IPPB5/423-369/11-3/RS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z funkcjonowaniem rady nadzorczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2011 r. (data wpływu 15 kwietnia 2011 r.) oraz piśmie z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej - jest prawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Jednym z obligatoryjnych organów Spółki jest Rada Nadzorcza. Spółka ponosi wydatki związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej dotyczące: zakupu sprzętu biurowego, połączeń telefonicznych, zakupu prasy, doradztwa prawnego, tłumaczenia dokumentów, zakupu materiałów biurowych, organizacji wyborów do Rady Nadzorczej, wynajęcia pomieszczeń wykorzystywanych przez Radę Nadzorczą, przygotowania sali na posiedzenia Rady Nadzorczej (w tym zakupu wody, kawy, herbaty, słodyczy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej stanowią w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o p.d.o.p., za koszt uzyskania przychodów nie uznaje się wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Wnioskodawca podnosi, iż powołany przepis wyłącza z zakresu kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na rzecz osób wchodzących w skład m.in. rad nadzorczych, a więc wydatki mające charakter osobowy, które stanowią przysporzenie majątkowe dla osób je otrzymujących. Do tego rodzaju wydatków należy zaliczyć np. ryczałt za udział w posiedzeniu Rady, zwrot kosztów związanych z udziałem w pracach Rady (noclegi, zwrot wydatków związanych z używaniem samochodu prywatnego na potrzeby spółki). Z wydatków o charakterze osobowym kosztem uzyskania przychodów są jedynie wynagrodzenia wypłacane za pełnienie funkcji członka Rady Nadzorczej.

Natomiast w zakresie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a, według Wnioskodawcy, nie znajdują się wydatki związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej jako jednego z obligatoryjnych organów spółki akcyjnej takie jak wydatki na zakup sprzętu biurowego, połączenia telefoniczne, prasę, doradztwo prawne, tłumaczenie dokumentów, materiały biurowe, organizację wyborów do Rady Nadzorczej, wynajęcie pomieszczeń wykorzystywanych przez Radę Nadzorczą, przygotowanie sali na posiedzenia Rady Nadzorczej (w tym zakup wody, kawy, herbaty, słodyczy), koszty używania samochodu służbowego dla celów Spółki i koszty paliwa do tego samochodu. Wydatki te nie mają bowiem charakteru osobowego. Wydatki nie służą celom osobistym członków Rady Nadzorczej. Nie stanowią przysporzenia majątkowego dla osób wchodzących w skład Rady Nadzorczej, Związane są natomiast z funkcjonowaniem jednego z obligatoryjnych organów spółki akcyjnej,

Wnioskodawca podnosi, iż zgodnie z art. 38 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U.64,1 6.93 z późn. zm.) osoba prawna, którą jest m.in. spółka akcyjna działa poprzez swoje organy. Brak tych organów uniemożliwia funkcjonowanie osoby prawnej (następuje powołanie przez sąd kuratora, który powołuje organy lub likwiduje spółkę), co jeśli odniesie się do osoby prawnej będącej spółką akcyjną, uniemożliwia prowadzenie działalności gospodarczej nakierowanej na uzyskanie przychodu. W spółce akcyjnej obligatoryjnymi organami są: Zarząd, Rada Nadzorcza, Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy. Wszystkie trzy organy działają w interesie spółki, która jest samoistnym podmiotem prawa, wyodrębnionym od swoich właścicieli, posiadającym wydzielony majątek i powołanym do realizacji celów określonych m.in. w jej statucie. Organy spółki pomimo tego, że każdy z nich pełni inne funkcje i ma inny zakres uprawnień i miejsce w strukturze organizacyjnej, wszystkie (nie tylko Rada Nadzorcza, ale również Zarząd) mają obowiązek działania w interesie spółki (a więc de facto w interesie właścicieli) i eliminowania działań będących dla Spółki szkodliwymi. Z tych względów, zdaniem Wnioskodawcy, uznać należy, że działalność Rady Nadzorczej wykazuje ścisły związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę. Poprzez nadzór nad działalnością Zarządu, Rada Nadzorcza eliminuje ewentualną działalność mogącą przynieść Spółce szkodę (poprzez zmniejszenie przychodów lub zwiększenie kosztów) lub zobowiązuje Zarząd Spółki do podejmowania działań mogących przynieść Spółce przychody lub zmniejszyć jej koszty funkcjonowania. Z tych względów, zdaniem Spółki, jeśli wydatki ponoszone na funkcjonowanie Rady Nadzorczej związane są z zadaniami wykonywanymi przez członków Rady Nadzorczej wynikającymi z k.s.h. i statutu Spółki, a nie mają charakteru osobowego (nie stanowią przysporzenia majątkowego dla członków Rady Nadzorczej) są kosztami uzyskania przychodu Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

W konsekwencji nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów, to ten cel musi być widoczny. Ponoszone koszty winny ten cel realizować lub co najmniej zakładać go jako realny. Prawo zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów dany podmiot ma w przypadku, gdy wydatki te pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż jednym z obligatoryjnych organów Spółki Akcyjnej jest Rada Nadzorcza. Spółka ponosi wydatki związane z jej funkcjonowaniem a dotyczące: zakupu sprzętu biurowego, połączeń telefonicznych, zakupu prasy, doradztwa prawnego, tłumaczenia dokumentów, zakupu materiałów biurowych, organizacji wyborów do Rady Nadzorczej, wynajęcia pomieszczeń wykorzystywanych przez Radę Nadzorczą, przygotowania sali na posiedzenia Rady Nadzorczej (w tym zakupu wody, kawy, herbaty, słodyczy), koszty używania samochodu służbowego dla celów Spółki i koszty paliwa do tego samochodu. W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca podnosi, iż przedmiotowe wydatki nie mają charakteru osobowego, gdyż nie służą celom osobistym członków Rady Nadzorczej, są natomiast związane z funkcjonowaniem jednego z obligatoryjnych organów Spółki Akcyjnej. W tym miejscu należy podkreślić, iż art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, iż każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

W niniejszej sprawie należy wskazać na art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. W tym miejscu należy zauważyć, iż istnienie organu nadzoru, jakim jest Rada Nadzorcza nie wiąże się bezpośrednio z uzyskiwaniem przez Spółkę przychodu, jednakże ustawodawca określił, iż wynagrodzenia wypłacane z tytułu pełnienia funkcji członków Rady Nadzorczej stanowią koszty uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów nie będą natomiast wydatki o charakterze osobowym, inne niż wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji, ponoszone na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, w związku z wykonywaniem przez nie swoich obowiązków jako członków tych organów.

Odnosząc się do opisanego we wniosku stanu faktycznego zauważyć należy, że funkcjonowanie Rady Nadzorczej jest związane z działalnością danego podmiotu gospodarczego - w tym spółki akcyjnej - i jeżeli działalność Rady Nadzorczej w związku ze stałym wykonywaniem czynności nadzorczych nie wykracza poza zakres obowiązków o charakterze nadzorczym, należy uznać, iż - co do zasady - przedmiotowe wydatki ponoszone w związku z realizacją obowiązków nadzorczych, które nie mają charakteru osobowego, są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów Spółki i wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru. Należy zauważyć, że z treści art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika wykluczenie z kosztów podatkowych wydatków na rzecz obsługi rady nadzorczej, które to wydatki należy uznać za związane z funkcjonowaniem samej jednostki. Ich zaliczenie do kosztów podatkowych uwarunkowane jest więc spełnieniem ogólnej reguły art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na względzie powyższe uregulowania należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na funkcjonowanie organu nadzorującego działalność Spółki, a dotyczące zakupu sprzętu biurowego, zakupu prasy, doradztwa prawnego, tłumaczenia dokumentów, zakupu materiałów biurowych, organizacji wyborów do Rady Nadzorczej, wynajęcia pomieszczeń wykorzystywanych przez Radę Nadzorczą, przygotowania sali na posiedzenia Rady Nadzorczej (w tym zakupu wody, kawy, herbaty, słodyczy) mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodu, o ile - jak stwierdza Wnioskodawca - nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz Członków Rady Nadzorczej. Wydatki te mogą stanowić koszty uzyskania przychodu przy spełnieniu przesłanek art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy jednakże podkreślić, iż jeżeli wydatki na zakup sprzętu biurowego spełniać będą przesłanki określone w art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który to przepis określa pojęcie środka trwałego, jako nabytego lub wytworzonego składnika majątkowego kompletnego i zdatnego do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używanie dłuższym niż rok, to należy kwalifikować je do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisem art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłączenie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W odniesieniu do wydatków Spółki ponoszonych w związku z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej, a dotyczących połączeń telefonicznych i użytkowania samochodu służbowego, należy stwierdzić, iż istotnym jest fakt, że w sytuacji, gdy postanowienia regulaminów, uchwał lub statutów dają podstawy do użytkowania telefonów służbowych i samochodu służbowego przez Radę Nadzorczą realizującą obowiązki nadzorcze w związku z realizacją zadań osoby prawnej, wydatki związane z używaniem samochodu służbowego, w tym koszt paliwa i koszty połączeń telefonicznych dla celów służbowych stanowią - co do zasady - koszt uzyskania przychodu osoby prawnej.

Zaznaczyć przy tym należy, że o ile postanowienia regulaminów, uchwał i statutów dają podstawy do użytkowania telefonów służbowych i samochodu służbowego przez Radę Nadzorczą w związku z realizacją zadań osoby prawnej, to powinny one również określać zakres, bądź warunki realizacji tych wydatków. Równocześnie należy zauważyć, że poniesione wydatki za korzystanie przez Radę Nadzorczą ze służbowych telefonów oraz samochodu służbowego w wyłącznych sprawach Spółki nie zostały - bezpośrednio wymienione w postanowieniach art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż wydatki związane z używaniem samochodu służbowego (w tym koszt paliwa) oraz koszt połączeń telefonicznych - jeżeli nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz poszczególnych Członków Rady Nadzorczej, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla poszczególnych Członków Rady Nadzorczej i wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru, przy spełnieniu przesłanek art. 15 ust. 1 ww. ustawy, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Należy jednak zastrzec, że ustawodawca wyłączył określone koszty związane z użytkowaniem samochodów przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych z kategorii kosztów podatkowych.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów między innymi składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 EURO, przeliczona na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Kosztem podatkowym Spółki nie będą również w myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywane według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania tego samochodu spółce do używania. Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy w sytuacji, gdyby samochód, o którym mowa w opisie stanu faktycznego nie był objęty ubezpieczeniem dobrowolnym, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się strat powstałych w wyniku jego utraty lub likwidacji oraz kosztów jego remontu powypadkowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż wyłącznie uzasadnione i udokumentowane wydatki poniesione przez Spółkę na połączenia telefoniczne oraz związane z użytkowaniem samochodu służbowego (w tym wydatki na paliwo) zgodnie z dyspozycją zawartą w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej - a więc do celów służbowych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki, z uwzględnieniem przepisu art. 16 ust. 1 cytowanej ustawy.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż przedstawione we wniosku wydatki związane z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz Członków Rady Nadzorczej, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla tych osób i wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru i wykonywaniem czynności nadzorczych, z uwzględnieniem przepisu art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, iż to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), że wydatki te były uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia i że w rezultacie ich poniesienia podatnik mógł oczekiwać zwiększenia swoich przychodów, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. A zatem konieczne jest udokumentowanie, także w razie nie uzyskania przychodu w następstwie poniesienia tych wydatków, że były one - obiektywnie rzecz ujmując - racjonalne co do zasady i co do wielkości.

W celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnik, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Dokonując interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Jednocześnie należy poinformować, iż w obwieszczeniu marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 marca 2011 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 8 kwietnia 2011 r., Nr 74, poz. 397 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.