IPPB5/423-332/14-2/PS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-332/14-2/PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2014 r. (data wpływu 4 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 i 7 umowy dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej umowa polsko - niemiecka) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 i 7 umowy dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej umowa polsko - niemiecka) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również: B.), jest osoba prawną utworzoną według praw niemieckiego i rezydentem Niemiec i jest jednym z największych producentów sprzętu gospodarstwa domowego w Europie i wiodącym w tej dziedzinie na rynku światowym.

Powiązania kapitałowe Wnioskodawcy w Polsce obrazuje poniższy schemat:

Wnioskodawca (B.)

100% #8595;

B. Sp. z o.o.

100% #8595;

Z. S.A.

100% #8595;

Z. Sp. z o.o.

Spółka Z. Sp. z o.o. (dalej jako: Z.) zajmuje się obecnie produkcją i sprzedażą sprzętu gospodarstwa domowego, opatrzonego marką "Z." dla spółek grupy Z. Obecnie rozważane jest poszerzenie działalności Z., która działać będzie jako tzw. "R." (dalej jako: R.) dla grupy B. Wnioskodawca zawrze z Z. Umowę o świadczenie usług (dalej jako: Umowa), na podstawie której Z. będzie świadczył na jego rzecz usługi biznesowe w zakresie tzw. "Marek Regionalnych " tj. "P." "I." oraz "U." w tym czynności na rzecz regionalnej marki "Z.". Marka "Z." należy obecnie do Z. i jest licencjonowana przez Wnioskodawcę. Nie jest wykluczone, że w przyszłości prawa własności do marki "Z." zostaną przeniesione na Wnioskodawcę.

Na podstawie ww. Umowy Z. będzie również wykonywał na rzecz Wnioskodawcy usługi związane z zarządzaniem sprzedażą towarów wewnątrz grupy B., tj. pomiędzy Wnioskodawcą a jego spółkami zależnymi w innych państwach. Usługi świadczone przez R. dla Wnioskodawcy dotyczyć będą małych artykułów gospodarstwa domowego (tzw. "Małe AGD"), tj. zarówno produktów wytwarzanych przez zewnętrznych producentów dla B. i oznaczonych jako Marki Regionalne B. jak i własnej produkcji Z.

Rozważane jest, aby usługi biznesowe świadczone przez Z. dla B. obejmowały czynności zgrupowane w następujących obszarach działalności:

1. Zarządzanie działalnością,

2. Badania i rozwój,

3. Zarządzanie zamówieniami i łańcuchem dostaw,

4. Zaopatrzenie i zakupy,

5. Logistyka,

6. Marketing,

7. Sprzedaż,

8. Controlling i sprawozdawczość.

W zakresie niektórych z ww. obszarów usług Wnioskodawca opracuje strategie, które wskazywać będą ogólne cele do osiągnięcia przez Z., ewentualnie standardy, do których dotrzymywania Z. będzie zobowiązany (np. standardy jakości produktów czy reklamy). Nie będą one jednak zawierać regulacji (poleceń) odnośnie do sposobu działania przez Z. dla osiągnięcia tych celów czy dotrzymania tych standardów jakości. Z. będzie odpowiadał wobec Wnioskodawcy jedynie za rezultaty swoich działań, nie zaś za sposób działania. Sposób działania Z. nie będzie przy tym podlegał kontroli ze strony Wnioskodawcy, kontrola ta będzie dotyczyć jedynie realizacji przez Z. ogólnych celów oraz dotrzymania standardów wyznaczonych przez B.- D.

Do świadczenia ww. usług Z. będzie wykorzystywał własny personel oraz aktywa materialne (urządzenia, narzędzia itp.). Świadczenie niektórych usług, jak np. związanych z zarządzaniem zamówieniami, będzie wymagało rejestrowania określonych danych w systemie informatycznym. Z. będzie używał systemu IT należącego do Wnioskodawcy, niemniej z tytułu jego używania przez Z. Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie rozliczane na podstawie odrębnej umowy.

Usługi z obszaru zarządzania zamówieniami nie będą obejmować zawierania przez Z. umów w imieniu Wnioskodawcy. Obejmować one będą jedynie takie czynności jak: sprawdzanie i przyjmowanie zamówień, przekształcanie przyjętych zamówień w konsolidowane zamówienia zbiorowe, składanie zamówień zbiorowych u dostawcy, albo w którejś z fabryk B. (produkcja własna), sprawdzanie dostępności produktów, zarządzanie zatorami w realizacji zamówień i dostarczanie informacji jednostkom sprzedażowym B. o orientacyjnych terminach dostaw.

Ponadto wykonywanie takich czynności, jak związane z zarządzaniem sprzedażą towarów wewnątrz grupy B., tj. pomiędzy Wnioskodawcą a jego spółkami zależnymi w innych państwach, będzie wymagało dysponowania w Polsce magazynem, do którego będą mogły być sprowadzane towary należące do Wnioskodawcy. Magazyn zostanie wynajęty w Polsce przez Z. na własny rachunek (tekst jedn.: stroną umowy najmu jako najemca będzie Z., nie zaś Wnioskodawca) i w ramach działalności gospodarczej Z.

Większość usług biznesowych w zakresie Marek Regionalnych oraz związanych z zarządzaniem sprzedażą towarów wewnątrz grupy B., wykonuje obecnie Wnioskodawca albo spółki zależne. Wiele z tych usług (np. wspólne zarządzanie zamówieniami dla wszystkich Marek Regionalnych) zostanie dopiero wdrożonych. Zawarcie Umowy o świadczenie usług z Z. spowoduje przejęcie (transfer) tych usług do Z. Znajdzie to również odzwierciedlenie w umowie spółki Z., w której przedmiot działalności zostanie poszerzony o ww. usługi. Działalność Z. w zakresie świadczenia tych usług stanie się zatem częścią podstawowej, (operacyjnej) działalności Zol-Pro.

Z tytułu świadczenia ww. usług Zol-Pro otrzyma wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o metodę koszt plus.

Ryzyko związane z usługami wykonywanymi przez Z. na rzecz Wnioskodawcy na podstawie Umowy, ponosić będzie Z.

W obszarze usług zaopatrzenie i zakupy Z. będzie negocjował umowy ze spółkami zależnymi i dostawcami, bazując na obowiązujących dla grupy B. wzorcach umów. Z. nie będzie upoważniony jako pełnomocnik do zawierania tych umów. Ostateczna akceptacja wszelkich odstępstw od wzorców umów dokonywana będzie przez Wnioskodawcę. Umowy zawierane przez Z., np. dotyczące wspomnianego powyżej magazynu czy też z firmami transportowymi jeżeli będzie to konieczne w związku ze świadczeniem usług w obszarze logistyka - będą zawierane w ramach zwykłej działalności Zol-Pro, na rachunek Z. Będą one wiążące dla Z., nie zaś dla B.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z powyżej opisaną działalnością Z. na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umów o świadczenie usług, powstanie dla Wnioskodawcy zakład podatkowy w Polsce.

2. W przypadku odpowiedzi na pytanie, że w związku z powyżej opisaną działalnością Z. na rzecz Wnioskodawcy na podstawie Umowy o świadczenie usług, nie powstanie dla Wnioskodawcy zakład podatkowy w Polsce, czy sytuacja zmieni się, tj. powstanie dla Wnioskodawcy zakład podatkowy w Polsce, gdy Z. w obszarze usług zaopatrzenie i zakupy będzie nie tylko negocjował umowy w imieniu Wnioskodawcy ze spółkami zależnymi i dostawcami, ale także będzie posiadał pełnomocnictwo do zawierania umów i je regularnie wykonywał.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powyżej opisaną z działalnością Z. na jego rzecz na podstawie Umowy o świadczenie usług, nie powstanie dla Wnioskodawcy zakład podatkowy w Polsce.

Na gruncie polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (z dnia 15 lutego 1992 r., Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 j.t.; dalej jako: ustawa o CIT), zagraniczny zakład oznacza:

a.

stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b.

plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c.

osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej (art. 4a pkt 11 ustawy o CIT).

Ostatni fragment ww. definicji wskazuje, że jeżeli zakład, który miałby powstać, byłby składową podmiotu mającego siedzibę w kraju, z którym Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, to - zamiast powyższej definicji - stosuje się definicje zawarte w tej umowie, z uwzględnieniem wynikających z niej wyłączeń.

W niniejszej sprawie zastosowanie znajdą postanowienia umowy między rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 7 UPO PL-DE, fakt, że spółka mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim umawiającym się państwie się albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

B. kontroluje pośrednio Z. Jednak fakt, że Wnioskodawca kontroluje Z., nie wystarcza, aby Z. uważać za zakład Wnioskodawcy.

Spółka kontrolowana (Z.) mogłaby zostać uznana za zakład Wnioskodawcy (jako spółki kontrolującej) jedynie w takim zakresie, w jakim pozostawałaby jego zależnym przedstawicielem. Zgodnie z art. 5 ust. 6 UPO PL-DE, nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że prowadzi ono w tym Państwie działalność poprzez maklera, komisanta albo innego niezależnego przedstawiciela pod warunkiem, że takie osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Z art. 5 ust. 6 UPO PL-DE wynika, że B. nie będzie posiadać zakładu w związku z działalnością dla niego Z. w Polsce, jeżeli łącznie spełnione zostaną dwa kryteria:

a. Z. działać będzie jako niezależny przedstawiciel B. oraz

b. czynności podejmowane przez Z. będą mieścić się w ramach jego zwykłej działalności (por. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 lutego 2012 r. ILPB4/423-430/11-4/DS).

a) Niezależność przedstawiciela:

Co do zasady przedsiębiorstwo, które działa w ramach własnej działalności gospodarczej, nie uzasadnia zakładu innego przedsiębiorstwa nawet jeśli reprezentuje również interesy tego innego przedsiębiorstwa. Z. będzie stanowić centrum usług biznesowych na rzecz B.

Pojęcie "niezależności" należy rozumieć zarówno w sensie prawnym jak i gospodarczym (por. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 listopada 2011 r., IPPB5/423-847/11-4/PS).

Niezależność w sensie prawnym oznaczą, że przedstawiciel jest funkcjonalnie i organizacyjnie samodzielny w stosunku do reprezentowanego przedsiębiorstwa. Granice tej samodzielności wyznaczają zobowiązania, jakie przedstawiciel posiada względem tego przedsiębiorstwa, tj. przede wszystkim, czy przedsiębiorstwo wydaje szczegółowe instrukcje dotyczące działalności na rzecz przedsiębiorstwa (tak również m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 lipca 2011 r., IPPB5/423-426/11-6/PS).

Szczegółowymi instrukcjami nie są przy tym np. dyspozycje co do negocjowania ceny czy warunków dostawy. Również fakt, że przedstawiciel jest zobowiązany dostarczyć przedsiębiorstwu informacje w związku z prowadzoną przez niego działalnością w celu jej akceptacji (obowiązek Sprawozdawczy/raportowania), nie przesądza jeszcze o jego zależności.

W związku z planowanym zawarciem Umowy o świadczenie usług, Wnioskodawca opracuje strategie, które będą stanowić wyznaczenie ogólnych celów do osiągnięcia przez Z. w ramach tej Umowy, ewentualnie będą one stanowić również wskazanie standardów jakości (np. produktów czy reklamy), które powinny być przestrzegane przez Z.

Nie będą one jednak zawierać regulacji (poleceń) odnośnie do sposobu działania przez Z. dla osiągnięcia tych celów czy dotrzymania tych standardów jakości. Z. będzie mieć zagwarantowaną swobodę w wykonywania zadań zleconych przez B., tzn. w ramach strategii Z. będzie mógł podejmować samodzielne decyzje co do sposobu ich realizacji. Ponadto Z. będzie odpowiadać wobec B. jedynie za rezultaty swojej działalności w związku z wykonywaniem umowy o świadczenie usług. Sposób działania Z. nie będzie podlegać kontroli ze strony B. Kontrola ze strony B. będzie dotyczyć jedynie realizacji przez Z. ogólnych celów oraz dotrzymania standardów wyznaczonych przez B. To świadczyć będzie, zdaniem Wnioskodawcy, o niezależności Z. w sensie prawnym.

Na istotność powyżej wskazanych elementów dla ustalenia, czy przedstawiciel jest niezależny, wskazują również organy podatkowe (m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 kwietnia 2010 r., IPPB5/423-105/10-2/AJ, w której stwierdził, że niezależność osoby w stosunku do przedsiębiorstwa, które ona reprezentuje, zależy od zakresu jej zobowiązań i wobec przedsiębiorstwa. Jeżeli prowadzona przez nią działalność handlowa jest poddana szczegółowym instrukcjom lub podlega całko witej kontroli ze strony przedsiębiorstwa, to taka osoba nie może być uznana za niezależną od przedsiębiorstwa. Ponadto wskazuje się, iż zwyczajowo niezależny przedstawiciel odpowiada wobec przedsiębiorstwa, które reprezentuje za wyniki swojej pracy, przy czym sposób w jaki wykonuje pracę nie podlega kontroli. Nie jest on poddany szczegółowym instrukcjom przedsiębiorstwa, które reprezentuje, jeżeli, chodzi o sposób prowadzania działalności.)

Niezależny w sensie gospodarczym jest przedstawiciel, który sam ponosi ryzyko związane z prowadzeniem działalności, a nie przedsiębiorstwo, które on reprezentuje (tak również m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2011 r., IBPBI/1/415-661/11/BK). Ryzyko związane ze świadczeniem usług na rzecz Wnioskodawcy przez Z., ponosić będzie R. Tym samym R. będzie również niezależny w sensie gospodarczym.

Na niezależność Z. w sensie gospodarczym będzie zdaniem Wnioskodawcy wskazywać również kalkulacja wynagrodzenia we dług metody koszt plus. Ustalenie wynagrodzenia przewidującego marżę wskazuje bowiem na działalność Z. w celu osiągnięcia zysku.

Ponadto za niezależnością Z. przemawiać będzie wykorzystywanie przez Z. własnego personelu oraz własnych zasobów (aktywów) materialnych (urządzeń, sprzętu itp.). Wyjątkiem będzie IT system, który należeć będzie do Wnioskodawcy, niemniej z tytułu używania tego systemu przez Z. ustalone zostanie wynagrodzenie dla Wnioskodawcy (odrębna umowa).

Podsumowując. w związku z realizacją przez Z. Umowy o świadczenie usług, Z. będzie niezależnym przedstawicielem Wnioskodawcy.

b) Działanie przedstawiciela w ramach zwykłej działalności gospodarczej:

Przedstawiciel niezależny nie uzasadnia powstania zakładu przedsiębiorcy tylko wtedy, jeżeli działa w ramach swojej zwykłej działalności.

W związku z zawarciem Umowy o świadczenie usług, dotychczasowa działalność Z. zostanie rozszerzona o nowy element, tj. działalność polegającą na świadczeniu usług biznesowych oraz związanych z zarządzaniem sprzedażą towarów wewnątrz grupy B., z tym celem, aby działalność ta stała się elementem zwykłej (tekst jedn.: rozszerzonej) działalności Z. Powyższe znajdzie potwierdzenie w opisie przedmiotu działalności Z., wynikającym z jej umowy - która zostanie odpowiednio zmieniona w tym zakresie. Ponadto ww. usługi dotyczyć będą również marki "Z.", która należy do Z., oraz własnej produkcji Z. Wykonywanie przez Z. ww. usług również dla celów własnej produkcji podkreśla przy tym ekonomiczną niezależność Z. (tekst jedn.: wskazuje, że byt ekonomiczny Z. nie jest zależny od posiadania umowy z B. i otrzymywania wynagrodzenia za świadczone na jej rzecz usługi). Nie zmienia tego okoliczność, że marka "Z." jest licencjonowana przez B., a w przyszłości B. może stać się jej właścicielem.

Działalność w zakresie świadczenia większości z ww. usług należy dotychczas do B. albo spółek zależnych i B. po przejęciu tej działalności przez Z. zaprzestanie jej wykonywania. Wiele z tych usług (np. wspólne zarządzanie zamówieniami dla wszystkich Marek Regionalnych) zostanie dopiero wdrożonych. Tym samym Z. nie będzie realizowała wprost zadań będących przedmiotem działalności operacyjnej B.

Podsumowując, realizując Umowę o świadczenie usług, Z. działać będzie w ramach swojej zwykłej działalności gospodarczej.

Wobec spełnienia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 6 UPO PL-DE, B. nie będzie posiadać zakładu w związku z działalnością na jego rzecz Z. w Polsce.

Jednakże zauważyć również należy, że jeżeli przedstawiciel jest niezależny, to nie jest już istotne, czy posiada on pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO PL-DE. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności, wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Niemniej Z. będzie w obszarze usług zaopatrzenie i zakupy negocjował umowy ze spółkami zależnymi i dostawcami, bazując na obowiązujących dla grupy B. wzorcach umów. Z. nie będzie jednak upoważniony jako pełnomocnik do zawierania tych umów. Ostateczna akceptacja wszelkich odstępstw od wzorców umów dokonywana będzie przez Wnioskodawcę. Zawierania umów nie będzie również obejmowało wykonywanie czynności z zakresu zarządzanie przez Z. zamówieniami. Natomiast umowy zawierane przez Z., np. dotyczące magazynu (umowa najmu) czy też z firmami transportowymi - jeżeli będzie to konieczne w związku ze świadczeniem usług w obszarze Logistyka - będą zawierane przez Z. w ramach jego zwykłej działalności i na własny rachunek. Będą one wiążące dla Z., nie zaś dla B.

Zakład nie powstanie dla Wnioskodawcy również w związku z wynajęciem magazynu w Polsce (placówka w rozumieniu art. 5 ust. 1 i 2 UPO PL-DE), ponieważ magazyn zostanie wynajęty przez Z., działającego w ramach swojej zwykłej działalności. Stroną umowy najmu i zarządcą magazynu będzie Z., nie zaś B. Istnienia stałej placówki po stronie B. nie będzie w żadnym razie uzasadniać okoliczność, że w magazynie składowane będą produkty należące do Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 5 ust. 4 UPO PL-DE, bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje m.in.: użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa; utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania.

Podsumowując Wnioskodawca stwierdza, że w związku z działalnością Z. na jego rzecz na podstawie Umowy o świadczenie usług, nie powstanie dla niego zakład podatkowy w Polsce. Przesądzać będą o tym następujące warunki współpracy pomiędzy Stronami:

* Z. będzie niezależnym przedstawicielem B.,

* działalność prowadzona przez Z. dla B. będzie należała do zwykłej działalności Z.,

* ryzyko związane z wykonywaniem usług na rzecz B. będzie ponosił Z.,

* Z. zagwarantowana zostanie swoboda w wykonywaniu zadań dla B. (brak szczegółowych instrukcji/poleceń ze strony B.),

* Z. będzie odpowiadał wobec B. za efekty swojej działalności, a nie za sposób działania,

* B. nie będzie miał prawa do bieżącej szczegółowej kontroli sposobu działania na jej rzecz przez Z.,

* Z. będzie posługiwał się własnym personelem i aktywami materialnymi (wyjątek: IT system należący do B., B. otrzyma jednak wynagrodzenie, określone w odrębnej umowie),

* z tytułu świadczenia usług dla B. Z. otrzyma wynagrodzenie nie stanowiące jedynie pokrycia kosztów działalności - wynagrodzenie kalkulowane będzie w oparciu o metodę koszt plus, zakładającą określoną marżę zysku,

* Z. nie będzie zawierał umów w imieniu B.,

* B. nie będzie dysponował w Polsce placówką.

W zakresie pytania nr 2:

W przypadku odpowiedzi na 1 pytanie, że w związku z powyżej opisaną działalnością Z. na rzecz Wnioskodawcy na podstawie Umowy o świadczenie usług, nie powstanie dla Wnioskodawcy zakład podatkowy w Polsce, to zdaniem Wnioskodawcy sytuacja nie zmieni się, tj. nie powstanie dla Wnioskodawcy zakład podatkowy w Polsce, gdy Z. w obszarze usług zaopatrzenie i zakupy będzie nie tylko negocjował umowy w imieniu Wnioskodawcy ze spółkami zależnymi i dostawcami, ale także będzie posiadał pełnomocnictwo do zawierania umów i je regularnie wykonywał.

Jeżeli przedstawiciel jest niezależny, to nie jest już istotne, czy posiada on pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO PL-DE. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności, wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Analiza powyższego przepisu jednoznacznie wskazuje, że fakt posiadania pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa, ma znaczenie tylko w przypadku, gdy przedstawiciel nie jest niezależny (por. brzmienie przepisu: "z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ust. 6"). W opisanym zdarzeniu przyszłym Z. będzie niezależnym przedstawicielem Wnioskodawcy. Argumenty za tym przemawiające zostały już przedstawione w stanowisku Wnioskodawcy do pytania nr 1.

Podsumowując, w związku z realizacją przez Z. Umowy o świadczenie usług, Z. będzie niezależnym przedstawicielem Wnioskodawcy. To z kolei przesądza, że nawet posiadanie przez Z. uprawnienia (pełnomocnictwa) do zawierania w imieniu Wnioskodawcy umów ze spółkami zależnymi i dostawcami i jego regularne wykonywanie, nie spowoduje powstania dla Wnioskodawcy zakładu podatkowego w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl