (sygn. akt II FSK 629/11) stwierdził, że różnice powstałe na skutek przewalutowania pożyczek na złotówki mają charakter wyłącznie rachunkowy, a dla celów podatkowych są neutralne (tekst jedn.: nie wywołują skutków po stronie przychodów ani i kosztów uzyskania przychodu). Według Sądu:

" (...) różnica pomiędzy wartością udzielonych przez spółkę kredytów (pożyczek), wyrażoną w dolarach amerykańskich w przeliczeniu no złote według kursu, z dnia jego faktycznego udzielenia, a wartością kredytów wyrażoną w złotych na skutek przewalutowania (...) nie ma związku ze spłatą zobowiązania przez kredytobiorcę. Nie wynika również z faktycznego transferu środków w walucie obcej. Nie może zostać wobec tego uznana za dodatnią różnicę kursową, powiększającą przychód (...)".

Pomimo, iż przedstawiony wyrok odnosi się do sytuacji pożyczkodawcy, nie ma wątpliwości, iż (mając na uwadze brzmienie przepisów art. 15a ustawy o CIT) również po stronie pożyczkobiorcy przewalutowanie pożyczki nie będzie prowadziło do powstania różnic kursowych dla celów podatkowych.

Potwierdzenie stanowiska Spółki można znaleźć również m.in. w wyroku z dnia 28 października 2010 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie (sygn. akt I SA/Sz 412/10), gdzie Sąd stwierdził, iż " (...) taka operacja będzie neutralna pod względem podatkowym bowiem nie wywierca ona skutków ani po stronie przychodów, ani po stronie kosztów ich uzyskania. Przewalutowanie nie wiąże się z faktycznym transferem środków pieniężnych, w wyniku przewalutownia kredytobiorca nie otrzymuje kredytu. Operacja przewalutowania nie wpływu na rozliczenia podatkowe. (...) przewalutowanie kwoty głównej kredytu (...) jest operacją wyłącznie rachunkową, która powoduje zmianę wyrażonej w księgach rachunkowych kwoty kredytu".

Spółka zgadza się z argumentacją przedstawioną w powołanych powyżej interpretacjach i wyrokach. Ponadto stoi na stanowisku, że operacja przewalutowania pożyczek w momencie jej dokonania (zmiany umów pożyczek w (drodze aneksów) nie spowoduje powstania po stronie Spółki obowiązku rozpoznania przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przewalutowanie nie może być bowiem zakwalifikowane do żadnego ze źródeł przychodów wymienionych w art. '12 ust. 1 ustawy o CIT. Z pozostałych regulacji ustawy o CIT również nie wynika obowiązek rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu w momencie dokonania zmiany w istniejącej umowie pożyczki, polegającej na zmianie waluty pożyczki (np. z EUR albo USD na PLN). Przepisy wskazujące na obowiązek rozpoznania przychodu dotyczące pożyczek odnoszą się jedynie do operacji udzielenia i spłaty pożyczki. W sytuacji, gdy nie występuje zdarzenie polegające na udzieleniu bądź spłacie pożyczki, nie może zatem powstać przychód.

Spółka pragnie także zaznaczyć, iż w wyniku zawarcia aneksów do umów pożyczek, nie nastąpi umorzenie dotychczasowych zobowiązań T. z tytułu zaciągniętych (przez Spółkę Przekształconą) pożyczek walutowych i zastąpienie ich nowymi pożyczkami wyrażonymi w PLN, przez co nie wystąpią przesłanki do rozpoznania przychodu z tytułu umorzonych zobowiązań (w tym pożyczek), o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

W wyniku zmiany waluty T. nie uzyska żadnego przysporzenia, które mogłoby stanowić przychód w rozumieniu ustawy o CIT.

Ze względu na to, iż zmiana waluty pożyczek nie będzie stanowić ich spłaty, ani uregulowania w jakiejkolwiek formie, nie spowoduje powstania różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o CIT, w szczególności ujemnych różnic kursowych stanowiących koszty uzyskania przychodów, po stronie Spółki nie powstaną także koszty uzyskania przychodów w związku z przewalutowaniem na PLN zaciągniętych przez T. pożyczek.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, zmiana oprocentowania pożyczek, związana ze zmianą waluty - mająca na celu ustalenie oprocentowania na poziomie rynkowym dla pożyczek złotówkowych, do której dojdzie w drodze aneksów do umów pożyczek - nie będzie powodowała powstania po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu ani kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, również zmiana oprocentowania pożyczek, do której dojdzie w drodze aneksów do umów pożyczek, nie będzie powodowała powstania po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu lub kosztów uzyskania przychodów. Zmiana oprocentowania bowiem, nie powoduje powstania po stronie T. jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, które mogłoby spełniać przesłanki wyrażone w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT. Zmiana wysokości oprocentowania wpływa jedynie na wysokość przyszłych zobowiązań T. z tytułu odsetek od pożyczek.

Spółka zaznacza, iż zmiana oprocentowania będzie podyktowana koniecznością dostosowania wysokości oprocentowania do poziomu rynkowego, wynikającą ze zmiany waluty, w jakich wyrażone zostały kwoty pożyczek.

W wyniku zmiany oprocentowania nie dojdzie do spłaty pożyczek ani odsetek od nich (w jakiejkolwiek formie), umorzenia lub zmiany tożsamości zobowiązania T. z tytułu zawartych równocześnie umów pożyczek.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT przychodami są umorzone lub przedawnione zobowiązania, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek. Ze względu na fakt, iż w związku ze zmianą oprocentowania pożyczek nie dojdzie do umorzenia ani przedawnienia jakiegokolwiek zobowiązania z tytułu pożyczek zaciągniętych przez T., nie otrzyma ona żadnego dodatkowego świadczenia, które mogłoby być dla niej przysporzeniem majątkowym, po stronie Spółki nie powstanie przychód związany z dokonaniem zmiany oprocentowania umów pożyczek.

Mając na uwadze, iż spłata kapitału pożyczki nie stanowi (na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT) kosztu uzyskania przychodu a odsetki od pożyczek mogą stanowić koszt uzyskania przychodu dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji (art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT) oraz, że zmiana oprocentowania pożyczek nie pociąga za sobą spłaty (w jakiejkolwiek formie) kapitału pożyczek ani odsetek od nich, nie powstaną po stronie Spółki również jakiekolwiek koszty uzyskania przychodów w związku z (dokonaniem zmiany oprocentowania pożyczek. Odsetki obliczone według zmienionej stopy procentowej będą kosztem uzyskania przychodu dopiero w momencie ich faktycznej spłaty przez Spółkę.

Zaprezentowane powyżej stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 9 grudnia 2011 r. (sygn. ILPB3/423-434/11-3/KS) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z dnia 27 maja 2010 r. (sygn. ITPB3/423-103/10/PS).

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż zmiana oprocentowania pożyczek nie spowoduje powstania żadnego przysporzenia majątkowego, a co za tym idzie przychodu podlegającego opodatkowaniu. Po stronie Spółki nie wystąpią też żadne koszty uzyskania przychodów w związku ze zmianą wysokości oprocentowania umów pożyczek.

Ad. 3

Zdaniem Spółki, w momencie spłaty (w jakiejkolwiek formie) w PLN zobowiązań z tytułu umów pożyczek przewalutowanych uprzednio z EUR albo USD na PLN nie powstaną po stronie Spółki różnice kursowe, które powodowałyby powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT lub kosztów uzyskania przychodów.

Przepisy ustawy o CIT enumeratywnie wymieniają sytuacje, w których mogą powstać różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. W odniesieniu do pożyczkobiorcy, zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest wyższa od wartości tej pożyczki w dniu jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast na podstawie art. 15a ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest niższa od wartości tej pożyczki w dniu jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Z treści powołanych przepisów wynika, że dla powstania różnic kursowych w podatku dochodowym od osób prawnych w związku ze spłatą/zwrotem pożyczki, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

* wartość pożyczki powinna być wyłażona w walucie obcej,

* spłata pożyczki (w jakiejkolwiek formie, w tym również w drodze kompensaty) powinna być zrealizowana w walucie obcej,

* powstaną różnice pomiędzy przeliczoną na PLN wartością zobowiązania walutowego w dniu jego powstania oraz w dniu jego spłaty.

W świetle powyższego, aby zastosowanie miały przepisy ustawy o CIT dotyczące różnic kursowych, pożyczka w momencie udzielenia (otrzymania), jak i jej spłaty musi mieć charakter walutowy.

W ocenie Spółki, przewalutowanie pożyczek z EUR albo USD na PLN spowoduje utratę przez te zobowiązania charakteru walutowego, W konsekwencji, ich spłata w PLN nie będzie skutkowała powstaniem dodatnich ani ujemnych różnic kursowych na gruncie, odpowiednio, art. 15a ust. 2 oraz art. 15a ust. 3 ustawy o CIT i opodatkowanych przychodów lub kosztów ich uzyskania z tego tytułu.

Pogląd prezentowany przez Spółkę znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych oraz orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym m.in. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z (z dnia 1 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-381/12/3/IŚ),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 stycznia 2012 r. (sygn. IPPB5/423-1021/11-2/IŚ),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 października 2010 r. (sygn. IBPL3I/2/423-1250/10/AP),

* wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 października 2011 (sygn. III SA/Wa 599/11).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.