IPPB5/423-389/09-5/IŚ
Pismo z dnia 6 października 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-389/09-5/IŚ
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione z dnia 8 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów doradztwa technicznego i monitoringu technicznego, powstałych po dniu przekazania środka trwałego do używania - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uwzględniania w wartości początkowej środka trwałego niezrealizowanych różnic kursowych oraz sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów doradztwa technicznego i monitoringu technicznego, powstałych po dniu przekazania środka trwałego do używania.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka - Wnioskodawca Spółka zawarła w dniu 16 grudnia 2005 r. Przedwstępną warunkową umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz własności budynku i od tego dnia ponosiła nakłady inwestycyjne związane z przedmiotową umową oraz inne wydatki związane z nabywaną nieruchomością (w tym koszty usług prawnych, doradczych, architektonicznych, oraz inne podobne koszty).
Własność nieruchomości (budynku niemieszkalnego i prawa wieczystego użytkowania gruntu) Spółka nabyła w dniu 1 maja 2009 r.
Spółka dysponuje pozwoleniem na użytkowanie budynku oraz rozpoczęła faktyczne jego wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż część powierzchni jest już wynajęta najemcom zewnętrznym lub zajęta przez Spółkę.
W związku z powyższym, dniu 30 maja 2009 r. budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i od czerwca 2009 r. Spółka rozpoczęła jego amortyzację.
Nabycie nieruchomości sfinansowane było w 100% pożyczką udzieloną przez podmiot powiązany, tj. Spółki posiadającej siedzibę na terytorium Niemiec. Transze pożyczki w EUR przekazane zostały na konto dewizowe Spółki. Z tego konta Spółka pokrywała należności z tytułu zaliczek na poczet nabycia nieruchomości oraz inne wydatki związane z nabywaną nieruchomością.
W trakcie realizacji inwestycji powstawały różnice kursowe różnego rodzaju:
różnice kursowe od pożyczki, przy czym większość z tych różnic stanowią różnice niezrealizowane (statystyczne), gdyż Spółka jeszcze nie dokonuje spłaty udzielonej pożyczki;
różnice kursowe od zobowiązań wyrażonych w walucie obcej zarówno zrealizowane (od zapłaconych faktur wyrażonych w walucie obcej) oraz niezrealizowane (od faktur wyrażonych w walucie obcej nieuregulowanych do dnia przekazania budynku do używania);
różnice kursowe od środków własnych na rachunku walutowym, zarówno zrealizowane (na skutek wypływu waluty obcej z rachunku Spółki) jak i niezrealizowane.
Spółka rozlicza różnice kursowe według zasad podatkowych.
Jednocześnie, w związku z bieżącymi pracami na powierzchniach najmu, które nie zostały jeszcze zasiedlone bądź wynajęte przez następne kilka miesięcy Spółka ponosić będzie nadal koszty doradztwa technicznego i monitoringu technicznego.
Tego typu koszty powstałe w trakcie trwania inwestycji, przed wprowadzeniem budynku do ewidencji środków trwałych podwyższały wartość początkową inwestycji.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy, w opisanym stanie faktycznym, niezrealizowane (statystyczne) różnice kursowe naliczone na dzień oddania środka trwałego do używania powinny być uwzględnione w wartości początkowej środka trwałego.
Czy koszty doradztwa technicznego i monitoringu technicznego, powstałe po dniu przekazania budynku do użytkowania stanowią koszty uzyskania przychodów, zaliczane do kosztów w dniu ich poniesienia.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów w zakresie pytania oznaczonego nr 2. Wniosek w zakresie pytania oznaczonego nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 2)
W zakresie kosztów doradztwa technicznego i monitoringu Spółka stoi na stanowisku, że analizowane wydatki będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, jako koszty pośrednie. Niewątpliwie wydatki takie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż ich wydatkowanie umożliwi Spółce przygotowanie nowych powierzchni pod wynajem, będący głównym źródłem przychodów Spółki.
Taka kategoria kosztów nie została również przez ustawodawcę wymieniona w negatywnym katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej u.p.d.o.p.).
W ocenie Spółki, nie zwiększą one bowiem wartości początkowej przyjętych do użytkowania środków trwałych.
Zgodnie z przywołanym wcześniej art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p. za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.
A zatem koszty związane z zakupem, a za takie należy uważać przedmiotowe koszty doradztwa i monitoringu technicznego, naliczone po dniu przekazania budynku do używania stanowić będą koszty uzyskania przychodów.
Z uwagi na fakt, że koszty te mają charakter pośredni, zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2.
Jednocześnie informuje się, iż w niniejszej interpretacji tut. organ nie odniósł się do kwestii momentu zaliczenia do środków trwałych opisanej we wniosku inwestycji i wynikających stąd skutków podatkowych (spełnienie dla potrzeb amortyzacji warunków z art. 16a u.p.d.o.p.) - gdyż ta problematyka nie stanowiła przedmiotu zapytania Spółki.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.