IPPB5/423-34/08-2/MŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2008 r. (data wpływu 15 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie czy:

* odsetki płacone przez Spółkę w przypadku usługi dopuszczalnego salda debetowego, będą podlegać podatkowi zryczałtowanemu u źródła-jest prawidłowe,

* Spółka jest zobowiązana do sporządzenia odpowiedniej dokumentacji podatkowej zgodnie z wymogami art. 9a ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy odsetki płacone przez Spółkę w przypadku usługi dopuszczalnego salda debetowego, będą podlegać podatkowi zryczałtowanemu u źródła i czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia odpowiedniej dokumentacji podatkowej zgodnie z wymogami art. 9a ustawy.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka T Polska, zwana dalej X zawarła ze spółką akcyjną prawa francuskiego T, zwaną dalej TT umowę o zarządzanie bieżącymi środkami finansowymi. TT jest instytucją finansową świadczącą usługi pośrednictwa finansowego, oferuje jednostkom organizacyjnym grupy T, w tym X, usługi finansowe. W ramach zawartej umowy TT zobowiązało się do świadczenia usług:

X zobowiązana będzie do zapłaty odsetek naliczonych od kwoty wykorzystanego debetu.

Od środków przechowywanych na rachunku TT, X będzie otrzymywała odsetki naliczane w stosunku miesięcznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone nr 3 i 4.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług i podatku od czynności cywilnoprawnych, zostaną wydane odrębne interpretacje indywidualne.

Stanowisko własne Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3:

W przypadku usługi dopuszczalnego salda debetowego, jeśli TT przekaże (zdarzenie przyszłe) X certyfikat rezydencji potwierdzający jej siedzibę podatkową we Francji, odsetki płacone przez X (pobierane ze środków znajdujących się na koncie) będą podlegać opodatkowaniu jedynie we Francji natomiast odsetki wypłacane X będą podlegać opodatkowaniu jedynie w Polsce.

Stanowisko własne wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4:

Naszym zdaniem nie powinnyśmy być zobowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej, ponieważ zasady funkcjonowania umów uniemożliwiają ustalenia niezbędne do przygotowania powyższej dokumentacji.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje

Ad. 3) Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Zgodnie art. 26 ustawy osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p., są obowiązane, jako płatnicy, pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

W myśl art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski, przez podatników nieposiadających w Polsce siedziby ani zarządu, przychodów z odsetek ustala się w wysokości 20% tych przychodów. Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, która została podpisana w Warszawie dn. 20 czerwca 1975 r. pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5) (dalej: Konwencja), odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie. Stosownie do postanowień art. 11 ust. 2 konwencji, użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochody z wierzytelności wszelkiego rodzaju, tak zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych hipoteką lub klauzulą udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych i skryptów dłużnych, w tym również premie i udziały związane z powyższymi tytułami. Kary za zwłokę w wypłacie odsetek nie są traktowane jako odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

Jednocześnie postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania, jeżeli odbiorca odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą odsetki, bądź działalność handlową lub przemysłową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie, bądź to wolny zawód w oparciu o stałą placówkę położoną w tym Państwie i jeżeli wierzytelności, na których zaspokojenie są płacone odsetki faktycznie należą do tego zakładu lub związane są z wykonywaniem wolnego zawodu. W tym przypadku mają zastosowanie odpowiednio postanowienia artykułów 7 lub 14.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż T Treasury zawarł umową o zarządzanie bieżącymi środkami finansowymi ze Spółką. Na mocy tej umowy m.in. TT świadczy usługę dopuszczalnego salda, która polega na tym, że TT udziela Spółce dopuszczalnego salda debetowego na rachunku bieżącym otwartym w TT. W okresie kredytowania Spółka może dowolnie dysponować całością lub częścią salda debetowego. Jednocześnie Spółka jest zobowiązana do zapłaty odsetek naliczonych do kwoty wykorzystanego debetu.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że TT jest nierezydentem i jego dochody z tytułu otrzymywanych odsetek mogą być rozpatrywane w świetle postanowień art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz postanowień art. 11 Konwencji.

Należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika, iż postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy ("beneficial owner"), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Sam bowiem fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. Konwencji odsetki, które powstają w Polsce i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę we Francji, mogą być opodatkowane tylko we Francji.

Tym samym, odsetki płacone przez Spółkę na rzecz TT, będącego rezydentem francuskim, będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie we Francji (oczywiście przy spełnieniu warunku określonego przepisem art. 26 ust. 1 ustawy), jeśli będzie rzeczywistym odbiorcą odsetek.

Informuje się również, iż interpretacja skutków podatkowych opisanego we wniosku zdarzenia byłaby inna, jeżeli w wyniku istniejących szczególnych powiązań ustalone zostałyby warunki różniące się od warunków rynkowych (art. 11 ust. 4 Konwencji), bądź TT posiadałby w Polsce zakład w rozumieniu art. 5 Konwencji.

Jednocześnie odsetki wypłacane Spółce będą podlegać opodatkowaniu jedynie w Polsce po spełnieniu powyższych warunków określonych w Konwencji.

Ad.4) Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumienia art. 11 ust. 1 i 4 ww. ustawy - są obowiązani do sporządzania dokumentacji podatkowej takich transakcji uwzględniającej aspekty wymienione w punktach 1-6 tego ustępu. Z powyższego wyraźnie wynika, iż aby mógł powstać wymóg sporządzania wspomnianej dokumentacji podatkowej, konieczne jest jednoczesne ziszczenie się dwóch warunków:

Zatem można uznać, iż nie posiada ono definicji legalnej. W takim przypadku należy posłużyć się znaczeniem słownikowym, w myśl którego (według internetowe go Słownika Języka Polskiego) transakcja to "operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług" lub "umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też zawarcie takiej umowy". W omawianym tu zdarzeniu z pewnością mianem transakcji określić będzie można usługę cash poolingu świadczoną przez TT. Jednak ponieważ TT (będący w każdym przypadku stroną transakcji) nie jest powiązany w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ze Spółką (czyli z drugą stroną transakcji), nie zostanie spełniony drugi z dwóch wspomnianych wyżej warunków, od których spełnienia zależy obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej. Powiązani w rozumieniu art. 11 ust. i 14 są wprawdzie ze sobą Uczestnicy (w tym oczywiście Agent), ale trudno z kolei w ich wzajemnych relacjach w ramach struktury cash poolingu doszukać się jakiegokolwiek przypadku kupna lub sprzedaży towarów bądź usług (czyli przypadków przeprowadzania transakcji pomiędzy Uczestnikami). W tym przypadku brak transakcji oznacza nieziszczenie się pierwszego z dwóch ww. warunków, od których spełnienia zależy obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej. Dlatego też Spółka, z tytułu uczestnictwa w opisanej wyżej strukturze cash poolingu nie będzie (jako jeden z jej Uczestników) obowiązana sporządzać dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.