IPPB5/423-354/14-4/JC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-354/14-4/JC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2014 r. (data nadania 27 czerwca 2014 r., data wpływu 30 czerwca 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB5/423-354/14-2/JC z dnia 17 czerwca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 tejże ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 tejże ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") zamierza zawrzeć z S Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: "LPL"), Umowę o Zarządzanie Środkami Pieniężnymi (ang. Cash Management Agreement, dalej: "Umowa") w celu osiągnięcia możliwie najefektywniejszej struktury organizacyjnej w ramach zarządzania środkami pieniężnymi wewnątrz grupy kapitałowej (dalej: "Grupa"). Jedynym udziałowcem LPL jest S z siedzibą we Francji (dalej: "Holding"). Stronami zawartej umowy są wyłącznie Spółka oraz LPL. Nie jest również planowane, by inne podmioty przystąpiły jako strony do Umowy. LPL rozważy jednak zawarcie takiej umowy również z innymi podmiotami z grupy.

W momencie podpisania Umowy Spółka otworzy wewnątrzgrupowy rachunek bieżący, który będzie obciążany lub uznawany kwotą odzwierciedlającą kwotę jaka płacona jest przez Spółkę lub otrzymywana od LPL w wykonaniu Umowy oraz kwotami wynikającymi z innych rozliczeń transakcji (pieniężnych i niepieniężnych) pomiędzy Spółką a LPL. Transakcje te obejmują m.in. wzajemne potrącenia (netting agreement), transakcje zabezpieczające (hedging agreements), transakcje finansowe (wypłata odsetek, przeniesienie udziałów) ale nie są do nich ograniczone.

W celu efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi w ramach Grupy, Spółka udostępnia LPL nadwyżki środków pieniężnych w walucie polskiej generowane przez Spółkę, jak również LPL udostępnia Spółce środki pieniężne w walucie polskiej. Rolą LPL w zarządzaniu środkami pieniężnymi jest zebranie nadwyżek Spółki oraz ich wykorzystanie zgodnie z polityką finansową Grupy. LPL nie przelewa swoich nadwyżek finansowych w ramach zawartej Umowy. LPL zapewnia jednak pokrycie niedoborów i zapotrzebowania środków pieniężnych Spółce w razie takiej potrzeby. Niemniej, zarówno kwoty przekazywane przez Spółkę, jak i LPL nie wynikają z Umowy - wielkość tych kwot znana jest dopiero w momencie powstania nadwyżki lub niedoboru lub zgłoszenia zapotrzebowania na środki pieniężne przez Spółkę, a zdarzenia te wynikają z wielu różnych czynników, np. spłat należności przez klientów. Umowa nie określa również ogólnej metody wyrównywania powstałych w jej ramach zobowiązań, jednak LPL jest zobowiązany do zwrotu środków Spółki na jej żądanie lub na moment rozwiązana Umowy przez jedną ze stron dochodzi do wzajemnego zwrotu udostępnionych środków pieniężnych. Zgodnie z Umową, Spółka jest zobowiązana, przesłać na rachunek należący do LPL nadwyżki środków pieniężnych znajdujące się na rachunku krajowym. Transfer środków będzie każdorazowo dokonywany poprzez polecenie przelewu bankowego wystawionego przez Spółkę. LPL uprawniony będzie do dysponowania środkami Spółki zgodnie z polityką finansową Grupy. Ilość transferów w ciągu miesiąca nie została określona w Umowie - mogą to być transfery kilka razy dziennie, raz dzienne, co dwa dni lub w innych okresach. Ilość transferów może być również inna w różnych miesiącach. Wskazane transfery winny być dokonywane w taki sposób, aby rachunek krajowy Spółki przynajmniej na koniec miesiąca wykazywał wartość bliską zeru.

Z drugiej strony, w przypadku, kiedy Spółka będzie miała zapotrzebowanie na środki pieniężne (będzie miała niedobory gotówki), będzie ona uprawniona do zwrócenia się do LPL o zasilenie swojego rachunku krajowego, a LPL będzie zobowiązany do zasilenia tego rachunku środkami pieniężnymi, zgodnie z potrzebami Spółki.

W związku z powyższymi transakcjami (tekst jedn.: m.in. zarządzaniem środkami pieniężnymi na podstawie Umowy oraz pozostałymi transakcjami odzwierciedlanymi na wewnątrzgrupowym rachunku bieżącym) naliczane będą odsetki, które kalkulowane są w oparciu o dzienne saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL. Jeżeli saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL będzie dodatnie, Spółka będzie uprawniona do otrzymania oprocentowania w wysokości określonej w Umowie. Jeżeli natomiast saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL będzie ujemne, Spółka zobowiązana będzie do zapłaty odsetek na rzecz LPL. Wskazane odsetki będą rozliczane w okresie miesięcznym. Jeżeli w danym miesiącu Spółka będzie zarówno zobowiązana do zapłaty odsetek na rzecz LPL, jak i będzie uprawniona do otrzymania oprocentowania od LPL, wówczas Spółka wystawi fakturę z tytułu należnych jej odsetek oraz otrzyma fakturę od LPL z tytułu odsetek do jakich zapłaty jest zobowiązana. Odsetki nie będą kompensowane.

Należy przy tym wskazać, że w ramach tworzonej struktury zarządzania środkami pieniężnymi w Grupie, LPL pełni funkcje lokalnego "pool leadera" w stosunku do Spółki. Funkcja ta wynika z podpisanej pomiędzy LPL a Holdingiem umowy o zarządzanie środkami pieniężnymi, która cechuje się analogicznymi rozwiązaniami jak Umowa. W związku z tą funkcją Holding otrzymuje od LPL jej nadwyżki finansowe, oraz w razie takiej potrzeby zapewnia pokrycie niedoborów środków pieniężnych LPL. W związku z tymi przepływami naliczane są odsetki, które kalkulowane są w oparciu o dzienne saldo na wewnątrzgrupowym rachunku bieżącym LPL i Holdingu. Rozliczenia z tytułu odsetek są dokumentowane analogicznie jak w przypadku Umowy.

W przyszłości możliwa będzie również automatyzacja powyżej opisanych procesów zgodnie z odrębną umową zawartą z bankiem.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 czerwca 2014 r. Wnioskodawca doprecyzował zdarzenie przyszłe wskazując, że ewentualne niedobory zgłoszone przez Spółkę zostaną pokryte przez LPL z nadwyżki własnych środków lub z nadwyżki środków przekazanej LPL przez inne podmioty, które będą posiadać umowę na zarządzanie płynnością finansową z LPL.

Wnioskodawca wskazał także, że LPL pełni rolę lokalnego pool leadera na podstawie Umowy o Zarządzanie Płynnością Finansową zawartej ze Spółką i analogicznej umowy zawartej z innymi podmiotami z grupy mającymi siedzibę w Polsce (tekst jedn.: N Sp. z o.o.). Umowy te dotyczą jedynie rozliczeń odpowiednio pomiędzy LPL i Spółką albo pomiędzy LPL i innym podmiotem z Grupy (tekst jedn.: N Sp. z o.o.). Nie dotyczą natomiast rozliczeń pomiędzy LPL a Holdingiem. Rozliczenia pomiędzy LPL a Holdingiem następują na podstawie odrębnej umowy o zarządzanie płynnością finansową. W praktyce jednak fakt pełnienia roli lokalnego pool leadera wpływa pośrednio na rozliczenia pomiędzy LPL a Holdingiem. Wartość przekazywanych przez LPL do Holdingu nadwyżek lub zapotrzebowań środków pieniężnych będzie bowiem sumą wygenerowanych przez LPL nadwyżek/niedoborów środków pieniężnych i wartości nadwyżek/niedoborów przekazanych jej przez Spółkę i inne podmioty z Grupy z siedzibą w Polsce, w stosunku do których LPL pełni rolę lokalnego pool lidera (tekst jedn.: N Sp. z o.o.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy do odsetek wypłacanych przez Spółkę na rzecz LPL z tytułu środków udostępnionych przez LPL odzwierciedlonych na wewnątrzgrupowym rachunku bieżącym Spółki na podstawie Umowy, będą miały zastosowanie ograniczenia dotyczące niedostatecznej kapitalizacji określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy CIT.

2. Czy świadczenia wzajemnie otrzymywane przez strony Umowy na podstawie Umowy, stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT. Jeśli odpowiedź jest twierdząca, czy odsetki otrzymywane od drugiej strony Umowy należy uznać za wynagrodzenie za te usługi. Czy usługi te stanowią usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT.

3. Czy zawarte na podstawie Umowy transakcje będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej: "podatek p.c.c.").

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy CIT nie będą miały zastosowania do odsetek wypłacanych na rzecz LPL z tytułu środków udostępnianych przez LPL na wewnątrzgrupowym rachunku bieżącym Spółki na podstawie Umowy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy CIT nie stanowią kosztu uzyskania przychodu odsetki od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek. Art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy CIT zawiera analogiczne ograniczenia dotyczące pożyczek udzielonych przez tzw. spółki siostry. Przepisy ustawy CIT definiują pożyczkę dla celów przepisów o niedostatecznej kapitalizacji. Zgodnie z art. 16 ust. 7b ustawy CIT przez pożyczkę, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

W opinii Spółki, przepływy środków pieniężnych na podstawie przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego Umowy nie stanowią pożyczek pomiędzy Spółką a LPL w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy CIT. Ponadto, nie można ich także uznać za depozyt nieprawidłowy lub lokatę. Umowa nie wiąże się również z emisją papierów wartościowych przez LPL lub Spółkę. Zaliczenie wypłacanych przez Spółkę odsetek na rzecz LPL nie będzie zatem podlegało ograniczeniom wynikającym z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT.

Uzasadniając powyższe twierdzenie, Spółka wskazuje, że podstawowym celem Umowy jest efektywne zarządzanie środkami pieniężnymi w Grupie. Istotą umowy nie jest przenoszenie na własność LPL określonej ilości pieniędzy i późniejszy jej zwrot, ale proces bardziej złożony związany z zarządzaniem środkami pieniężnymi w ramach Grupy. W ocenie Spółki, przedstawione we wniosku cechy charakterystyczne Umowy nie wskazują, że (i) LPL przenosi pieniądze na własność Spółki; (ii) LPL przenosi określoną ilość pieniędzy; (iii) Spółka zobowiązuje się zwrócić otrzymaną ilość pieniędzy LPL.

Samo przystąpienie do Umowy przez Spółkę nie wiąże się z określeniem sumy środków finansowych, które strony Umowy będą sobie udostępniać. Spółka nie może przewidzieć, w jakiej wysokości zostaną udostępnione środki pieniężne na rzecz/przez LPL. Tym samym, w opinii Spółki brak jest przesłanki skonkretyzowanego przedmiotu transakcji w postaci określonej ilości pieniędzy. Na mocy Umowy bowiem żadna ze stron nie zobowiązuje się do przeniesienia na własność drugiej strony określonej ilości pieniędzy oraz żadna ze stron nie zobowiązuje się do zwrotu konkretnej sumy pieniędzy w określonym czasie.

Z tego samego powodu, tj. braku skonkretyzowania wysokości środków pieniężnych, które zostaną udostępnione przez Spółkę lub Spółce, transakcje dokonywane na podstawie Umowy nie spełniają także znamion umowy depozytu nieprawidłowego, do której zgodnie z art. 845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny") stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, realizowane w ramach Umowy płatności odsetek na rzecz LPL nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT.

Stanowisko Spółki w wydanym niedawno wyroku z dnia 20 lutego br., potwierdził WSA w Warszawie (sygn. III SA/Wa 2562/13).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam wspólnik posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych wspólników oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Zatem ograniczeniom przewidzianym w powyższej regulacji podlegają odsetki od pożyczek udzielanych spółce (pożyczkobiorcy) przez określoną grupę podmiotów (pożyczkodawców), tj.:

1.

wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów w kapitale zakładowym spółki,

2.

wspólników posiadających łącznie co najmniej 25% udziałów w kapitale zakładowym spółki,

3.

"spółkę - siostrę", jeżeli w obydwu spółkach (pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy) ten sam wspólnik posiada co najmniej 25% udziałów.

W przypadku przekroczenia przez spółkę (pożyczkobiorcę) wskaźnika zadłużenia, ustalonego jako trzykrotność wartości jej kapitału zakładowego, odsetki od pożyczek zaciągniętych od podmiotów wskazanych powyżej nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w części, w jakiej kwota pożyczki przekracza ten wskaźnik.

Wysokość zadłużenia, decydującą o wystąpieniu ograniczeń w zaliczeniu odsetek od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów, ustala się natomiast biorąc pod uwagę:

* zadłużenie spółki wobec jej wspólników posiadających bezpośrednio co najmniej 25%udziałów spółki,

* zadłużenie spółki wobec podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych wspólników (tekst jedn.: pośrednich wspólników spółki).

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p., przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Powołany przepis art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p., definiuje pojęcie pożyczki, dla potrzeb stosowania normy wynikającej z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, szerzej niż wynika to z definicji zawartej w Kodeksie cywilnym (art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 121)).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka zamierza zawrzeć z S Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: "LPL"), Umowę o Zarządzanie Środkami Pieniężnymi (ang. Cash Management Agreement, dalej: "Umowa") w celu osiągnięcia możliwie najefektywniejszej struktury organizacyjnej w ramach zarządzania środkami pieniężnymi wewnątrz grupy kapitałowej (dalej: "Grupa"). Jedynym udziałowcem LPL jest S z siedzibą we Francji (dalej: "Holding"). Stronami zawartej umowy są wyłącznie Spółka oraz LPL. Nie jest również planowane, by inne podmioty przystąpiły jako strony do Umowy. LPL rozważy jednak zawarcie takiej umowy również z innymi podmiotami z grupy. W momencie podpisania Umowy Spółka otworzy wewnątrzgrupowy rachunek bieżący, który będzie obciążany lub uznawany kwotą odzwierciedlającą kwotę jaka płacona jest przez Spółkę lub otrzymywana od LPL w wykonaniu Umowy oraz kwotami wynikającymi z innych rozliczeń transakcji (pieniężnych i niepieniężnych) pomiędzy Spółką a LPL. Transakcje te obejmują m.in. wzajemne potrącenia (netting agreement), transakcje zabezpieczające (hedging agreements), transakcje finansowe (wypłata odsetek, przeniesienie udziałów) ale nie są do nich ograniczone. W celu efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi w ramach Grupy, Spółka udostępnia LPL nadwyżki środków pieniężnych w walucie polskiej generowane przez Spółkę, jak również LPL udostępnia Spółce środki pieniężne w walucie polskiej. Rolą LPL w zarządzaniu środkami pieniężnymi jest zebranie nadwyżek Spółki oraz ich wykorzystanie zgodnie z polityką finansową Grupy. LPL nie przelewa swoich nadwyżek finansowych w ramach zawartej Umowy. LPL zapewnia jednak pokrycie niedoborów i zapotrzebowania środków pieniężnych Spółce w razie takiej potrzeby. Niemniej, zarówno kwoty przekazywane przez Spółkę, jak i LPL nie wynikają z Umowy - wielkość tych kwot znana jest dopiero w momencie powstania nadwyżki lub niedoboru lub zgłoszenia zapotrzebowania na środki pieniężne przez Spółkę, a zdarzenia te wynikają z wielu różnych czynników, np. spłat należności przez klientów. Umowa nie określa również ogólnej metody wyrównywania powstałych w jej ramach zobowiązań, jednak LPL jest zobowiązany do zwrotu środków Spółki na jej żądanie lub na moment rozwiązana Umowy przez jedną ze stron dochodzi do wzajemnego zwrotu udostępnionych środków pieniężnych. Zgodnie z Umową, Spółka jest zobowiązana, przesłać na rachunek należący do LPL nadwyżki środków pieniężnych znajdujące się na rachunku krajowym. Transfer środków będzie każdorazowo dokonywany poprzez polecenie przelewu bankowego wystawionego przez Spółkę. LPL uprawniony będzie do dysponowania środkami Spółki zgodnie z polityką finansową Grupy. Ilość transferów w ciągu miesiąca nie została określona w Umowie - mogą to być transfery kilka razy dziennie, raz dzienne, co dwa dni lub w innych okresach. Ilość transferów może być również inna w różnych miesiącach. Wskazane transfery winny być dokonywane w taki sposób, aby rachunek krajowy Spółki przynajmniej na koniec miesiąca wykazywał wartość bliską zeru. Z drugiej strony, w przypadku, kiedy Spółka będzie miała zapotrzebowanie na środki pieniężne (będzie miała niedobory gotówki), będzie ona uprawniona do zwrócenia się do LPL o zasilenie swojego rachunku krajowego, a LPL będzie zobowiązany do zasilenia tego rachunku środkami pieniężnymi, zgodnie z potrzebami Spółki. W związku z powyższymi transakcjami (tekst jedn.: m.in. zarządzaniem środkami pieniężnymi na podstawie Umowy oraz pozostałymi transakcjami odzwierciedlanymi na wewnątrzgrupowym rachunku bieżącym) naliczane będą odsetki, które kalkulowane są w oparciu o dzienne saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL. Jeżeli saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL będzie dodatnie, Spółka będzie uprawniona do otrzymania oprocentowania w wysokości określonej w Umowie. Jeżeli natomiast saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL będzie ujemne, Spółka zobowiązana będzie do zapłaty odsetek na rzecz LPL. Wskazane odsetki będą rozliczane w okresie miesięcznym. Jeżeli w danym miesiącu Spółka będzie zarówno zobowiązana do zapłaty odsetek na rzecz LPL, jak i będzie uprawniona do otrzymania oprocentowania od LPL, wówczas Spółka wystawi fakturę z tytułu należnych jej odsetek oraz otrzyma fakturę od LPL z tytułu odsetek do jakich zapłaty jest zobowiązana. Odsetki nie będą kompensowane.

Odnosząc powołane wcześniej normy prawne do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że uprawnienie Spółki do korzystania ze środków finansowych w ramach opisanej Umowy upoważnia do stwierdzenia, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będziemy mieli do czynienia z pożyczką w rozumieniu definicji zawartej w art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Opisana we wniosku Umowa wypełnia przesłanki zaliczenia jej do umowy pożyczki zdefiniowanej w art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p. W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przekazywaniem środków pieniężnych pomiędzy podmiotami (udostępnianie środków), przy jednoczesnej - wynikającej z logiki systemu zarządzania środkami pieniężnymi - konieczności zwrotu danych środków oraz uzyskiwaniu w związku z tym określonego wynagrodzenia w postaci odsetek.

Powyższe wynika wprost z opisu zdarzenia przyszłego, gdzie Spółka wskazywała, że jest zobowiązana przesłać na rachunek należący do LPL nadwyżki środków pieniężnych znajdujące się na rachunku krajowym. (...) Z drugiej strony, w przypadku, kiedy Spółka będzie miała zapotrzebowanie na środki pieniężne (będzie miała niedobory gotówki), będzie ona uprawniona do zwrócenia się do LPL o zasilenie swojego rachunku krajowego, a LPL będzie zobowiązany do zasilenia tego rachunku środkami pieniężnymi, zgodnie z potrzebami Spółki. W związku z powyższymi transakcjami (tekst jedn.: m.in. zarządzaniem środkami pieniężnymi na podstawie Umowy oraz pozostałymi transakcjami odzwierciedlanymi na wewnątrzgrupowym rachunku bieżącym) naliczane będą odsetki, które kalkulowane są w oparciu o dzienne saldo wewnątrzgrupowego rachunku bieżącego Spółki i LPL. (...) LPL jest zobowiązany do zwrotu środków Spółki na jej żądanie lub na moment rozwiązana Umowy przez jedną ze stron dochodzi do wzajemnego zwrotu udostępnionych środków pieniężnych.

Tym samym przepływy środków pieniężnych na podstawie przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego Umowy stanowią pożyczki pomiędzy Spółką a LPL w rozumieniu art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p.

Jednocześnie należy zauważyć, że Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazuje, że ewentualne niedobory zgłoszone przez Spółkę zostaną pokryte przez LPL z nadwyżki własnych środków lub z nadwyżki środków przekazanej LPL przez inne podmioty, które będą posiadać umowę na zarządzanie płynnością finansową z LPL.

Transfery tych środków wypełniają przesłanki zaliczenia ich do umowy pożyczki zdefiniowanej w art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p.

Tym samym, w sytuacji gdy Spółka będzie wykazywała saldo debetowe, a także łączna wartość zadłużenia wobec podmiotów wskazanych w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przekroczy trzykrotność wartości kapitału zakładowego Spółki, wówczas w odniesieniu do odsetek płaconych w związku z uczestnictwem w strukturze znajdą zastosowania ograniczenia w zakresie niedostatecznej kapitalizacji.

Jeżeli natomiast w momencie zapłaty odsetek Spółka będzie wykazywała saldo dodatnie (kredytowe) oraz nie będzie zadłużona - powyżej określonego w ww. przepisach pułapu - wobec podmiotów powiązanych, bowiem zadłużenie wobec tych podmiotów już spłaciła, przepisy o niedostatecznej kapitalizacji nie będą miały zastosowania.

Mając na względzie treść stanowiska Wnioskodawcy zawartego we wniosku należy stwierdzić, że jest ono nieprawidłowe, gdyż w kontekście przedstawionej Umowy, nie można wykluczyć okoliczności stosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p., z uwagi na brzmienie art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanego we wniosku wyroku WSA w Warszawie stwierdzić należy, że wyrok ten zapadł w zupełnie odmiennym stanie faktycznym, niż ten przedstawiony przez Spółkę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl