IPPB5/423-385/14-4/MW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-385/14-4/MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2014 r. (data nadania 10 lipca 2014 r., data wpływu 14 lipca 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB5/423-385/14-2/MW z dnia 27 czerwca 2014 r. (data doręczenia 3 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kiedy Spółka będzie musiała zgodnie z art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych usunąć z kosztów, zaliczoną wcześniej, co miesiąc, kwotę najmu netto - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kiedy Spółka będzie musiała zgodnie z art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych usunąć z kosztów, zaliczoną wcześniej, co miesiąc, kwotę najmu netto.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka składająca wniosek (R) podpisała ze spółką X umowę na dzierżawę od spółki X terenu (ziemi) pod wykonywanie prac związanych z działalnością spółki R. Umowa zawarta została na okres 30 lat od daty wydania terenu. Teren został wydany dnia 1 sierpnia 2013 r. Umowa zawiera zapis, że roczny czynsz dzierżawny będzie płatny z dołu w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury w ratach 2 letnich (co dwa kolejne lata kalendarzowe). Faktury spółka X wystawi na koniec każdego kolejnego 2-letniego okresu płatności raty czynszu dzierżawnego, przy czym pierwsza faktura zostanie wystawiona z datą 31 grudnia 2014 r. z terminem płatności 30 dni od dnia wystawienia faktury.

Równocześnie R podnajął ten sam teren spółce Y dokonując rozliczeń ze spółką Y co miesiąc. R przyjął zasady księgowania na podstawie umowy zawartej z X - co miesiąc ujmując w swoich księgach w koszty najmu kwotę netto czynszu miesięcznego wynikającą z umowy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 czerwca 2014 r. Nr IPPB5/423-385/14-2/MW, Spółka wskazała, że:

* Pierwsza faktura zostanie więc wystawiona przez X na R i będzie dotyczyć okresu najmu od 01.08.2013 do 31-12-2013 z terminem płatności 30-dniowym tj. do dnia 30-01-2014.

* Druga faktura zostanie wystawiona przez X na R w dniu 31-12-2014 z 30-dniowym terminem płatności tj. do 30-01-2015 i będzie dotyczyć okresu najmu od 01-01-2014 do 31-12-2014.

* Każda kolejna faktura będzie wystawiana na koniec każdego roku kalendarzowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Kiedy Spółka będzie musiała zgodnie z art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych usunąć z kosztów, zaliczoną wcześniej, co miesiąc, kwotę najmu netto.

Spółka przyjęła następujący sposób interpretacji przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 15b:

1. Zapisy umowne mówią o wystawieniu pierwszej faktury za najem w dniu 31-12-2014. Teren został wydany w dniu 01-08-2013.

Ponieważ zgodnie z ustawą o VAT istnieje obowiązek rozliczenia podatku VAT przynajmniej raz na koniec roku podatkowego, spółka R przyjęła założenie, że pierwsza faktura powinna być wystawiona przez spółkę X w dniu 31-12-2013 z umownym terminem płatności 30-dni, czyli na dzień 30-01-2014 (mimo sprzecznych zapisów umownych). Od dnia 30-01-2014 spółka R będzie liczyć 30 dni zgodnie z art. 15b punkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych biorąc pod uwagę kwotę całego rocznego czynszu jaki będzie uwzględniony na fakturze za rok 2013.

Za każdy kolejny miesiąc roku 2013, począwszy od sierpnia spółka R dokonała księgowań kwoty netto miesięcznego czynszu z umowy poprzez księgowanie WN koszty najmu/ MA zobowiązania do spółki X z terminem płatności na 30-01-2014.

Zgodnie z zapisami art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych R dokona zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w dniu, w którym upłynie 30-dniowy termin płatności liczony od dnia 30-01-2014.

2. W roku 2014 spółka R będzie dokonywała adekwatnie księgowań jak w roku 2013, kwoty netto miesięcznego czynszu z umowy poprzez księgowanie WN koszty najmu/ MA zobowiązania do spółki X z terminem płatności na 30-01-201 5. Termin 30-01-2015 wynika z faktu, iż spółka X wystawi kolejną fakturę za najem za cały rok 2014 dopiero w dniu 31-12-2014 z umownym terminem płatności 30 dni, co daje 30-01-2015. Od dnia 30-01-2015 spółka R będzie liczyć 30 dni zgodnie z art. 15b punkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych biorąc pod uwagę kwotę całego rocznego czynszu jaki będzie uwzględniony na fakturze za rok 2014.

Za każdy kolejny miesiąc roku 2014, począwszy od stycznia spółka R dokonała księgowań kwoty netto miesięcznego czynszu z umowy poprzez księgowanie WN koszty najmu/MA zobowiązania do spółki X z terminem płatności na 30-01-2015.

Zgodnie z zapisami art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych R dokona zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w dniu, w którym upłynie 30-dniowy termin płatności liczony od dnia 30-01-2015.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami bądź służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Ustawą z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342) do u.p.d.o.p. wprowadzono, obowiązujący od 1 stycznia 2013 r., art. 15b zgodnie z którym:

* w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów kwotę wynikającą z tych dokumentów (art. 15b ust. 1 u.p.d.o.p.);

* jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie (art. 15b ust. 2 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 15b ust. 3 u.p.d.o.p., zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, dokonuje się miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach. Jeżeli po dokonaniu zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik miesiącu, w którym uregulował zobowiązanie, zwiększa koszty uzyskania przychodów kwotę dokonanego zmniejszenia (art. 15b ust. 4 u.p.d.o.p.).

W myśl art. 15b ust. 5 ustawy, jeżeli w miesiącu, w którym podatnik ma obowiązek dokonać zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1 lub 2, podatnik nie ponosi kosztów uzyskania przychodów lub poniesione koszty są niższe od kwoty zmniejszenia, wówczas ma obowiązek zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15b ust. 9 ustawy, powyższe przepisy stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy zobowiązanie zostało zapłacone w części.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca podpisał ze spółką X umowę dzierżawy ziemi pod wykonywanie prac związanych z jego działalnością. Umowa dzierżawy została zawarta na okres 30 lat od daty wydania terenu, tj. od 1 sierpnia 2013 r. Umowa zawiera zapis, że roczny czynsz dzierżawny będzie płatny z dołu w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury.

Jak wyjaśnił Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z dnia 8 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) na wezwanie tut. organu, pierwsza faktura wystawiona przez spółkę X, 30-dniowym terminem płatności, tj. do 30 stycznia 2014 r., będzie dotyczyć okresu najmu d 1 sierpnia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. Druga faktura zostanie wystawiona przez spółkę X w dniu 31 grudnia 2014 r. z 30-dniowym terminem płatności, tj. do 30 stycznia 2015 r. i będzie dotyczyć okresu najmu od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. Każda kolejna faktura będzie wystawiana na koniec każdego roku kalendarzowego.

Wątpliwość Spółki budzi kwestia, kiedy Spółka będzie musiała zgodnie z art. 15b ustawy podatku dochodowym od osób prawnych usunąć z kosztów, zaliczoną wcześniej, co miesiąc, kwotę najmu netto.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zapisami art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka dokona zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w dniu, w którym upłynie 30-dniowy termin płatności liczony od dnia 30 stycznia 2014 r. (w przypadku pierwszej faktury - przyp. tut. organu), zaś w przypadku drugiej faktury (przyp. tut. organu), od dnia 30 stycznia 2015 r.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Skoro termin płatności ustalony przez strony transakcji wynosi 30 dni od daty wystawienia faktury, zastosowanie znajdzie cyt. art. 15b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu podatnik będzie zobowiązany do dokonania zmniejszenia tych kosztów, jeżeli nie ureguluje kwoty zobowiązania, w ciągu 30 dni od daty upływu terminu jego płatności.

Zatem, w przedmiotowej sprawie (stanie faktycznym) Spółka będzie zobowiązana do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w oparciu o przepisy art. 15b ust. 1 ustawy po upływie terminu wskazanego w tym przepisie o kwotę (odpowiednią część tej kwoty), która nie została uregulowana (zapłacona).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu a piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl