IPPB5/423-369/09-2/MB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych na moment przewalutowania pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania różnic kursowych na moment przewalutowania pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

W dniu 17 grudnia 2008 r. Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zawarła umowę, na mocy której udzieliła podmiotowi zagranicznemu, spółce A. (dalej: pożyczkobiorca) pożyczki na prowadzenie bieżącej działalności. Zgodnie z treścią umowy, zobowiązania pożyczkobiorcy z tytułu zaciągniętej pożyczki wyrażone zostały w Eur. Spłata pożyczki (zarówno rat, jak i kwoty kapitału) również miała następować w walucie Eur. Obecnie rozważane jest dokonanie przewalutowania pożyczki z Eur na Pln. W przypadku przeprowadzenia tej operacji, od momentu przewalutowania wszelkie spłaty na rzecz Spółki dokonywane będą w Pln. Jednocześnie Spółka zaznaczaj, że zgodnie z art. 9b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: ustawa o Cit), różnice kursowe ustalane są przez nią na podstawie art. 15a ustawy o Cit.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest pytanie oznaczone nr 1.

W części dotyczącej pytania oznaczonego nr 2 wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Stanowisko Podatnika w zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Artykuł 16 ust. 1 nie wymienia różnic kursowych wśród kosztów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów. W oparciu o powołane przepisy, należy zatem stwierdzić, że różnice kursowe związane z udzieloną pożyczką co do zasady stanowią przychody lub koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy zauważyć, że w art. 9b ustawy o CIT wskazane są dwie metody ustalania różnic kursowych. Podatnicy mają możliwość wyboru metody ustalania różnic kursowych w oparciu o przepisy o rachunkowości. Natomiast podmioty, które nie wybiorą tej metody, ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o CIT. Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka ustala różnice kursowe w oparciu o drugie ze wskazanych rozwiązań. W konsekwencji, dla określenia podatkowych skutków zdarzenia będącego przedmiotem wniosku, zastosowanie znajdzie art. 15a ustawy o CIT. Stosownie do ustępu 1 powołanego artykułu, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe lub koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe. Art. 15a ustawy o CIT szczegółowo również określa, w jakich sytuacjach dochodzi do powstania dodatnich i ujemnych różnic kursowych. Zgodnie ze wskazanym przepisem, w przypadku udzielenia kredytu (pożyczki) w walucie obcej, dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 2 pkt 4 ustawy o CIT).

Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT).

Dzień zapłaty zdefiniowany jest z kolei w art. 15a ust. 7 ustawy o CIT, zgodnie z którym jest to dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. Jak było wskazane powyżej, różnice kursowe w związku z udzieloną pożyczką powstają w sytuacji, gdy wartość pożyczki w dniu jej udzielenia różni się od jej wartości w momencie spłaty, rozumianej jako uregulowanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie. Zdaniem spółki, kluczowe dla stwierdzenia, czy w momencie przewalutowania pożyczki dochodzi do powstania różnic kursowych, jest zatem ustalenie, czy przewalutowanie pożyczki jest równoznaczne z "uregulowaniem zobowiązania w jakiejkolwiek formie". W ocenie spółki, przewalutowanie pożyczki nie może być utożsamiane z "uregulowaniem zobowiązania". W wyniku przewalutowania dochodzi bowiem jedynie do zmiany waluty pożyczki. Nie następuje natomiast wygaśnięcie zobowiązań ciążących na pożyczkobiorcy. W szczególności, na pożyczkobiorcy spoczywa ciągle obowiązek zwrotu pożyczki. Skoro zatem przewalutowanie pożyczki nie skutkuje wygaśnięciem ciążącego na pożyczkobiorcy obowiązku spłaty zadłużenia, przewalutowanie nie może zostać uznane za uregulowanie pożyczki w jakiejkolwiek formie.

W rezultacie, w oparciu o treść powołanych wyżej art. 15a ust. 2 pkt 4 i art. 15a ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT, należy uznać, że w wyniku przewalutowania (tj. zmiany waluty pożyczki z Eur na Pln) nie dochodzi do powstania różnic kursowych. Stanowisko spółki znajduje potwierdzenie w orzeczeniach sądów administracyjnych oraz w licznych interpretacjach wydanych w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektorów Izb Skarbowych.

Tytułem przykładu spółka powołuje:

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 marca 2009 r., ILPB3/423-829/08-2/EK, w której stwierdzono: "przewalutowanie pożyczki skutkuje jedynie zmianą waluty, w której jest ona wyrażona; nie powoduje ono spłaty pożyczki. Innymi słowy, różnice kursowe dla celów podatkowych nie powstaną."

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 grudnia 2008 r., ITPB3/423-545A/08/AM, w której uznano, że: " (...) W przypadkach dotyczących przewalutowania pożyczki (kredytu), nie dojdzie do uregulowania zobowiązania. Po przewalutowaniu pożyczki pożyczkobiorca nadal jest zobowiązany ją spłacić, a pożyczkodawca nadal może się domagać zwrotu tej pożyczki. Tak więc dokonanie przewalutowania pożyczki nie ma wpływu na wygaśnięcie zobowiązania wynikającego z jej zaciągnięcia. (...) Wobec tego, dokonanie przez spółkę przewalutowania pożyczki jest neutralne pod względem podatkowym, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie przychodów, ani po stronie kosztów ich uzyskania."

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 grudnia 2008 r., IPPB3/423-1429/08-2/ER, w której podzielono stanowisko podatnika, iż: w przypadku (...) Przewalutowania pożyczki przez pożyczkodawcę nie dochodzi do spłaty zobowiązania, lecz jedynie do zmiany waluty, w którym jest ono wyrażone. Należy zaznaczyć, że zmiana ta nie wywołuje żadnych konsekwencji w zakresie stosunku zobowiązaniowego łączącego pożyczkodawcę ze spółką nie ulega bowiem zmianie tożsamość, ani też treść samej umowy pożyczki (poza postanowieniami dotyczącymi waluty, w której została udzielona pożyczka). Spółka nadal pozostaje dłużnikiem (pożyczkobiorcą), pożyczkodawca pozostaje wierzycielem, pożyczka pozostaje niespłacona, a stosunek prawny wynikający z umowy pożyczki nie ulega w ogóle zmianie."

Ponadto, przewalutowanie pożyczki nie będzie skutkować, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, powstaniem innego rodzaju kosztów lub też przychodów związanych z późn. zm. kursu waluty, w której pożyczka była pierwotnie wyrażona.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 organ potwierdza stanowisko Spółki w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ordynacji Podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.