IPPB5/423-352/09/JC - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wartości nierozliczonej dokumentacji jako wydatku poniesionego na zaniechaną inwestycję.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zaniechanej inwestycji- jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu zaniechanej inwestycji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o. w 2003 r. zamierzając dokonać ulepszeń linii kolejowej, zleciła sporządzenie dokumentacji technicznej firmie projektowej. Inwestycja miała obejmować dwa różne odcinki torów leżących na terenie dwu województw. Dokumentacja została sporządzona i w latach 2003-2004 zrealizowano inwestycje ulepszająca na jednym odcinku toru. Do rozliczenia nakładów na tym odcinku przyjęto część kwoty z wartości dokumentacji technicznej. Pozostała wartość dokumentacji miała być rozliczona po realizacji ulepszenia drugiego odcinka toru. Jednak ze względów ekonomicznych ulepszenie drugiego odcinka torów nie nastąpiło. W 2009 r. podjęto decyzję o całkowitym zaprzestaniu prowadzenia tej inwestycji. Pozostała nierozliczona wartość dokumentacji na ulepszenie drugiego odcinka torów figuruje w ewidencji księgowej. Po wydaniu zgody przez Zarząd o zaniechaniu ww. inwestycji spółka zamierza dokonać fizycznego zniszczenia dokumentacji projektowej co zostanie udokumentowane protokołem z komisyjnego zniszczenia dokumentacji

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy spółka może zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów wartość nierozliczonej dokumentacji jako wydatku poniesionego na zaniechaną inwestycję chociaż dokumentacja projektowa została sporządzona w 2003 r. a decyzja o zaniechaniu inwestycji podjęta została w 2009 r. Czy protokół z komisyjnego zniszczenia dokumentacji technicznej stanowić będzie wypełnienie warunków pozwalających uznać dokumentacje za zlikwidowaną.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 4f koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Sporządzenie protokołu z komisyjnego zniszczenia dokumentacji stanowić będzie według naszej oceny wystarczający dowód realizacji powyższego przepisu a wydatki poniesione na sporządzenie dokumentacji możemy uznać za koszt uzyskania przychodu 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Oznacza to, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów może nastąpić jeżeli poniesione wydatki:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2003 r. zamierzając dokonać ulepszeń linii kolejowej poniósł określone koszty poprzez sporządzenie dokumentacji technicznej przez firmę projektową. Po modernizacji pierwszego odcinka torów, ze względów ekonomicznych Spółka podjęła decyzje o zaniechaniu dalszej inwestycji.

W świetle art. 4a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) pod pojęciem inwestycji rozumie się środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy o rachunkowości czyli zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnicy podejmują zadania inwestycyjne związane w szczególności z wytworzeniem lub ulepszeniem środków trwałych. W toku prowadzonej inwestycji może również dojść do jej zaniechania, z którym mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik nie podejmuje kolejnych czynności związanych z prowadzonym procesem inwestycyjnym, pomimo że nie został on zakończony. Innymi słowy jest to brak działania, zaprzestanie dokonywania następnych czynności, a w konsekwencji rezygnacja z podjętych wcześniej zamierzeń i odstąpienie od inwestycji. Przy czym zaniechanie inwestycji dotyczy także rezygnacji z inwestycji na etapie wstępnych czynności związanych z planowaną budową. Powyższa sytuacja ma miejsce również w rozpatrywanym stanie faktycznym, gdzie Spółki na wstępnym etapie inwestycji zadecydowała o jej zaniechaniu. Decyzja ta została podjęta w 2009 r.

Wydatki ponoszone w związku z inwestycją są kosztem uzyskania przychodu. Gdy powiększają wartość inwestycji, wpływają na przyszłą wartość początkową środka trwałego, który powstanie po zakończeniu inwestycji. Wydatki poniesione na zakończone inwestycje, staną się, co do zasady, kosztami uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. Ustawodawca pozwala także rozliczyć w kosztach podatkowych koszty inwestycji, która nie została przez podatnika dokończona, nie żądając spełnienia jakiś dodatkowych warunków np. zaniechania z określonych powodów. Niewątpliwie jednak podatnik rozliczający w kosztach podatkowych wydatki poniesione na taką inwestycję powinien być w stanie wykazać, że podejmując ją zakładał jej związek z uzyskiwaniem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Warunek ten jest podstawowy w zaliczeniu wydatku do kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 4f ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Zatem wydatki poniesione na niedokończoną inwestycję, mogą być kosztami uzyskania przychodów w dwóch sytuacjach:

Zatem aby uznać powyższe wydatki za koszty zaniechanych inwestycji na podstawie art. 15 ust. 4f ustawy musi dojść do zbycia inwestycji lub jej likwidacji. Przy czym zlikwidowanie inwestycji należy traktować dosłownie, tzn. tylko fizyczna likwidacja inwestycji (np. jej rozbiórka, złomowanie, zniszczenie) umożliwi uznanie poniesionych na nią wydatków za koszty uzyskania przychodów. Z czynności tej sporządza się protokół likwidacji, który oznacza zakończenie procesu likwidacji.

Reasumując, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość nierozliczonej dokumentacji jako wydatku związanego z zaniechaną inwestycją a protokół z komisyjnego zniszczenia będzie oznaczał zakończenie procesu likwidacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.