IPPB5/423-344/09-2/PS - Zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych dochodów spółki niemającej siedziby na terytorium Polski, uzyskanych jako wynagrodzenie z tytułu realizacji kontraktu współfinansowanego ze środków pomocowych Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2009 r. (data wpływu 26 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dochodów uzyskanych z realizacji kontraktu współfinansowanego środkami pomocowymi Unii Europejskiej - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dochodów uzyskanych z realizacji kontraktu współfinansowanego środkami pomocowymi Unii Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o. o. (zwany dalej Zakładem) prowadzi inwestycję polegającą na budowie sieci kanalizacyjnej i wodociągowej w S. oraz pompowni G. i D. wraz z rurociągami tłocznymi (w ramach projektu "Poprawa jakości wody w S."). W drodze umowy Zakład zlecił pełnienie roli inżyniera dla projektu oraz inspektora nadzoru budowlanego konsorcjum składającemu się z C. A/S (Dania), D. B.V. (Holandia), E. Sp. z o.o. (Polska) oraz H. (Dania). Podstawą formalną dla prowadzonych prac są dwa kontrakty: a) Umowa z dnia 30 listopada 2004 r. oraz b) Umowa Nr.....2008 z dnia 24 kwietnia 2008 r.

W ramach konsorcjum C. A/S (zwana również "Spółką") pełni funkcję lidera konsorcjum, co oznacza, że koordynuje i nadzoruje prace wszystkich partnerów konsorcjum. W ramach wykonywanych funkcji C. A/S prowadzi również prace inżynieryjne i projektowe. Wynagrodzenie fakturowane jest przez C. A/S w całości na Zakład (pozostali partnerzy konsorcjum wystawiają faktury za swoje usługi na C. A/S). C. A/S ma za zadanie m.in. profesjonalnie i w terminie oddać wybudowaną sieć wraz z pompownią oraz zapewnić ciągłość realizacji inwestycji aż do momentu jej zakończenia. Zakład pokrywa wydatki związane z pracami wykonywanymi przez konsorcjum ze środków własnych oraz środków Unii Europejskiej współfinansowanych w ramach Funduszu Spójności. Bezpośrednim beneficjentem pomocy unijnej jest Zakład. Środki z Funduszu Spójności wpłacane są na konto Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska, który jest podmiotem rozliczającym pomoc unijną. Stamtąd trafiają one (w formie dotacji) na konto Zakładu. Zakład przeznacza uzyskane środki na zapłatę faktur wystawianych przez C. A/S. Udział pomocy unijnej w wartości wynagrodzenia wypłacanego C. A/S stanowi ok. 66%. Pozostałe ok. 34% środków stanowi środki własne Zakładu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Pytanie 1:

Czy dochód Spółki w postaci wynagrodzenia za wykonanie umowy pochodzący ze środków Funduszu Spójności może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 17 Ustawy CIT...

Pytanie 2.

Czy koszty uzyskania przychodów w postaci poniesionych wydatków związanych z realizacją prac na rzecz Zakładu Spółka może ustalić w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z wypłacanych środków pochodzących z Funduszu Spójności w ogólnej kwocie przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 2 Ustawy CIT...

Stanowisko Spółki odnośnie pytania 1

Spółka stoi na stanowisku, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym jej dochód finansowany ze środków pochodzących z Funduszu Spójności. Zgodnie bowiem z art. 17 ust. 1 pkt 17 Ustawy CIT wolne od podatku są dochody osób prawnych niemających siedziby lub zarządu w Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskane z tytułu działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i finansowanej z funduszy pochodzących z międzypaństwowych instytucji finansowych.

Zgodnie z utrwalonymi poglądami doktryny finansowanie działalności inwestycyjnej jest wolne od podatku dochodowego od osób prawnych w przypadku, gdy finansowanie tej działalności pochodzi z:

Wobec powyższego, konieczne do zwolnienia z podatku dochodowego dochodów osób prawnych, niemających siedziby ani zarządu na terenie RP, ale podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w RP jest uzyskanie dochodów pochodzących ze środków albo: międzynarodowych instytucji finansowych albo państw obcych na podstawie zawartych umów rządu lub ministra za zgodą rządu RP z międzynarodowymi instytucjami finansowymi (tak J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób prawnych, Rok 2007, CH. Beck, Warszawa 2007, s. 839, L. Błystak, B. Dauter, E. Madej, A. Mudrecki, M. Niezgódka - Medek, R. Pęk, J. Zubrzycki, Podatek dochodowy od osób prawnych, Komentarz 2007, Unimex, Wrocław 2007, s.770-771, W. Nykiel, A. Mariański, Komentarz do ustawy o podatku osobowym od osób prawnych, ODDK, Gdańsk 2007, s.759-760).

W powyższym przepisie, jak i w innych przepisach prawa podatkowego nie zawarto definicji międzynarodowej instytucji finansowej. Doktryna podaje, że za taką instytucję należy przyjąć jednostkę organizacyjną działającą na podstawie umów między państwami, mającą na celu prowadzenie działalności finansowej, zwłaszcza w zakresie udzielania pożyczek i kredytów. Mają one najczęściej postać banków bądź funduszy, których działalność polega na wspieraniu rozwoju gospodarczego. Fundusz Spójności powstał na mocy Traktatu z Maastricht o utworzeniu Unii Europejskiej z 1991 r., który wszedł w życie w 1993 r. Uregulowania dotyczące włączenia Polski do korzystania z Funduszu Spójności zostały zawarte w zapisach Traktacie o Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej, w części dotyczącej proponowanych zmian Rozporządzenia Rady Nr 1164194.

Celem nadrzędnym Funduszu jest wzmacnianie spójności społecznej i gospodarczej Unii poprzez finansowanie dużych projektów tworzących spójną całość w zakresie ochrony środowiska i infrastruktury transportowej. Fundusz Spójności współfinansuje przede wszystkim projekty służące rozwojowi infrastruktury publicznej. Pomiędzy projektami z zakresu ochrony środowiska i infrastruktury transportowej musi być zachowana równowaga podziału funduszy, która została ustanowiona na poziomie 50% dla każdego sektora. Projekty finansowane z Funduszu Spójności powinny być zgodne z postanowieniami traktatów, przyjętymi zgodnie z nimi instrumentami oraz politykami wspólnotowymi łącznie z polityką ochrony środowiska, transportową, w dziedzinie sieci transeuropejskich, polityką konkurencji oraz polityką zamówień publicznych.

Spółka uważa, że Fundusz Spójności może być zaliczony do międzynarodowych instytucji finansowych ze względu na to, że został utworzony na mocy Traktatu z Maastricht w celu udzielania środków pomocowych podmiotom rozwijającym działalność w zakresie ochrony środowiska i transportu. Zasady udzielania środków są równie mocno obwarowane koniecznością spełnienia określonych warunków przez podmiot ubiegający się o przyznanie takich środków, jak w przypadku udzielania kredytów i pożyczek z banków międzynarodowych. Dodatkowo należy zauważyć, że w omawianym przypadku można uznać, że podstawą do korzystania ze środków unijnych jest de facto umowa zawarta między rządem polskim a państwami Unii jaką był niewątpliwie Traktat Akcesyjny. Spółka nie posiada siedziby ani zarządu na terenie Polski. Jej siedziba znajduje się w Danii.

Stanowisko Spółki odnośnie pytania Nr 2

Zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy CIT, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Spółka uważa, że niemożliwym będzie ustalenie, z jakich źródeł pokrywane są jej wydatki związane z realizacją umowy. W związku z tym, zdaniem Spółki, ustalenie kosztów powinno nastąpić w oparciu o art. 15 ust. 2 Ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady finansowania programów operacyjnych w latach 2004 - 2006

Europejski Fundusz Społeczny (EFS) jest jednym z czterech instrumentów finansowych w ramach polityki strukturalnej Unii Europejskiej służących do finansowania działań mających na celu zmniejszenie różnic w poziomie rozwoju społeczno-ekonomicznego poszczególnych regionów.

Podstawowym źródłem finansowania wsparcia Unii Europejskiej dla Polski przewidzianym na lata 2004-2006 są fundusze strukturalne. Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych regulują przepisy Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. ustanawiające przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych oraz Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach funduszy strukturalnych, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju 2004-2006 (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 11 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju określenie "publiczne środki wspólnotowe" oznacza środki finansowe pochodzące z budżetu Wspólnot Europejskich, a w szczególności z funduszy strukturalnych, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego, w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR) oraz zmieniających i uchylających niektóre rozporządzenia, rozporządzeniu w sprawie Instrumentu Finansowanego Wspierania Rybołówstwa oraz rozporządzeniu ustanawiającym Fundusz Spójności, ujęte w załączniku do ustawy budżetowej, służące realizacji Narodowego Planu Rozwoju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, w celu realizacji Planu tworzy się:

Programy, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju, są finansowane z publicznych środków krajowych lub współfinansowane z publicznych środków wspólnotowych, o czym stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy. Pomoc, jaką otrzymują beneficjenci, pochodzi w tym przypadku ze środków pożyczonych z budżetu państwa na prefinansowanie realizowanych programów i projektów pomocowych.

Należy podkreślić, że do czasu zakończenia programów i projektów realizowanych w ramach Narodowego Planu Rozwoju i współfinansowanych ze środków m.in. Europejskiego Funduszu Społecznego na lata 2004-2006 w zakresie ich finansowania stosuje się zasady określone w przepisach art. 209-214 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) dotyczące udzielanych z budżetu państwa pożyczek na prefinansowanie.

Przyjęta na lata 2004-2006 zasada prefinansowania zakłada, że w początkowej fazie realizacji projektu związane z nim koszty pokrywa budżet państwa. Zwrot poniesionych nakładów następuje po etapie końcowym realizacji projektu, w ramach rozliczeń między Polską a Unią Europejską.

Dodatkowo należy wskazać na zapis art. 20 ustawy z dnia 8 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 249, poz. 1832), zgodnie z którym przepisy nowelizujące ustawę o finansach publicznych - zmieniające zasady finansowania programów operacyjnych, o których mowa w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju - nie będą miały zastosowania do programów i projektów realizowanych w ramach Narodowego Planu Rozwoju 2004-2006.

Zasady finansowania programów operacyjnych od 2007 r.

Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych od 2007 r. regulują przepisy Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1083/2006 ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) Nr 1260/1999.

Stosownie do treści art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Nr 227, poz. 1658, z późn. zm.), sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r. programy operacyjne, o których mowa w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju są finansowane według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 29 grudnia 2006 r.

Ustawa o finansach publicznych, w art. 5 ust. 1 pkt 2 określa, że środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielonej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Zgodnie z art. 5 ust. 3 tej ustawy do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 zalicza się:

Dochodami budżetu państwa są - w myśl art. 96 pkt 16 tej ustawy - środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2-4, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa.

Wydatki budżetu państwa są przeznaczone na dotacje na zadania określone odrębnymi ustawami (art. 97 pkt 8 ustawy o finansach publicznych).

Norma zawarta w art. 106 ust. 2 pkt 3a ustawy o finansach publicznych stanowi, iż dotacjami są podlegające szczególnym zasadom rozliczania, wydatki budżetu państwa przeznaczone m.in. na realizację programów, projektów i zadań finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, 3a i 4, zwane dotacjami rozwojowymi.

Stosownie natomiast do treści art. 202 ust. 2 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, środki przeznaczone na realizację programów i projektów, z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2-4 (m.in. przekazanych przez Komisję Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, tj. funduszu strukturalnego Unii Europejskiej), mogą być wykorzystane na dotacje rozwojowe dla jednostek sektora finansów publicznych oraz innych podmiotów będących beneficjentami tych środków, a także dla instytucji pośredniczących oraz podmiotów, którym w ramach programu finansowanego z udziałem tych środków, została powierzona realizacja zadań odnoszących się bezpośrednio do beneficjentów. Ustęp 3 tego artykułu stanowi natomiast, iż dotacje rozwojowe mogą być przekazywane z budżetu państwa lub z budżetu samorządu województwa w formie zaliczki lub zwrotu wydatków poniesionych na realizację programu, projektu lub zadania z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, 3a i 4.

Zmiana statusu środków unijnych i włączenie ich do budżetu państwa w ustawie o finansach publicznych powoduje, że programy operacyjne od 2007 r. są finansowane według zasad określonych w znowelizowanej ustawie o finansach publicznych (z zastrzeżeniem art. 20 cytowanej ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw). Środki pomocowe pochodzące z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej, jak i współfinansujących środków krajowych przeznaczone na realizację tych programów operacyjnych stanowią wydatki budżetu państwa.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 17 powołanej ustawy wolne od tego podatku są: "dochody osób prawnych niemających siedziby lub zarządu w Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskane z tytułu działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i finansowanej z funduszy pochodzących z międzypaństwowych instytucji finansowych oraz ze środków przyznanych przez państwa obce na podstawie umów zawartych przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej lub ministra za zgodą Rady Ministrów z tymi instytucjami i państwami". Z kolei na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy wolne od podatku są: "dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc". Z treści przywołanych przepisów wynika, że do podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu ma zastosowanie wyłącznie zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 17 ustawy. Zwolnienie to ma charakter przedmiotowo - podmiotowy i aby podatnik mógł skorzystać z tego prawa powinien spełniać dwa warunki:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jakkolwiek Wnioskodawca, bezspornie jest podmiotem, o którym mowa w powołanym przepisie, to nie jest spełnia On kolejnego warunku wymienionego w tym przepisie dotyczącego źródeł finansowania dochodów. Zgodnie z powołaną regulacją art. 17 ust. 1 pkt 17 ustawy, zwolnione z podatku są tylko dochody finansowane ze źródeł wskazanych w tym przepisie. Zatem, tylko w przypadku gdyby Spółka uzyskała dochody z tytułu działalności prowadzonej w Polsce i finansowanej przez instytucje wskazane w analizowanym przepisie, to podlegałaby zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych. O finansowaniu mówimy wtedy, gdy podatnikowi dostarczane są środki pieniężne bądź pokrywane koszty przedsięwzięcia czy też udzielane fundusze.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca jako zleceniobiorca uczestniczy w realizacji projektu finansowanego ze środków pochodzących z budżetu państwa (a nie środków pochodzących od międzypaństwowej instytucji międzypaństwowej), a ponadto to nie Wnioskodawca jest beneficjentem tych środków (to nie Wnioskodawca otrzymał środki pieniężne, ale środki te otrzymał inny podmiot - Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. Spółka jedynie otrzymała od beneficjenta tychże środków (Zakładu), wynagrodzenie z za świadczoną usługę związaną z realizacją danego projektu właśnie przez beneficjenta).

Skoro więc działalność Wnioskodawcy nie jest finansowana zagranicznymi środkami pomocowymi, to zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy nie będzie miało zastosowania do dochodów Wnioskodawcy.

W odniesieniu do drugiego pytania wniosku zauważyć należy, iż w myśl art. 15 ust. 2 omawianej ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio (art. 15 ust. 2a).

Realizują tę zasadę podatnik powinien mieć jednak na uwadze, iż może ją stosować tylko w odniesieniu do takich kosztów, których obiektywnie nie można rozdzielić na dotyczące przychodów podlegających opodatkowaniu i dotyczące przychodów wolnych od podatku.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego sprawy należy zauważyć, iż - jak zostało już stwierdzone - Spółce nie przysługuje zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 17 ustawy. Działalność Spółki nie jest bowiem prowadzona ze źródeł wskazanych w tym przepisie. Tym samym w zakresie ustalania kosztów uzyskania przychodów Spółki przepis art. 15 ust. 2 ustawy nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Podkreślić należy, iż konstrukcja kosztów uzyskania przychodów, określona w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oparta jest na klauzuli generalnej, która stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W rezultacie podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki, pod warunkiem, że wykazany zostanie ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz że nie zostały one ujęte w negatywnym katalogu kosztów. Następnie prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów należy przypisać do przychodów odnoszących się do poszczególnych źródeł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.