IPPB5/423-388/14-2/IŚ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-388/14-2/IŚ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2014 r. (data wpływu 28 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków z tytułu korekty podatku od nieruchomości za lata 2009-2014, prowadzącej do powstania nadpłaty:

* w części dotyczącej braku obowiązku korekty podatku dochodowego wstecz, rozpoznania przychodu w dacie zwrotu nadpłaty - jest prawidłowe;

* w części dotyczącej przywołania art. 12 ust. 3e ustawy CIT za podstawę prawną daty rozpoznania przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków z tytułu korekty podatku od nieruchomości za lata 2009-2014, prowadzącej do powstania nadpłaty (w tym brak obowiązku korekty podatku dochodowego wstecz, rozpoznanie przychodu w dacie zwrotu nadpłaty).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w latach 2009-2014 deklarował do opodatkowania podatkiem od nieruchomości będące w jego władaniu nieruchomości - grunty, budynki i budowle. Przyjęte podstawy opodatkowania i kwalifikacja poszczególnych obiektów do kategorii opodatkowania opierały się na wiedzy posiadanej przez Wnioskodawcę w momencie składania deklaracji podatkowych.

Wnioskodawca w roku 2014 przeprowadził analizę prawidłowości i zasadności dotychczasowego sposobu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, w wyniku której uzyskał informacje i wiedzę o prawdopodobieństwie nieuzasadnionego zawyżania podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości w kategorii "grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej".

Na podstawie dotychczas wykazywanej wysokości zobowiązania podatkowego Wnioskodawca uiszczał kwoty podatku, nie mając wiedzy o fakcie, iż kwoty te są prawdopodobnie wyższe niż należna wysokość podatku.

Podatek od nieruchomości wpłacony przez Wnioskodawcę w wysokości wynikającej ze złożonych pierwotnych deklaracji został uznany za koszt uzyskania przychodów w latach, których dotyczyły deklaracje na podatek od nieruchomości.

Wnioskodawca w kwietniu 2014 r. wystąpił do organu podatkowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2009-2014. Jeśli w wyniku postępowania podatkowego wszczętego na skutek złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty okaże się, że Wnioskodawca uiszczał do tej pory podatek od nieruchomości w wysokości wyższej niż należna, organ podatkowy stwierdzi nadpłatę podatku od nieruchomości za lata 2009-2014.

Księgi rachunkowe Wnioskodawcy za lata 2009-2013 są zamknięte, a sprawozdania finansowe za te okresy są zatwierdzone.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ewentualne stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2009-2014 poprzez wydanie przez organ podatkowy ostatecznej decyzji, będzie rodzić konieczność złożenia przez Wnioskodawcę korekt deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych za okresy, których dotyczy nadpłata. Czy skutki korekty wysokości podatku od nieruchomości, tj. stwierdzenia nadpłaty w tym podatku, powinny być uwzględnione przez Wnioskodawcę w zeznaniu podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych za rok, w którym Wnioskodawca złożył wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości wraz korektami właściwych deklaracji na podatek od nieruchomości, czy też skutki decyzji w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości powinny zostać ujęte w księgach rachunkowych w roku, w którym decyzja zostanie wydana, wpływając na wysokość podstawy do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w tym roku. Czy też przychód powinien zostać rozpoznany dopiero w momencie otrzymania fizycznego zwrotu kwoty nadpłaconego podatku.

2. Czy ewentualny przyszły zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości, ujętym przez Wnioskodawcę w kosztach uzyskania przychodów w poprzednich latach podatkowych, spowoduje powstanie przychodu na zasadach określonych w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Z 2011 r., Nr 74, poz. 397, z późn. zm., zwana dalej: "ustawą o CIT"), tj. w momencie faktycznego uzyskania nadpłaty, bez konieczności korekty deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych za lata, w których nadpłacony podatek od nieruchomości wliczany był do kosztów uzyskania przychodu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zadeklarowany podatek od nieruchomości jako koszt uzyskania przychodu

Stosownie do art. 21 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm., zwana dalej: "Ordynacją Podatkową"), jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, to podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty.

W świetle art. 21 § 5 Ordynacji podatkowej, wysokość zobowiązania podatkowego - jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji - ustala się zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji, a w sytuacji, gdy takiej deklaracji nie złożono, albo kwota podana w deklaracji jest niezgodna ze stanem faktycznym, konieczne jest albo złożenie korekty deklaracji przez podatnika, albo przeprowadzenie postępowania, w wyniku którego zostanie ustalona prawidłowa kwota zobowiązania podatkowego przez organ podatkowy.

Do momentu zakończenia postępowania lub złożenia korekty wiążące, zarówno dla organu jak i podatnika, są kwoty zawarte w deklaracjach, zgodnie z zasadą domniemania prawidłowości kwoty podatku wynikającej z deklaracji podatkowej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zasadnie wykazał w kosztach uzyskania przychodu za poszczególne lata wysokość podatku od nieruchomości wynikającą z deklaracji na ten podatek złożonych we właściwych latach zgodnie z jego najlepszą wiedzą.

2. Nadpłata w podatku od nieruchomości jako przychód w rozumieniu ustawy o CIT

Stosownie zaś do przepisów art. 74a Ordynacji podatkowej, w przypadkach niewymienionych w art. 73 § 2 i art. 74 Ordynacji podatkowej, wysokość nadpłaty określa organ podatkowy.

W myśl art. 75 § 2 pkt 1 lit. b ww. ustawy, uprawnienie określone w art. 75 § 1, tj. możliwość złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach), innych niż wymienione w art. 73 § 2 pkt 2 i 3 ustawy, z wyjątkiem deklaracji dotyczącej zaliczek na podatek dochodowy, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca złożył wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości, niezwłocznie po uzyskaniu przekonania o nieprawidłowościach w deklarowaniu w latach 2009-2014 wysokości podatku od nieruchomości, co nastąpiło dopiero w roku 2014, już po zamknięciu ksiąg rachunkowych za lata 2009-2013.

Postępowanie podatkowe w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości jest w toku.

Nadpłata podlega zwrotowi w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji o jej stwierdzeniu, zgodnie z przepisem art. 77 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, i w tym przypadku, w myśl przepisów art. 78 § 3 pkt 3 lit. a i b tej ustawy, podlega oprocentowaniu od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wtedy, gdy albo decyzja o stwierdzeniu nadpłaty nie została wydana w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku, albo jeżeli nadpłata nie została zwrócona w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji o stwierdzeniu nadpłaty.

Zgodnie z art. 12. ust. 1 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 3 przywołanej wyżej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze taktycznie otrzymane.

Datę powstania przychodu, o którym mowa w wyżej cytowanym przepisie, określa art. 12 ust. 3a, 3c, 3d oraz 3e.

Za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3d, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności (art. 12 ust. 3a ustawy o CIT).

Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 12 ust. 3c ustawy o CIT) - przepis ten stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 12 ust. 3d ustawy o CIT).

W myśl art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W myśl natomiast art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych podatków stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższy przepis należy interpretować w ten sposób, iż w szczególności przychodu nie stanowi zwrot podatku dochodowego, gdyż nie jest on zaliczany do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko to potwierdza wyrok NSA, sygn. akt FSK 2418/04, w którym Sąd stwierdza, iż: "Niewątpliwie przepisem art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy z 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych objęty jest zwrot podatku dochodowego, gdyż podatek ten, jak wyżej podano, nie jest traktowany jako koszt uzyskania przychodu".

Wnioskując a contrario, należy zatem stwierdzić, iż zwrot podatków, zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, będzie przychodem na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Wyżej wymienione przepisy stanowią, że zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty, co do zasady, nie stanowią przychodu. Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, w której podatki i opłaty, o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT, zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W takiej sytuacji zwrócone podatki i opłaty będą stanowiły przychód w części, w jakiej zostały wcześniej uznane za koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż jego stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach prawa podatkowego, w tym w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 21 kwietnia 2008 r., sygn.: ITPB3/423-35/08/MK, wydanej przez Ministra Finansów w podobnym stanie faktycznym.

W interpretacji tej Minister Finansów stwierdza, że:

"Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku wynika, że właściwy organ podatkowy, decyzją, może określić Spółce nadpłatę w podatku od nieruchomości za lata 2003-2007 r. A zatem w przypadku wydania przedmiotowej decyzji, w takiej części w jakiej wcześniej podatek od nieruchomości zaliczono do kosztów uzyskania przychodu, nadpłata będzie stanowiła przychód podatkowy".

W stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, zwrotowi będzie podlegać podatek od nieruchomości, zaliczony wcześniej do kosztów uzyskania przychodów. W efekcie, wnioskując z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT, zwrot nadpłaconego podatku od nieruchomości będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychód. W związku z tym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości będzie stanowił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W odniesieniu do możliwości uzyskania ewentualnej kwoty odsetek w związku ze zwrotem nadpłaty, wskazać należy, że zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów. W związku z powyższym, ewentualnie otrzymane odsetki w związku ze zwrotem nadpłaty z tytułu uiszczonego podatku od nieruchomości nie będą stanowić przychodu.

Reasumując, jak wynika z wyżej cytowanych przepisów ustalenie daty uzyskania przychodu jest związane z wystąpieniem określonych stanów faktycznych, z którymi ustawa łączy moment powstania przychodu. Otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot nadpłaconych kwot podatków dokonywany przez organ podatkowy należy zaliczyć do świadczeń wymienionych w art. 12 ust. 3e ustawy o CIT. Zgodnie z dyspozycją zawartą w tym przepisie, przychód z tytułu zwrotu nadpłaconych kwot podatków powstanie w chwili uzyskania zapłaty, zaś na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o CIT ewentualne odsetki zwłoki nie będą stanowić przychodu podatkowego.

Odnosząc zatem stan faktyczny do analizy powyższych przepisów, należy stwierdzić, iż zwrócony Wnioskodawcy podatek od nieruchomości, uprzednio zaliczony do kosztów uzyskania przychodu stanowi przychód na zasadach określonych w art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o CIT w roku podatkowym, w którym zostanie dokonany zwrot nadpłaconego podatku. W rezultacie Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód z tego tytułu w momencie jego faktycznego otrzymania. Jednocześnie, w związku z rozpoznaniem przychodu, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek dokonania korekty rocznych deklaracji podatkowych za lata podatkowe 2009-2013. Wynika to z faktu, iż jednoczesne wykazanie przychodu oraz skorygowanie deklaracji podatkowych prowadziłoby w sensie ekonomicznym do podwójnego opodatkowania tego isamego źródła dochodu

Analogiczne stanowisko zajmują organy podatkowe, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 21 kwietnia 2008 r., sygn.: ITPB3/423-35/08/MK, w której stwierdził, iż " (...) jeśli w wyniku decyzji właściwego organu podatkowego stwierdzona zostanie nadpłata w podatku od nieruchomości za lata 2003-2007, poniesione przez Spółkę wydatki, odpowiadające kwocie określonej nadpłaty podatku, będą stanowiły w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód Spółki w momencie faktycznego otrzymania przez nią zwrotu nadpłaconego podatku, natomiast otrzymane odsetki w związku ze zwrotem nadpłaty z tytułu uiszczonego podatku od nieruchomości nie będą stanowić przychodu. Wnioskodawca zaś nie ma obowiązku dokonywania korekty stosownych deklaracji (rocznych zeznań podatkowych za lata 2003 2007), na podstawie przepisów art. 81 i art. 18b wymienionej na wstępie ustawy - Ordynacja podatkowa. Na marginesie sprawy należy nadmienić, że ww. przepisy zawarte w rozdziale X - Działu III Ordynacji podatkowej dotyczą uprawnień podatnika, a nie obowiązku do złożenia korekty".

W tej kwestii, jak zauważa Wnioskodawca, także wypowiedział się Minister Finansów w powołanej powyżej interpretacji nr ITPB3/423-35/08/MK, w której stwierdził, że: "momentem rozpoznania zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie moment faktycznego otrzymania przez Spółkę zwrotu nadpłaconego podatku".

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeśli w wyniku decyzji właściwego organu podatkowego stwierdzona zostanie nadpłata w podatku od nieruchomości za lata 2009-2014, zwrot podatku od nieruchomości powinien być potraktowany jako przychód na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych w momencie faktycznego otrzymania przez Wnioskodawcę zwrotu nadpłaconego podatku, w momencie wpływu kwoty zwrotu podatku na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W rezultacie Wnioskodawca nie będzie zobligowany do składania korekt deklaracji na podatek dochodowy od osób prawnych i dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów za lata podatkowe 2009-2014.

Natomiast otrzymane odsetki w związku ze zwrotem nadpłaty z tytułu uiszczonego podatku od nieruchomości nie będą stanowić przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

* w części dotyczącej braku obowiązku korekty podatku dochodowego wstecz, rozpoznania przychodu w dacie zwrotu nadpłaty - uznaje się za prawidłowe;

* w części dotyczącej przywłania art. 12 ust. 3e ustawy CIT za podstawę prawną daty rozpoznania przychodu - uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851; dalej: "ustawa o CIT") przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Wyżej wymienione przepisy stanowią, że zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty, co do zasady, nie stanowią przychodu.

Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, w której podatki i opłaty o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy CIT, zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W takiej sytuacji zwrócone podatki i opłaty będą stanowiły przychód w części, w jakiej zostały wcześniej uznane za koszty uzyskania przychodów.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku wynika, że właściwy organ podatkowy, decyzją, może określić Spółce nadpłatę w podatku od nieruchomości za lata 2009-2014. A zatem w przypadku wydania przedmiotowej decyzji, w takiej części, w jakiej wcześniej podatek od nieruchomości zaliczono do kosztów uzyskania przychodu, nadpłata będzie stanowiła przychód podatkowy (art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy CIT).

Momentem rozpoznania przychodu, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, będzie moment faktycznego otrzymania przez Spółkę zwrotu nadpłaconego podatku. W przedstawionym stanie faktycznym, wskazany przez Spółkę, w uzasadnieniu stanowiska, przepis art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał zastosowania.

Odnosząc się do możliwości uzyskania ewentualnej kwoty odsetek w związku ze zwrotem nadpłaty, wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy CIT do przychodów nie zalicza się odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów.

Zatem, ewentualnie otrzymane odsetki w związku ze zwrotem nadpłaty z tytułu uiszczonego podatku od nieruchomości nie będą stanowić przychodu.

Podsumowując, jeśli w wyniku decyzji właściwego organu podatkowego stwierdzona zostanie nadpłata w podatku od nieruchomości za lata 2009-2014, poniesione przez Spółkę wydatki, odpowiadające kwocie określonej nadpłaty podatku, będą stanowiły w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, przychód Spółki w momencie faktycznego otrzymania przez nią zwrotu nadpłaconego podatku, natomiast otrzymane odsetki w związku ze zwrotem nadpłaty z tytułu uiszczonego podatku od nieruchomości nie będą stanowić przychodu. Spółka zaś nie ma obowiązku dokonywania korekty stosownych deklaracji (rocznych zeznań podatkowych za lata 2009-2014), na podstawie przepisów art. 81 i art. 81b wymienionej na wstępie ustawy - Ordynacja podatkowa. Na marginesie sprawy należy nadmienić, że ww. przepisy zawarte w rozdziale X - Działu III Ordynacji podatkowej dotyczą uprawnień podatnika, a nie obowiązku do złożenia korekty.

W tym stanie rzeczy stanowisko Spółki

* co do braku obowiązku korekty podatku dochodowego wstecz, rozpoznania przychodu w dacie zwrotu nadpłaty - należało uznać za prawidłowe;

* w części dotyczącej przywłania art. 12 ust. 3e ustawy CIT za podstawę prawną daty rozpoznania przychodu, gdy taką podstawę stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy - należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl