IPPB5/423-379/10-2/AS - W postępowaniu w zakresie czynności sprawdzających wystarczy, aby pełnomocnik złożył raz, przed właściwym organem podatkowym udzielone mu pełnomocnictwo, by do czasu powiadomienia organu podatkowego o odwołaniu przedmiotowego pełnomocnictwa, skutecznie reprezentować swojego mocodawcę w zakresie określonym przez treść pełnomocnictwa.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 września 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-379/10-2/AS W postępowaniu w zakresie czynności sprawdzających wystarczy, aby pełnomocnik złożył raz, przed właściwym organem podatkowym udzielone mu pełnomocnictwo, by do czasu powiadomienia organu podatkowego o odwołaniu przedmiotowego pełnomocnictwa, skutecznie reprezentować swojego mocodawcę w zakresie określonym przez treść pełnomocnictwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości jednorazowego przedkładania pełnomocnictwa we właściwym rzeczowo i miejscowo organie podatkowym dla wybranego pracownika Banku do występowania w imieniu Spółki o wydanie zaświadczeń oraz ich odbierania, do występowania z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych oraz do udzielania wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości jednorazowego przedkładania pełnomocnictwa we właściwym rzeczowo i miejscowo organie podatkowym dla wybranego pracownika Banku do występowania w imieniu Spółki o wydanie zaświadczeń oraz ich odbierania, do występowania z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych oraz do udzielania wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca - Bank Polska S.A. (dalej jako: Bank") jest bankiem z siedzibą w Polsce, wykonującym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności bankowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Bank występuje do właściwych organów podatkowych z wnioskami o wydanie różnych zaświadczeń, w szczególności certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 306l ustawy z dnia 29 sierpnia r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej jako: "Ordynacja podatkowa") oraz zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach, o którym mowa w art. 306c Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14b ust. 1 Ordynacji podatkowej Bank występuje także do właściwego organu podatkowego o wydanie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Bank jest także wzywany przez właściwe organy podatkowe do składnia wyjaśnień dotyczących prawidłowości składanych przez Bank deklaracji i informacji podatkowych.

Bank udzielił wybranym pracownikom pełnomocnictwa do występowania w imieniu Banku w wyżej wskazanych sprawach, tj. do występowania w imieniu Banku o wydanie zaświadczeń oraz ich odbierania od organów podatkowych, występowania z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnych oraz do składania w imieniu Banku wyjaśnień na wezwanie organów podatkowych.

Pełnomocnictwa takie zostaną złożone do właściwego dla Banku organu podatkowego w celu ich załączenia do akt Banku prowadzonych przez ten organ.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.) Bank dokona odpowiedniej opłaty skarbowej od każdego złożonego pełnomocnictwa i dołączy do składnych pełnomocnictw potwierdzenie zapłaty opłaty skarbowej. Właściwy organ podatkowy będzie miał zatem informację o udzieleniu przez Bank pełnomocnictwa do występowania w imieniu Banku w sprawach wydawania zaświadczeń, wydawania interpretacji indywidualnych oraz składania wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego. Właściwy organ podatkowy będzie także posiadał w prowadzonych aktach Banku informacje o osobach, którym zostało udzielone przez Bank pełnomocnictwo do działania w tym zakresie w imieniu Banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jednorazowe złożenie we właściwym rzeczowo i miejscowo organie podatkowym pełnomocnictwa dla wybranego pracownika Banku do występowania w imieniu Banku w zakresie występowania o wydanie zaświadczeń oraz ich odbierania, do występowania z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych oraz do udzielania wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego będzie upoważniało tego pracownika do stałego działania w imieniu Banku w tym zakresie, czy też konieczne jest złożenie każdorazowo odrębnego pełnomocnictwa do działania w imieniu Banku.

Zdaniem Wnioskodawcy jednorazowe złożenie we właściwym miejscowo i rzeczowo organie podatkowym pełnomocnictwa dla wybranego pracownika Banku do występowania w imieniu Banku w zakresie składania wniosków o wydanie zaświadczeń oraz do ich odbierania, do występowania z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych, jak również do udzielania wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego będzie upoważniało tego pracownika do stałego działania w imieniu Banku w tym zakresie.

Zdaniem Banku po złożeniu do właściwego organu podatkowego takiego pełnomocnictwa nie jest konieczne każdorazowe składanie odrębnego pełnomocnictwa do działania w imieniu Banku w zakresie zaświadczeń, wydawania interpretacji indywidualnych oraz składania wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego.

Zasady działania podatnika przez pełnomocnika regulują przepisy art. 136 i 137 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 136 Ordynacji podatkowej strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania". Zgodnie natomiast z art. 137 § 1 Ordynacji podatkowej pełnomocnikiem strony może być każda osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych. Pełnomocnikiem Banku może być więc także pracownik Banku posiadający pełną zdolność do czynności prawnych. Na podstawie art. 137 § 3 Ordynacji podatkowej pełnomocnik powinien dołączyć do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Przez "akta", o których mowa w tym przepisie należy zasadniczo rozumieć akta zgromadzone w toku postępowania podatkowego.

Potwierdza to także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanych w imieniu Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych z 22 maja 2009 r. (sygn. ILLP1/443-391/09-3/BD) oraz z 2 września 2009 r. (sygn. ILPB3/423-438/09-2/ŁM). W przypadku występowania w imieniu podatnika w ramach postępowania podatkowego pełnomocnik powinien zatem każdorazowo złożyć do akt takiego postępowania odrębne pełnomocnictwo upoważniające do reprezentowania podatnika w tym postępowaniu. Zgodnie z art. 14h, art. 280 oraz art. 306k Ordynacji podatkowej powyższe przepisy regulujące zasady działania podatnika przez pełnomocnika stosuje się odpowiednio także w zakresie wydawania interpretacji indywidualnych, czynności sprawdzających oraz wydawania zaświadczeń. W celu udokumentowania swojego umocowania do działania w imieniu podatnika w zakresie wydawania interpretacji indywidualnych, udzielania wyjaśnień w ramach czynności sprawdzających oraz składania wniosków o wydanie zaświadczeń i ich odbierania, pełnomocnik powinien zatem złożyć do akt właściwego organu oryginał lub urzędowo poświadczony odpis udzielonego mu pełnomocnictwa. W przypadku czynności sprawdzających oraz wydawania zaświadczeń nie prowadzi się jednak odrębnych akt poszczególnych spraw, lecz odpowiednie dokumenty są gromadzone w aktach danego podatnika prowadzonych przez właściwy dla niego rzeczowo i miejscowo organ podatkowy.

W związku z tym, zdaniem Banku, w celu udokumentowania swojego pełnomocnictwa do działania w imieniu podatnika w sprawach wydawania interpretacji indywidualnych, udzielania wyjaśnień w ramach czynności sprawdzających oraz zaświadczeń pełnomocnik powinien złożyć odpowiednie pełnomocnictwo do akt podatnika prowadzonych przez właściwy w tych sprawach miejscowo i rzeczowo organ podatkowy. Złożenie do akt prowadzonych przez właściwy miejscowo rzeczowo organ podatkowy pełnomocnictwa do występowania w imieniu Banku o wydanie interpretacji indywidualnych, do występowania o wydanie zaświadczeń oraz ich odbierania, jak również do składania w imieniu Banku wyjaśnień na wezwanie organów podatkowych, będzie upoważniało takiego pełnomocnika do działania w imieniu Banku w tym zakresie do czasu odwołania udzielonego mu pełnomocnictwa. Pełnomocnik, któremu Bank udzieli pełnomocnictwa do reprezentowania Banku w sprawach składania wyjaśnień na wezwanie organów podatkowych oraz do występowania o wydanie interpretacji indywidualnych oraz o wydanie zaświadczeń, nie będzie zobowiązany do każdorazowego składania odrębnego pełnomocnictwa. Potwierdza to także przepis art. 137 § 4 Ordynacji podatkowej, który w sprawach nieuregulowanych odsyła do odpowiednich przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 14h, art. 80 oraz 306k Ordynacji podatkowej przepis art. 137 § 4 Ordynacji podatkowej stosuje się także w zakresie interpretacji indywidualnych, czynności sprawdzających oraz zaświadczeń. W związku z tym, również w przypadku reprezentowania podatnika przez pełnomocnika w zakresie czynności sprawdzających, wydawania interpretacji indywidualnych oraz wydawania zaświadczeń odpowiednie zastosowanie powinny znaleźć przepisy prawa cywilnego.

W prawie cywilnym wyróżnia się natomiast trzy rodzaje pełnomocnictw:

(i) pełnomocnictwo ogólne do czynności zwykłego zarządu,

(ii) pełnomocnictwo rodzajowe do określonych czynności oraz

(iii) pełnomocnictwo szczególne do poszczególnej czynności prawnej.

Na podstawie każdego z tych pełnomocnictw, pełnomocnik może działać w imieniu mocodawcy w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa do czasu odwołania tego pełnomocnictwa przez mocodawcę. W celu dokonywania odpowiednich czynności pozostających w zakresie udzielonego mu pełnomocnictwa, pełnomocnik nie musi się każdorazowo legitymować odrębnym pełnomocnictwem. Pełnomocnictwo do reprezentowania Banku w zakresie czynności sprawdzających, wydawania interpretacji indywidualnych oraz wydawania zaświadczeń należy uznać za pełnomocnictwo rodzajowe. Pełnomocnictwo takie będzie bowiem upoważniało pełnomocnika do reprezentowania Banku w zakresie określonego rodzaju czynności, jakimi są składanie wyjaśnień w ramach czynności sprawdzających oraz występowanie o wydanie interpretacji indywidualnych oraz odpowiednich zaświadczeń, jak również ich odbieranie w imieniu Banku. W związku z tym, należy uznać, że na podstawie takiego pełnomocnictwa pełnomocnik Banku będzie uprawniony do składania w imieniu Banku wyjaśnień w ramach czynności sprawdzających oraz do występowania w imieniu Banku o wydanie interpretacji indywidualnych oraz wydanie odpowiednich zaświadczeń do czasu odwołania tego pełnomocnictwa przez Bank. Pełnomocnik w celu udokumentowania swojego umocowania, zgodnie z art. 137 § 3 w zw. z art. 14h, art. 280 oraz art. 306k Ordynacji podatkowej, powinien złożyć odpowiednie pełnomocnictwo do właściwego w tym zakresie miejscowo i rzeczowo organu podatkowego.

Podsumowując, jednorazowe złożenie do właściwego rzeczowo i miejscowo organu podatkowego pełnomocnictwa dla wybranego pracownika Banku do występowania w imieniu Banku w zakresie składania wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych, wydania zaświadczeń oraz do ich odbierania, jak również do udzielania wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego, będzie upoważniało tego pracownika do stałego działania w imieniu Banku w tym zakresie. Po złożeniu do właściwego dla Banku organu podatkowego takiego pełnomocnictwa nie jest konieczne każdorazowe składanie odrębnego pełnomocnictwa do działania w imieniu Banku w tym zakresie.

Należy podkreślić, że podobne stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanych w imieniu Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych z 22 maja 2009 r. (sygn. ILPP1/443-391/09-3/BD) oraz z 2 września 2009 r. (sygn. ILPB3/423-438/09-2/ŁM), w których organ podatkowy uznał, że składanie deklaracji podatkowych, wniosków, podań i innych czynności podejmowanych przez pełnomocnika strony, o ile zakres tych czynności nie przekracza umocowania zawartego w pełnomocnictwie złożonym do akt danego urzędu skarbowego przy pierwszej czynności dokonanej przez pełnomocnika, nie rodzi obowiązku składania kolejnych pełnomocnictw. Zatem w takiej sytuacji jednorazowe złożenie pełnomocnictwa jest wystarczające do reprezentowania podatnika przed urzędem skarbowym."

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Kwestie dotyczące działania strony przez pełnomocnika w zakresie: zobowiązania podatkowego, postępowania podatkowego, czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, interpretacji przepisów prawa podatkowego, zostały uregulowane w odrębnych działach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Postępowanie podatkowe zostało unormowane w dziale IV ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 136 ww. ustawy, strona może działać przez pełnomocnika chyba, że charakter czynności wymaga jej osobistego działania.

Przepisy art. 137 § 2 i § 3 ww. ustawy określają formę, w jakiej powinno być udzielone pełnomocnictwo stanowiąc, iż pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie lub zgłoszone ustnie do protokołu, zaś pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Adwokat, radca prawny a także doradca podatkowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie. Organ podatkowy może w razie wątpliwości zażądać urzędowego poświadczenia podpisu strony.

Z powyższego wynika, że każda strona, w tym osoba fizyczna, może działać w sprawie przez pełnomocnika. Jednakże dla wykazania, że pełnomocnik został dla strony ustanowiony, niezbędne jest złożenie do akt sprawy dokumentu stwierdzającego ustanowienie takiego pełnomocnika.

Istotne jest również wyjaśnienie pojęcia "akta", które występuje w treści art. 137 § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Według "Popularnego słownika języka polskiego PWN" (Warszawa 2003), akta to zbiór dokumentów urzędowych, prawnych, księgi urzędowe, prawne.

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w "Słowniku wyrazów obcych" (PWN, Warszawa 1997) za akta uważa się zbiór dokumentów odnoszących się do jakiejś sprawy, a także zbiór zawierających je ksiąg.

W związku z powyższym za "akta sprawy" uważa się dokumenty zebrane w toku konkretnego postępowania, opisane sygnaturą, kwalifikacją prawną itp., ponadto zakłada się je odrębnie dla każdej sprawy.

Nie ulega zatem wątpliwości, że zgodnie z art. 137 § 3 Ordynacji podatkowej, pełnomocnik dołącza oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa do akt konkretnej sprawy.

Dla wykazania, że pełnomocnik został dla strony ustanowiony, niezbędne jest złożenie do akt sprawy oryginału lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Adwokat, radca prawny a także doradca podatkowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących ich umocowanie.

Należy jednak wskazać, iż jest to obowiązek pełnomocnika. Organ nie ma obowiązku podejmowania poszukiwań i sprawdzania, czy zostało złożone pełnomocnictwo strony.

Oznacza to, że organ podatkowy nie ma obowiązku zawiadamiania o wszczęciu postępowania podatkowego pełnomocnika ustanowionego w toku innych czynności. Wszczęcie danego postępowania, zawsze obliguje najpierw do zawiadomienia strony wprost. Po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania strona może ustanowić pełnomocnika, na zasadach opisanych wyżej, który w toku danego postępowania nie może być pominięty.

Podobnie w sytuacji, kiedy postępowanie podatkowe jest inicjowane przez Podatnika, pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej dołączyć pełnomocnictwo do akt sprawy.

Należy przy tym zauważyć, że pełnomocnictwo w postępowaniu podatkowym musi być udzielone wprost, nie może być domniemane. Dopiero od momentu, w którym dokument pełnomocnictwa został organowi doręczony, wobec organu podatkowego prowadzącego postępowanie powstaje obowiązek doręczania pism pełnomocnikowi.

Istotny jest również zakres udzielonego pełnomocnictwa. Od konstrukcji udzielonego pełnomocnictwa zależeć będzie, czy w konkretnym postępowaniu podatkowym raz złożone pełnomocnictwo będzie wystarczające do dokonywania w imieniu mocodawcy wszelkich czynności procesowych związanych z prowadzeniem danej sprawy (np. składania wniosków dowodowych, odwołania od decyzji organu podatkowego, zażaleń na postanowienia organu podatkowego, reprezentacja strony w trakcie postępowania odwoławczego), czy też wystąpi konieczność przedstawienia kolejnych pełnomocnictw do czynności mających miejsce w ramach tego samego postępowania, a które to czynności nie wchodziłyby w zakres pełnomocnictwa udzielonego wcześniej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w postępowaniu podatkowym pełnomocnictwo musi być złożone do akt konkretnej sprawy, zaś zakres tego pełnomocnictwa wyznaczać będzie, jakie konkretnie czynności może dokonywać pełnomocnik w imieniu mocodawcy.

Obowiązek składania deklaracji podatkowych wynika z przepisów materialnego prawa podatkowego.

Kwestia podpisywania deklaracji przez pełnomocnika została uregulowana w art. 80a § 1 - § 5 Ordynacji podatkowej, znowelizowanym ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 57, poz. 466).

Zgodnie z ww. przepisami, jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej, deklaracja, w tym deklaracja składana za pomocą środków komunikacji elektronicznej, może być podpisana także przez pełnomocnika podatnika, płatnika lub inkasenta.

Pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji oraz zawiadomienie o odwołaniu tego pełnomocnictwa składa się organowi podatkowemu właściwemu w sprawach podatku, którego dana deklaracja dotyczy.

Pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej oraz zawiadomienie o odwołaniu tego pełnomocnictwa podatnik, płatnik lub inkasent składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach ewidencji podatników i płatników. Jeżeli przepisy prawa podatkowego wymagają podpisania deklaracji przez więcej niż jedną osobę, pełnomocnictwo do podpisania tej deklaracji jest skuteczne, jeżeli udzieliły go wszystkie osoby.

W kwestiach dotyczących pełnomocnictwa do podpisywania deklaracji stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące pełnomocnictwa w postępowaniu podatkowym.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór pełnomocnictwa do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej oraz wzór zawiadomienia o odwołaniu tego pełnomocnictwa, uwzględniając zakres pełnomocnictwa i dane identyfikujące podatnika, płatnika lub inkasenta oraz pełnomocnika.

Z powyższego wynika, iż w przypadku podpisywania deklaracji przez pełnomocnika, zastosowanie mają przepisy art. 136 oraz art. 137 Ordynacji podatkowej, a zatem ustanowienie pełnomocnika w sprawach dotyczących podpisywania deklaracji odbywa się w sposób analogiczny, jak w postępowaniu podatkowym.

Jednakże pojęcie "akt sprawy" należy odnosić do postępowania podatkowego, gdzie takie akta są tworzone w trakcie prowadzonego postępowania.

Tym samym zastosowanie art. 137 Ordynacji podatkowej ma miejsce w takim zakresie, w jakim odsyłają regulacje art. 80a § 1 - § 4 Ordynacji podatkowej.

Przepisy art. 80a § 2 ww. ustawy stanowią, iż pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji oraz zawiadomienie o odwołaniu tego pełnomocnictwa składa się organowi podatkowemu właściwemu w sprawach podatku, którego dana deklaracja dotyczy.

Oznacza to, że wystarczy aby Wnioskodawca złożył raz przed właściwym organem podatkowym udzielone mu pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji, by do czasu powiadomienia organu podatkowego o odwołaniu przedmiotowego pełnomocnictwa, skutecznie reprezentować swojego mocodawcę w zakresie podpisywania deklaracji.

Dział V ustawy - Ordynacja podatkowa reguluje tryb postępowania w odniesieniu do czynności sprawdzających. Na podstawie art. 272 ww. ustawy, organy podatkowe pierwszej instancji, z zastrzeżeniem art. 272a, dokonują czynności sprawdzających, mających na celu:

1.

sprawdzenie terminowości:

a)

składania deklaracji,

b)

wpłacania zadeklarowanych podatków, w tym również pobieranych przez płatników oraz inkasentów;

2.

stwierdzenie formalnej poprawności dokumentów wymienionych w pkt 1;

3.

ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami.

W myśl art. 280 Ordynacji podatkowej w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale stosuje się odpowiednio przepis art. 143 Ordynacji podatkowej oraz przepisy rozdziałów 1-3, 5, 6, 9, 10, 14, 16 oraz 23 działu IV.

Z powyższego wynika, iż regulacje dotyczące czynności sprawdzających nie normują wprost kwestii pełnomocnictwa. Stąd też na mocy art. 280 odpowiednie zastosowanie będą miały przepisy art. 136 i 137 powołanej ustawy, o których mowa wyżej.

Jednakże, czynności sprawdzające, jak wynika z art. 272 Ordynacji podatkowej, są związane z faktem uprzedniego złożenia przez podatnika deklaracji podatkowej oraz uiszczenia podatków. Zatem należy uznać je za czynności materialno-techniczne wykonywane na etapie badania poprawności złożonych deklaracji i uiszczonych podatków, które nie wszczynają jeszcze procedury postępowania podatkowego. W związku z powyższym w postępowaniu w zakresie czynności sprawdzających wystarczy aby pełnomocnik złożył raz, przed właściwym organem podatkowym udzielone mu pełnomocnictwo, by do czasu powiadomienia organu podatkowego o odwołaniu przedmiotowego pełnomocnictwa, skutecznie reprezentować swojego mocodawcę w zakresie określonym przez treść pełnomocnictwa.

Kontrola podatkowa została uregulowana w dziale VI Ordynacji podatkowej. Przepisy tego działu nie regulują w sposób szczególny kwestii udzielania pełnomocnictwa w toku postępowania kontrolnego za wyjątkiem art. 281a ww. ustawy, w myśl którego podatnicy, płatnicy, inkasenci oraz następcy prawni mogą, w formie pisemnej wyznaczyć osobę, która będzie upoważniona do ich reprezentowania w trakcie kontroli podatkowej oraz zgłosić tę osobę naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym, wójtowi, burmistrzowi (prezydentowi miasta). Zatem na podstawie art. 292 Ordynacji podatkowej w sprawach nieuregulowanych w art. 281-291 stosuje się odpowiednio przepisy art. 135-137.

W związku z powyższym ustanowienie pełnomocnika w toku postępowania z zakresu kontroli podatkowej następuje w analogiczny sposób, jak w przypadku postępowania podatkowego.

Zagadnienie interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje Dział II rozdział 1a ustawy - Ordynacja podatkowa. Również w tym przypadku przepisy dotyczące wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego nie regulują w sposób szczególny sposobu ustanawiania pełnomocnika. Zgodnie z art. 14h Ordynacji podatkowej w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio m.in. przepisy art. 135-137.

Zatem ustanowienie pełnomocnika w sprawach dotyczących wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego odbywa się w taki sam sposób, jak w postępowaniu podatkowym.

Z powyższych przepisów wynika, że pełnomocnictwo musi być złożone każdorazowo do akt konkretnej sprawy, zaś zakres tego pełnomocnictwa wyznaczać będzie, jakie konkretnie czynności może dokonywać pełnomocnik w imieniu mocodawcy.

Podkreślenia wymaga fakt, iż czynności dokonywane w ramach różnego rodzaju postępowań (zobowiązania podatkowego, czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, postępowania podatkowego, interpretacji przepisów prawa podatkowego) uregulowanych w odrębnych działach Ordynacji podatkowej, są czynnościami odrębnymi.

Przepisy działu IV, w ramach, którego umiejscowiono artykuły 136 i 137 § 3 Ordynacji podatkowej, znajdują zastosowanie tylko w takim zakresie, w jakim odsyłają do nich regulacje szczególne dotyczące konkretnego rodzaju postępowania.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Bank występuje do właściwych organów podatkowych z wnioskami o wydanie różnych zaświadczeń, w szczególności certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 306l ustawy z dnia 29 sierpnia r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej jako: "Ordynacja podatkowa") oraz zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach, o którym mowa w art. 306c Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14b ust. 1 Ordynacji podatkowej Bank występuje także do właściwego organu podatkowego o wydanie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Bank jest także wzywany przez właściwe organy podatkowe do składnia wyjaśnień dotyczących prawidłowości składanych przez Bank deklaracji i informacji podatkowych.

Bank udzielił wybranym pracownikom pełnomocnictwa do występowania w imieniu Banku w wyżej wskazanych sprawach, tj. do występowania w imieniu Banku o wydanie zaświadczeń oraz ich odbierania od organów podatkowych, występowania z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnych oraz do składania w imieniu Banku wyjaśnień na wezwanie organów podatkowych.

Pełnomocnictwa takie zostaną złożone do właściwego dla Banku organu podatkowego w celu ich załączenia do akt Banku, prowadzonych przez ten organ.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.) Bank dokona odpowiedniej opłaty skarbowej od każdego złożonego pełnomocnictwa i dołączy do składnych pełnomocnictw potwierdzenie zapłaty opłaty skarbowej. Właściwy organ podatkowy będzie miał zatem informację o udzieleniu przez Bank pełnomocnictwa do występowania w imieniu Banku w sprawach wydawania zaświadczeń, wydawania interpretacji indywidualnych oraz składania wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego. Właściwy organ podatkowy będzie także posiadał w prowadzonych aktach Banku informacje o osobach, którym zostało udzielone przez Bank pełnomocnictwo do działania w tym zakresie w imieniu Banku.

Podsumowując, w oparciu o opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że składanie wszelkich pism, wniosków i deklaracji w imieniu Banku, odbieranie wszelkich pism i zaświadczeń w imieniu Spółki, o ile zakres tych czynności nie przekracza umocowania zawartego w pełnomocnictwie złożonym do akt danego urzędu skarbowego przy pierwszej czynności dokonanej przez pełnomocnika, nie rodzi obowiązku składania kolejnych pełnomocnictw.

Zatem w takiej sytuacji jednorazowe złożenie pełnomocnictwa w konkretnej sprawie jest wystarczające do reprezentowania podatnika przed urzędem skarbowym.

Natomiast należy wskazać, iż w sytuacji złożenia wniosku lub podania przez pełnomocnika strony inicjującego określone postępowanie podatkowe czy kontrolne, konieczne jest każdorazowe złożenie do akt danej sprawy stosownego pełnomocnictwa.

Zatem w sytuacji, gdy wybrany do występowania w imieniu Banku pracownik występuje do właściwego rzeczowo i miejscowo organu podatkowego z konkretnym wnioskiem o wydanie zaświadczenia oraz jego odbiór, z określonym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, czy też udziela wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego w ramach postępowania sprawdzającego lub kontrolnego, dołącza do akt sprawy danego wniosku jedno pełnomocnictwo.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż "aktami" podatnika nie są wszelkie dokumenty zgromadzone w danym urzędzie w ramach toczących się postępowań, ale akta danej sprawy.

Z uwagi na powyższe pełnomocnictwo musi być złożone każdorazowo do akt konkretnej sprawy, zaś zakres tego pełnomocnictwa wyznaczać będzie, jakie konkretnie czynności może dokonywać pełnomocnik w imieniu mocodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości jednorazowego przedkładania pełnomocnictwa we właściwym rzeczowo i miejscowo organie podatkowym dla wybranego pracownika Banku do występowania w imieniu Spółki o wydanie zaświadczeń oraz ich odbierania, do występowania z wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnych oraz do udzielania wyjaśnień na wezwanie właściwego dla Banku organu podatkowego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl