IPPB5/423-384/09-4/JC - W przypadku zaciągniętych kredytów w walucie obcej różnice kursowe powstają dla celów podatkowych w sytuacji wystąpienia różnic między stosownym kursem waluty w dniu zaciągnięcia kredytu a kursem w dniu uregulowania kredytu.
Pismo z dnia 26 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-384/09-4/JC W przypadku zaciągniętych kredytów w walucie obcej różnice kursowe powstają dla celów podatkowych w sytuacji wystąpienia różnic między stosownym kursem waluty w dniu zaciągnięcia kredytu a kursem w dniu uregulowania kredytu.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.) oraz piśmie z dnia 17 sierpnia 2009 r. (data nadania 17 sierpnia 2009 r., data wpływu 19 sierpnia 2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-384/09-2/JC z dnia 6 sierpnia 2009 r. (data nadania 6 sierpnia 2009 r., data doręczenia 10 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania różnic kursowych-jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania różnic kursowych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka 5 czerwca 2002 r. podpisała umowę o kredyt inwestycyjny z Bankiem, w której w § 1 ust. 1 określono że: "Bank udziela kredytobiorcy kredyt długoterminowy w wysokości równowartości w EURO kwoty PLN 4.700.000 (słownie złotych: cztery miliony siedemset tysięcy)".
W § 2 ust. 2 umowy ustalono, iż "wykorzystanie kwoty kredytu będzie następować w formie zapłaty za wykonywane prace lub dostarczone materiały na podstawie przedłożonych faktur bądź w formie refinansowania rzeczywistych, udokumentowanych wydatków Kredytobiorcy poniesionych na zakup nieruchomości (...)". W § 2 ust. 5 ustalono, iż bank "obciąży rachunek kredytowy tą kwotą po jej przeliczeniu na EURO przy zastosowaniu kursu kupna dewiz z tego dnia obowiązującego w Banku." W § 4 ust. 1 określono, iż: "Spłata kredytu nastąpi w 120 równych miesięcznych ratach płatnych w ostatnim dniu roboczym każdego miesiąca". W § 1 ust. 4 umowy określono, iż "Bank dopuszcza możliwość dokonania przewalutowania kwoty kredytu określonej w ust. 1 z EURO na PLN na pisemny wniosek Kredytobiorcy".
22 sierpnia 2006 r. Spółka podpisała aneks w którym w § 1 ustalono, iż "w związku ze zmianą waluty kredytu Strony dokonują zmiany § 1 ust. 1 który otrzymuje brzmienie: "Bank udziela Kredytobiorcy kredytu inwestycyjnego w PLN (złotych polskich) w kwocie stanowiącej równowartość EUR 1.034.086,74, - (słownie EURO: jeden milion trzydzieści cztery tysiące osiemdziesiąt cześć 74/100." W § 4 aneksu ustalono, iż "Bank dokona przewalutowania kwoty kredytu z EUR na PLN na podstawie pisemnej dyspozycji Kredytobiorcy złożonej w Banku" oraz, że "przewalutowanie kwoty kredytu nastąpi po kursie sprzedaży dewiz obowiązującym w Banku".
Po dokonaniu operacji przewalutowania Spółka ustaliła dodatnie różnice kursowe.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy przewalutowanie w dniu 22 sierpnia 2006 r. kredytu bankowego z EUR na PLN skutkuje powstaniem przychodu z tytułu dodatnich różnic kursowych w rozumieniu art. 12 ust. 1, ust. 2a i ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w momencie przewalutowania lub spłaty zadłużenia po jego przewalutowaniu jeśli wartość zadłużenia w walucie obcej w dniu jego otrzymania była wyższa od wartości zadłużenia w dniu je go przewalutowania lub spłaty zadłużenia dokonywanej w PLN po jego przewalutowaniu.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Spółka stoi na stanowisku, iż w momencie przewalutowania kredytu udzielonego w EUR na PLN, jak również w momencie późniejszej spłaty przewalutowanego kredytu w PLN nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawy), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Stosownie do art. 12 ust. 2a ustawy, przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik. Art. 12 ust. 3 ustawy stanowi o różnicach kursowych związanych z przychodami powstałymi w walutach obcych.
Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku zaciągniętych kredytów w walucie obcej różnice kursowe powstają dla celów podatkowych w sytuacji wystąpienia różnic między stosownym kursem waluty w dniu zaciągnięcia kredytu a kursem w dniu uregulowania kredytu. Wobec powyższego do powstania różnic kursowych dojdzie wówczas gdy zostało uregulowane zadłużenie.
Przewalutowanie zadłużenia będzie skutkować wyłącznie zmianą waluty (z EURO na PLN), w której wyrażone jest zobowiązanie. Natomiast samo zobowiązanie wobec Banku nie przestanie istnieć. Skoro w dalszym ciągu istnieć będzie zadłużenie, a zmianie ulegnie jedynie waluta, w której jest ono wyrażone, Spółka stoi na stanowisku, iż nie można uznać, że w wyniku przewalutowania dojdzie do uregulowania zadłużenia.
Przychód z tytułu różnic kursowych nie powstanie również w momencie późniejszej spłaty przez Spółkę kredytu wyrażonego już w walucie polskiej. Ponieważ powstanie przychodu z tytułu różnic kursowych jest uzależnione od łącznego spełnienia przesłanek, do których należy: wyrażenie zobowiązania w walucie obcej oraz spłata zobowiązania w walucie obcej. W przypadku zapłaty określonej kwoty pieniężnej w walucie polskiej w celu wykonania zobowiązania również wyrażonego w tej walucie, nie sposób jest mówić o jakichkolwiek różnicach kursowych.
Poparcie prezentowanego stanowiska znajduje odzwierciedlenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego:
z dnia 28 lutego 2007 r., sygn. ZD/4061-261/06 wydana przez Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu, który stwierdził, iż: "Począwszy od dnia przewalutowania pożyczek nie ma możliwości przyrównania zmiennych kursów waluty, gdyż waluta, w której była ona wyrażona, została zmieniona na złotówki. Zarówno pożyczka, jak i odsetki od niej, będą spłacane w złotówkach. Jednocześnie, pomimo iż w momencie przewalutowania dochodzi niejako do wygaśnięcia umowy pożyczki zaciągniętej w walucie obcej i zachodzi zaciągnięcie pożyczki w walucie polskiej, to przy przewalutowaniu nie mamy do czynienia z faktycznym transferem pieniędzy, który jest wymagany do powstania podatkowych różnic kursowych według przepisów ustawy obowiązujących do końca 2006 r."
z dnia 7 października 2008 r., sygn. IPPB3/423-1044/08-4/ER w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, stwierdził, iż: "przewalutowanie polega jedynie na zmianie waluty, w jakiej dane zobowiązanie zostało wyrażone (pożyczka została udzielona), przy jednoczesnym dalszym istnieniu tego zobowiązania (wyrażonego w PLN) pomiędzy tymi samymi stronami. Tym samym operacja przewalutowania nie prowadzi do uregulowania zobowiązania wynikającego z udzielonej podatnikowi pożyczki, a w szczególności nie stanowi spłaty pożyczki (po przewalutowaniu dłużnik jest nadal zobowiązany do spłaty pożyczki a wierzyciel ma prawo domagać się jej spłaty)".
z dnia 12 marca 2009 r. sygn. IPPB5/423-289/08-2/IŚ wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe:
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.